Hee allemaal,
Ik slik al 6 jaar een antidepressiva (trazodon). Ik ben deze gaan slikken omdat ik depressief was, sociale angststoornis en slaapproblemen had en daarnaast ook diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis (ik was toen wel pas 16, dus is na diagnose in behandeling weinig over gesproken). Ik ben hiervoor ook opgenomen geweest. De afgelopen 2 jaar ging het best wel goed met me en daarom besloot ik in januari om te proberen af te bouwen met de trazodon. Vanaf het moment dat ik qua dosis gehalveerd was, gaat het eigenlijk weer heel slecht. Ik kreeg last van nachtmerries, angsten 's nachts, somberheid en meer stemmingswisselingen en daardoor ook toegenomen angst in sociale contacten. In eerste instantie weet ik dit aan ontwenningsverschijnselen en probeerde ik door te zetten. De nachtmerries namen wel wat af maar de rest bleef. In overleg met de huisarts ben ik weer een klein stukje terug opgebouwd met mijn medicatie, maar nog niet helemaal op de oude dosis. Ik ben inmiddels ook weer begonnen aan een behandeling bij een psychotherapeut.
Hiernaast blijft mijn moeder aandringen om weer helemaal terug op mijn oude dosis te gaan zitten met mijn antidepressiva, omdat ik het mezelf niet zo moeilijk moet maken volgens haar. Zelf weet ik niet zo goed wat ik wil. Ergens zou ik willen dat ik me dan weer een stuk beter ga voelen, maar aan de andere kant heb ik niet het idee dat wat er de laatste maanden in mezelf gebeurd is en hoe ik me voel ineens weer weg gaat als ik 50 mg meer ga slikken. Ik weet het af en toe echt even niet meer allemaal en vraag me dan ook af wat jullie ervan vinden en of jullie een soort gelijk iets hebben meegemaakt met afbouwen van medicijnen.
In gesprek bij de psychotherapeut is tot nu toe wel vastgesteld dat er nog steeds sprake is van een sociale angststoornis met daarnaast een depressieve stoornis NAO (omdat mijn klachten op dit moment niet helemaal 100% overeenkomen met een echte depressie) en borderlinetrekken (echte diagnose wilde ze nog uit stellen, aangezien er pas 3 gesprekken geweest zijn). Misschien dat deze extra informatie nog meehelpt in het meedenken voor wat jullie het beste lijkt.
Ik hoop dat jullie me een beetje kunnen helpen in het nemen van een beslissing van wat ik zelf wil hierin.