Ik ben tot over mijn oren verliefd op iemand uit mijn klas. Telkens als hij lacht, of praat, of kijkt, wordt ik zo enorm blij vanbinnen en heb ik zo een extreem grote drang hem vast te pakken. Als hij iets vertelt kijk ik naar zijn mond en kan ik het amper weerstaan te fantaseren over hem te kussen. Ik heb het dus goed zitten. Jammer genoeg vrees ik dat het niet wederzijds is. Ik schrik daar ook niet van. De keren dat ik verliefd was op iemand, waren altijd heel intens, maar nooit was dat van beide kanten. Na een tijd aanvaardde ik het. Ik ben het ondertussen dus gewoon dat als ik verliefd word, ik me moet voorbereiden op pijn. Elke keer is dat weer een deuk in mijn zelfvertrouwen. Toch heb ik elke keer terug die hoop dat het iets wordt en doe ik er ook niets aan om mijn verliefdheid op tijd te stoppen. Mijn problemen zijn dus
1) Hoe moet ik me nu afzetten van die jongen uit mijn klas, als ik hem elke dag nog zie en hij mee in de vriendengroep zit?
2) Waarom wordt er nooit iemand verliefd op me en hoe lang gaat het nog duren voor dat ooit zou gebeuren?
Iemand die soortgelijke ervaringen heeft? Raad?