Angst voor sex vanwege verleden

[Pebe]

Zoals reeds gemeld, ik ben nieuw.

Tijdens mijn kinderjaren ben ik slachtoffer geweest van kindermisbruik. Het is nooit tot penetratie gekomen maar ik was amper zes toen men bovenop mij kwam liggen duwen tegen mijn vagina tot de persoon in kwestie klaar kwam. Ook anderen zagen in mij als kind wel een lustobject. Dit heb ik paar jaar moeten ondergaan tot ik alles opgebiecht heb thuis. Mocht van mijn vader niet meer slapen bij die mensen! Tijdens mijn jeugdjaren ben ik ook steeds slachtoffer geweest van vreemde mannen die me achtervolgden, me ongewenst vlug aanraakten etc... dit heeft natuurlijk zijn sporen nagelaten.

Ik huiver nog steeds wanneer men mij aanraakt en heb meteen slechte gedachten van die persoon. Dit zorgde ervoor dat ik geen relaties durfde aan te gaan al wou ik uiteraard ook wel eens een vriendje hebben maar ja... Uiteindelijk 21 geworden, iemand leren kennen en toch voor de relatie gegaan. Maar op seksueel vlak begon het dan: ik kon me maar niet ontspannen, kon niet genieten van aanrakingen op plaatsen vanaf borsthoogte, ik versteef en uiteindelijk kon de daad niet verricht worden. Ik heb mijn vriend verteld wat ik allemaal heb meegemaakt en hij had er begrip voor.

Negen jaar later was ik geen stap verder en wou ik echt een normaal sexleven, niet enkel voor mezelf maar ook voor mijn vriend, dus ik ging te rade bij seksuologe. Ik ben amper twee keer geweest tot het noodlot toesloeg en een dierbare uit mijn leven trok op gewelddadige en onnatuurlijke wijze. Hierdoor heb ik een zware juridische strijd aangegaan en dus als het ware de eerste vijf jaar als zombie geleefd. Ondertussen zijn we dus al 14 jaar verder zonder enige vordering... En dan begin je het probleem gewoon volledig te negeren. Je leert (en ook de partner) ermee leven...

Nu zijn we uiteindelijk 20 jaar verder en kan ik het probleem niet meer negeren! Ik verlang verschrikkelijk hard naar een normaal sexleven met mijn partner. We hebben vanalles geprobeerd... Het laatste was de hulp inschakelen van een hypnotiseur. Dat heeft gedeeltelijk geholpen want de eerste keer dat we opnieuw geprobeerd hebben was er inderdaad betere ontspanning, eigenlijk geen angst, maar toch lukte het niet. Alsof het maagdenvlies veel te hard was.

Ik zou nu heel graag weten: zijn er mensen die een soortgelijk probleem gehad hebben? Zoja, hebben jullie dit kunnen verhelpen? Ik begin er mij ook ziek in te maken: last van ademhalingsproblemen, hartkloppingen en te pas en onpas diep ongelukkig!

Ben ik totally messed up? Tot wie moet ik mij richten voor hulp??

De wil is er enorm, maar de angst nog meer!

Ondanks mijn verleden wil ik me toch niet laten klein krijgen dus deze boosdoener zou ik heel graag voor eeuwig en altijd vaarwel willen zeggen...


Help

[Counsellor]

Dank je wel voor de openheid waarmee je je verhaal hier vertelt. Ik zou graag willen dat je hiermee geholpen kan worden. Helaas kan ik dit zelf niet aangezien ik niet de expertise op dit vlak bezit. Ik hoop niet dat je je laat ontmoedigen en dat je alsnog blijft zoeken naar een oplossing. Dat zou dan hulp moeten zijn de je kunt ontvangen van iemand met ervaring en expertise op het gebied van hulpverlening voor mensen die seksueel misbruikt zijn. In mijn netwerk heb ik geen personen die ik je kan aanbevelen, helaas! Maar het zou toch mogelijk moeten zijn om een geschikte hulpverlener te vinden die jou kan bijstaan en verder helpen. Dit ondanks de slechte ervaringen die je hebt en waarmee je nu nog niet verder gekomen bent.

Ik wens je sterkte toe en hoop dat je de hulp vindt die je zo hard nodig hebt!

