Gebruikersavatar
Simon92
Berichten: 17
Lid geworden op: 20 jul 2014 18:06

Zomergasten

Dag allen,

Dit is mijn eerste bericht naast mijn introductie, en ik hoop dat deze in de correcte 'hoek' geplaatst is.
Zojuist heb ik de eerste aflevering van Zomergasten 2014 zitten bekijken met Freek de Jonge.
Vond het een mooie, edoch pittige aflevering, maar dat ter zijde.
Het concept van Zomergasten vind ik erg mooi. Dat iemand zichzelf deelt doormiddel van gekozen fragmenten.

Nu is mijn vraag;
Wat zijn jullie 'Zomergasten fragmenten'?

Welk fragment inspireert jou als mens?
Of wat was een echte eye-opener voor jou?
Waarvan raakte jij ontroerd?
Wat was jouw mooiste ontdekking?

Ik bedoel dus fragmenten van muziek, tekst, film, documentaire, van alles.
Iets wat je raakte (in positieve zin) en je veranderde.

Zie graag jullie fragmenten tegemoet!

Met vriendelijke groet,

Simon
If you could see the you that I see - when I see you seeing me,
You´d see yourself so differently - Believe me....

- Rollins Band - Low Self Opinion
Gebruikersavatar
Simon92
Berichten: 17
Lid geworden op: 20 jul 2014 18:06

Re: Zomergasten

Zal ik er dan maar met eentje beginnen? ;)

Ookal werd Charlie Chaplin gisteren bij Freek de Jonge naar voren gehaald, het is ook een persoonlijke held van mij.
De eindspeech in 'The Great Dictator' blijf ik prachtig vinden.
Speech;



Speak, it's our only hope..

En het einde van Modern Times, met het prachtige (door Chaplin gecomponeerde!!) muziekstuk 'Smile'.
Prachtig hoe hij daar samen met z'n 'vriendin' hoopvol de nieuwe toekomst tegemoet loopt.
Smile;



Ik ben niet zo technisch, dus heb geen idee hoe ik de filmpjes moet insluiten, maar dit zijn de URL's
If you could see the you that I see - when I see you seeing me,
You´d see yourself so differently - Believe me....

- Rollins Band - Low Self Opinion
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Zomergasten

Hoi Simon92,

Ook ik vind zomergasten altijd van te smullen: de gasten, hun opmerkingen en gedachtekronkels, de fragmenten, en natuurlijk die opmerkingen over de presentator en de uitzending. Het hoort bij de zomer. Het is eigenlijk radio maar dan op tv. Eén van de weinige shows waarin je rustig kan kijken zonder wilde camaramoves. Tot zover mijn enthousiasme.

Het insluiten van youtube filmpjes vind je hier: http://www.psycholoog.net/forum/viewtop ... nu#p441576 (staat bovenaan beschreven hoe)

En verder om antwoord te geven op je vragen:

- Welk fragment inspireert jou als mens?
Ik ben wel geneigd om te zeggen: geen enkel fragment heeft mij geïnspireerd. Inspiratie tot wat? Misschien moet dat nog komen. Of denk ik te zwaar?
- Of wat was een echte eye-opener voor jou?
Dit, muziek van Saint Germain op pinkpop te 2001. Grijsgedraaid op mijn casettebandje.

- Waarvan raakte jij ontroerd?
Dit fragment uit Alfred J. Kwak (serieus!). Het moment dat Alfred J. Kwak afdwaalde en zijn familie werd overreden door de auto van K. Rokodil. En dan vooral die vragen: mama? papa? Dat vond ik verschrikkelijk om te horen (want ik had het alleen op casettebandje). Maar die huilende kameel van gisteren greep mij ook wel aan, waarschijnlijk vanwege dat gezang.

