Hallo.
Ik ben afgelopen December 2012 gediagnosticeerd door een onderdeel van **net te ***megen.
Ik ben doorverwezen naar Warnsveld Forensische Psychiatrie waar ik nu op dit moment een IQ test heb ondergaan, een aantal interviews 1 op 1 met een psycholoog, een aantal elle lange vragenlijsten heb ingevuld, een familie en partner interview heb gehad, ook een aantal van waar ik NIET bij aanwezig was. Ik heb ook een MMPI-2 test gemaakt en een ADHD (Diane) test gedaan.
Zonder zelfdiagnostiek te gaan uitvoeren is het mogelijk dat ik eregsn in de (zwaar) Impulsieve Psychopathie hoek terecht kom.
Maar eerlijk, er is nog geen uitslag... die verwacht ik binnen 2 maanden, omdat nu de meeste behandelaars op vakantie zijn.
Ik geniet een ziektewet uitkering sinds mijn diagnose in december.
Ik heb totaal geen een idee van wat er kan gaan gebeuren als ik als psychopaat wordt bestempeld. behandeling is dan vaak niet mogelijk.
Ik heb (nog) geen delicten gepleegd maar men heeft het er wel tijdens behandeling over dat als ik een delict pleeg ik waarschijnlijk TBs krijg en misschien op de longstay terecht kom.
Ik ben nu 34 jaar en ik heb het boek gewetenloos van Hare gelezen. Hoe bizar en cliche ook, het lijkt wel dat het boek over mij gaat. Ik herken mezelf in zoveel dingen. ik vond het enigzins raar dat er in een boek zoveel over mij geschreven stond, of raakvlakken, over iets wat ik zelf nooit wist. maar NU wel...
Ik weet wat goed en fout is, het doet me alleen niks.
Ik heb een f***ing probleem blijkt.
Ik heb geen zin om opgesloten te worden voor een delict wat ik met zeer grote kans in de nabije toekomst zal plegen.
Ik heb veel dingen gedaan waar ik van genoot, en wat door anderen als kwetsend werd ervaren.
Ik zal me dan ook nooit laten oppakken door een stelletje * wouten.
Ik ben veel thuis en onthoud me vaak van sociaal contact, om conflicten te vermijden, aan de andere kant ben ik vaak heel erg charmant en zien mijn familie en wat vrienden echt niet de andere kant van mij, of wuiven het weg als een fase. whahahahahahah de sukkels.
-
Maus1979
Diagnose ASP, hoe nu verder?
Laatst gewijzigd door Maus1979 op 28 jul 2013 23:44, 2 keer totaal gewijzigd.
Reden: Schuttingtaal. En tekst aangepast wegens dreigementen.
Reden: Schuttingtaal. En tekst aangepast wegens dreigementen.
-
Maus1979
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
OEPS! net nieuw op de markt, en dan al een fout begaan... [zucht]Laatst bijgewerkt door TheEmperor85 op 28 jul 2013 23:44, in totaal 2 keer bewerkt.
Reden: Schuttingtaal. En tekst aangepast wegens dreigementen.
Hopeloos geval ben ik ahahahahahahah
Zal het niet meer doen.
Tekst is al aangepast.
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Hoi Maus,
de grote vraag is natuurlijk altijd: "wat wil jij"...?
Wat mij trof, was dat je schreef over "vaak maar thuiszitten en alleen zijn, om conflicten te vermijden".
Iets dat haaks staat op "het gewetenloze".
Verder is er een hoop te doen tegen ADHD en tegen heftige impulsiviteit.
(Dus laat je niet te vele intimideren "dat er niets te doen zou zijn tegen psychopathie" - dat valt nogal mee.)
Het contrast tussne "ik vermijd maar liever conflicten" versus "ik kwets anderen, maar het kan mij niet veel schelen" geeft mij de associatie, dat je wellicht van binner erg kwetsbaar bent - en als iemand (wie dan ook) dat kwetsbare raakt, "dan zijn de rapen gaar" en ga je door rieoen en ruiten.
Nu - ook dat is zeer beslist niet hopeloos of niet te behandelen, in tegendeel.
Het doet me eerder denken aan het zinnetje dat ik ooit tegenkwam (idd: over mensne in de long stay) "dat ze in hun jeugd zo hard zijn geslagen, dat de angst eruit is geslagen" en ze geen enkele sociale rem meer ervaren.
Niet dat het doel nou is, dat je die angst terugkrijgt, maar er is therapie mogelijk, waarbij je die enorme kwetsbaarheid wel kwijt raakt, zodat je niet meer heftig hoeft te reageren.
En als je dat wilt, is dat dus een optie.
(Het aantal kleine kruimeldiefstallen blijkt al enorm samen te hangen met "ik was die dag hartstikke boos omdat ik werd gedwarsboomd". Nou krijg je voor kleine diefstallen geen TBS opgelegd, maar daar gaat het niet om: mensen weten wat goed en fout, mijn en dijn is - maar als de emotie het overneemt, gaan we voor de bijl.)
de grote vraag is natuurlijk altijd: "wat wil jij"...?
Wat mij trof, was dat je schreef over "vaak maar thuiszitten en alleen zijn, om conflicten te vermijden".
Iets dat haaks staat op "het gewetenloze".
Verder is er een hoop te doen tegen ADHD en tegen heftige impulsiviteit.
(Dus laat je niet te vele intimideren "dat er niets te doen zou zijn tegen psychopathie" - dat valt nogal mee.)
Het contrast tussne "ik vermijd maar liever conflicten" versus "ik kwets anderen, maar het kan mij niet veel schelen" geeft mij de associatie, dat je wellicht van binner erg kwetsbaar bent - en als iemand (wie dan ook) dat kwetsbare raakt, "dan zijn de rapen gaar" en ga je door rieoen en ruiten.
Nu - ook dat is zeer beslist niet hopeloos of niet te behandelen, in tegendeel.
Het doet me eerder denken aan het zinnetje dat ik ooit tegenkwam (idd: over mensne in de long stay) "dat ze in hun jeugd zo hard zijn geslagen, dat de angst eruit is geslagen" en ze geen enkele sociale rem meer ervaren.
Niet dat het doel nou is, dat je die angst terugkrijgt, maar er is therapie mogelijk, waarbij je die enorme kwetsbaarheid wel kwijt raakt, zodat je niet meer heftig hoeft te reageren.
En als je dat wilt, is dat dus een optie.
(Het aantal kleine kruimeldiefstallen blijkt al enorm samen te hangen met "ik was die dag hartstikke boos omdat ik werd gedwarsboomd". Nou krijg je voor kleine diefstallen geen TBS opgelegd, maar daar gaat het niet om: mensen weten wat goed en fout, mijn en dijn is - maar als de emotie het overneemt, gaan we voor de bijl.)
-
TheEmperor85
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Hey Maus, we hadden elkaar al even gesproken op de chat, maar reageer ook nog even op je topic.
Er is tegenwoordig een 'meme' op humorsites, waarvan de clue dan is "boy, that escalated quickly". Moest daar toch even aan denken toen ik dit las.
Je gaf aan dat men op therapie gezegd had (of eerder: gedreigd, in mijn optiek) dat er na een delict wel TBS zou volgen. Dat vind ik nogal een krasse uitspraak. En dan ook al direct de longstay? Wat voor soort therapie was dit als ik het vragen mag?
Zoals ik op de chat geloof ik al zei; het stempel 'psychopaat' bestaat buiten het strafrecht niet echt. Je moet eerst iets heel vervelends gedaan hebben wil men je als zodanig gaan zien. En dan wordt het eerder 'sociophaat' dan 'psychopaat'. En lang niet iedereen die iets heel vervelends heeft gedaan krijgt direct TBS.
Dat was heel lang een trend, de laatste 2 jaar is dat weer aan het afnemen omdat de huidige regering,en dus ook 'dhr'.Teeven de instelling heeft van 'ben ik mijn broeders hoeder?'. Het strafrecht gaat in een enorme vaart weer richting de vergelding van de daad, niet van het genezen van de vermeende stoornis die ten grondslag lag aan de daad.
Dus,conclusie: TBS wordt steeds minder waarschijnlijk (kost de overheid ook een hoop geld) en voordat je op de longstay komt moet je echt wel héél wat uitgevreten hebben. (ik kan je voorbeelden geven,maar laat ik je niet op ideeen brengen
)
Maar kruimeldieven júist niet. Kruimeldieven zijn de gewetenlozen bij uitstek, zonder de hersens om echt 'carriere te maken' in het criminele circuit. Ik heb in een benarde situatie liever iemand tegenover me die ooit eens veroordeeld is voor een mishandeling, dan een kruimeldief. Echt waar. Maar dit gaat ietwat off-topic
Er is tegenwoordig een 'meme' op humorsites, waarvan de clue dan is "boy, that escalated quickly". Moest daar toch even aan denken toen ik dit las.
