Gebruikersavatar
Flower21
Berichten: 1
Lid geworden op: 13 jan 2023 20:12

Afkicken van bijzonder lompe 'aantrekkelijke' man

Hoi, ik weet voordat ik dit ga schrijven zelf ook dat ik beter af ben zonder de persoon waar ik over ga schrijven maar ik wil het toch delen en van mijn af schrijven zucht.gif

Ik heb nu ruim een jaar geleden iemand via Tinder leren kennen die toevallig op een huis en 2 hondjes aan het passen was. Ik ben zelf helemaal niet zo van de Tinder/datingapps maar ik wilde het toch een kans geven om niet helemaal een oude vrijster te worden :tongue: . De eerste ontmoeting was vrij snel tussen ons, de 1ste date was een rondje in het bos lopen met de hondjes (dat past heel goed bij mij dit soort dates, dus dat was heel erg fijn) en hij nodigde mij uit om samen te eten in het oppashuis. Omdat er iets was qua energie tussen ons, wilde ik wel wat verder gaan dan ik normaal zou doen, en dat was al gelijk bij iemand mee naar huis gaan. En ja, we hebben uiteindelijk vrij snel seks gehad, diezelfde avond nog 8) . Echt buiten mijn comfortzone want zoveel mannen heb ik helemaal niet gehad op mijn 43ste. Die fysieke aantrekking was er in ieder geval zeker.

Maar het bleef niet bij 1 date, we hebben tijdens zijn huisoppas-weekje nog een aantal keren samen gegeten en geslapen (wat ik super fijn vond, dat huiselijke samen delen! hij vond het fijn om samen aan tafel te zitten met de tv uit bijvoorbeeld, zo fijn!). Hij bleek helemaal in N-Friesland te wonen en hij wilde graag dat ik naar hem toe zou komen. Hij vertrok op oudjaarsdag weer naar huis en hij vroeg of ik mee wilde rijden om het samen te gaan vieren, maar dat vond ik allemaal iets te intens achter elkaar want ook zou zijn dochter bij hem zijn. Niet alleen voor mij ongemakkelijk maar ook voor zijn dochter.. Hij zei dat hij het goed begreep en dat hij mij 1 januari zou bellen omdat hij dat leuk vond, maar dat deed hij dus niet.

Ik kan me herinneren dat ik heel erg teleurgesteld was, een gevoel wat met regelmaat terug zou komen helaas. Uiteindelijk heb ik hem 2 dagen later zelf een luchtig berichtje gestuurd dat ik wel gehoopt had dat ik wat zou horen en daar reageerde hij op met sorry, en een korte tekst hoe het was geweest..en zo begon de opeenstapeling van gemixte gevoelens.

Uiteindelijk ben ik vrij snel in januari (verleden jaar) naar hem toe gegaan in Friesland. Ik merkte al wel snel de eenzijdigheid van onze 'relatie' in zo verre we die hadden op deze basis. Hij was wel heel lief als ik bij hem was, maar zodra ik weer uit het zicht verdween bleef er ontzettend weinig over. En met dat lief zijn heb ik het over eten voor ons maken, wederzijds masseren, koffie op bed brengen dat soort dingetjes..geïnteresseerd in mijn leven was hij gewoon niet. Elk gesprek wat over mij begon boog hij weer om naar zijn leven crying.gif . En laat ik nu zelf ook geen wilde whatsapper of beller te zijn..hij stuurde zelf ook hele korte berichtjes en ook niet vaak dus het vuurtje met energie tussen ons viel steeds weg. Hij had het ook ontzettend vaak over andere vrouwen, vooral over zijn ex waar hij een kindje mee heeft en dus nog veel contact mee heeft en ook andere vriendinnetjes. Van heel erg negatief naar juist ontzettend positief en dat over dezelfde persoon.

Echt goed voor mijn ego was het niet ook al voelde ik me toch wel ergens mooi bij hem (dat ik zo'n knappe aparte man kon krijgen..tjee). Ik wilde mij ook wat meer openstellen mentaal, omdat ik zelf niet veel relaties gewend ben en niet al te bekrompen naar dingen wilde kijken. Maar het was niet wat ik wilde voelen, dat wist ik wel. Er zat iets naars aan de manier waarop hij dingen bracht (voorbeeldje: leuk contact hebben samen, vragen naar je dag en hij verteld doodleuk dat hij, ondanks dat hij verteld niet geïnteresseerd te zijn in andere dates dat hij met een vrouw had afgesproken waar hij al maanden mee aan het chatten was en hij daarna naar een andere vriendin was gegaan om koffie mee te drinken, mag natuurlijk in z'n stadium, maar ik vond het verrekte onaangenaam hoe hij het bracht).. maar met elk kruimeltje positieve aandacht was ik al blij.

Ik vond hem ook opvallend veel op whatsapp zitten en vermoedde dat ik niet de enige was waar hij contact mee had. Maar goed, ik verzon altijd wel iets dat ik toch weer het wilde aankijken ook al voelde ik me er best wel erg rot onder. Nog iets wat ik niet leuk vond om te weten is dat hij aan gaf dat hij niet naar mij toe zou komen (Randstad). Uiteindelijk na een paar keer reizen naar Friesland voor een paar dagen klapte het tussen ons - ik was erachter gekomen dat hij vrolijk verder ging met vrouwen op Tinder (tegen de eenzaamheid zei hij en dat hij best met andere vrouwen mocht praten). Ik werd bozig omdat hij niet eerlijk was, sneaky vond ik het. Hij had gewoon tegen mij moeten zeggen, ik vind je leuk maar ik kijk ook gewoon verder..punt.

