'
Hoi Inge, en welkom op dit forum
Zit hier al een poosje naar je post te staren, bedenkend wat ik moet zeggen. Het treft me nogal.
Daar had hij geen last van, want hij ging met plezier naar school, en kwam vrolijk thuis, en speelde regelmatig met andere kinderen. Nu zit hij in groep 3 en moet er opeens van alles. Hij speelt niet meer met anderen en duikt steeds dieper weg in zijn fantasie wereld. Thuis is hij eerder boos, en af en toe slaat of schopt hij, dat deed hij vorig jaar nooit.
Denk maar zo: veranderingen zijn voor een asperger extra lastig, en het zal ook best nog een tijdje op deze manier doorgaan, maar als hij misschien over een jaar of over twee jaar doorkrijgt hoe hij zijn intelligentie op educatief gebied kan gebruiken, dan zal hij niets liever willen dan naar school gaan. Mag je'm op zaterdag-en zondagmorgen tegenhouden
. In deze leeftijd ontwikkelen aspergerklantjes meestal hun 'fieps', en aangezien dit vaak iets met cijfers of met taal te maken heeft zit hij op school dan heel prima op z'n plaats.
De hele klas is vol kinderen die kaarten uitdelen aan hun vriendjes........... En niet verbazend mijn zoon krijgt ze natuurlijk niet....... Ik geloof niet dat hij er mee zit, maar ik kom na zón tien minuten in de klas doorgebracht te hebben zwaar overstuur thuis
. Ik wil zo graag dat hij ook vriendjes heeft, al was het er maar 1.
Dat is ook akelig. Heb zelf (nog) geen kinderen maar begrijp ontzettend goed dat dat pijn doet. Toch, hoe moeilijk dat voor mensen zonder asperger misschien ook te begrijpen is: ik heb inderdaad sterk het vermoeden dat het hem echt niets kan schelen. Als ik naar mezelf kijk op die leeftijd; I could not care less. Andere kinderen leven nou eenmaal in een totaal ander wereldje, hebben andere interesses..wat moet je er mee
Kost alleen maar inspanning en moeite en inlevingsvermogen en dan is de lol er bijzonder snel vanaf.
Verder wordt er natuurlijk hard gewerkt aan zijn sociale vaardigheden. Er wordt extra begeleiding aangevraagd voor hem op school, hij krijgt psychomotorische therapie, en sinds 1,5 week medicijnen om het stukje adhd weg te nemen. Dus ik kan stiekum blijven hopen dat er over een poosje wel een of twee vriendjes heeft.
Tja, enerzijds kunnen kinderen keihard zijn tegen elkaar, anderzijds kijken kids niet naar achtergrond of labeltjes, gaan elkaar niet lopen kwalificeren en beoordelen zoals volwassenen dat zo graag doen. Natuurlijk, ik ken je zoontje niet, ik kan alleen maar voor mezelf praten; ik heb op die leeftijd, tot ongeveer m'n 18e altijd wel 1 of 2 vrienden gehad. Soms zonder dat ik het zelf wilde
(Je kent ze wel, die kids die tegen alles en iedereen aanpraten, en op den duur ben je daar dan zelfs als aspi slachtoffer van
)
En zeker als zijn sociale vaardigheden al op zo'n jonge leeftijd worden aangepakt (..ben jaloers..) dan zal het echt wel goed komen
Ik heb ondertussen ook begrepen dat speciaal onderwijs voor dit type jongetjes ( zeer hoge intelligentie, as en adhd) eigenlijk niet bestaat. Dus dat is voorlopig ook geen optie.
Anders dan wat de media soms doet vermoeden is asperger niet veel voorkomend. Er even vanuitgaand dat je Nederlands bent (dit forum opereert in de hele Lage Landen): 4% van de Nederlandse kids worden geschat een vorm van autisme te hebben, en een kwart daarvan zijn hoogfunctionerend-autistisch/asperger. Het is dan ook voor geen enkele school erg rendabel om zich alleen op deze groep te focussen.
Wél zijn er sinds een paar jaar scholen, maar dan hebben we het al over het voortgezet onderwijs, die speciale klassen inrichten voor bovengemiddeld intelligente kids. In het basisonderwijs veranderd men nou eenmaal niet zo graag, gaan niet lopen expirimenteren. Zijn net autisten wat dat betreft..
loslaten dus maar, ......
Alles wat ik kan zeggen: blijf z'n intelligentie stimuleren, het duurt niet erg lang meer voordat hij je zo'n 200 vragen per dag gaat stellen, en als ik eventjes voor 'my own kind' op mag komen: beantwoord ze ook..alsjeblieft..
Z'n basisschool tijd zal hij wel doorkomen, hij heeft z'n tweelingzus, hij krijgt begeleiding, en hij heeft duidelijk een lieve, begrijpende moeder. Komt wel goed