Je gaf aan dat men op therapie gezegd had (of eerder: gedreigd, in mijn optiek) dat er na een delict wel TBS zou volgen. Dat vind ik nogal een krasse uitspraak. En dan ook al direct de longstay? Wat voor soort therapie was dit als ik het vragen mag?
Zoals ik op de chat geloof ik al zei; het stempel 'psychopaat' bestaat buiten het strafrecht niet echt. Je moet eerst iets heel vervelends gedaan hebben wil men je als zodanig gaan zien. En dan wordt het eerder 'sociophaat' dan 'psychopaat'. En lang niet iedereen die iets heel vervelends heeft gedaan krijgt direct TBS.
Dat was heel lang een trend, de laatste 2 jaar is dat weer aan het afnemen omdat de huidige regering,en dus ook 'dhr'.Teeven de instelling heeft van 'ben ik mijn broeders hoeder?'. Het strafrecht gaat in een enorme vaart weer richting de vergelding van de daad, niet van het genezen van de vermeende stoornis die ten grondslag lag aan de daad.
Dus,conclusie: TBS wordt steeds minder waarschijnlijk (kost de overheid ook een hoop geld) en voordat je op de longstay komt moet je echt wel héél wat uitgevreten hebben. (ik kan je voorbeelden geven,maar laat ik je niet op ideeen brengen
)Ik had juist begrepen dat hoe harder iemand (zonder echte aanleiding) in zijn/haar jeugd geslagen is, hoe groter de angst. En dat deze angst generaliseert, dus ook onbewust wordt toegepast op onderwerpen die hier niet direct mee te maken hebben.Janneke schreef: Het doet me eerder denken aan het zinnetje dat ik ooit tegenkwam (idd: over mensne in de long stay) "dat ze in hun jeugd zo hard zijn geslagen, dat de angst eruit is geslagen" en ze geen enkele sociale rem meer ervaren.
He?? Nee joh. Juist kruimeldiefstallen blijkt enorm samen te hangen met "ik moest echt nú iets scoren anders werd ik gek". Ik weet niet of je dan wel zogoed weet 'wat mijn en dijn is', in zo'n situatie. De "ik was die dag hartstikke boos etc." wordt wel aangedragen in mishandelingszaken.Janneke schreef:(Het aantal kleine kruimeldiefstallen blijkt al enorm samen te hangen met "ik was die dag hartstikke boos omdat ik werd gedwarsboomd". Nou krijg je voor kleine diefstallen geen TBS opgelegd, maar daar gaat het niet om: mensen weten wat goed en fout, mijn en dijn is - maar als de emotie het overneemt, gaan we voor de bijl.)
Maar kruimeldieven júist niet. Kruimeldieven zijn de gewetenlozen bij uitstek, zonder de hersens om echt 'carriere te maken' in het criminele circuit. Ik heb in een benarde situatie liever iemand tegenover me die ooit eens veroordeeld is voor een mishandeling, dan een kruimeldief. Echt waar. Maar dit gaat ietwat off-topic
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Ja, dat is 1 mogelijkheid: "zoveel gemept, dat iemand non stop bang is". Heel naar.TheEmperor85 schreef:Ik had juist begrepen dat hoe harder iemand (zonder echte aanleiding) in zijn/haar jeugd geslagen is, hoe groter de angst. En dat deze angst generaliseert, dus ook onbewust wordt toegepast op onderwerpen die hier niet direct mee te maken hebben.Janneke schreef: Het doet me eerder denken aan het zinnetje dat ik ooit tegenkwam (idd: over mensne in de long stay) "dat ze in hun jeugd zo hard zijn geslagen, dat de angst eruit is geslagen" en ze geen enkele sociale rem meer ervaren.
Maar er zijn ook mensen, die "zoveel gemept zijn, dat ze 'angst' hebben 'afgeschaft'".
Ook heel naar!
Ja - je werd bijv. gedwarsboomd (of waar iemand maar niet tegen kan: geluid van krassende nagel op het bord, krijsende baby, noem maar op)TheEmperor85 schreef:He?? Nee joh. Juist kruimeldiefstallen blijkt enorm samen te hangen met "ik moest echt nú iets scoren anders werd ik gek". Ik weet niet of je dan wel zogoed weet 'wat mijn en dijn is', in zo'n situatie.Janneke schreef:(Het aantal kleine kruimeldiefstallen blijkt al enorm samen te hangen met "ik was die dag hartstikke boos omdat ik werd gedwarsboomd". Nou krijg je voor kleine diefstallen geen TBS opgelegd, maar daar gaat het niet om: mensen weten wat goed en fout, mijn en dijn is - maar als de emotie het overneemt, gaan we voor de bijl.)
en dan spelen de emoties op en ga je als mens voor de bijl.
Tuurlijk weet je heus wel 'wat mijn en dijn is', maar dat interesseert je geen laars meer. (Of wel: "ze" hebben jou zo getergd, NU is het mijn beurt!!!)
Volgens mij heb je kruimeldieven in allerlei soorten en maten, tot (ja heus) professoren aan toe. (Bakken hersens - en lang niet altijd van plan om carriere in de criminaliteit te maken.)TheEmperor85 schreef:Kruimeldieven zijn de gewetenlozen bij uitstek, zonder de hersens om echt 'carriere te maken' in het criminele circuit.
-
Maus1979
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Ik wil hier graag op reageren.
Ik denk wel zeker dat ik een psychopaat ben, ondanks dat ik nog geen crimineel verleden heb. Ik heb niet te maken met justitie omdat ik precies weet hoe of ik uit hun handen moet blijven.
Ik ben geen harteloze psychopaat, eerder uber emotioneel, en impulsief. ik zou iemand niet emotieloos om zeep kunne helpen maar ik ben zoiemand die in een vlaag van woede om een parkeerplaats de ander met 64 messensteken om zeep helpt.
Ik ben nerveus, opvliegerig, en zeer impulsief, ik plan geen criminaliteit, ik ben een defensieve psychopaat, en ja dan heb je weer het verschil tussen sociopaat en psychopaat.
Bullshit, is het zelfde, volgens Robert Hare is er geen verschil.
Ik kan in een vrolijke bui zijn en niet bewust op zoek naar stress.
Ineens kan er zonder dat ik daar maar ook iets aan kan doen, (voorkomen) een situatie ontstaan waardoor ik finaal flip. Omdat ik vind dat iemand of een instantie mij onrecht aandoet.
Ik begrijp heel goed dat psychopaten zichzelf vaak een slachtoffer vinden en dat vind ik ook.
De maatschappij is ziek, niet ik. ik ben het gevolg van een getraumatiseerd persoon als resultaat van de gestoorde buitenwereld. ik reageer daar op.
Ik heb grootse respect voor dieren, omdat zij mij nooit zullen veroordelen. In een conflict schop ik zelfs mijn eigen pup in een hoek, en dat doet me niks. Psychopaten beschouwen hun honden als bezit. En zo zie ik dat ook. dingen die voor mij belangrijk zijn, (klinkt raar) ZIJN VAAK BELANGRIJKER DAN moreel gezien belangrijke zaken.
raakt er een auto te water, met een gezin erin, en een hond, dan red ik alleen de hond, en de rest kan verzuipen. ik geef niks om mensen, ik buit ze uit.
Een bezit kan mij niet uitbuiten, een hond geeft mij macht, ik ben baas over hen, ik bepaal.
Vandaar dat ik hen gedoog. Maar echt om ze geven, nee. Is ook weer heel afhankelijk van de situatie. Ik reffereer heel vaak terug naar mezelf.
dat wil zeggen, als mijn pup een stuk plastic opeet, dan zal ik ingrijpen om te voorkomen dat hij deze doorslikt, niet om de welvaart of gezondheid van het beestje, maar omdat ik straks met hem naar de dierenarts moet en IK de rekening krijg gepresenteerd. Dus ben ik de klos. Zo redeneer ik heel vaak. Ik handel als het uiteindelijk mijzelf negatief zou beinvloeden. doet het dat niet dan interesseert het me niet.
Ik ben verbaal niet erg sterk, ik ben vergeetachtig, en heb zoveel lachwekkende overeenkomsten met de kenmerken van een psychopaat. (wat ik niet wil toelichten omdat ik dan morgenvroeg nog bezig ben)
Ik wil rust en dat men mij me eigen gang laat gaan. ik begrijp heel goed dat ik zelf beperkte invloed kan uitoefenen op mijn outbursts, en gedrag, wat resulteerd in dat ik mij afzonder, niet omdat ik bang ben. maar omdat ik me zelf niet in de hand heb 100% op een dag. Ontwijking en verleiding is een constante bezigheid voor mij. Als ik NIET in aanraking kom met de samenleving, dan is de kans dat ik escalleer erg minimaal. k begrijp ook dat het bijna onmogeljk is om volledig mijzelf van de maatschappij te onttrekken, want er kan al een conflict ontstaan als ik de hond uitlaat. Ik probeer me zoveel mogelijk aan de wet te houden en aan mijn eigen pricipes, ik begrijp wat goed voor me is, en ik doe er dan ook veel aan om te voorkomen dat ik in de fout ga. Omdat dit uiteindelijk beter voor me is.