- Wat was jouw mooiste ontdekking?
Dat kennis uit boeken ook toepasbaar was. Mijn Oma heeft ooit een encyclopedie aangekocht van een huis aan huis verkoper in de tijden dat Beatrix prinses was. Dit stond in onze huiskamer. Hierin stond bij de H van hierogliefen een reeks voorbeelden van tekens. Die tekens heb ik gekopieerd. Toen had ik ook een boek over Egyptische farao's en daar stonden de namen in van Chafra (Oud-Egyptische transliteratie) of Chephren (uit het Grieks) in hiero. En het bleek toepasbaar. Een hobby was geboren. Uren aan dit vertalen heb ik besteed en uren aan het lezen van de wondere wereld van het Oude Egypte.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
Simon92
Berichten: 17
Lid geworden op: 20 jul 2014 18:06

Re: Zomergasten

Beste Koen0069,

Dank voor je reactie!
Ik kan helemaal meegaan in jouw enthousiasme over Zomergasten.
De redenen die je opnoemt zijn bij mij precies hetzelfde.
Heerlijk rustige tv waarin een goed gesprek wordt gevoerd en je de persoon beter leert kennen.

Dank voor de tutorial hoe ik in het vervolg video's kan insluiten!

Wauw, mooie voorbeelden!!
Mijn 'vragenlijstje' was meer bedoelt als een kapstok.
Een houvast om aan te geven welke richting ik dit topic op wil laten gaan.
Als je meer mooie voorbeelden hebt met bijpassende verhalen, wil je ze dan graag delen?

Saint Germain kende ik nog niet. Waarom was dat een eye-opener voor je? In welk opzicht?
Ahhh dat fragment van Alfred J. Kwak.. Verschrikkelijk.. Pfff.. Weet ook nog dat ik dat verschrikkelijk vond.
Evenals bij Winnie de Poeh, als Konijn een klein vogeltje vind dat uit een nest is gevallen en het onder zijn hoede neemt. Maar op een gegeven moment leert het vogeltje vliegen en wil het weg. Naar het zuiden. Pfff.. Als ik eraan terugdenk staan de tranen me nabij! :unsure:

Mooi dat van de Hierogliefen! Dat lijkt me ook een prettige herinnering aan die ontdekking! Die je helemaal zelf hebt gedaan eigenlijk! En waar je nu nog steeds ontzettend veel plezier van hebt neem ik aan!
If you could see the you that I see - when I see you seeing me,
You´d see yourself so differently - Believe me....

- Rollins Band - Low Self Opinion
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Zomergasten

Saint Germain kende ik nog niet. Waarom was dat een eye-opener voor je? In welk opzicht?
Het was een bijzondere tijd. Het laatste jaar van de Middelbare school. Veel gestudeer en maar hopen dat ik slaag voor de MAVO. Ik hoorde wel vaker live muziek van de radio. En die nam ik ook op casettebandjes zoals Moby of Postman.

De muziek die ik kende was electronisch of rock maar ik had toen nog nooit van dit genre gehoord. Wat ik mooi aan live muziek vind is dat het niet hoeft te gaan zoals het op de cd staat maar dat men zelf iets kan bedenken en dat het zelfs beter wordt. Dit vind ik veel beter dan het origineel. Overigens na 2001 hebben ze weinig hits meer gehad. Ik vond het mooi die saxofoon (?) die schalt en dat de trompet het beantwoord. En de track die hierna kwam "Montago Bay Spleen" vind ik erg bijzonder. Eerst spelen ze hun hit en daarna maken ze er een reggay achtige liedje van. Heel erg mooi.
En waar je nu nog steeds ontzettend veel plezier van hebt neem ik aan!
Klopt. Het feit dat ik dit in mijn eentje heb ontdekt (plus wat voorbeelden) was magisch. Dat wat ik heb uitgewerkt op wiskunde papier (hokjes) heb ik nog en het is mij lief.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
Simon92
Berichten: 17
Lid geworden op: 20 jul 2014 18:06

Re: Zomergasten

Ah ja, muziek met herinneringen. Dat zijn de mooiste nummers.
Zo heb ik ook hele lijstjes.
Opnemen met casettebandjes. Stiekem mis ik die tijd wel een beetje. Heb het niet zo heel bewust meegemaakt, maar ik heb toch regelmatig casettebandjes gemaakt met mijn vader. Het moeten maken van een selectie, de moeite die je moet doen om het juiste nummer op het bandje te zoeken. Och, wat leven we nu toch in (een te grote) luxe...
Ik begrijp wat je bedoeld met die solo duelerende saxofoon en trompet. Dat vraag en antwoord spelletje is leuk. Trouwens, dat cleane jazzy gitaar geluid mag er ook wel wezen!

Goed bewaren die wiskunde blaadjes dan! Snap dat het je heel dierbaar is!

