Gebruikersavatar
YutaYuneYunesson
Berichten: 132
Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17

Dan word het teveel en val ik uit

Ik voel mij echt uit gevallen, wil eigenlijk gewoon alleen zijn op bed liggen en tv kijken.
Maar dat gaat niet ben nooit alleen, mijn huisgenoot verteld mij steeds wat te doen, vind mij lui met mijn gedrag.
Ik word er eigenlijk gewoon heel moe van allemaal.
Een week geleden bij mijn oma in België, haar huis is leeg, het huis wat ik al mijn hele leven ken, de spullen zijn
gepakt ze gaat verhuizen, omdat ze is opgelicht door mijn tante waardoor ze het financieel niet meer kan betalen,
ook heeft mijn oma veel pijn vanwege reuma, als de pijn-kliniek haar niet kan helpen wil ze euthanasie, mijn oma is
65 jaar. Me zusje blijkt reuma te hebben, laatst ontdekt. Mijn zusje zit ook al een lange tijd in een psychose die heeft
veel gehuild bij mijn oma, terwijl mijn oma het nog niet wist wat mijn zusje is overkomen. Ik maak me zorgen om mijn ouders
zijn hun wel stabiel in deze situatie? Ik voel mij aangevallen door alles wat mensen zeggen, de waarom vragen: waarom doe
je dit niet of dat niet of waarom snap je dat niet etc en ik wil maar niet toegeven: Omdat ik een handicap heb, ik leer
niet zo snel, ik ben niet altijd handig, ik weet niet altijd alles en kan niet altijd alles en soms tonen mensen begrip
maar soms naar mijn idee helemaal niet, word ik toch neergezet als een domme ezel of lijken mensen het uit me te willen
trekken om het toe te geven. Het is allemaal zo tegenstrijdig me zusje zit in een psychose en ik moet rationeel blijven
blijven, zeggen dat ze de hulp die ze krijgt moet aanpakken, eigenlijk zo schijnheilig wand ik zelf kan nauwelijks onderdrukken dat ik een diepe haat voel tegenover zorg en psychologen. Het lijkt ook zo hetzelfde me zusje moet maar medicijnen slikken en afkicken van drugs van de psycholoog, maar de oorzaak waarom ze het is gaan gebruiken willen ze niet horen en doen ze niets mee me zusje is gewoon gestoord klaar, ze doen alsof ze geen problemen heeft en zo was het ook bij mij of beter nog steeds ik heb pdd-nos, ja wat staat er op de symptomen lijst van pdd-nos? Dat ik een andere kijk heb op de werkelijkheid misschien niet het verschil weet tussen fantasie en werkelijkheid, voor psychologen is er zwart op wit gezet: dat de laatste waar je naar mag luisteren ben ik. Hoe kan ik nog geloven dat zorg en psychologie is om mensen te helpen? zoals ik het zie, is het er gewoon om te zorgen dat je deze mensen kwijt raakt, autisten dom MAKEN met hun van uur tot uur strictuur en aanleren dat alles voor je gedaan word, niets te leren of te zien krijgen van de echte wereld. Ik ben gepest, mishandeld, sexueel geintimideerd, bedrogen, psychische mishandeld, bevooroordeeld, eenzaam geweest, zelfhaat gekend: niet eten, mijn eigen spullen en lichaam kapot maken, MAAR IK MAG EN KAN NIETS ZEGGEN, ik word toch niet geloofd ze zullen wel zeggen: ik ben degene die alles vast verkeerd heeft gezien en opgevat, misschien ben ik ook wel psychotische, ik mag niets zeggen.
En dan zit ik bij een arbeidsdeskundige, die zich steeds maar afvraagt of ik wel mijn best doe om werk te vinden.
Nee dat is wel het laatste waar ik aan denk, mag ik weer inzien dat ik niet alles kan of het is het andere uiterste waar mensen me behandelen als een zwakzinnigen.
En al die vele frustraties van andere die ze op mij gooien, het zijn dan van die liefdes verdriet en sex problemen wat in mijn ogen nu echt niet belangrijk is, nu gewoon niet.
elgebak

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Zo te horen werkt het leven niet echt mee op dit moment. Het verhuizen van je om en haar reuma, de reuma en psychose van je zusje en de zorgen om je ouders. Dat is veel tegelijk en het is niet gek dat je daar moeite mee hebt. Daarbij komt ook nog een verleden vol vernederingen wat het er niet beter op maakt.