Ik zou bijna zeggen dat ik gepushed wordt in een richting dat ik verlang naar TBS en dat ik bewust weg wil uit de gekke maatschappij. Ik wil beschermd worden tegen de massale idiotie die de samenleving teisterd. Men is echt gek. Ik heb zoveel boeken gelezen over normen en waarden en ik begrijp HEEL goed wat de mens zou moeten doen. Alleen is de samenleving zo verzuurd en bekrompen dat ik niet meer kan en wil opboksen tegen het kwaad. Hierdoor heb ik mijzelf omgetoverd tot een monster. ik laat mijn gevoelens los. Al mijn trauma's en frustraties komen er een keer uit, en die trigger wacht op mij in de maatschappij.
Ik roep al maanden dat ik heel gevaarlijk kan zijn, en ik ben hierin duidelijk, precies en gedetailleerd. maar omdat ik nog niks heb gedaan kan men mij niet opsluiten. Maar ik wil juist opgesloten worden om te voorkomen dat ik totaal ga flippen en er doden vallen. ik wil niet naar de hel, ik ben gewoon een erg gekwetste ziel, die de wanhoop nabij is.
Mijn agressieve buien zijn een gevolg van die overweldigende pijn.
Ik denk niet dat ik depressief ben, omdat ik wel degelijk geniet van het leven. ik lig in de zon, en doe leuke dingen. Ik probeer elk negativiteit te ontwijken. Maar kwets mij diep genoeg, wat erg makkelijk is, dan sta ik niet voor mezelf in. En ben ik echt gestoord. Ik heb dan lak aan ALLES. Zelfs aan mijn eigen veiligheid. Ik ben niet bang, ook niet voor de dood.
Ik denk dat de meeste psychopaten juist GEEN hanibal zijn. dat zijn er maar een paar.
Ik hoor zovaak zeggen dat psychopaten net gewone mensen lijken... en misschien is dat wel zo. Ik begrijp dat ook bij narcisten achter die masker een gekwetst kleine jochie zit.
Ik heb zoveel zelfhulp boeken gelezen, en ik reflecteer mezelf best vaak. ik weet wat ik denk, ik begrijp ook dat ik het fout kan hebben...
weten wat je denkt, herken en erken. Stop met liegen tegen jezelf. etc etc...
Ik denk wel zeker dat ik een psychopaat ben, ondanks dat ik nog geen crimineel verleden heb. Ik heb niet te maken met justitie omdat ik precies weet hoe of ik uit hun handen moet blijven.
Ik ben geen harteloze psychopaat, eerder uber emotioneel, en impulsief. ik zou iemand niet emotieloos om zeep kunne helpen maar ik ben zoiemand die in een vlaag van woede om een parkeerplaats de ander met 64 messensteken om zeep helpt.
Ik ben nerveus, opvliegerig, en zeer impulsief, ik plan geen criminaliteit, ik ben een defensieve psychopaat, en ja dan heb je weer het verschil tussen sociopaat en psychopaat.
Bullshit, is het zelfde, volgens Robert Hare is er geen verschil.
Ik kan in een vrolijke bui zijn en niet bewust op zoek naar stress.
Ineens kan er zonder dat ik daar maar ook iets aan kan doen, (voorkomen) een situatie ontstaan waardoor ik finaal flip. Omdat ik vind dat iemand of een instantie mij onrecht aandoet.
Ik begrijp heel goed dat psychopaten zichzelf vaak een slachtoffer vinden en dat vind ik ook.
De maatschappij is ziek, niet ik. ik ben het gevolg van een getraumatiseerd persoon als resultaat van de gestoorde buitenwereld. ik reageer daar op.
Ik heb grootse respect voor dieren, omdat zij mij nooit zullen veroordelen. In een conflict schop ik zelfs mijn eigen pup in een hoek, en dat doet me niks. Psychopaten beschouwen hun honden als bezit. En zo zie ik dat ook. dingen die voor mij belangrijk zijn, (klinkt raar) ZIJN VAAK BELANGRIJKER DAN moreel gezien belangrijke zaken.
raakt er een auto te water, met een gezin erin, en een hond, dan red ik alleen de hond, en de rest kan verzuipen. ik geef niks om mensen, ik buit ze uit.
Een bezit kan mij niet uitbuiten, een hond geeft mij macht, ik ben baas over hen, ik bepaal.
Vandaar dat ik hen gedoog. Maar echt om ze geven, nee. Is ook weer heel afhankelijk van de situatie. Ik reffereer heel vaak terug naar mezelf.
dat wil zeggen, als mijn pup een stuk plastic opeet, dan zal ik ingrijpen om te voorkomen dat hij deze doorslikt, niet om de welvaart of gezondheid van het beestje, maar omdat ik straks met hem naar de dierenarts moet en IK de rekening krijg gepresenteerd. Dus ben ik de klos. Zo redeneer ik heel vaak. Ik handel als het uiteindelijk mijzelf negatief zou beinvloeden. doet het dat niet dan interesseert het me niet.
Ik ben verbaal niet erg sterk, ik ben vergeetachtig, en heb zoveel lachwekkende overeenkomsten met de kenmerken van een psychopaat. (wat ik niet wil toelichten omdat ik dan morgenvroeg nog bezig ben)
Ik wil rust en dat men mij me eigen gang laat gaan. ik begrijp heel goed dat ik zelf beperkte invloed kan uitoefenen op mijn outbursts, en gedrag, wat resulteerd in dat ik mij afzonder, niet omdat ik bang ben. maar omdat ik me zelf niet in de hand heb 100% op een dag. Ontwijking en verleiding is een constante bezigheid voor mij. Als ik NIET in aanraking kom met de samenleving, dan is de kans dat ik escalleer erg minimaal. k begrijp ook dat het bijna onmogeljk is om volledig mijzelf van de maatschappij te onttrekken, want er kan al een conflict ontstaan als ik de hond uitlaat. Ik probeer me zoveel mogelijk aan de wet te houden en aan mijn eigen pricipes, ik begrijp wat goed voor me is, en ik doe er dan ook veel aan om te voorkomen dat ik in de fout ga. Omdat dit uiteindelijk beter voor me is.
Ik zou bijna zeggen dat ik gepushed wordt in een richting dat ik verlang naar TBS en dat ik bewust weg wil uit de gekke maatschappij. Ik wil beschermd worden tegen de massale idiotie die de samenleving teisterd. Men is echt gek. Ik heb zoveel boeken gelezen over normen en waarden en ik begrijp HEEL goed wat de mens zou moeten doen. Alleen is de samenleving zo verzuurd en bekrompen dat ik niet meer kan en wil opboksen tegen het kwaad. Hierdoor heb ik mijzelf omgetoverd tot een monster. ik laat mijn gevoelens los. Al mijn trauma's en frustraties komen er een keer uit, en die trigger wacht op mij in de maatschappij.
Ik roep al maanden dat ik heel gevaarlijk kan zijn, en ik ben hierin duidelijk, precies en gedetailleerd. maar omdat ik nog niks heb gedaan kan men mij niet opsluiten. Maar ik wil juist opgesloten worden om te voorkomen dat ik totaal ga flippen en er doden vallen. ik wil niet naar de hel, ik ben gewoon een erg gekwetste ziel, die de wanhoop nabij is.
Mijn agressieve buien zijn een gevolg van die overweldigende pijn.
Ik denk niet dat ik depressief ben, omdat ik wel degelijk geniet van het leven. ik lig in de zon, en doe leuke dingen. Ik probeer elk negativiteit te ontwijken. Maar kwets mij diep genoeg, wat erg makkelijk is, dan sta ik niet voor mezelf in. En ben ik echt gestoord. Ik heb dan lak aan ALLES. Zelfs aan mijn eigen veiligheid. Ik ben niet bang, ook niet voor de dood.
Ik denk dat de meeste psychopaten juist GEEN hanibal zijn. dat zijn er maar een paar.
Ik hoor zovaak zeggen dat psychopaten net gewone mensen lijken... en misschien is dat wel zo. Ik begrijp dat ook bij narcisten achter die masker een gekwetst kleine jochie zit.
Ik heb zoveel zelfhulp boeken gelezen, en ik reflecteer mezelf best vaak. ik weet wat ik denk, ik begrijp ook dat ik het fout kan hebben...
weten wat je denkt, herken en erken. Stop met liegen tegen jezelf. etc etc...
-
Maus1979
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
toevoeging:
Ik begin mensen steeds verder uit te lachen als men mij in mijn directe omgeving afschildert als een fantast, iemand met stevige woorden maar geen daden.
-ik zeg dan maar altijd, wees maar blij dat het bij woorden blijft.
we hebben het in de samenleving al vaak genoeg gezien... en het gebeurd STEEDS vaker...
mensen die om hulp schreeuwen en niet worden gehoord, geholpen of serieus worden genomen.