Hier nog wat Zomergasten fragmenten van mij;



James Bond. Al toen ik vrij jong was speelde ik bij kennissen James Bond op Nintendo 64. En ik was helemaal geïntrigeerd door het plaatje van Pierce Brosnan als James Bond in Goldeneye. Ik weet niet wat het precies was. Ik denk iets van het stoere, zelfverzekerde charisma wat ik ook zou willen. Vanaf toen ben ik van alles van James Bond gaan sparen. Boeken, plaatjes etc. En natuurlijk ben ik alle films gaan kijken die er waren. Toentertijd kwamen die nog regelmatig op televisie en dan konden we dat met de VCR opnemen. Dit fragment is van de eerste bondfilm die ik zag; Licence to Kill. En vond deze scene's zo geweldig. Stoer mooi maatpak aan, van een vliegtuig springen op een tanker, met z'n schoenen over de grondschaven. Vechten, schieten, gave muziek. Alles! Ik heb toen ook een tijd nog mijn voeten gebruikt als rem op de fiets. Ik stak dan mijn voet op de grond zodat mijn schoen ook over de grond schaafde!




Explosions in the Sky. Ik was een keer bij de beste vriend van mijn pa en die had een cd'tje wat bij het muziekblad de Uncut zat. En daarop stond dit nummer. Ik moest er maar eens naar luisteren want er zaten hele goede drums in. (Ik was toen net begonnen met drumles). Maar ik hoorde veel meer. Dit was mijn kennismaking met Post-Rock. Het was alsof ik klassieke muziek hoorde maar dan naar de hedendaagse Rock vertaald. De mooie melodieën en overgangen. Het verschil in dynamiek etc.




Morphine. Dit kwam een stukje later na mijn kennismaking met Explosions in the Sky. Ik leerde deze band kennen via een klasgenoot van mij. Die speelde saxofoon. Ik had naast mijn drums ook een bassgitaar gekocht en was dat gaan leren. Hij zei dat ik maar eens hier naar moest luisteren. Het eerste nummer wat ik hoorde was the Night. Een van de laatste nummers van Morphine. Maar ik was heel erg geïntrigeerd door de bezetting. Drums, bass en saxofoon. Dit fragment is een echt Zomergasten fragment. Zit vol met verschillende facetten. De uitleg van songs maken, de bezetting, en karakteristieken van de band.


Ben benieuwd wat mensen hiervan vinden en of ze zelf nog mooie fragmenten hebben!
Ben op zoek naar nieuwe inspiratie. Qua muziek, qua levenshouding, qua van alles!!

Groet,

Simon
If you could see the you that I see - when I see you seeing me,
You´d see yourself so differently - Believe me....

- Rollins Band - Low Self Opinion
TheEmperor85

Re: Zomergasten

Ha, leuk topic :) Verbaasd me dat er niet meer mensen op reageren, eigenlijk. Komt misschien nog.

Zomergasten heb ik niet gezien. Enerzijds omdat ik niets met zelfingenomen wereldvreemde naar oude koffie en augurk ruikende salonsocialisten als Freek de Jonge heb (serieus, ik heb nog nooit om die man kunnen lachen..) anderzijds om dat 3 uur naar een tv staren (voor mij) wel erg lang is.
Maar ik begrijp het concept.

Ik zal me voor de overzichtelijkheid maar aan jouw vragen houden.

Welk fragment inspireert jou als mens?
Nadenkend over die vraag, kwam ik tot de conclusie dat ik blijkbaar nogal makkelijk te inspireren ben, want ik kon werkelijk niet kiezen.

Onderstaand een fragment van een man die me sowieso enorm inspireert, en zijn speech hier is ehm..Het zet dingen in perspectief, het geeft hoop en zin in het leven. (Dus als je nog eens 34 minuten over heb..)


Of wat was een echte eye-opener voor jou?
Daar kan ik helaas niets over vertellen. Een eigen mening over de (on)zin en gruwelijkheid van religie wordt op dit forum door sommige leden helaas niet op prijs gesteld. (Ook al is dat voor mij van levensbelang geweest..)

