Hoi allemaal
De situatie is als volgt, mijn vriend heeft asperger en dat is pas vorig jaar ontdekt, het verklaart heel veel problemen die hij in het verleden heeft gehad op allerlei gebieden, werk, relaties enz.
Daarbij is de sociale kant natuurlijk zijn grootste handicap, ongepaste dingen doen en zeggen, de gevoelens van een ander totaal niet begrijpen en heel dwangmatig gedrag.
De vraag is eigenlijk ofdat er cursussen bestaan die hem verder kunnen helpen en waar moet ik die dan zoeken. Hij op dit moment niet onder behandeling maar dat is wel de bedoeling, waar moeten we naartoe en wie kan ons nou het beste helpen ??
Ik vind het vreselijk om te zien dat iemand met zoveel potentie vast loopt op allerlei gebieden, en dan nog niet te spreken van de frustratie die voor hemzelf bijna niet te doen is
Ik stel jullie tips heel erg op prijs
sorrow, mama van een dochter met adhd en pdd, vriendin van een lieve asperger
-
Sorrow
-
bloempje
Hoi,
Is deze diagnose bij een GGZ of een Riagg gesteld? Als dat zo is moet eens informeren of hun geen cursus of training verzorgen.
Anders is er vast wel een vereniging, kun je misschien via google zoeke, die je verder kunnen helpen.
Het lijkt me voor jou ook niet makkelijk. Een dochter met adhd en pdd en dan je vriend met asperger.
Het vraagt allebei om een heel verschillende manier van omgaan met.
Ik hoop dat je ergens iets vind voor je vriend.
Ik wens je veel sterkte bloempje
Is deze diagnose bij een GGZ of een Riagg gesteld? Als dat zo is moet eens informeren of hun geen cursus of training verzorgen.
Anders is er vast wel een vereniging, kun je misschien via google zoeke, die je verder kunnen helpen.
Het lijkt me voor jou ook niet makkelijk. Een dochter met adhd en pdd en dan je vriend met asperger.
Het vraagt allebei om een heel verschillende manier van omgaan met.
Ik hoop dat je ergens iets vind voor je vriend.
Ik wens je veel sterkte bloempje
-
s_k
Beste Sorrow,
Mijn vriendin heeft ook een vriend met asperger.
That would be me
.
Ik zal maar met de deur in huis vallen:
Nee, er is géén cursus en géén oplossing.
Jullie zullen er samen uit moeten komen. Asperger is iets dat in je zit. Je kunt, door de omgeving te veranderen, de 'overlast' die jullie ervan hebben wèl beperken tot een minimum. Maar een oplossing is er niet. Het is er, en het blijft er. Bij mij werd het gelukkig al langer geleden onderkend. Ik ben nu bijna 21, het werd 'ontdekt' toen ik 12 was. Ook toen werd al direct gezegd: "Ouders, er ligt hier een taak voor jullie om alles zo goed mogelijk aan hèm aan te passen".
Betekent natuurlijk niet dat iedereen nu ja en amen zegt, als ik langsloop. Maar het probleem is en blijft dat iemand met het syndroom van asperger niet thuis hoort op deze aardkloot. Het is voor hem (of haar) een plek die totaal niet samenvalt met wat hij of zij als beeld van hoe het zou moeten heeft.
Het beste dat je kunt doen is véél met hem praten, véél proberen en véél voorstellen doen, die wellicht verbetering kunnen brengen. Voor iemand met asperger geldt dat hij het héél vaak fout moet doen voordat het goed gaat. En als jij net zo lief bent als hij, heb je dat ervoor over. Maar makkelijk is het natuurlijk niet.
Feit is en blijft, nogmaals, hoe graag hij en jij ook willen: Je kunt hem niet veranderen. Zie het als een mongooltje, die blijft ook altijd mongooltje. Je brengt zo iemand naar dagverzorging, geeft hem bezigheden en zo maak je dat zo iemand zich gelukkiger voelt en daardoor is er makkelijker met hem of haar om te gaan. Maar je haalt asperger niet uit iemand. Het blijft er altijd zitten en dat zal ook altijd merkbaar blijven.
Mjah... Dan kan 'ie nog helemaal geweldig zijn
Veel sterkte en ik hoop dat je iets aan me hebt.
Stijn.
Mijn vriendin heeft ook een vriend met asperger.
That would be me
.Ik zal maar met de deur in huis vallen:
Nee, er is géén cursus en géén oplossing.
Jullie zullen er samen uit moeten komen. Asperger is iets dat in je zit. Je kunt, door de omgeving te veranderen, de 'overlast' die jullie ervan hebben wèl beperken tot een minimum. Maar een oplossing is er niet. Het is er, en het blijft er. Bij mij werd het gelukkig al langer geleden onderkend. Ik ben nu bijna 21, het werd 'ontdekt' toen ik 12 was. Ook toen werd al direct gezegd: "Ouders, er ligt hier een taak voor jullie om alles zo goed mogelijk aan hèm aan te passen".
Betekent natuurlijk niet dat iedereen nu ja en amen zegt, als ik langsloop. Maar het probleem is en blijft dat iemand met het syndroom van asperger niet thuis hoort op deze aardkloot. Het is voor hem (of haar) een plek die totaal niet samenvalt met wat hij of zij als beeld van hoe het zou moeten heeft.
Het beste dat je kunt doen is véél met hem praten, véél proberen en véél voorstellen doen, die wellicht verbetering kunnen brengen. Voor iemand met asperger geldt dat hij het héél vaak fout moet doen voordat het goed gaat. En als jij net zo lief bent als hij, heb je dat ervoor over. Maar makkelijk is het natuurlijk niet.
Feit is en blijft, nogmaals, hoe graag hij en jij ook willen: Je kunt hem niet veranderen. Zie het als een mongooltje, die blijft ook altijd mongooltje. Je brengt zo iemand naar dagverzorging, geeft hem bezigheden en zo maak je dat zo iemand zich gelukkiger voelt en daardoor is er makkelijker met hem of haar om te gaan. Maar je haalt asperger niet uit iemand. Het blijft er altijd zitten en dat zal ook altijd merkbaar blijven.
Mjah... Dan kan 'ie nog helemaal geweldig zijn
Veel sterkte en ik hoop dat je iets aan me hebt.
Stijn.