Tja, dan krijg je toestanden als Columbine highschool, Alphen aan de rijn, koninginnedag, damschreeuwer, noem ze maar op...
Ze zijn er, en je hoort maar al te vaak dat ACHTERAF na de masacre er wordt gezegd door de media: hij dreigde al vaker met geweld. hij liep bij instanties maar die konden hem niet helpen.
Hij schreeuwde om hulp op facebook, maar niemand voorzag wat er vandaag is gebeurd, omdat ze het niet willen zien. men is gewoon blind. De aanwijzingen zijn er, het script ligt klaar, het scenario is geschetst...
En nog steeds gebeurd er niks, en wordt er niet PREVENTIEF opgetreden, maar achteraf na veel liters bloed en ellende wordt er gezocht naar schuldige...
Ik zeg, al die mensen die ervan af wisten zijn schuldig.
men verwijt ons dat we geen verantwoordelijkheid nemen en geen moreel kennen.
Maar waar is jullie verantwoordelijkheid? jullie zitten achterover en genieten van de show.
Mensen met ernstige psychische problemen kunnen niet altijd zichzelf tegenhouden.
Ik ben bewust van het innerlijke gevaar en ik probeer te voorkomen.
Ik heb op dit moment ook geen antwoord op een oplossing.
Ik kan niet werken op dit moment, omdat zelfs boodschappen doen al een uitdaging is.
Ik geniet een zw uitkering.
Ik kan totaal niet vooruit zien hoe of mijn toekomst er uit ziet.
het is gewoon zwart. geen idee...
Kun je zeggen dat ik er last van ondervind dat ik ASP heb?
Ja en Nee, ik weet hoe of ik denk over bepaalde zaken en daar sta ik achter.
Ja, ik kan niet de maatschappij veranderen, maar mezelf veranderen ook niet. omdat het ongeneeslijk is. Schema therapie, zout toch op...
grafiekjes tekenen, creatief met kurk, muziek therapie, kleien... ach flikker op.
Agressie regulatie therapie.. whhahhaahah
-Op het moment supreme denken dat ik iets beter niet kan doen, of afleiding vinden?
whahahaahahahaha wat denk je wat ik op dit moment doe dan met conflictontwijkingsgedrag?
Ik weet toch wel dat die dag er aan komt en ik compleet door het lint ga.
iemand verwond, en dan begint het circus van tbs.
Ik heb ook al tegen de forensische psychiatrie gezegd dat ik het jammer vind dat ik eerst iemand moet doden om geholpen te kunnen worden of opgesloten tegen mezelf. en op vijwillige basis werkt NIET. Ik ken mezelf. Als ik een bokkepruik op doe, loop ik zo na buiten, en DAN JUIST ben ik het gevaarlijkst! En omdat ik niks heb gedaan mag ik na buiten lopen...
Hoe moet ik hun dat aan het verstand peuteren. Maar ik bewaar alles. ALLES!
Als dan de rapen gaar zijn ben ik de eerste psychopaat die de staat gaat aanklagen omdat ik vaak en tijdig heb gewaarschuwd voor mijn problemathiek. Dat de staat zijn verantwoordelijkheid NIET heeft genomen, en dus mede verantwoordelijk is voor de daden die ik in de toekomst (of op dat moment) heb gepleegd. Ik ga koppen laten rollen.
Ik heb ze duidelijk gewaarschuwd, en de staat heeft te weinig ondernomen om de maatschappij te beschermen.
Ik begin mensen steeds verder uit te lachen als men mij in mijn directe omgeving afschildert als een fantast, iemand met stevige woorden maar geen daden.
-ik zeg dan maar altijd, wees maar blij dat het bij woorden blijft.
we hebben het in de samenleving al vaak genoeg gezien... en het gebeurd STEEDS vaker...
mensen die om hulp schreeuwen en niet worden gehoord, geholpen of serieus worden genomen.
Tja, dan krijg je toestanden als Columbine highschool, Alphen aan de rijn, koninginnedag, damschreeuwer, noem ze maar op...
Ze zijn er, en je hoort maar al te vaak dat ACHTERAF na de masacre er wordt gezegd door de media: hij dreigde al vaker met geweld. hij liep bij instanties maar die konden hem niet helpen.
Hij schreeuwde om hulp op facebook, maar niemand voorzag wat er vandaag is gebeurd, omdat ze het niet willen zien. men is gewoon blind. De aanwijzingen zijn er, het script ligt klaar, het scenario is geschetst...
En nog steeds gebeurd er niks, en wordt er niet PREVENTIEF opgetreden, maar achteraf na veel liters bloed en ellende wordt er gezocht naar schuldige...
Ik zeg, al die mensen die ervan af wisten zijn schuldig.
men verwijt ons dat we geen verantwoordelijkheid nemen en geen moreel kennen.
Maar waar is jullie verantwoordelijkheid? jullie zitten achterover en genieten van de show.
Mensen met ernstige psychische problemen kunnen niet altijd zichzelf tegenhouden.
Ik ben bewust van het innerlijke gevaar en ik probeer te voorkomen.
Ik heb op dit moment ook geen antwoord op een oplossing.
Ik kan niet werken op dit moment, omdat zelfs boodschappen doen al een uitdaging is.
Ik geniet een zw uitkering.
Ik kan totaal niet vooruit zien hoe of mijn toekomst er uit ziet.
het is gewoon zwart. geen idee...
Kun je zeggen dat ik er last van ondervind dat ik ASP heb?
Ja en Nee, ik weet hoe of ik denk over bepaalde zaken en daar sta ik achter.
Ja, ik kan niet de maatschappij veranderen, maar mezelf veranderen ook niet. omdat het ongeneeslijk is. Schema therapie, zout toch op...
grafiekjes tekenen, creatief met kurk, muziek therapie, kleien... ach flikker op.
Agressie regulatie therapie.. whhahhaahah
-Op het moment supreme denken dat ik iets beter niet kan doen, of afleiding vinden?
whahahaahahahaha wat denk je wat ik op dit moment doe dan met conflictontwijkingsgedrag?
Ik weet toch wel dat die dag er aan komt en ik compleet door het lint ga.
iemand verwond, en dan begint het circus van tbs.
Ik heb ook al tegen de forensische psychiatrie gezegd dat ik het jammer vind dat ik eerst iemand moet doden om geholpen te kunnen worden of opgesloten tegen mezelf. en op vijwillige basis werkt NIET. Ik ken mezelf. Als ik een bokkepruik op doe, loop ik zo na buiten, en DAN JUIST ben ik het gevaarlijkst! En omdat ik niks heb gedaan mag ik na buiten lopen...
Hoe moet ik hun dat aan het verstand peuteren. Maar ik bewaar alles. ALLES!
Als dan de rapen gaar zijn ben ik de eerste psychopaat die de staat gaat aanklagen omdat ik vaak en tijdig heb gewaarschuwd voor mijn problemathiek. Dat de staat zijn verantwoordelijkheid NIET heeft genomen, en dus mede verantwoordelijk is voor de daden die ik in de toekomst (of op dat moment) heb gepleegd. Ik ga koppen laten rollen.
Ik heb ze duidelijk gewaarschuwd, en de staat heeft te weinig ondernomen om de maatschappij te beschermen.
-
Maus1979
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Ik bedenk ineens dit:
ik stuur alles uit mijn s=dossier naar de burgermeester van mij gemeente.
misschien kan hij een IBS voor mij opstellen.
Inbewaringstelling (IBS)
De Inbewaringstelling (IBS) is een spoedprocedure om iemand in een acute crisissituatie gedwongen op te kunnen nemen. Dit betekent dat er sprake is van gevaar en er geen tijd is voor een Rechterlijke Machtiging (RM. Met een IBS is het in principe mogelijk iemand binnen 24 uur opgenomen te krijgen.
De feitelijke procedure nog eens op een rij.
Criteria
Een gedwongen opname kan pas plaatsvinden als de vijf criteria gelden die de Wet BOPZ stelt. Een spoedprocedure kan bovendien alléén plaatsvinden als het gevaar zo onmiddellijk en dreigend is dat de vordering van een RM niet kan worden afgewacht.
De aanvraag
Wie mogen er om een IBS verzoeken?
Dit kan alleen door de burgemeester bij schriftelijke beschikking worden gedaan.
Wel kan de burgemeester deze bevoegdheid aan een wethouder overdragen. De burgemeester blijft in dat geval echter zelf verantwoordelijk.
Eenieder kan de burgemeester op de hoogte stellen van het eventuele (dreigende) gevaar dat de patiënt oplevert. De familie kan dit zelf doen, maar ook hulpverleners of 'buitenstaanders'.
De 'verzoekers' moeten zich richten tot de burgemeester van de plaats waar het gevaar dreigt, of waar dat zich reeds voltrekt.
ik stuur alles uit mijn s=dossier naar de burgermeester van mij gemeente.
misschien kan hij een IBS voor mij opstellen.
