Ik ben 23 en woon nu bijna 2 jaar samen met mijn vriend die 25 is en hij ziet het even niet meer zitten.
Hij is geboren met klompvoetjes, maar is daar gelijk goed mee geholpen. Het enigste nadeel is dat hij snel last krijgt van zijn voeten na een lange wandeling. Daarnaast is hij erg flexibel waardoor hij altijd last heeft van zijn gewrichten, heeft last van 2 verschillende triltremoren en heeft een behoorlijk vitamine d tekort waardoor hij zich altijd moe en vutloos voelt.
Daar is hij zo onzeker en depresief van geworden dat hij het gevoel heeft dat het leven niet meer zoveel zin heeft.
Hij is nu bezig met de opleiding gamedevelopement hvo. Hij moet nog een jaar naar school en dan een half jaar stage lopen. Hij ziet dat helemaal niet zitten omdat hij voor zijn gevoel meer leert op stage dan op school. Hij zij ook tegen me dat het toch geen zin heeft omdat hij vaak als " ongemotiveerdt" wordt gezien door zijn klasgenoten en andere mensen en volgens hem niemand zin heeft om met hem samen te werken. Hij heeft het gevoel dat hij de slechte keuze heeft gemaakt, maar kijkt ook nog eens naar zijn lichamelijke klachten. De toekomst ziet er voor hem dus niet meer rooskleurig uit. Daarom stelt hij ook vaak doktersafspraken uit omdat hij toch wel het andwoordt weet..elke dokter zecht dat ze er niks aan kunnen doen omdat ze niet weten waar het vandaan komt.
Kan iemand me misschien hiermee helpen?