[Pebe]

Bedankt voor je antwoord. Spijtig uiteraard, had inderdaad gehoopt hier wat eerste stappen te vinden, maar goed, we geven niet op!

[Janneke]

Tijdens mijn kinderjaren ben ik slachtoffer geweest van kindermisbruik. Het is nooit tot penetratie gekomen maar ik was amper zes toen men bovenop mij kwam liggen duwen tegen mijn vagina tot de persoon in kwestie klaar kwam.

Hoi Pebe,
welkom op het forum....! Enne: trek je niet te veel aan van juridische regels: pas bij penetratie heet het verkrachting - maar het is gewoon heel heftig misbruik!!

Ook anderen zagen in mij als kind wel een lustobject.

Brrr - met meer dan 1 dader. Meis toch, je hebt je portie wel gehad!!

Dit heb ik paar jaar moeten ondergaan tot ik alles opgebiecht heb thuis. Mocht van mijn vader niet meer slapen bij die mensen!

Eh - melden wat jou misdaan wordt is uiteraard prima! Biechten geeft toch een soort associatie met 'schuld bekennen' - dat is wat zij horen te doen!! (Maar dat gebeurt helaas zelden.)

Enne: tot die tijd mocht/ moest je ongecompliceerd bij die mensen logeren...?
(Op zich goed, dat het daarna "niet meer mocht", maar ik vind het eerlijk gezegd slordig klinken van je ouders.)

Tijdens mijn jeugdjaren ben ik ook steeds slachtoffer geweest van vreemde mannen die me achtervolgden, me ongewenst vlug aanraakten etc...

Brrrr.

dit heeft natuurlijk zijn sporen nagelaten.

Ja, logisch.

Ik huiver nog steeds wanneer men mij aanraakt en heb meteen slechte gedachten van die persoon.

Ik plaatselijk jargon heet dat een trigger - en die kun je heel goed de nek gaan omdraaien.

Dit zorgde ervoor dat ik geen relaties durfde aan te gaan al wou ik uiteraard ook wel eens een vriendje hebben maar ja... Uiteindelijk 21 geworden, iemand leren kennen en toch voor de relatie gegaan. Maar op seksueel vlak begon het dan: ik kon me maar niet ontspannen, kon niet genieten van aanrakingen op plaatsen vanaf borsthoogte, ik versteef en uiteindelijk kon de daad niet verricht worden. Ik heb mijn vriend verteld wat ik allemaal heb meegemaakt en hij had er begrip voor.

Negen jaar later was ik geen stap verder

Naar hoor - eerste een fikse rugzak en die dan ook nog eens jarenlang moeten rondzeulen...!

ik ging te rade bij seksuologe. Ik ben amper twee keer geweest tot het noodlot toesloeg en een dierbare uit mijn leven trok op gewelddadige en onnatuurlijke wijze. Hierdoor heb ik een zware juridische strijd aangegaan en dus als het ware de eerste vijf jaar als zombie geleefd. Ondertussen zijn we dus al 14 jaar verder zonder enige vordering...

Vreselijk!!!

Nu zijn we uiteindelijk 20 jaar verder en kan ik het probleem niet meer negeren! Ik verlang verschrikkelijk hard naar een normaal sexleven met mijn partner. We hebben vanalles geprobeerd... Het laatste was de hulp inschakelen van een hypnotiseur. Dat heeft gedeeltelijk geholpen want de eerste keer dat we opnieuw geprobeerd hebben was er inderdaad betere ontspanning, eigenlijk geen angst, maar toch lukte het niet. Alsof het maagdenvlies veel te hard was.

Eh - wat mij nou het eerste lijkt om te proberen, is iemand die deskundig is op het gebied van traumaverwerking mbt. sexueel kndermisbruik. Gewoon, omdat je niet schrijft dat je bij een psychotherapeute over de vloer bent geweest. En wel schrijft, dat aanrakingen sowieso al niet prettig voelden.

En dat verhaal van dat maagdenvlies, gooi dat svp. in de prullebak. Penetratie kan om een aantal verschillende redenen zeer doen. Het maagdenvlies hoort daar niet bij.

