Goeiedag,
Even de situatie schetsen: onze zoon (22j) is recent probleemloos afgestudeerd (in Vlaanderen: Bachelor laborant met daarna 1j BaNaBa ).
Hij heeft meer dan waarschijnlijk een lichte variant binnen ASS (Asperger ? PDD-NOS ?), maar dat werd nooit gediagnosticeerd en zelf vind hij dat er “niets mis is” en dat iedereen wel iets heeft… Voor een buitenstaander valt hij – behalve dat hij “stil is en niet echt sociaal” – ook niet op door zijn gedrag.
Nu hij afgestudeerd is, zou de volgende (moeilijke) hindernis moeten genomen worden: solliciteren en werk vinden.
Het tweede volgt (hopelijk) uit het eerste, maar net dat eerste is nu het probleem.
Hij maakt niet de minste aanstalten om vacatures te zoeken, laat staan om te reageren op vacatures wie we hem doorspelen.
Ofwel reageert hij niet, ofwel komt het (typische?) uitstelgedrag tevoorschijn (“ik zal dat wel eens bekijken”).
Na veel aandringen heb ik – samen met hem, want anders zou het niet gebeurd zijn – hem ingeschreven bij VDAB (Vlaanderen). Hij ontvangt wel vacatures, maar die zijn volgens hem niet wat hij wil. Op onze vraag wat hij dan wél wil, komt een reactie “ik weet het zelf niet” en stopt de dialoog.
Hij heeft ook geen echte hobby’s of vrijetijdsinvulling; de dagen doorbrengen met eens een boek lezen, kruiswoordraadsels en sudoku’s invullen lijkt me meer iets voor een 80-jarige dan voor een jongere van 22j. Als we hem daarover aanspreken, daalt de sfeer al vlug richting vriespunt.
Uit de vele artikels die ik al op het internet las, vond ik wel veel mensen die wél willen werken, maar er geen vinden, maar nog niemand die niet wilde zoeken.
Nu mijn vraag: herkent iemand zich in zo’n situatie, waarbij een afgestudeerde jongere geen aanstalten maakt om werk te willen zoeken?
En/Of valt dit onder de kenmerken van ASS?
Alvast bedankt voor de reacties,
Een vader-die-het-moeilijk-heeft…