Mensen die je de les lezen over wat je moet doen is wel het laatste waar je op zo'n moment op zit te wachten. Zijn hun bedoelingen ook werkelijk zoals jij ze opvat? Als ze vragen waarom je iets niet of wel doet, hoeft dat niet per se onder de categorie 'ongevraagd advies' vallen, maar het kan ook betekenen dat die mensen met je willen meedenken. Dat ze willen dat het beter met je gaat en proberen mee te helpen naar het zoeken van oplossingen. Als jij een oplossing niet ziet zitten mag je dat best zeggen, en als je dat uitlegt zullen er vast veel mensen zijn die begrijpen waarom je iets geen goed idee vindt.

Je zegt een diepe haat te voelen tegenover psychologen en zorg. Dat er niet gekeken wordt naar de oorzaken van de problemen bij je zusje lijkt me inderdaad vervelend. Heeft je zusje dat al wel eens uitgesproken? Is de psycholoog zich ervan bewust dat zijn/haar werkwijze niet aansluit bij de wensen van je zusje? Het lijkt me belangrijk dat er in elk geval over gesproken wordt en als er niets veranderd is dit waarschijnlijk niet de juiste hulpverlener voor haar. Dat wil echter niet zeggen dat elke psycholoog op deze manier zal werken. Er zijn zoveel verschillende soorten psychologen met elk hun eigen visie op zorg en elk een eigen karakter. Geen persoon is hetzelfde en niemand zal precies dezelfde hulp bieden. Er zal ongetwijfeld een hulpverlener zijn waarmee het wel zal klikken, al kan het misschien wel even een zoektocht worden.

Heb je tijdens het gesprek met de arbeidsdeskundige aangegeven waarom je werk niet ziet zitten? Dat ze zich afvraagt of jij je best wel doet om werk te vinden lijkt me niet onterecht. Jij ziet dat echt niet zitten en zij constateert dat. Als zij dat vermoeden heeft en nog niet weet wat de reden daarvan is, is het normaal dat ze daarnaar vraagt. Ik neem aan dat dat een vraag zonder direct oordeel is. Als jij uitlegt hoe de situatie is zou ze wel een heel raar mens zijn als ze niet begrijpt dat jij het nu even niet ziet zitten. Maar daarvoor moet ze dus wel weten hoe de situatie in elkaar steekt.
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Het is niet vreemd dat deze omstandigheden je teveel worden. Om je helemaal voor eventuele hulp af te sluiten lijkt me echter niet verstandig. Dat je teleurgesteld bent in psychologen kan ik me goed voorstellen. Zij werken volgens een strakke planning en hebben daardoor slechts beperkt de tijd voor hun cliënten, wat helaas ten koste gaat van de zorg. Zou je niet eens willen overwegen iemand te zoeken in het alternatieve circuit? Die mensen nemen de tijd voor je, en een aantal werken op vrije gift (bijvoorbeeld uit boeddhistische overtuigingen). Het klinkt misschien clichè, maar je hoeft het echt niet alleen te doen.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
YutaYuneYunesson
Berichten: 132
Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Het is niet enkel dat psychologen nalatig zijn, op gebied van autisme weten ze nog maar tien procent het is gewoon een herhaling in de psychologie, Toen schizofrenie naar voren kwam werd er ook op die mensen een stempel geplakt dat ze min of meer gewoon gestoord waren en niet voor zichzelf konden spreken, nu is dat anders na een grote verandering in de psychologie en nu heb je autisme nu hebben ze de soorgelijke stempel van toen daar op gezet omdat het nog niet "begrepen" word. Toen ik van speciaal onderwijs afwilde waren mijn ouders het er gelukkig mee eens, anders werkte ik nu ergens in een paswerk fabriek en woonde ik in een internaat, dat is wat er gebeurd zonder enkele onderbouwing "waarom" ik niet zelfstandig zou kunnen leven.
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Het is pijnlijk om veroordeeld te worden en velen komen erdoor in leefsituaties die verre van optimaal zijn. Gelukkig komt met de tijd inzicht in deze problematiek, maar het inzicht komt helaas pas nadat de nodige fouten al zijn gemaakt. Zo gaat dat met vele van de norm afwijkende gevallen, en zo zal het denk ik ook blijven gaan omdat er steeds wel weer afwijkende individuen zijn.

