In mijn werk als psycholoog krijg ik wel eens cliënten in de spreekkamer die aan niemand vertellen dat ze naar mij toe gaan. Ze schamen zich er bijvoorbeeld voor. Hoewel dit natuurlijk niet voor iedereen geldt, heb ik wel het idee dat er nog steeds een soort van taboe ligt rond het psychologenbezoek. Het wordt tijd om dit te doorbreken. Het wordt tijd dat we gesprekken met een psycholoog niet meer zien als een beschamend hulpmiddel, maar als een verrijking van je persoonlijke ontwikkeling. Ik zal uitleggen wat ik hiermee bedoel.
We leven in mijn optiek nog steeds onder de visie dat de psycholoog alleen voor gekke mensen is bedoeld. Dat er wel iets goed mis met je moet zijn voordat je hiernaar toe moet gaan. Dit is klinkklare onzin. Psychologische gesprekken zijn uitermate geschikt om jezelf beter te leren kennen, op een andere manier contact te leren maken, met een andere visie de wereld in te stappen enzovoorts. Ik ben zelf ook in therapie. Niet omdat er iets mis met mij is, maar omdat ik mezelf beter wil leren kennen. Dit is niet alleen voor mij persoonlijk belangrijk, maar ook voor mijn baan. Ik ben immers het instrument waarmee ik werk.
De psycholoog is er niet voor ‘gekke’ mensen, maar juist voor iedereen. Of je nu in een zware depressie zit of wilt leren hoe je een vaste relatie kunt aangaan, het kan allemaal bij de psycholoog. Het kan een verrijking van je leven zijn, we zijn ook nooit klaar met leren. Om dit te bewerkstelligen wil ik de visie verspreiden dat er een soort platform moet komen waar cliënten hun verhaal kunnen doen. Dit kan bijvoorbeeld prima op een website gebeuren. Als je bij een psycholoog in behandeling bent (geweest), kun je op dit platform je verhaal kwijt. Je hoeft natuurlijk niet al je privé zaken op tafel te gooien, maar je kunt wel vertellen over hoe je het proces ervaren hebt. Op deze manier kunnen we elkaar helpen opener te zijn over onze problemen en tegelijkertijd ervaringen delen over specifieke psychologen.
Het werk van de psycholoog is niet iets geheimzinnigs meer. Dit proces moet open, helder en eerlijk naar alle partijen toe zijn. En het moet voor zoveel mogelijk mensen beschikbaar worden gesteld. Ik ervaar mijn eigen therapie als behulpzaam op verschillende vlakken en zou mijn ervaringen graag met jullie delen. Hoe zit het met jouw verhaal? Wat zou jij wel en niet kwijt willen op een platform als deze? Hoe kunnen we ons met zijn allen laten horen?
(Geschreven door: online studentenpsycholoog Dea Boom van psychologenpraktijkboom.nl, foto: Texas A&M University-Commerce Marketing Communications Photography)
Je vraagt naar ons verhaal, hoe we ons kunnen laten horen. Ik vond je stukje trouwens erg interessant. Ik kamp namelijk ook enorm met schaamte, maar ik heb dan ook nog eens borderline, dus in de ogen van de meeste mensen ben ik ook “gek”. Volgens mijn leidinggevende ben ik ziek en deze opmerking heeft mij veel verdriet gedaan. Ik ben altijd open en eerlijk geweest over mijn diagnose en therapie, maar volgens mij werd dit toch tegen mij gebruikt. Laten we eerlijk zijn, er is nog altijd een enorm stigma over psychische problemen. Voor persoonlijke groei gaan de meeste mensen toch eerder naar een coach i.p.v. naar de psycholoog. In de praktijk misschien hetzelfde, maar toch klinkt het anders.
Ik heb ontzettend veel moeite met therapie. Deels komt dit door schaamte, maar ook grotendeels doordat de hulp weinig soelaas biedt. Momenteel sta ik op een wachtlijst (van 1 jaar!) en krijg ik voor de tussenliggende periode overbruggingszorg wat m.i. niets voorstelt.
Maar om terug te komen op jouw vraag. Bijna iedereen op dit forum gebruikt een “nickname” en waarschijnlijk is dat niet voor niets. Schaamte? Ik deel veel op het forum, maar niet alles. Vooral mijn problemen op het gebied van intimiteit durf ik niet te delen, terwijl ik juist daar veel behoefte aan zou hebben.
Wat ik verder mis op het forum is wat meer ondersteuning van professionals.
Beste Zomaar,
Bedankt voor je reactie en verhaal. Wat ontzettend rot dat je leidinggevende zo op je eerlijkheid heeft gereageerd. Precies wat je zegt, dat er nog een enorm stigma overheen ligt, moet naar mijn mening onder andere daarom verbroken worden.
Je zegt daarnaast dat je op een wachtlijst van een jaar staat? Er zijn veel verschillende praktijken in het land te vinden. Is er wellicht eentje in je buurt die je sneller kan helpen?
Wat je zegt over dat je veel schaamte hebt over je problemen met intimiteit, maar dit wel graag zou willen delen, lijkt mij een belangrijk punt. Een forum zoals deze vind ik bijvoorbeeld al een mooi begin. Wat zouden anderen hierover te zeggen hebben?