Inbewaringstelling (IBS)
De Inbewaringstelling (IBS) is een spoedprocedure om iemand in een acute crisissituatie gedwongen op te kunnen nemen. Dit betekent dat er sprake is van gevaar en er geen tijd is voor een Rechterlijke Machtiging (RM. Met een IBS is het in principe mogelijk iemand binnen 24 uur opgenomen te krijgen.
De feitelijke procedure nog eens op een rij.
Criteria
Een gedwongen opname kan pas plaatsvinden als de vijf criteria gelden die de Wet BOPZ stelt. Een spoedprocedure kan bovendien alléén plaatsvinden als het gevaar zo onmiddellijk en dreigend is dat de vordering van een RM niet kan worden afgewacht.
De aanvraag
Wie mogen er om een IBS verzoeken?
Dit kan alleen door de burgemeester bij schriftelijke beschikking worden gedaan.
Wel kan de burgemeester deze bevoegdheid aan een wethouder overdragen. De burgemeester blijft in dat geval echter zelf verantwoordelijk.
Eenieder kan de burgemeester op de hoogte stellen van het eventuele (dreigende) gevaar dat de patiënt oplevert. De familie kan dit zelf doen, maar ook hulpverleners of 'buitenstaanders'.
De 'verzoekers' moeten zich richten tot de burgemeester van de plaats waar het gevaar dreigt, of waar dat zich reeds voltrekt.
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Lijkt me heel rot vor je, om je zo te voelen.Maus1979 schreef:Ik heb niet te maken met justitie omdat ik precies weet hoe of ik uit hun handen moet blijven.
Ik ben geen harteloze psychopaat, eerder uber emotioneel, en impulsief.(...)
Ik ben nerveus, opvliegerig, en zeer impulsief, ik plan geen criminaliteit
In psychologenjargon bestaat er het woord trigger.Maus1979 schreef:Ik kan in een vrolijke bui zijn en niet bewust op zoek naar stress.
Ineens kan er zonder dat ik daar maar ook iets aan kan doen, (voorkomen) een situatie ontstaan waardoor ik finaal flip. Omdat ik vind dat iemand of een instantie mij onrecht aandoet.
Ik begrijp heel goed dat psychopaten zichzelf vaak een slachtoffer vinden en dat vind ik ook.
De maatschappij is ziek, niet ik. ik ben het gevolg van een getraumatiseerd persoon als resultaat van de gestoorde buitenwereld. ik reageer daar op.
een prototypisch klein dingetje, dat jou aan iets uiterst pijnlijks doet 'denken' (doet voelen is de betere uitdrukking) en WHAM - je emoties en je overlevingsinstincten nemen het over.
"Jezelf een slachtoffer vinden" ligt ingewikkeld, maar de eerste keer dat je wordt getriggerd is het beslist wel zo - het gebeurt je.
Nou zijn die triggers wel de nek om te draaien, als je op zoek gaat "naar hoe dat moet" dus je hoeft er geen slachtoffer in te blijven. Maar het feit, dat je er niet voor kiest om getriggerd te worden blijft staan.
Zou dat echt zo zin....?Maus1979 schreef:Psychopaten beschouwen hun honden als bezit.
De meeste hondeneigenaren zien hun dieren zo, noemen zichzelf de baas over de hond, etc. (Ook als ze helemaal geen baas zijn, maar roedellid van een leidende hond.)
Brrr....Maus1979 schreef:ik geef niks om mensen, ik buit ze uit.
Als je het netjes doet kan dat, maar een hond is nu eenmaal wel een hond. Hte dier heeft eigen ogen, neus en oem maar op en een eigen verstand. De dieren zijn spreekwoordelijk loyaal, maar er zijn wel grenzen.Maus1979 schreef:Een bezit kan mij niet uitbuiten, een hond geeft mij macht, ik ben baas over hen, ik bepaal.
Als gezegd: die dingen kun je verbeteren. getriggerd worden gaat buiten je wil om, via je autonome zenuwstel - maar er is wel invoed op uit te oefenen.Maus1979 schreef:Ik wil rust en dat men mij me eigen gang laat gaan. ik begrijp heel goed dat ik zelf beperkte invloed kan uitoefenen op mijn outbursts, en gedrag, wat resulteerd in dat ik mij afzonder, niet omdat ik bang ben. maar omdat ik me zelf niet in de hand heb 100% op een dag.
Eh, wie is jou aan het pushen dan...?Maus1979 schreef:Ik zou bijna zeggen dat ik gepushed wordt in een richting dat ik verlang naar TBS en dat ik bewust weg wil uit de gekke maatschappij.
(Die rare opmerking, over dat jij in de longstay ging komen als je een delict zou plegen...?)
Dit klinkt mij meer als machtelooshei in de oren (of radeloosheid) dan als iets, dat je nou echt wil, omdat het je zo leuk lijkt.Maus1979 schreef:Alleen is de samenleving zo verzuurd en bekrompen dat ik niet meer kan en wil opboksen tegen het kwaad. Hierdoor heb ik mijzelf omgetoverd tot een monster. ik laat mijn gevoelens los. Al mijn trauma's en frustraties komen er een keer uit, en die trigger wacht op mij in de maatschappij.
Klopt niet, lijkt me. Je kunt je ook vrijwillig aanmelden bij therapie, al dan niet in een instelling.Maus1979 schreef:Ik roep al maanden dat ik heel gevaarlijk kan zijn, en ik ben hierin duidelijk, precies en gedetailleerd. maar omdat ik nog niks heb gedaan kan men mij niet opsluiten.
Maus1979 schreef:Maar ik wil juist opgesloten worden om te voorkomen dat ik totaal ga flippen en er doden vallen. ik wil niet naar de hel, ik ben gewoon een erg gekwetste ziel, die de wanhoop nabij is.
Maus1979 schreef:Mijn agressieve buien zijn een gevolg van die overweldigende pijn.
Neem verantwoordleijkheid, voor het feit dat je rondloopt met bakken vol pijn en via therapie is vaak een en ander wel te verbeteren - dat lucht op.
De enige echte reden om in therapie te gaan is: pijn. Die heb je.Maus1979 schreef:Ik denk niet dat ik depressief ben, omdat ik wel degelijk geniet van het leven. ik lig in de zon, en doe leuke dingen. (...) Ik begrijp dat ook bij narcisten achter die masker een gekwetst kleine jochie zit.
(Hoe t verder allemaal heten mag, dat is secundair.)
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Ja, precies.Maus1979 schreef: we hebben het in de samenleving al vaak genoeg gezien... en het gebeurd STEEDS vaker...
mensen die om hulp schreeuwen en niet worden gehoord, geholpen of serieus worden genomen.
Tja, dan krijg je toestanden als Columbine highschool, Alphen aan de rijn, koninginnedag, damschreeuwer, noem ze maar op...
Dat is al vaak genoeg gebeurd, daar hoeft echt niets meer aan toe te worden gevoegd.
Maus1979 schreef:hij liep bij instanties maar die konden hem niet helpen.
Hij schreeuwde om hulp op facebook, maar niemand voorzag wat er vandaag is gebeurd, omdat ze het niet willen zien. men is gewoon blind. De aanwijzingen zijn er, het script ligt klaar, het scenario is geschetst...
Zaken als schuld en verantwoordleijkheid zijn subtiel en zelden zwart wit.Maus1979 schreef:En nog steeds gebeurd er niks, en wordt er niet PREVENTIEF opgetreden, maar achteraf na veel liters bloed en ellende wordt er gezocht naar schuldige...
Ik zeg, al die mensen die ervan af wisten zijn schuldig.
En pal na een ramp zoals weer het overlijden van een kind door mishandeling worden er allerlei kinderen extra uit huis geplaatst "want dadelijjk hebben we weer een nieuwe Rowena". Maar wat nou, als je een kind ten onrechte weghaalt...? Een kind met moeilijkheden die gek is op zijn/haar ouders opeens in een tehuis zet, waar eenkind het niet naar de zin heeft? Dat zijn risico's - het is en blijft altijd ingewikkeld en echt ideaal is het nooit.
Nou, dat is toch schitterend...?Maus1979 schreef: Mensen met ernstige psychische problemen kunnen niet altijd zichzelf tegenhouden.
Ik ben bewust van het innerlijke gevaar en ik probeer te voorkomen.
Het is idd geen lange termijn oplossing, dat klopt, maar daarmee is het nog niet fout of slecht. In tegendeel: je neemt je verantwoordelijkheid - alleen maar goed.Maus1979 schreef:Ik heb op dit moment ook geen antwoord op een oplossing.
WAT een kolder...!!!Maus1979 schreef:Kun je zeggen dat ik er last van ondervind dat ik ASP heb?
Ja en Nee, ik weet hoe of ik denk over bepaalde zaken en daar sta ik achter.
Ja, ik kan niet de maatschappij veranderen, maar mezelf veranderen ook niet. omdat het ongeneeslijk is.
