Goeiedag,
Dit gaat een zeer lang bericht worden, en ik dank jullie alvast het te lezen.
Ik ken sinds 2004 een persoon, zeg maar een voormalig vriend. Hij komt over 't algemeen altijd zeer rustig over. Hij kijkt me ook op een natuurlijke manier aan als ik iets zeg. hij lijkt een heel stille, verlegen en kalm persoon.
Hij heeft vaak enorme ruziën met mensen die hij zijn vrienden noemt. Vaak kwam hij naar me toe om te vertellen dat hij geen vrienden heeft en zich eenzaam voelt. Of hij stuurt sms'en waarin hij zegt dat hij aan het huilen is.
Hij zei me altijd dat ik zijn beste vriend was, ik ging er wel veel mee om natuurlijk.
Soms wordt hij om de een of andere reden kwaad (nooit in rechtuit in persoon maar wel virtueel: via Chat, e-mail, msn, sms,...). Daar verkondigt hij dan de lelijkste scheldwoorden en meest kwetsende, persoonlijke dingen die hij over je kan bedenken. De aanleiding is meestal iets belangeloos klein. (bvb het vergeten te antwoorden op een e-mail of sms). Meestal stuurt hij ook in drukletters. Ik ga het hier niet neerschrijven omwille van de destructieve inhoud van de berichten. Na een tijdje dat negeren krijg je dan steeds een lading berichten terug met zijn excuses in. hij zegt dan dat hij zichzelf niet onder controle heeft en die dingen zegt.
Ik heb er al samen met enkele vrienden van hem over gepraat. We denken er allemaal hetzelfde over...
Wanneer je met hem weggaat loopt hij van je weg. Wanneer ik bvb mensen tegenkwam die ik ken, verdween hij plotseling. Hij stak zich ergens weg alsof hij me niet meer kende. Daarna kreeg ik een boel verwijten naar mijn hoofd dat ik hem negeerde en hem niet wil voorstellen in de groep. Hij zei dat ik hem buitensloot. Wanneer ik dan zeg dat hij wegloopt zegt hij dat dit niet waar is en begint hij te roepen en te tieren (via chat en email, in 't echt klinkt hij rustig en bedaard of zou hij het zelfs niet zeggen). Woorden als "rotvriend" waren nog het minst erge van zijn lijstje. Wanneer ik eens met hem weg ging met nog een maat liep hij de hele tijd voor ons en ontwijkte ons ahw. Nadien vroeg ik hem waarom en hij zei "IK BEN DE LEIDER! It's attractive to girls". Dat heeft hij ergens in een boekje gelezen, vertelde hij later. Zijn ellenlange gesprekken/klagen over vrouwen ben ik ook al beu. het rare is dat hij helemaal geen leiderstype is, als je hem bvb vraagt iets te doen, gehoorzaamt hij blindelings. "Dat doen vrienden voor elkaar" zegt hij dan. Het lijkt alsof hij geen eigen wil heeft.
Zijn (ex)vriendin kwam eens naar me toe. Ze had echt angst. Hij had haar gestuurd dat hij haar nieuwe vriendje de keel zou oversnijden en zijn familie. Achteraf zei hij "Ik was gewoon boos, je moet dat niet ernstig opnemen". Hij ging ook regelmatig naar haar thuis (met het vliegtuig want ze woont in het buitenland!), voor haar huis heen en weer lopen en probeert contact op te nemen. Hij stuurt tientallen sms-berichten naar haar en belt haar dag en nacht. Toen ze dreigde met politie ging hij terug weg.
Tegen mij zat hij ook vaak te klagen over alles. Hij zei "Een echte vriend moet me ondersteunen en begrijpen! jullie zijn allemaal kakvrienden!! Jullie geven niks om mij!". Ik heb hem al die jaren proberen helpen maar niks helpt. Hij bleef me ook uitschelden en uitmaken voor het lelijkste wat je je maar kan voorstellen. Hij spotte ook met kwetsende/traumatiserende dingen uit mijn jeugd die ik met hem had gedeeld toen hij kwaad was.
We hebben hem allemaal al (zonder dat we dat van elkaar wisten) verteld dat hij psychologische hulp moet zoeken. (zelfs zijn ex) Maar dat slaat hij in de wind. "Ik ben perfect normaal. Ik ben een geweldig persoon. ik maak ook fouten, maar je moet me nemen zoals ik ben! Jullie zijn allemaal gestoord!"... Ik heb de indruk dat dit altijd maar erger en erger wordt. Vroeger had hij dit maar een beetje.
