wikipedia is momenteel nog geen goede bron inzake deze. Er staat zelfs misleidende informatie dat autisme gepaard zou gaan met een gebrek aan empatisch vermogen. 't is echter complexer dan dat.
sam heb moeite met zijn emoties te leren begrijpen en controleren.
SylviaStuurman schreef:
Autisme (Asperger is een van de verschijningsvormen van autisme) komt van het Griekse woord `autos’, dat zelf betekent. Op zichzelf gericht, betekent het zo ongeveer, en dat is hoe mensen met autisme vaak worden gezien: egocentrisch, egoïstisch misschien zelfs, op zichzelf gericht, zichzelf in het middelpunt van de wereld zettend.
Het wrange is dat mensen met autisme geen `zelf’ hebben, althans, geen `zelf’ zoals andere mensen dat hebben. Dat is heel moeilijk voor te stellen. Er is geen scherpe grens tussen het ik en de rest van de wereld. Zoals Martine Delfos het zegt: de ik-ander differentiatie komt niet goed op gang. Bij mensen met Asperger komt pas heel laat in hun leven het besef op gang dat ze afgescheiden zijn van de rest van de wereld, en dat andere mensen op eenzelfde (maar net andere) manier afgescheiden zijn van de rest van de wereld. Dat besef kan ook niet komen, en als het komt is het nooit zo vanzelfsprekend als bij “ons”.
sam heb vaak moeite met de vraag; Hoe gaat het ?
SylviaStuurman schreef:
Dat mensen met Asperger (daar spreek ik over, omdat ik samenleef met een partner die Asperger heeft) vrijwel geen zelf hebben kun je bijvoorbeeld zien aan het feit dat zo iemand geen onderscheid lijkt te maken tussen zichzelf en de wereld. Vraag je hoe het met iemand gaat, dan kun je als antwoord krijgen dat het slecht gaat, en dan een verhandeling krijgen over Israel en Gaza, of over de afbraak van de sociale voorzieningen.
Zoiets kent iedereen wel in enige mate: je kunt je neerslachtig gaan voelen door het nieuws. Maar bij iemand met Asperger is het veel meer dan dat. Het is alsof hoe hij of zij zich voelt hetzelfde is als hoe het met de wereld gaat. Er is geen onderscheid. “Gewone” mensen zullen ook eerder verdrietig worden over een neergestort vliegtuig met veel Nederlanders dan over een verre oorlog met nog veel meer doden; dat onderscheid is er voor mensen met autisme veel minder.
Dat maakt het leven zwaar, voor mensen met Asperger, want op de een of andere manier hebben ze een scherp oog voor alles wat niet klopt, wat niet harmonieus gaat, wat onrechtvaardig is. Voor iemand met Asperger is de uitdrukking “Verbeter de wereld, begin bij jezelf” dus vreemd: het één is hetzelfde als het ander; als je bij jezelf zou beginnen zou je de wereld in de steek laten, die net zo bij jou hoort als jijzelf. Daarom is het ook zo voorstelbaar dat het voor iemand met Asperger erg moeilijk is om daadwerkelijk iets constructiefs te gaan doen: waar zou je moeten beginnen?
sam is bijzonder intelligent en toch kan hij niet uitleggen wat autisme nu precies inhoud.
SylviaStuurman schreef:
Het is daarmee ook te begrijpen dat het lastig is, voor iemand met Asperger, om te leren begrijpen dat andere mensen ook een “zelf” hebben, en dat die “zelven” anders zijn dan het zelf van degene met Asperger. Dat eigen zelf (het ik) is tenslotte niet goed ontwikkeld; het is een concept dat lastig te bevatten is.
Dat is – denk ik – de voornaamste reden dat het lijkt alsof mensen met Asperger geen empathie hebben (zie Asperger en Empathie): ze kunnen zich moeilijk in de situatie van iemand anders verplaatsen omdat ze geen ingebouwd gevoel hebben voor dat “zelf” van een ander. Het verklaart ook hoe het komt dat mensen met Asperger juist enorm goed kunnen aanvoelen hoe een ander zich voelt: als een ander zich verdrietig voelt, kan iemand met Asperger zich ook verdrietig gaan voelen: het één is – weer – vrijwel hetzelfde als de ander.
Aan de andere kant wordt vaak ook pijnlijk duidelijk dat een ander echt een ander is. Wanneer iemand kwaad in de zin heeft, of – in de ogen van degene met Asperger – bijdraagt aan wat er mis gaat in de wereld, wordt zo iemand (voor degene met Asperger) een stoorzender, iemand die niet bij het geheel hoort. Dat is misschien de reden dat mensen met Asperger de neiging hebben om – naar “ons” idee – sterk zwart-wit te denken over mensen. Mensen zijn voor hen nogal eens helemaal goed of helemaal fout.
Dit is ook de reden waarom sam vreest dat hij ook hier waarschijnlijk niet op zijn plek is, buiten de boot zal vallen en niet geaccepteerd zal worden. sam vermoed dat veel mensen hier problemen hebben, sam zal die emotie overnemen en zal net zo verdrietig of blij worden als degene die tegenover hem staat.
http://www.sylviastuurman.nl/blog/2014/ ... me-en-ego/
xavier2203 schreef:Het is inderdaad geen belemmering, maar het ziet er voor mij zo ongelofelijk vreemd uit dat ik wel eens het idee hebt dat ze misschien een rare uitspatting krijg in het openbaar.
sam begrijpt die "uitbarstingen", er zit een enorme vertraging op zijn hersenen, hij bekijkt alle details en werkt zo naar het grotere plaatje toe. Als sam dan een uur of een dag later doorkrijgt dat hij gemanipuleerd werd en of dat mensen een verkeerd beeld hebben gekregen omdat sam gezegd heeft dat ie autisme heb en hem daarom behandelen alsof sam achterlijk is dan word sam kwaad. De volgende keer dat hij deze persoon treft heeft sam zich goed voorbereid en barst hij uit.
[sam in gesprek met zijn maatschappelijk werkster]
"Ge hebt er weer eens nikss van begrepen !" schreeuwt sam.
"Denkt ge nu werkelijk dat ik achterlijk ben ?!"
"Als ik kon uitleggen wat autisme was dan was ik niet autistisch, ge hebt zelf toch ook internet ?"
"Waarom maakt ge me van streek, verdrietig en kwaad !?"
"Dat is autisme !, begrijpt ge het nu !!?" [zucht]