Hoezo: ongeneselijk?!
(Ik weet wel, dat dat vaak gezegd wordt over persoonlijkheidsstoornissen, maar kloppen doet het voor geen meter.)
Uitzondering: de paradox van de vrijheid.
Maak iemand in hypnose goed wijs, dat hij vastgebonden zit, dan kan iemand met geen mogelijkheid meer opstaan uit die stoel. (De paradox is, dat er geen touwen zijn - maar de "psychische" touwen doen het minstens zo goed. En als het tegenzit,gaat de omgeving nog zeuren ook, "dat je zeker te lui bent om op te staan" - want ze zien geen touwen.)
Dat is wat de slechtere psychologen helaas doen, als ze zeggen dat een persoonlijkheidsstoornis niet te genezen zou zijn.
(De betere therapeuten stellen, dat de hele term niet deugt. We weten nauwelijks wat een persoonlijkheid is en hoe je die moet afgrenzen tegen de buitenwereld. de betere term is de lange lijn in je biografie. Aan het verleden zelf kun je niets veranderen, maar wat je pijnpunten zijn, en hoe je pijnpunten je beinvloeden - dat valt heel erg goed te veranderen.)
...dat klinkt idd naar zo'n wauwelaar, die geen benul heeft van je autonome zenuwstel, denkt, dat alles bewust is etc. - en al helemaal geen benul heeft, van hoe je triggers wel het zwijgen kunt opleggen.Maus1979 schreef: Op het moment supreme denken dat ik iets beter niet kan doen, of afleiding vinden?
Ja - dat krijg je met die wauwelaars.Maus1979 schreef: Ik weet toch wel dat die dag er aan komt en ik compleet door het lint ga.
iemand verwond, en dan begint het circus van tbs.
Welnee - geen enkel mens kan de toekomst echt voorspellen. Dit hoe je je nu voelt, en waar de wauwelaar niets aan doet.
Kul.Maus1979 schreef:en op vijwillige basis werkt NIET. Ik ken mezelf. Als ik een bokkepruik op doe, loop ik zo na buiten, en DAN JUIST ben ik het gevaarlijkst! En omdat ik niks heb gedaan mag ik na buiten lopen...
Echt flauwekul.
(Misschien dat wauwelaars het zo doen, maar met therapie heeft het weinig te maken.)
Oh, dat is redelijk simpel: zoek iemand, die niet wauwelt. Er zijn heus psychologen etc. die dit snappen.Maus1979 schreef:Hoe moet ik hun dat aan het verstand peuteren.
(En jij zult ze vrees ik moeten zoeken - op basis van wat j eier publiceert krijg je niet morgen automatisch een telefoontje van Ruud Bullens, zelf contact leggen is de boodschap.)
-
Maus1979
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Ehhh... ik sta onder behandeling van 5 psychologen in de forensische psychiatrie bij GGnet te warnsveld.
dat zijn de "DESKUNDIGEN" toch???
Ze zeggen dat er als ik stop met dit, er nog kairos is in nijmegen, maar dan houdt het ook wel op.
dat zijn de "DESKUNDIGEN" toch???
Ze zeggen dat er als ik stop met dit, er nog kairos is in nijmegen, maar dan houdt het ook wel op.
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Hoi Maus,
ja, ik ben het roerend met je eens - wie werkt bij de GGZ hoort deskundig te zijn. Maar - of ze dat idd zijn, soms valt dat tegen.
Persoonlijk heb ik niet zo'n talent
om te 'knipmessen': "Oh, loop je bij het GGZ, nou, hun weten het, dan zal het wel goed zijn (etc)..."
En: een therapie "gebeurt" tussen therapeut en client. Het is niet zo zeer iets, "dat jij krijgt" en waarbij jij passief bent (of afwacht, hoe deskundig hullie wel of niet zijn). Therapie is vooral ook iets, wat jij doet.
En een van de dingen die daarbij hoort is, dat je zo precies mogelijk al je vragen en ongenoegens aan hun adres uitspreekt. Zijn ze aan het wauwelen..? Trek je scheur open en meldt dat. (Mogelijk had iemand een goede reden voor wat-ie zei, ook al klinkt het als gewauwel - en mogelijk is het gewauwel.)
En daarna wordt het spannend, maar precies in die spanning kunnen er goede dingen gaan gebeuren.
ja, ik ben het roerend met je eens - wie werkt bij de GGZ hoort deskundig te zijn. Maar - of ze dat idd zijn, soms valt dat tegen.
Persoonlijk heb ik niet zo'n talent
om te 'knipmessen': "Oh, loop je bij het GGZ, nou, hun weten het, dan zal het wel goed zijn (etc)..."En: een therapie "gebeurt" tussen therapeut en client. Het is niet zo zeer iets, "dat jij krijgt" en waarbij jij passief bent (of afwacht, hoe
deskundig hullie wel of niet zijn). Therapie is vooral ook iets, wat jij doet.En een van de dingen die daarbij hoort is, dat je zo precies mogelijk al je vragen en ongenoegens aan hun adres uitspreekt. Zijn ze aan het wauwelen..? Trek je scheur open en meldt dat. (Mogelijk had iemand een goede reden voor wat-ie zei, ook al klinkt het als gewauwel - en mogelijk is het gewauwel.)
En daarna wordt het spannend, maar precies in die spanning kunnen er goede dingen gaan gebeuren.
-
Maus1979
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Janneke:
Dat is precies wat er is gebeurd;
op de sessies deed ik normaal, (althans ik dacht dat ik zo eerlijk en open mogelijk was) maar eenmaal thuis, in me eigen comfort zone, en op Facebook, ben ik vaak 'anders' recht voor zn raap, recht door zee, en vaak erg sceptisch.
Het is niet zo dat ik mij 'bewust' op een bepaalde manier opstel bij therapie, maar ik weet wel zeker de meerwaarde van bepaald wenselijk gedrag bij zulk soort 'meetings'...
Ik heb me ziekgemeld in januari 2013 omdat mijn ww afliep en ik geen bijstand kon krijgen. Tijdens mijn ww uitkering was ik al onder 'behandeling' bij Sc*lta Nijmegen. Niet om hun nou onderuit te hakken, maar al gauw kwam men tot de conclusie tesamen met gesprekken met mijn partner, vader en zus, dat ik ASP had en dat zij me niet konden helpen. ik moest me maar bij de forensische psychiatrie melden...
Dat wilde ik niet. ik ben toch niet gek!
Toch knaagde het aan me. toen zag ik op de website van het uwv dat men zich ook zieke kon melden als je geen werkgever had. Dat heb ik gedaan en mijn verhaal uitgelegd, dat ik per 18 dec gediagnosticeerd was als ASP-er. Dat ik het er moeilijk mee had, (nou ja moeilijk... mijn omgeving ervaart problemen, ikzelf niet.)
Na een gesprek ging het uwv akkoord, en ik heb me aangemeld bij FPA warnsveld GGnet.
Daar zijn er tests, tests, onderzoeken, IQ tests, MMPi-2 tests, en gesprekken...
Nu komt er over 2mnd een 'uitslag'... ik ben benieuwd.
terugkomend op mijn 'gedrag' bij onderzoeken/gesprekken;
Ik ben een persoon waarbij het kwartje vaak wat later valt, en ik heb het idee dat, hoewel ik veel verschillende behandelaars heb, 5 stuks, dat ze mij vaak vreemde vragen stellen, en mij rare opdrachten geven. thermometers tekenen, allemaal van dat soort gekke dingen.
Ik begrijp dat het gaat om inzicht te krijgen in je gedrag, maar ik heb vaak aangegeven, en hun zelfs een brief van 25 a4tjes geschreven hoe of ik in het echt ben. Thuis, buiten. ik heb zo vaak het idee dat ze TOTAAL niet begrijpen wie of ik ben, en dat men alles maar wegwimpelt.
En zo krijg je dus dat ik mijn ongenoegen en denken van me af schrijf op facebook.
keihard, ongezouten, soms gevaarlijke en dreigende taal.
dat heb ik hun gezegd. En duidelijk verwoord. toch krijg ik het idee, en dat blijft me steeds bij;
als je bij FPA De Boog binnen komt, de sfeer, het ontvangst, de mensen, de gastvrijheid, het behangetje, de mentaliteit, het klopt gewoon niet!!!
Ik leg uit:
(de kans is aannemelijk, als ik het zo beetje hoor van mijn partner wat hij en De Boog hebben besproken, dat ik als impulsieve psychopaat wordt afgedaan straks.)
Ik kan erg gevaarlijk zijn, ik heb bedreigingen geuit, ik test mensen graag, schoffeer graag, manipuleer graag, ik shockeer mensen graag, noem maar op. maar ik ben ook sociaal, vriendelijk, open, enthousiast, meewerkend.