Ik ben zelf geen psycholoog, ik heb dat vroeger maar een beetje gehad op school, en ook wel van gelezen, maar het valt me op dat hij niet weet wat hij zegt. Hij weet niet in welke mate het kwetsend is, maar hij schildert zichzelf af als de "underdog" of "zwarte schaap" en beschuldigt de maatschappij en de wereld hiervan. Hij denkt dat iedereen achter zijn rug praat, en onder 1 hoedje zit te spelen. Verder lijkt het of hij geen creativiteit heeft. Hij kan wel erg goed tekenen, hij kan een voorwerp bijna exact natekenen, maar als je hem bvb zou vragen "teken eens iets" zal hij altijd iets tekenen dat bestaat, iets dat echt is. Hij heeft het ook telkens over bepaalde regels die wij moeten volgen als we zijn vrienden willen zijn. Anders kunnen we gaan. Indien we dit effectief doen dan stuurt hij even later berichten waarin hij smeekt om vergiffenis en vraag hij ons terug te komen.
Ik heb altijd het gevoel dat een gesprek met hem "kunstmatig" is. Alsof alles wat hij zegt al afgesproken is. Of alsof hij een lijstje heeft bedacht met onderwerpen. Hij is ook erg gefascineerd door cijfers. Altijd terug komt hij met rekensommen of wiskundige begrippen op de proppen.
Dit is lang niet alles, en ik vrees dat hij diepere sociale problemen heeft, maar hij weigert er iets aan te doen.
Ik heb momenteel geen contact meer met hem. De druk werd zo zwaar. De beledigingen waren zo grof en lelijk. Ik ben er letterlijk door vermoeid, en uitgeput. Nu ik geen contact heb voel ik me veel beter, maar omdat ik van 1 van zijn "maten" hoorde dat hij terug begon te schelden op zijn typische manier, dacht ik dit toch eens te delen en te horen wat jullie ervan denken.
Als er vragen zijn over zijn gedrag en reactie in bepaalde situaties zal ik met alle plezier antwoorden.
-
Bubbelbadman
-
black_light
Re: Hulp nodig van een professionele psycholoog?
O my lieve hemel
Inderdaad je vriend heeft hulp nodig, van psycholoog of van psychiater zo kan het niet doorgaan. Hij scheldt je wel eens uit, via msn of iets anders, maar heeft hij je ook eens direct uitgescholden? Want via de computer/mobiel is heel wat makkelijker. Het is echt heel naar voor jou vooral, omdat jij een vriend van hem bent.
Trouwens niemand is perfect normaal, want wie zegt wat normaal is? perfect is niemand dus.
k herken wel een paar kenmerken van autisme, bijv. woedeaanvallen waar hij zich niet onder controle heeft. Mensen met autisme hebben of heel veel fantasie (hoeft echt niet) of zowat helemaal niet. Sociaal zijn ze ook niet de beste. Ze zijn liever op zichzelf.
Maar 1 ding, maak jezelf er niet kapot mee.
Ik ben zelf autistisch (asperger), maar bij jou vriend denk ik eerder aan pdd-nos
Rust doet je goed. Zoals ik al eerder zei, je vriend heeft echt hulp nodig van psycholoog of van psychiater. En anders zijn is helemaal niet erg, iedereen is het.
Inderdaad je vriend heeft hulp nodig, van psycholoog of van psychiater zo kan het niet doorgaan. Hij scheldt je wel eens uit, via msn of iets anders, maar heeft hij je ook eens direct uitgescholden? Want via de computer/mobiel is heel wat makkelijker. Het is echt heel naar voor jou vooral, omdat jij een vriend van hem bent.
Trouwens niemand is perfect normaal, want wie zegt wat normaal is? perfect is niemand dus.
k herken wel een paar kenmerken van autisme, bijv. woedeaanvallen waar hij zich niet onder controle heeft. Mensen met autisme hebben of heel veel fantasie (hoeft echt niet) of zowat helemaal niet. Sociaal zijn ze ook niet de beste. Ze zijn liever op zichzelf.
Maar 1 ding, maak jezelf er niet kapot mee.