Waarvan raakte jij ontroerd?
Naar de gelijknamige docu over (nog zo'n prachtig, inspirerend mens) Hans van Mierlo.
Hij draagt dit gedicht in deze docu ook heel mooi voor, maar ik kan em helaas niet embedden, want de docu staat niet op Youtube.
Over het leven, dat eigenlijk één groot leerproces is:
Spoiler:
Het kind en ik

Ik zou een dag uit vissen,
ik voelde mij moedeloos.
Ik maakte tussen de lissen
met de hand een wak in het kroos.

Er steeg licht op van beneden
uit de zwarte spiegelgrond.
Ik zag een tuin onbetreden
en een kind dat daar stond.

Het stond aan zijn schrijftafel
te schrijven op een lei.
Het woord onder de griffel
herkende ik; het was van mij.

Maar toen heeft het geschreven,
zonder haast en zonder schroom,
al wat ik van mijn leven
nog ooit te schrijven droom.

En telkens als ik even
knikte dat ik het wist,
liet hij het water beven
en het werd uitgewist.
Op gebied van muziek zit het (ook) allemaal wat gecompliceerd in elkaar: mijn 3 favoriete genres liggen verder uit elkaar dan onze maan en Jupiter.

Electro-swing is in feite jaren '20/'30 muziek, maar dan in een iets moderner jasje. Een paar van m'n favorieten van dit moment
(warning: die tweede gaan je buren niet in dank afnemen want die zet je automatisch harder. De sax is echt síck in dat liedje :nod: ) En de derde herken je hoogstwaarschijnlijk wel, maar dan in een ander jasje 8)
.


Waar ik tijden van stress graag naar luister is (Scandinavische) death-metal.


Toch is er 1 band die heul niet uit Scandinavie komt, en ook geen death-metal maakt, maar wel in de buurt komt. Ondanks dat ik een bijzonder vervelende herinnering heb aan 1 van hun liedjes is het mijn favoriete band in dit genre: RAMM....STEIN!
Veel (slecht geinformeerde mensen) denken dat het doelloos geschreeuw is, dat het een band is met nazistische ideeen etc. Niets is minder waar: Alle bandleden komen uit voormalig Oost-Duitsland waar ze niet zo'n fijne tijd hebben doorgemaakt, en de zanger, Till Lindeman, is naast muzikant ook dichter, en heeft zo nu en dan juweeltjes van teksten.
Anyway,hier een acoustische versie van Mein Hertz Brennt.
Spoiler:
Het derde genre is klassieke muziek. Maar daar doe ik weinig mensen een plezier mee, dus dan nog maar een liedje die ik momenteel veel luister, omdat het zeer toepasselijk is op m'n huidige situatie.


Tja, als we 3 uur de tijd hadden waren er nog veel meer fragmenten voorbij gekomen. Maar die tijd hebben we niet. Toch een aardig en beknopt mixje geworden zo. [applaus]
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Zomergasten

Het leven is soms net een lekkende pleerol
Wat bedoel ik daar nu weer mee? Niets, ik verkondig alleen maar flauwekul en doe net alsof het heel diepzinnig is. :lol:

Welk fragment inspireert jou als mens?
Inspireren is niet helemaal het juiste woord, maar de centrale vraag uit de film 'It´s a wonderful life' van Frank Capra uit 1946 heeft me altijd geïntrigeerd.
Hoe zou de wereld er uit zien als jij nooit zou hebben bestaan? Wat zou er gebeurd zijn met de mensen die je kent als je dierbaren?



Het is een gemoderniseerde trailer van de film, maar dat mag de pret niet drukken. Voor mij is het de ultieme Kerstfilm, waarbij het me eigenlijk niet meer boeit dat ik de dialogen onderhand uit mijn hoofd ken.

Wat was een echte eye-opener voor jou?
Een eye-opener voor mij was de wonderlijke traditionele muziek van het tropische eiland waar mijn moeder vandaan komt. Ik kende die muziek niet, maar heb me er in verdiept om de geest van mijn dementerende moeder levendig te houden door haar in het verzorgingshuis liedjes te laten horen die ze zich van vroeger moest kunnen herinneren. Toen ze was overleden heb ik een van die liedjes gearrangeerd voor gitaar en op haar uitvaart gespeeld. Gezellig de bladmuziek op de kist en lezen, want ik kreeg het niet voor elkaar om de tekst helemaal fonetisch uit mijn hoofd te leren.
En ik was natuurlijk vergeten een muziekstandaard mee te nemen, ha ha. [027]



Waar het liedje over gaat? Het gaat over een gevulde soep, een sajoer zoals dat heet, met tomaat, mais, kip, vis en kokos. Een erg lekkere sajoer, ik heb hem wel eens gemaakt. 024 ´Binte biluhuta´ is het lekkerste met stukjes stervrucht, (Carambola) maar die is hier in Nederland alleen rond Kerst bij de betere groentewinkel te vinden.