Ik vind mezelf behoorlijk gevaarlijk (al zeg ik het zelf)
En dan bij een forensische psychiatrie, waar ook een gesloten afdeling zit waar mensen niet zomaar weg kunnen lopen, -iedereen met paniek buttons en piepers rondloopt, en de gevaarlijkste mensen over de vloer komen hangt een gastvrije sfeer, vriendelijk personeel, (bijna te erg), erg open, warme sfeer, non agressief, (begrijpelijk) maar dat staat ZOOOOOOOOOOOO in contrast met de reden waarvoor we daar zijn.
zo'n sfeer tref je nog niet aan in een plaatselijk groot grand cafe...
alles is zo 'nep'. zo gemaakt.
Een en al facade.
het klopt gewoon niet.
Ik heb echt vaak het idee gehad toen ik richtring hui ging na een onderzoek of interview, dat ze daar geen snars ervan begrijpen wie of ze voor zich hebben.
ik heb al zo HERHAALDELIJK aangegeven dat ik thuis een HEEL ander persoon ben, ook op internet. dan komt de ware ik na boven. Ik heb Dr. jeckyl & Mr. Hyde al aangehaald als voorbeeld. en dat dit juist mijn probleem is.
Cliche, maar ik heb echt zowat elk boek gelezen over ASP, psychopathie, en noem maar op. Er is gewoon bijna niks in het nedrlands verkrijgbaar, en verenigde staten is meer en verder ontwikkeld hierin. veel documentaires, lezingen, en boeken over ASP en psychopathie of sociaopathie.
In het boek van Hare, gewetenloos, lijkt het wel of hij (de schrijver) stiekem een kijkje heeft genomen in mijn brein, mijn denken, mijn persoon als ik. mijn diepste inneste. ik las in dat boek bepaalde dingen en dacht, Oke, dit komt wel heel creepy dichtbij, hoe kan hij dit weten, dat ik mij zo voel. Dit weet niemand, en sommige dingen daar kwam ik pas achter nadat het in dit boek werd verteld/ aangehaald. in een woord BIZAR!
Ook dat gegeven wat psychopaten veel lijken te hebben, in hun prefrontale cortex, (taalontwikkeling en verbaal communicatie) ik heb gestotterd, en kan vaak niet uit mijn woorden komen. Ik denk al jaren dat ik in mijn verbale communicatie een storing heb zitten, ik heb gaten, en vergeet soms echt simpele woorden. (om maar een voorbeeld te noemen)
het enigste wat ik niet heb gehad in mijn jeugd en wat wel een sterk kenmerk is van psychopathie, is het mishandelen of doden van dieren in de puberjaren. dat heb ik echt niet, ook was ik geen pestkop, eerder werd ik gepest. maar wel een clown en stak de draak met alles op school.
Nu een week terug is men er bij de Boog dus achter gekomen dat ik mijn ongezouten mening uit op social media. En dat viel in verkeerde aarde. men was echt kwaad, terwijl ik alleen maar zat te lachen...
we hebben iets afgesproken, ik uit mijn mening zoals ik denk. Dat zijn we overeengekomen.
Maar waarom moet ik mijn ware ik laten zien terwijl het daar een grote leugen is? met perzikken behang, en 'gemaakte' vriendelijk heid tegen grote gestoorde gevaarlijke idioten?
hoe kun je daar aardig tegen zijn, je open voor stellen? vriendelijk zijn?
Ik weet niet of ik iemand zou kunnen vermoorden, ik denk het niet, wel weet ik dat ik dus zon type kan zijn die in een vlaag van verstandsverbijstering bij een ruzie om een parkeerplaats iemand met 64 messensteken om zeep kan helpen om vervolgens gewoon me boodschappen te halen bij de Lidl.
Dat is precies wat er is gebeurd;
op de sessies deed ik normaal, (althans ik dacht dat ik zo eerlijk en open mogelijk was) maar eenmaal thuis, in me eigen comfort zone, en op Facebook, ben ik vaak 'anders' recht voor zn raap, recht door zee, en vaak erg sceptisch.
Het is niet zo dat ik mij 'bewust' op een bepaalde manier opstel bij therapie, maar ik weet wel zeker de meerwaarde van bepaald wenselijk gedrag bij zulk soort 'meetings'...
Ik heb me ziekgemeld in januari 2013 omdat mijn ww afliep en ik geen bijstand kon krijgen. Tijdens mijn ww uitkering was ik al onder 'behandeling' bij Sc*lta Nijmegen. Niet om hun nou onderuit te hakken, maar al gauw kwam men tot de conclusie tesamen met gesprekken met mijn partner, vader en zus, dat ik ASP had en dat zij me niet konden helpen. ik moest me maar bij de forensische psychiatrie melden...
Dat wilde ik niet. ik ben toch niet gek!
Toch knaagde het aan me. toen zag ik op de website van het uwv dat men zich ook zieke kon melden als je geen werkgever had. Dat heb ik gedaan en mijn verhaal uitgelegd, dat ik per 18 dec gediagnosticeerd was als ASP-er. Dat ik het er moeilijk mee had, (nou ja moeilijk... mijn omgeving ervaart problemen, ikzelf niet.)
Na een gesprek ging het uwv akkoord, en ik heb me aangemeld bij FPA warnsveld GGnet.
Daar zijn er tests, tests, onderzoeken, IQ tests, MMPi-2 tests, en gesprekken...
Nu komt er over 2mnd een 'uitslag'... ik ben benieuwd.
terugkomend op mijn 'gedrag' bij onderzoeken/gesprekken;
Ik ben een persoon waarbij het kwartje vaak wat later valt, en ik heb het idee dat, hoewel ik veel verschillende behandelaars heb, 5 stuks, dat ze mij vaak vreemde vragen stellen, en mij rare opdrachten geven. thermometers tekenen, allemaal van dat soort gekke dingen.
Ik begrijp dat het gaat om inzicht te krijgen in je gedrag, maar ik heb vaak aangegeven, en hun zelfs een brief van 25 a4tjes geschreven hoe of ik in het echt ben. Thuis, buiten. ik heb zo vaak het idee dat ze TOTAAL niet begrijpen wie of ik ben, en dat men alles maar wegwimpelt.
En zo krijg je dus dat ik mijn ongenoegen en denken van me af schrijf op facebook.
keihard, ongezouten, soms gevaarlijke en dreigende taal.
dat heb ik hun gezegd. En duidelijk verwoord. toch krijg ik het idee, en dat blijft me steeds bij;
als je bij FPA De Boog binnen komt, de sfeer, het ontvangst, de mensen, de gastvrijheid, het behangetje, de mentaliteit, het klopt gewoon niet!!!
Ik leg uit:
(de kans is aannemelijk, als ik het zo beetje hoor van mijn partner wat hij en De Boog hebben besproken, dat ik als impulsieve psychopaat wordt afgedaan straks.)
Ik kan erg gevaarlijk zijn, ik heb bedreigingen geuit, ik test mensen graag, schoffeer graag, manipuleer graag, ik shockeer mensen graag, noem maar op. maar ik ben ook sociaal, vriendelijk, open, enthousiast, meewerkend.
Ik vind mezelf behoorlijk gevaarlijk (al zeg ik het zelf)
En dan bij een forensische psychiatrie, waar ook een gesloten afdeling zit waar mensen niet zomaar weg kunnen lopen, -iedereen met paniek buttons en piepers rondloopt, en de gevaarlijkste mensen over de vloer komen hangt een gastvrije sfeer, vriendelijk personeel, (bijna te erg), erg open, warme sfeer, non agressief, (begrijpelijk) maar dat staat ZOOOOOOOOOOOO in contrast met de reden waarvoor we daar zijn.
zo'n sfeer tref je nog niet aan in een plaatselijk groot grand cafe...
alles is zo 'nep'. zo gemaakt.
Een en al facade.
het klopt gewoon niet.
Ik heb echt vaak het idee gehad toen ik richtring hui ging na een onderzoek of interview, dat ze daar geen snars ervan begrijpen wie of ze voor zich hebben.
ik heb al zo HERHAALDELIJK aangegeven dat ik thuis een HEEL ander persoon ben, ook op internet. dan komt de ware ik na boven. Ik heb Dr. jeckyl & Mr. Hyde al aangehaald als voorbeeld. en dat dit juist mijn probleem is.
Cliche, maar ik heb echt zowat elk boek gelezen over ASP, psychopathie, en noem maar op. Er is gewoon bijna niks in het nedrlands verkrijgbaar, en verenigde staten is meer en verder ontwikkeld hierin. veel documentaires, lezingen, en boeken over ASP en psychopathie of sociaopathie.
In het boek van Hare, gewetenloos, lijkt het wel of hij (de schrijver) stiekem een kijkje heeft genomen in mijn brein, mijn denken, mijn persoon als ik. mijn diepste inneste. ik las in dat boek bepaalde dingen en dacht, Oke, dit komt wel heel creepy dichtbij, hoe kan hij dit weten, dat ik mij zo voel. Dit weet niemand, en sommige dingen daar kwam ik pas achter nadat het in dit boek werd verteld/ aangehaald. in een woord BIZAR!
