Hallo iedereen,
Ik weet niet of ik hier op de juiste plaats ben, ben 22, maar heb een groot probleem met mijn ouders.
Heb er ook lang over nagedacht om ergens mijn verhaal te plaatsen, maar moet het gewoon eff kwijt.
Ik ben dus 22 en heb al bijna 5,5 jaar een relatie met mijn vriend. Ik ben zeer gelukkig met hem, en onze relatie is super. Maar mijn ouders vinden hem niet goed, en willen al 5 jaar dat ik met hem breek.
Ze doen alles eraan om ruzie te stoken in onze relatie. Ze willen mij verbieden hem te zien en bekijken hem niet eens als ze ons toevallig tegenkomen. Ze negeren hem volledig en beschuldigen hem van overspel en vertellen maar leugens over hem. Deze week is het weer erger geworden. Ze bepalen gewoon mijn hele leven, ik mag niet bij hem blijven slapen, mag niet weggaan. Het is nooit goed als ik iets vraag. Ik ben het gewoon moe aan het worden na 5 jaar. Praten met hun helpt niet, ze geloven toch niets wat ik zeg en ze luisteren gewoon niet. Ze geloven hun eigen leugens gewoon. Dit belast mijn relatie met mijn vriend zeer erg. Weet gewoon niet meer wat ik kan doen. Thuis weggaan is geen optie. Ik studeer nog en mijn ouders regelen daarvoor alles. Ik kan het financieel ook niet. Ik vind het gewoon erg dat ze mijn hele leven willen bepalen terwijl ik 22 ben en al 5 jaar een relatie heb. Kunnen ze dat dan niet gewoon accepteren. Hun reactie daarop is dat ik onder hun dak woon, en dat ze zolang alles over mij te zeggen hebben. Mijn mama zei daarstraks tijdens een ruzie zelfs letterlijk: Wat moet ik toch met u aanvangen? Wat ben ik, een klein kind? Ik had zoiets van laat me met rust en laat me mijn eigen leven leiden. Ik weet gewoon niet meer wat doen. Iemand mss tips?
Sorry als het soms niet duidelijk is, ben al blij dat ik ergens mijn verhaal kan doen.
Voel me de laatste tijd echt down, de zeldzame momenten met mijn vriend trekken me terug omhoog.Ik ben zo blij dat hij me hierdoor nog niet heeft laten vallen. Bedankt voor het lezen!
Groetjes