De omgang met je moeder tijdens de eerste 12 tot 18 maanden van je leven voorspellen je gedrag in romantische relaties twintig jaar later.
Dat blijkt uit onderzoek aan de University of Minnesota.
Nog voor dat je het kan onthouden, voor dat je taal hebt om het te beschrijven en terwijl je het niet helemaal bewust mee maakt ontstaan er patronen en houdingen in de hersenen. Onder andere hoe liefdevol je wordt behandeld heeft hier invloed op.
Patronen
Deze ontstane houding kan veranderen binnen nieuwe relaties of met therapie, maar in tijden van stress valt iemand vaak terug in oude patronen. Het slecht behandelde kind schiet bijvoorbeeld snel in de verdediging, terwijl een kind waarbij de moeder aandachtig en ondersteunend was, vertrouwt op de ‘goodwill’ van een persoon.
“Dit is geen nieuw idee. Wat er gebeurt met je als een kind heeft invloed op de volwassenen die je wordt.”, vertelt onderzoeker Jeffry Simpson. “Gedegen bewijs voor dit idee ontbrak echter nog.” Samen met zijn collega’s volgde Simpson 75 personen vanaf de geboorte tot halverwege de dertig.
Overwinnen
Volgens Simpson is het vooral van belang om gedrag dat in de kindertijd is ontstaan onder woorden te brengen. “Bij een toegewijde en betrouwbare partner is het mogelijk om deze oude patronen te overwinnen.” (Bron: Gezondheidsnet)
Ik ben nu 71 jaar. Inmiddels heb ik al een aardige indruk waar mijn moeilijkheden vandaan zijn gekomen. Diverse therapeuten gehad, maar ik kon alleen maar een gevoel aangeven en niet een verhaal erbij, dus kwam er van een therapie meestal weinig terecht.
Nu heb ik mij verzoend met de dingen die zijn gebeurt en begrijp ik dat zij zijn ontstaan uit de oorlogstijden. Zowel mijn moeder als ik zijn aan het begin van een oorlog geboren, mijn moeder in 1916 en ik 1941. Zowel haar vader als mijn vader zijn in de oorlog opgeroepen. Haar vader in het leger, mijn vader in de arbeits einsatz. Mijn moeders eerste zwangerschap was geeindigd met een doodgeboren kind. In die tijd was het gebruikelijk dat er dan een laken werd gespannen zodat de moeder niets kon zien en de vader er niet bij was. De vader kreeg de baby mee in een schoenendoos om te laten begraven in ongewijde aarde. Doordat mijn moeder in een depressie geraakte en mijn vader er niet was voelde ik mij heel erg alleen. Toen ik kinderen kreeg ben ik drie maal in een postnatale depressie geraakt.
Intimiteit vind ik nog steeds moeilijk. Ik ben nog steeds bezig om dingen te verwerken die ik nu gelukkig wel kan begrijpen.