Ik ben zelf autistisch (asperger), maar bij jou vriend denk ik eerder aan pdd-nos
Rust doet je goed. Zoals ik al eerder zei, je vriend heeft echt hulp nodig van psycholoog of van psychiater. En anders zijn is helemaal niet erg, iedereen is het.
-
Bubbelbadman
Re: Hulp nodig van een professionele psycholoog?
Bedankt voor de raad, het probleem is dat hij geen hulp wil. Hij blijft steeds zeggen dat hij normaal is. 
Hij beschouwt het als een belediging als je het voorstelt. hij beweert dat wij niet normaal zijn. "Ik vertrouw niemand en heb vaak weinig zelfcontrole", zei hij.
In 't echt heeft hij me nog nooit uitgescholden. Ik heb hem zelfs nog nooit kwaad gezien in 't echt.
Hij is niet graag op zichzelf. integendeel hij zegt dat hij liever veel vrienden heeft en uitgaat enzo, maar door zijn opvliegende gedrag op msn komt hij onsympathiek over, en door zijn ontwijkend introvert gedrag in 't echt komt hij stil en absent over. Niemand merkt hem op en daar is hij met de jaren zo gefrustreerd door dat hij iedereen via msn/chat/sms uitscheldt. Meestal na een paar dagen komt er dan al een excuus binnen, maar stelt hij bij dat excuus wel bij dat hij toch vindt dat ik niet kil of koud mag doen tegen hem. Bijvoorbeeld, als hij voor de tiende keer zegt dat zijn vriendinnetje hem gekwetst heeft, en je reageert met een "zucht" van "daar heb je hem weer" dan denkt hij dat je zucht omdat het je geen bal interesseert.
Hij beschuldigt eveneens vaak mensen die hem zouden beledigen. Zo zei eens een persoon: "Hoe is het met je Woe-hai-kunsten" omdat hij gevechtsport doet. Hij zei tegen me dat deze persoon ronduit onbeschoft deed tegen hem. Ik zei hem dat 't maar een grapje was van hem maar hij zei "Dat was niet om te lachen, hij maakt me belachelijk!" Aan de andere kant heeft hij wel gevoel voor slapstick-humor en Jim Carey-humor (gekke bekken trekken) ...
Ik kan hem natuurlijk niet dwingen naar een psycholoog te stappen, en hij heeft het financieel niet zo breed. En zijn ouders trekken het zich blijkbaar ook niet echt aan.
Hoe krijg ik hem naar de psycholoog? Momenteel is hij zeer boos op mij en ik ook op hem, hij heeft namelijk zeer kwetsende persoonlijke dingen gezegd. Toch wil ik dat hij beseft dat de fout bij hém ligt!
Hij beschouwt het als een belediging als je het voorstelt. hij beweert dat wij niet normaal zijn. "Ik vertrouw niemand en heb vaak weinig zelfcontrole", zei hij.In 't echt heeft hij me nog nooit uitgescholden. Ik heb hem zelfs nog nooit kwaad gezien in 't echt.
Hij is niet graag op zichzelf. integendeel hij zegt dat hij liever veel vrienden heeft en uitgaat enzo, maar door zijn opvliegende gedrag op msn komt hij onsympathiek over, en door zijn ontwijkend introvert gedrag in 't echt komt hij stil en absent over. Niemand merkt hem op en daar is hij met de jaren zo gefrustreerd door dat hij iedereen via msn/chat/sms uitscheldt. Meestal na een paar dagen komt er dan al een excuus binnen, maar stelt hij bij dat excuus wel bij dat hij toch vindt dat ik niet kil of koud mag doen tegen hem. Bijvoorbeeld, als hij voor de tiende keer zegt dat zijn vriendinnetje hem gekwetst heeft, en je reageert met een "zucht" van "daar heb je hem weer" dan denkt hij dat je zucht omdat het je geen bal interesseert.
Hij beschuldigt eveneens vaak mensen die hem zouden beledigen. Zo zei eens een persoon: "Hoe is het met je Woe-hai-kunsten" omdat hij gevechtsport doet. Hij zei tegen me dat deze persoon ronduit onbeschoft deed tegen hem. Ik zei hem dat 't maar een grapje was van hem maar hij zei "Dat was niet om te lachen, hij maakt me belachelijk!" Aan de andere kant heeft hij wel gevoel voor slapstick-humor en Jim Carey-humor (gekke bekken trekken) ...