Waarvan raakte jij ontroerd?
Hoewel ik niet gelovig ben vind ik 'Quando Corpus Morietur' uit het Stabat Mater van Rossini een diep ontroerend muziekstuk.
'Quando Corpus Morietur' betekent 'als het lichaam sterft' en in dit geval uiteraard het lichaam van Jezus aan het kruis.
Als de vrouwenstemmen op een bepaald moment 'Paradisi Gloria' zingen is het letterlijk alsof de hemel open gaat.
Eerlijk gezegd heb ik bij dit alles behoorlijk banale en aardse gedachtes, hoor. [027]
De duiding die ik er aan geef beweegt zich op het raakvlak van erotiek en geloof. Bestaat dat raakvlak? Volgens mij wel. Je kunt namelijk wel liggen brommen dat je lichaam ooit zal sterven, maar het 'Paradisi Gloria' zul je uiteindelijk alleen maar kunnen vinden in de liefde voor een ander mens. Ik wil niet teveel nadruk leggen op de erotische en seksuele aspecten van de liefde, maar het is toch wel zo prettig als de hemel bij een orgasme een stukje open gaat, niet waar? 001_tongue



Wat was jouw mooiste ontdekking?
De mooiste ontdekking was voor mij het besef dat tijd niet bestaat. Dat klinkt wat eigenaardig, maar ik twijfel er soms ernstig aan dat tijd een lineair verloop heeft.
Misschien is het wel een spiraal of moet ik me tijd voorstellen als een rol wc papier waardoor het reizen door de tijd veel eenvoudiger is dan we vermoeden.
Je volgt niet de spiraal, maar steekt gewoon rechtstreeks over.
Ha ha, wat een slap geouwehoer is dit weer! 011

Als muzikant heb ik vaak ervaren dat tijd niet bestaat en dat er iets is wat ik nog niet kon grijpen, maar waarvan ik wist dat ik er alleen maar mijn hand naar hoefde uit te strekken. Vooral bij een geïmproviseerde solo weet je gewoon dat die goed zal zijn, het is als een tunnel die van tijd gemaakt zich die zich voor je uitstrekt.
Die ervaring heb ik ook op andere moment gehad, maar daar zal ik op dit moment even niet over uitweiden. Het volstaat om te zeggen dat je mensen al kunt herkennen voordat ze een rol in je leven gaan spelen, voordat ze je vriend, geliefde of partner zullen worden. Als of het een echo uit de toekomst is.
Als of er een velletje uit de wc rol doorlekt, ha ha. 011

En wat is dan één van de mooiste gitaarsolo's uit de recente popmuziek, die ik waarschijnlijk altijd onbewust in mijn hoofd had als ik een solo moest improviseren?
De solo begint bij 3;30 en eindigt op 3;50.
Een perfecte opbouw, van hoog naar laag en terug, spelen met dynamiek, een paar antimetrische figuren en wat kleine arpeggio's. Wat wil je nog meer?
Wat heb ik mijn eigen gitaarspel vaak gehaat als ik mezelf telkens hoorde overstappen op triolen om een solo in te kleuren. Hier kwam het dus vandaan ...
Ik heb mijn gitaar er bijna door aan de wilgen gehangen. Maar gelukkig heb ik daardoor wel gevoeld dat de wc rol af en toe kan doorlekken. 001_tongue



En wat is concluderend eigenlijk de werkelijke ontdekking?
Dat je graag wilt dat de hemel een stukje open gaat, dat je er een glimp van wilt opvangen, maar dat je er ook voor op de vlucht wilt slaan omdat je er niet aan wilt overgeven. En wanneer je die vrijheid wel bereikt?
Tja, daar heb je waarschijnlijk een heel leven voor nodig om dat te ontdekken. Lekker puh, je komt er pas achter als je de hele rit uitzit! 011 001_tongue

Zo, tot zover de filosofie van de lekkende pleerol. 011
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Positieve verhalen en tips”