voor mezelf opkomen

[angel12]

Hallo,

Na veel lessen te hebben doorgemaakt kan ik eindelijk en gelukkig maar al veel jaren voor mezelf opkomen, mijn grenzen stellen enz...

Wanneer ik dat naar mijn echtgenoot deed terwijl we bij mijn moeder waren dan keek ze vies naar me, vond me agressief enzomeer.

Echter, wanneer mijn zus, mijn vriendin voor zichzelf opkomen dan vindt ze dat fantastisch.
En dan hemelt ze hen op.

In de week was mijn vriendin bij ons geweest en het is zo dat zij ook al een en ander heeft meegemaakt waaruit blijkt dat ze ook nog niet zolang voor zichzelf kan opkomen, zich niet meer laat doen.

Toen mijn moeder gisteren belde zei ze alsof mijn vriendin àltijd voor zichzelf kon opkomen en zich NOOIT zou laten doen.
Toen vertelde ik wat mijn vriendin me had verteld (waaruit bleek dat ze zich wél had laten doen).

Ik snap niet waarom mijn moeder zo naar anderen doet en naar mij toe zo afkeurend.
Ze heeft zelf wel nooit voor zichzelf kunnen opkomen.
Misschien ziet ze dan bij mij wat ze zelf nooit heeft kunnen doen maar waarom doet ze dan zo afkeurend.

Groetjes,

Angel

[Teckna]

Hoi,

Ik weet niet wat je moeder of man denkt, maar ik vind het goed dat je leert voor je zelf op te komen.
Een ander doet het vaak niet voor je.

Teckna

[angel12]

Voor mijn echtgenoot is het ok, het is mijn moeder die dus zo reageert.

Groetjes,

[Amanda3785]

Ik ken het. Mijn moeder is ook zo. Niet wat betreft het voor mezelf opkomen (dat mag ik wel wat meer gaan doen), maar eigenlijk met alles. Altijd anderen ophemelen of het over anderen hebben, maar nooit bij mij. Ik weet niet waar dat aan ligt, maar ik weet dat het heel frustrerend kan zijn.

Ik vind wel dat je het super goed doet! Opkomen voor jezelf is ontzettend belangrijk. Dat merk ik nu ook en ik moet dat ook echt gaan leren. Dus blijf het zeker vooral doen.

[angel12]

Dag Amanda,

Ondertussen heb ik haar een brief geschreven en mijn ongenoegen geuit.

Ze heeft er na verschillende maanden nog steeds niet op gereageerd.

Mijn echtgenoot vindt dat ook vreemd.

Ik zal haar daarover eens terug schrijven.

Feitelijk is het niet ongewoon dat mensen uit elkaar gaan als er niet wordt gepraat.
Dit gaat nu wel tussen mij en mijn moeder maar ja...het gaat over praten.
Trouwens, mijn zus heeft de brief die ik mijn moeder heb geschreven ook ontvangen maar zij en mijn moeder zijn 2 handen op 1 buik.
En mijn zus is ook niet fantastisch in praten...

Dus ja,...feitelijk sta ik er alleen mee. Al goed dat ik mijn echtgenoot heb.

Groetjes,

Angel

[momo]

Hoi Angel


Wat me opvalt in al je topics en verhalen over de omgang met anderen is dat je steeds erg de nadruk legt op jouw grenzen, respect ervoor vragen en ze duidelijk maken aan anderen.

Dit is zeer goed , maar er zit ook een andere kant aan. Heb je respect voor de grenzen of motivatie van de "ander'?

Je kan zo hard je grenzen aangeven dat je iedereen buitensluit.

Ik ken je familie, zus , moeder en je stiefdochter niet, noch kan ik oordelen over hun gedrag. Maar het was wel iets wat me opviel in je posts. Je geeft grenzen aan en niemand reageert positief. Ze treden ze met de voeten of blijven weg, zoals je zegt sta je alleen.

En soms ligt het ook aan de ander en kan je het beter loslaten ipv er blijven achteraan lopen met alle frustratie vandien.

just my 2 cents

[angel12]

Dag Momo,

Bedankt voor je reactie.

Fijn dat je het zo bekijkt. En ja, inderdaad, ik heb respect voor de grenzen van de anderen.

Een vriendin van me die nu pas leert om haar grenzen aan te geven en dat op een nog onbeholpen manier aangeeft, wel, ik heb daar ook geen problemen mee. Ik vind dat normaal.
En naar anderen daar heb ik ook geen problemen mee.

Ik respecteer de grenzen en de vrijheden van anderen maar merk dat niet iedereen er zo over denkt.
Als je nog maar kijkt naar de problemen in Egypte enz...

Ik sta inderdaad voor de fundamentele rechten van mensen zoals respect, vrijheid en andere waarden.

Ik heb zelf ook geleerd om grenzen te stellen, voor mezelf op te komen en dat is met vallen en opstaan gegaan.

Ik weet ook niet hoe het komt dat ik met mensen in aanraking kom die er anders over denken.

Het is nu wel zo dat zowel mijn moeder, zus en de dochter (40 jr) van mijn echtgenoot zichzelf niet in vraag stellen, heftig reageren als het hen niet aanstaat, niet nadenken en ik wil niet oordelen maar het is zo, geen kaas van psychologie enz...hebben gegeten.

En ja, ik stel mezelf dan wel in vraag.
En ja, ik wens mijn boosheid, begrip, verdriet en mededogen in balans krijgen.

Ik sta ook voor eenheid...

Groetjes,

Angel

[GeenPijn]

Hoi Angel ik kan me zo voorstellen dat een echtgenoot, dochter van, etc jou uit liefde graag willen pleasen en soms dingen liever niet zeggen. Kijk alleen al naar idols waarvan de hele familie zegt je zingt zo mooi terwijl je als kijker denkt, pijnlijk waarom heeft niemand haar/hem ooit gewaarschuwd.

Als je echt steeds het idee hebt dat je op een goede nette manier je grenzen aangeeft maar je merkt dat toch steeds deuren daarna dicht gaan. Wellicht kun je je eens laten monitoren / beoordelen door een neutraal iemand die verstand heeft van feedback geven. Iemand die jou niet te vriend hoeft te houden maar je ook van eventuele tips kan voorzien mocht daar behoefte aan zijn. Goede feedback geven is één van de lastigste dingen om aan te leren als het niet je tweede natuur is. Het is niet alleen wat veel mensen denken datgene wat en hoe je het zegt, maar ook wat je lichaamstaal de ander vertelt. Als die twee niet overeenkomen kun je een probleem hebben.

Maar als die ander tot dezelfde conclusie komt als jou en je naasten dan heeft die misschien tips om voortaan voor jou betere personen aan te trekken.

In beide gevallen succes.

[angel12]

Dag Geen Pijn,

Bedankt voor je interessante feedback.

Ben je daar zelf goed in ?

Groetjes,

Angel