Ik kan hem natuurlijk niet dwingen naar een psycholoog te stappen, en hij heeft het financieel niet zo breed. En zijn ouders trekken het zich blijkbaar ook niet echt aan.
Hoe krijg ik hem naar de psycholoog? Momenteel is hij zeer boos op mij en ik ook op hem, hij heeft namelijk zeer kwetsende persoonlijke dingen gezegd. Toch wil ik dat hij beseft dat de fout bij hém ligt!
-
BORG
Re: Hulp nodig van een professionele psycholoog?
Hoi,
Interessante verhaal, 't kom mij over als borderline, maar dan is het meestal sprake van gebruik van genotmiddelen of een verleden in die richting, hoe dan ook het is duidelijke dat er een besef bestaat van 'fout' te hebben gehandeld, waardoor ik vind dat het bij de groep HFA/AS niet thuis hoort, als er meer factoren een rol spellen, zoals relaties, dan kan er nog en factor bij komen, zoals sexverslaving, maar dat is een aparte verhaal, ook milieu en sterrenbeeld kunnen specifieke reacties aansterken.
Interessante verhaal, 't kom mij over als borderline, maar dan is het meestal sprake van gebruik van genotmiddelen of een verleden in die richting, hoe dan ook het is duidelijke dat er een besef bestaat van 'fout' te hebben gehandeld, waardoor ik vind dat het bij de groep HFA/AS niet thuis hoort, als er meer factoren een rol spellen, zoals relaties, dan kan er nog en factor bij komen, zoals sexverslaving, maar dat is een aparte verhaal, ook milieu en sterrenbeeld kunnen specifieke reacties aansterken.
-
BORG
Re: Hulp nodig van een professionele psycholoog?
Als het niet onder borderline te plaatsen valt, kom het meer in de richting van gespleten persoonlijkheid of schizofrenie.BORG schreef:Hoi,
Interessante verhaal, 't kom mij over als borderline, maar dan is het meestal sprake van gebruik van genotmiddelen of een verleden in die richting, hoe dan ook het is duidelijke dat er een besef bestaat van 'fout' te hebben gehandeld, waardoor ik vind dat het bij de groep HFA/AS niet thuis hoort, als er meer factoren een rol spellen, zoals relaties, dan kan er nog en factor bij komen, zoals sexverslaving, maar dat is een aparte verhaal, ook milieu en sterrenbeeld kunnen specifieke reacties aansterken.
Ik ben ook geintereseerd naar zijn sterrenbeeld, mogelijke vuur (ram)?
-
Daniel_21
Re: Hulp nodig van een professionele psycholoog?
Bubbelbadman,
Wat een verhaal, je bent een goeie vriend dat je bezig bent hulp te zoeken voor hem. Helaas moet hij het zelf willen - ziet hij niet in dat dit zijn eigen leven ruïneert?
Je post het in het subforum voor autisme. Het zou kunnen dat het inderdaad autisme is maar ik denk persoonlijke eerder aan iets anders, namelijk aan een persoonlijkheidsstoornis uit het A-cluster. Uit je verhaal komt naar voren dat je vriend erg paranoide is, zonder dat er sprake is van een duidelijke waan - klopt dit?
Helaas is het inherent aan dit soort problematiek dat men vaak de hulverlening ontloot. Toch zou ik proberen hem mee te krijgen, en hem er op de een of andere manier van proberen te doordringen dat het in zijn eigen belang is dat hij hulp zoekt.
Heel veel sterkte ermee!
Wat een verhaal, je bent een goeie vriend dat je bezig bent hulp te zoeken voor hem. Helaas moet hij het zelf willen - ziet hij niet in dat dit zijn eigen leven ruïneert?
Je post het in het subforum voor autisme. Het zou kunnen dat het inderdaad autisme is maar ik denk persoonlijke eerder aan iets anders, namelijk aan een persoonlijkheidsstoornis uit het A-cluster. Uit je verhaal komt naar voren dat je vriend erg paranoide is, zonder dat er sprake is van een duidelijke waan - klopt dit?
Helaas is het inherent aan dit soort problematiek dat men vaak de hulverlening ontloot. Toch zou ik proberen hem mee te krijgen, en hem er op de een of andere manier van proberen te doordringen dat het in zijn eigen belang is dat hij hulp zoekt.
Heel veel sterkte ermee!