Tot eind maart hebben we het volgehouden, want dat bozige trekje van mij daar zat hij niet op de wachten dat was wel duidelijk. Hij was ook heel erg koud met afscheid, en op zijn verjaardag een paar weken later na ons rare afscheid, heb ik hem met enige tegenzin nog een berichtje gestuurd (vrij neutrale inhoud, maar ik wilde juist liefdevol zijn), waarna hij diezelfde avond mij nog verwijderd had van Tinder. Ik vond dat omzettend lomp om het op die manier te doen.

En zo gingen de maanden verder..de eerste maandjes waren best zwaar, ik bleef continue aan hem denken en hoe dingen waren gebeurd en hoe hij deed. Maar na bijna een half jaar kreeg ik dan toch weer een whatsapp berichtje van hem. Dat verbaasde mij echt na zo'n lange tijd nog, ik dacht zelfs dat hij mij ook daar had verwijderd. Hij wilde laten weten dat hij een fijne tijd had gehad met mij en dat hij goed snapte dat hij het verpest had. Ik voelde wel aan zijn berichtjes dat hij hoopte dat we elkaar weer zouden zien, maar hij liet dat even in het midden. Ik voelde toch weer die aantrekking maar ook ontzettend veel weerstand dus mijn houding was vrij koel naar hem toe, ondanks dat ik wel had gezegd dat er iets was bij hem wat ik niet in anderen terug vond.

En zo gebeurde het na ongeveer een maandje na dat berichtje van hem dat ik toch weer zijn kant op ging. En dat was, toe ik eenmaal bij hem was, heel anders, positief anders. Ik voelde dat hij zich meer openstelde voor warmte naar elkaar toe...hij knuffelde mij ook steviger, gaf lieve echte zoentjes, liet hij mij wat oude foto's zien van vroeger en ik zag daar een hele lieve jongen qua uitstraling. Het voelde ook oprecht. Ik wist niet wat mij overkwam! en er was nog zoveel weerstand van eerdere gevoelens bij hem. Ik merkte ook met berichtjes dat hij iets meer stuurde en iets langere berichtjes én ik voelde ook dit keer niet dat hij bezig was met andere vrouwen.

Maar jammer genoeg na een paar ontmoetingen, en die waren allen weer allemaal bij hem in Friesland, ging het toch weer mis. Mij gingen steeds meer dingen tegenstaan en werd steeds afstandelijker en hij ook. Hij begon namelijk weer nare opmerkingen te maken tussendoor, liet mij veel aan mijn lot over waardoor ik mij vaak alleen voelde samen... tot ik weer barste na het zoveelste lompe gedrag bij mijn laatste paar dagen bij hem. Er waren al een aantal dingetjes voorgevallen, maar toen hij mij voor de zoveelste keer, na een lange massage bij hem, halfnaakt op de grond zitten en hij weer afleiding vond ik andere dingen zoals ook langdurig op zijn telefoon in de keuken zitten kijken, heb ik hem uitgemaakt voor lompe zak en en toen kreeg ik aardig wat giftige tegenwind terug waar ik stil van werd. Het werd duidelijk dat hij mij helemaal niet moest.

Wederom deed hij vrij koel toen we elkaar de laatste keer zagen en maakte hij stomme grapjes als een liedje opzetten met tekst waar relatie klaar was en zei hij 'tot ziens' zei toen hij mij op de trein zette. Heel vreemd allemaal. Met O&N heb ik hem nog een berichtje gestuurd, hij een normaal berichtje terug, maar we hebben elkaar sindsdien niet meer gesproken en dat is nu bijna 2 weken geleden.

Ik moet er overigens wel bij vermelden dat deze man, sinds ik hem ken, verslaafd is aan pure wietgebruik (zonder tabak rotzooi bedoel ik dan). Hij zit al tijden in de bijstand en zijn leven bestaat uit thuis zijn voor zijn dochter die 5 dagen om de 9 dagen bij hem is. Een leven die niet heel erg aantrekkelijk is voor een ander, maar ik kon er tot op zekere hoogte wel mee leven ook omdat hij nog wel klussen voor mensen doet tussendoor (o.a. houtbewerking). Het is in ieder geval geen doorsnee leven. Vooral de drang naar het huiselijke snap ik goed, maar hij is ook op vele fronten echt asociaal in mijn beleving.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Afkicken van bijzonder lompe 'aantrekkelijke' man

Flower21 schreef: 13 jan 2023 22:14 Hoi, ik weet voordat ik dit ga schrijven zelf ook dat ik beter af ben zonder de persoon waar ik over ga schrijven maar ik wil het toch delen en van mijn af schrijven zucht.gif
Heel goed dat je het op deze manier van je af hebt kunnen schrijven. 045.gif Ik hoop dat je nu verder kunt met je leven en deze man verder vergeten. En niet getreurd, misschien tref je nog wel een man die uit een ander hout gesneden is en wel deugt.

Succes.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”