Ook dat gegeven wat psychopaten veel lijken te hebben, in hun prefrontale cortex, (taalontwikkeling en verbaal communicatie) ik heb gestotterd, en kan vaak niet uit mijn woorden komen. Ik denk al jaren dat ik in mijn verbale communicatie een storing heb zitten, ik heb gaten, en vergeet soms echt simpele woorden. (om maar een voorbeeld te noemen)
het enigste wat ik niet heb gehad in mijn jeugd en wat wel een sterk kenmerk is van psychopathie, is het mishandelen of doden van dieren in de puberjaren. dat heb ik echt niet, ook was ik geen pestkop, eerder werd ik gepest. maar wel een clown en stak de draak met alles op school.
Nu een week terug is men er bij de Boog dus achter gekomen dat ik mijn ongezouten mening uit op social media. En dat viel in verkeerde aarde. men was echt kwaad, terwijl ik alleen maar zat te lachen...
we hebben iets afgesproken, ik uit mijn mening zoals ik denk. Dat zijn we overeengekomen.
Maar waarom moet ik mijn ware ik laten zien terwijl het daar een grote leugen is? met perzikken behang, en 'gemaakte' vriendelijk heid tegen grote gestoorde gevaarlijke idioten?
hoe kun je daar aardig tegen zijn, je open voor stellen? vriendelijk zijn?
Ik weet niet of ik iemand zou kunnen vermoorden, ik denk het niet, wel weet ik dat ik dus zon type kan zijn die in een vlaag van verstandsverbijstering bij een ruzie om een parkeerplaats iemand met 64 messensteken om zeep kan helpen om vervolgens gewoon me boodschappen te halen bij de Lidl.
Re: Diagnose ASP, hoe nu verder?
Maus,Maus1979 schreef: op de sessies deed ik normaal, (althans ik dacht dat ik zo eerlijk en open mogelijk was) maar eenmaal thuis, in me eigen comfort zone, en op Facebook, ben ik vaak 'anders' recht voor zn raap, recht door zee, en vaak erg sceptisch.
Het is niet zo dat ik mij 'bewust' op een bepaalde manier opstel bij therapie, maar ik weet wel zeker de meerwaarde van bepaald wenselijk gedrag bij zulk soort 'meetings'...
ik geloof het grif, maar het kan nog 100 dingen betekenen.
Eh, hoezo kon jij geen bijstand krijgen...?Maus1979 schreef:Ik heb me ziekgemeld in januari 2013 omdat mijn ww afliep en ik geen bijstand kon krijgen.
Dat was dus gewoon een leugen.Maus1979 schreef:Dat ik het er moeilijk mee had, (nou ja moeilijk... mijn omgeving ervaart problemen, ikzelf niet.)
Maus1979 schreef:terugkomend op mijn 'gedrag' bij onderzoeken/gesprekken;
Ik ben een persoon waarbij het kwartje vaak wat later valt, en ik heb het idee dat, hoewel ik veel verschillende behandelaars heb, 5 stuks, dat ze mij vaak vreemde vragen stellen, en mij rare opdrachten geven. thermometers tekenen, allemaal van dat soort gekke dingen.
Ik begrijp dat het gaat om inzicht te krijgen in je gedrag, maar ik heb vaak aangegeven, en hun zelfs een brief van 25 a4tjes geschreven hoe of ik in het echt ben. Thuis, buiten. ik heb zo vaak het idee dat ze TOTAAL niet begrijpen wie of ik ben, en dat men alles maar wegwimpelt.
Nou, dan kunnen jullie elkaar wellicht een handje geven: het kwartje valt laat.Maus1979 schreef:toch krijg ik het idee, en dat blijft me steeds bij; als je bij FPA De Boog binnen komt, de sfeer, het ontvangst, de mensen, de gastvrijheid, het behangetje, de mentaliteit, het klopt gewoon niet!!!
Het contrast begrijp ik.Maus1979 schreef:En dan bij een forensische psychiatrie, waar ook een gesloten afdeling zit waar mensen niet zomaar weg kunnen lopen, -iedereen met paniek buttons en piepers rondloopt, en de gevaarlijkste mensen over de vloer komen hangt een gastvrije sfeer, vriendelijk personeel, (bijna te erg), erg open, warme sfeer, non agressief, (begrijpelijk) maar dat staat ZOOOOOOOOOOOO in contrast met de reden waarvoor we daar zijn.
En sterker nog: dat contrast hoort er ook te zijn.
Of wil jij liever een medogenloze omgeving...?
(Zo ja: kaart dat aan.)
Facade klopt idd niet - maar weet je zeker, dat het facade is...?Maus1979 schreef:zo'n sfeer tref je nog niet aan in een plaatselijk groot grand cafe...
alles is zo 'nep'. zo gemaakt.
Een en al facade.
Of zijn ze
simpelweg niet bang van je, of niet voldoende onder de indruk...?Sommgen die streng gereformeerd zijn opgevoed voelen dit compleet hetzelfde.Maus1979 schreef:In het boek van Hare, gewetenloos, lijkt het wel of hij (de schrijver) stiekem een kijkje heeft genomen in mijn brein, mijn denken, mijn persoon als ik. mijn diepste inneste. ik las in dat boek bepaalde dingen en dacht, Oke, dit komt wel heel creepy dichtbij, hoe kan hij dit weten, dat ik mij zo voel. Dit weet niemand, en sommige dingen daar kwam ik pas achter nadat het in dit boek werd verteld/ aangehaald. in een woord BIZAR!
Balen!!Maus1979 schreef:Ook dat gegeven wat psychopaten veel lijken te hebben, in hun prefrontale cortex, (taalontwikkeling en verbaal communicatie) ik heb gestotterd, en kan vaak niet uit mijn woorden komen. Ik denk al jaren dat ik in mijn verbale communicatie een storing heb zitten, ik heb gaten, en vergeet soms echt simpele woorden. (om maar een voorbeeld te noemen)
Gelukkig maar!Maus1979 schreef:het enigste wat ik niet heb gehad in mijn jeugd en wat wel een sterk kenmerk is van psychopathie, is het mishandelen of doden van dieren in de puberjaren. dat heb ik echt niet
Maus1979 schreef: ook was ik geen pestkop, eerder werd ik gepest.
Verstandig.Maus1979 schreef: maar wel een clown en stak de draak met alles op school.
Hm - ineressant, wat gebeurt hier nou precies...?Maus1979 schreef:Nu een week terug is men er bij de Boog dus achter gekomen dat ik mijn ongezouten mening uit op social media. En dat viel in verkeerde aarde. men was echt kwaad, terwijl ik alleen maar zat te lachen...
Dacht jij, dat het allemaal facade was en gespeeld en dat jij lekker in je vuistje kon lachen - en kom je er nu achter, dat het ze menes kan zijn...? Dat als jij bepaalde zaken doet, dat consekwenties heeft...? Dat die mensen net niet alleen altijd maar ("gespeeld", in jouw belevening) lief doen, maar ook tanden kunnen laten zien...?
Simpel: daarom.Maus1979 schreef:we hebben iets afgesproken, ik uit mijn mening zoals ik denk. Dat zijn we overeengekomen.
Maar waarom moet ik mijn ware ik laten zien terwijl het daar een grote leugen is?
Zelfs als het daar 1 grote leugen zou zijn - dan nog: je hebt iets afgesproken en "als je ballen hebt", dan houd je je aan je woord.
Zo simpel is dat.
Ja, zelfs als jij die perzikken compleet buiten de orde vindt: dan nog: beloofd is beloofd.Maus1979 schreef:met perzikken behang, en 'gemaakte' vriendelijk heid tegen grote gestoorde gevaarlijke idioten?
(En okee, het behang zal niet acuut van kleur verschieten
als ze boos zijn, maar dat kunnen ze dus wel, boos zijn. Dus zo stroopsoesoeroze is het nou ook weer allemaal niet.)Wat precies zit je dan dwars...?Maus1979 schreef:hoe kun je daar aardig tegen zijn, je open voor stellen? vriendelijk zijn?
Of heb je nou je belofte te makkelijk en te vroeg gegeven..? (Zo ja: dat is dan knap stom. Maar wellicht kun je dit verhaal over de perzikken en wat jou daar aan stoort alsnog voorleggen.)
Of bedoel je, dat je deze mensen die daar werken voor geen ene meter snapt...? ("Hoe kun je mij nou niet haten...?")(= Zwaar gereformeerden snappen daar doorgaans ook geen laars van...)
Nogaals: wie streng gereformeerd is opgevoed, kan ook zwaar gebukt gaan onder dit gevoel.Maus1979 schreef:wel weet ik dat ik dus zon type kan zijn die in een vlaag van verstandsverbijstering bij een ruzie om een parkeerplaats iemand met 64 messensteken om zeep kan helpen om vervolgens gewoon me boodschappen te halen bij de Lidl.