Wij mensen zijn nieuwsgierig aangelegd en het is voor ons niet gemakkelijk om iets dat we niet begrijpen met rust te laten. Als we vervolgens iets ontdekken wordt dat in eerste instantie vaak verkeerd benoemd, totdat we tot nieuwe inzichten komen.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
Gebruikersavatar
YutaYuneYunesson
Berichten: 132
Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Het kan allemaal wel rationeel verwoord worden, maar empirische gezien moeten mensen als ik leiden onder onrecht, er is veel van mijn leven afgenomen en dat komt ook niet meer goed, vooral omdat er ook niets aan gedaan word. Ik lees op internet wel veel verandering op psychologie zoals beelddenken, highsensetive en hoogbegaafdheid deze theorieen hebben veel raakvlak met mij, maar het is een kadootje dat ik niet kan uitpakken er word alleen gepraat over de "kinderen" maar de volwassenen die moeten het maar doen met een verkeerde diagnose, waardoor er nooit hulp zal komen voor de problemen die er "echt zijn" we worden enkel gepakt op onze nadelen. Er is heel veel onrecht trouwens maar in deze kapitalistische maatschapij is dat goed verborgen.
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Er is inderdaad veel onrecht en ik begrijp je frustratie, maar er is helaas weinig dat jij en ik of andere forumleden hiertegen kunnen doen. Verandering komt pas met nieuwe inzichten, en tenzij iemand hier een relevantie studie heeft gevolgd en onderzoek kan doen worden onze meningen niet snel gehoord. Vaak is het zo dat als je diploma's hebt, je autoriteit erkend wordt, en dan pas wordt er naar je geluisterd. Ervaringsdeskundigen komen vaak pas daarna aan de beurt.
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute
elgebak

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Stempels worden niet alleen gezet omdat psychologen er niet zo veel van weten, maar die worden gezet om de meest passende behandeling toe te kunnen passen. Helaas zijn er veel mensen die zich te veel aan die stempels vasthouden en je daarmee in een hoekje duwen van "moeilijk mens" en "kan niet zelfstandig zijn." Dat is jammer, want dat is soms helemaal niet nodig. Het is dan ook niet nodig om volledig op een psycholoog te vertrouwen, maar naar mijn idee is de beste hulp een combinatie van de ideeën van een psycholoog en je eigen ideeën. Naar zo iemand luisteren en dan zelf bepalen waar je wel en niet iets mee wilt doen.
Gebruikersavatar
YutaYuneYunesson
Berichten: 132
Lid geworden op: 21 nov 2011 23:17

Re: Dan word het teveel en val ik uit

Na om dan optimistische te zijn moet ik toch proberen eruit te komen, freelance werk is de enige oplossingen om af te zijn van al die zogenaamde hulp en bemoeienis.
Het moet wel te realiseren zijn, maar eerst heb ik gewoon rust nodig.
Met een psycholoog zal ik nooit gaan praten, mijn haat daar tegen is misselijk makent hoog.
Om het netjes te brengen ik zie het gewoon als zakkenvullers over de rug van slachtoffers en wie dat doet is verre weg van empathie en inbeeldingsvermogen.

Terug naar “Depressiviteit, somber zijn”