Sexueel misbruik is maar in een zeer beperkt aantal gevallen verantwoordelijk voor het verschijnsel 'vaginisme' - de meest voorkomende oorzaak bij vrouwen onder de 50 is de ontsteking vvs. (Die is goed te genezen, maar veel artsen stellen de diagnse pas erg laat.)
Vaginisme zelf is een reflex. Dus het is niet iets, "wat jij doet" (afspraken bij de fysio "om te leren je BBspieren te ontspannen" hebben weinig zin - tenzij je BBspieren non stop veel te gespannen staan). Veel vrouwen met vaginisme krijgen hier geen fatsoenlijk verhaal over te horen en dat versterkt het gevoel van": "er is iets grondig mis met mij".
Dat reflex doet je lichaam zelf, jij doet niets verkeerd. Ik snap wel, dat hypnose een beetje werkt: hypnose kan invloed uitoefenen op het niveau van het lichaam.
Een techniek de dat ook kan, heet emdr.

En mijn tip zou zijn: stap naar een psychotherapeute die zowel ervaring heeft met/ deskundig is in sexueel kindermisbruik als die emdr in haar pakket heeft. Dan kun je 2 vliegen in een klap slaan. (En als het "in bed" niet werkt, dan stap je naar een gyn die verstand heeft van vvs met de expliciet vraag, of het vvs is. De beste remedie tegen vvs is het slikken van darmmicrobiotica.)

[Pebe]

Het probleem ligt hem echter nog enkel bij de angst... meer niet. Ik heb op mezelf de nare ervaringen uit mijn leven uiteindelijk kunnen een plaats geven (vergeten doe je niet) maar ik wil die 'demonen' gewoon niet laten winnen. En het heeft lang geduurd maar nogmaals, 't heeft zijn plaats in het verleden en ik leef nu en graag!

't Is gewoon die angst die ik nu graag wil overwinnen! Heb al opgezocht of dit niet te verhelpen valt via homeopathie (ben enorm tegen de gewone geneeskunde en slik dus geen pillen).

Eens deze is overwonnen ben ik denk ik de meest gelukkige meid die er kan bestaan! [zucht]

[Janneke]

Het probleem ligt hem echter nog enkel bij de angst... meer niet. Ik heb op mezelf de nare ervaringen uit mijn leven uiteindelijk kunnen een plaats geven (vergeten doe je niet) maar ik wil die 'demonen' gewoon niet laten winnen. En het heeft lang geduurd maar nogmaals, 't heeft zijn plaats in het verleden en ik leef nu en graag!

Eh...
First things first: hartstikke fijn, dat je nu plezier hebt!!!
Prachtig, houden zo - en ga zo door!!
Nou alleen die angst nog de nek omdraaien. Groot gelijk, dat je die demonen niet wilt laten winnen.
Maar ik snap niet helemaal wat je bedoelt met "het heeft zijn plaats in het verleden". Het is in het verleden gebeurd, dat snap ik. (En het kan ook zin hebben, om dat van tijd ttot tij tegen jezelf te zeggen.)
Maar als het je nu nog bang maakt, heeft het ("ten onrechte", of hoe zeg je dat) ook een plaats in het heden. (En dat is goed te verhelpen. En daarvoor is het anno 2014 niet nodig, dat je alle verhalen opnieuw gaat oprakelen en ze 10x moet vertellen.)

't Is gewoon die angst die ik nu graag wil overwinnen! Heb al opgezocht of dit niet te verhelpen valt via homeopathie (ben enorm tegen de gewone geneeskunde en slik dus geen pillen).

Eens deze is overwonnen ben ik denk ik de meest gelukkige meid die er kan bestaan! [zucht]

Ik ben niet goed thuis in homeopathie, maar "het experiment geeft de doorslag", wellicht is er een middel dat jou in de juiste verdunning kan helpen.

En op zich kan vaginisme idd door angst worden veroorzaakt (= dat jouw lichaam vanwege nare associaties dit reflex in werking zet) maar er zijn als gezegd ook mogelijke lichamelijke oorzaken (pijn aan je slijmvliezen, die alleen optreedt als je sexueel wordt aangeraakt, niet op gewone momenten zoals zitten, fietsen, paardrijden, broek dragen, etc.).
(En het zou jammer zijn, als je allerlei anti-angst therapieen gaat volgen, voor iets dat uiteindelijk lichamelijk blijkt te zijn.)