Door de ontspannende werking op de bloedvaten kunnen yoga en meditatie mensen met hart- en vaatziekten ten goede komen. Dat komt naar voren uit een Amerikaans onderzoek, dat gepresenteerd is tijdens een bijeenkomst van de Amerikaanse Hartstichting (AHA).
Chronische stress verdubbelt de kans op problemen met hart en bloedvaten, zoals hartaanvallen. Stressvermindering verlaagt dus die kans, maar tot nu toe is nog weinig bekend over het werkingsmechanisme van deze techniek.
Een team van de onderzoeksafdeling van de universiteit in Bridgeport deed daarom een verkennend, kleinschalig onderzoek.
33 proefpersonen (met een gemiddelde leeftijd van 55) kregen gedurende zes weken elke week een sessie van anderhalf uur yoga. Een deel daarvan werd besteed aan ontspanningstechnieken. Ze moesten de geleerde oefeningen ook thuis toepassen.
Aan het begin van die training maten de onderzoekers allerlei indicatoren van de algemene gezondheid, zoals hartslag, bloeddruk en de vernauwing in bloedvaten.
Men constateerde aan het eind van het onderzoek een statistisch significante verbetering van de bloeddruk en hartslag. Zelfs de hoeveelheid lichaamsvet (BMI) was behoorlijk afgenomen.
Was bij het begin de gemiddelde bloeddruk 130/79 mmHg, na de training was die 125/74 mmHg. Statistische analyse laat zien dat dit verschil significant is. Normale waarden voor de bloeddruk zijn overigens: 120/80 mmHg. De gemiddelde hartslag nam met 9 slagen per minuut af.
Bij de 30% van de onderzochte personen bij wie hartklachten voorkwamen, was het vermogen waarmee bloedvaten zich konden verwijden significant verbeterd na afloop van training.
Omdat het onderzoek een verkennend karakter had, raadt men nu een grootschaliger onderzoek aan om te kijken of dezelfde positieve uitkomsten van yoga dan nog een keer gevonden worden.
Waarschijnlijk is het gunstig gemeten effect van yoga toe te schrijven aan lichaamsbeweging. Er zijn inmiddels veel onderzoeken die laten zien dat elke vorm van bewegen het zuurstofgebruik optimaliseert en daarmee ook het bloedvatensysteem goed doet.
(American Heart Association’s Scientific Sessions 2004)