Nou, hier is dan de 'brief' die ik geschreven heb. Ik vind het wel grappig dit soort topics over inspiratiekaartjes waar in je kunt stoeien met de werkelijkheid.
Misschien had het anders gekund, maar ik geloof dat het beter is niet al te veel te schaven en proberen te veranderen. En na driekwart fles rode wijn, makt het ook allemaal niet zo veel meer uit. Rode wijn, rode wijn, kom laat ons vrolijk zijn. [027] Vooruit, hier komt-ie dan:
The Winter Of My Life
Hallo gekkie,
Soms denk ik wel eens, wat dacht je vroeger toen je dit soort liedjes schreef? Zo stelde jij je het leven van een bejaarde man waarschijnlijk voor. Oud, maar tevreden terugkijkend op een rijk en gevuld leven.
Ach, jongetje toch … de ouderdom komt met gebreken, had je nou werkelijk gedacht dat je de dans zou kunnen ontspringen?
Je bent bepaald niet zuinig met je lijf en je gezondheid omgesprongen. Je zoop tegen de klippen op, en rookte als een schoorsteen. Maar gerookt vlees bederft minder snel en zoals Simon Carmiggelt al eens zei: "Het is beter niet te drinken, alleen de drinkers weten waarom."
Gelijk heb je, beter de slaaf van witte staafjes en geestrijk vocht dan te leven naar God en gebod.
Ik kom nog regelmatig mappen met vergeelde vellen bladmuziek van je tegen. Onnozele kleine gek. Het duurde nog een kwart eeuw voordat jij je vader aan kanker zag sterven en je moeder langzaam steeds dementer zag worden. Je had teveel van die gladde Hollywood films gezien. Mensen worden daar in mooi oud en er klinkt mooie vioolmuziek als ze de laatste adem uitblazen. Ze kotsen niet en ze spugen niet, ze zijn niet incontinent of hebben een katheter in hun urinewegen. Ze spreken mooie poëtische volzinnen uit voordat ze gaan. Ja, jongetje, zo dacht jij op je twintigste dat de ouderdom er uit zou zien:
Many years from now
when I am old and grey
and life is nearly done
and the winter of my life
has reached December
knowing that the past
will be much longer than the years
that lay ahead
I can close my eyes and still remember
days when the reckless years of youth
were spent chasing dreams
and life’s disillusions yet unknown
to innocent souls
then I may recall
the tender moments of a life lived
to the full
when I’m in the winter of my life
Mooi hoor, heel diepzinnig. Het is maar goed dat de magneetbanden waar die rotzooi op staat al lang tot stof zijn vergaan en de machines waarop je ze nog zou kunnen afdraaien alleen maar in musea te vinden zijn. [027]
Waar droomde je allemaal van en wat heb je allemaal niet bereikt? Heel veel, sukkeltje. Maar je besefte gelukkig al heel vroeg dat de dromen groter waren dan je mogelijkheden en talent.
Gelukkig heb je geen kinderen op de wereld gezet van wie je mocht hopen dat ze mild zouden oordelen over hun vader die nooit heeft willen deugen en werkelijk nergens iets van gebakken heeft.
Maar ach, het is wel mooi dat je op jouw manier en zonder spijt het leven verlaat. Spijt is immers een woord dat niet in je vocabulaire voor komt. Zalig zijn de dwazen die van harte geloven dat 'de hel de anderen' zijn. Maar uiteindelijk beseffen alle dwazen toch wel dat de hemel altijd een droom zal zijn die langer duurt dan het aardse bestaan. Vooral in de winter, die nooit een winter zou kunnen zijn als er niet een zomer aan vooraf was gegaan. En de belofte van een nieuwe lente is, zo als we allemaal weten, geen illusie, maar een eeuwige zekerheid.
Groetjes, VH
Die laatste regels zijn het gevolg van teveel wijn, maar ik vond ze wel aardig klinken.