Ik ben 19 jaar. Sinds mijn 17e absorbeer mijn omgeving plots enorm. Ik ben heel erg down to earth (en over het algemeen niet heel spiritueel ingesteld) en ondanks dat ik op dat moment in 2020/2021 lichamelijk door een zware periode ging ivm ziekte zou ik niet weten wat dit nu precies veroorzaakt heeft. Het is wat lastig om te verwoorden wat je mentaal voelt, maar ik ga mijn best doen.
Bij alles wat ik zie, hoor, ruik en voel ervaar ik een soort ‘sfeer’, vaak zijn dat kleuren of associaties met herinneringen. Ook kan ik beelden makkelijk omzetten in muziek en andersom. Het is alsof er een soort gekleurde filter over alles heen zit, maar eentje die ik niet kan zien maar alleen kan voelen. Tijdens sommige weken is het sterker dan op andere momenten, en gedurende andere weken is het plots helemaal weg. Een soort vicieuze cirkel.
Toen ik klein was ervaarde ik dit ook al, maar toen was dat gevoel na een aantal seconden alweer weg. Nu kan ik het als het ware ‘vastpakken’ en er geheel in opgaan. Het voelt alsof je in een andere dimensie stapt, jij stapt de foto die je ziet of het liedje dat je hoort binnen, en in mijn hoofd maak ik daar dan allerlei associaties bij die bij de sfeer/de energie van het gevoel passen. Ik vergelijk het altijd met verschillende kunstexposities in mijn hoofd. Het is als escapisme en nostalgie, maar naar een tijd die je nooit gekend hebt.
Vaak maakt dit het leven bijzonder en zeer inspirerend omdat zelfs de meest simpele dingen als elektriciteitspalen, tegeltjes of appartementencomplexen heel interessant en mooi op mij overkomen. Mijn fotogalerij staat vol met ‘inspiratie’ mapjes vol willekeurige foto’s. En ik kan (in goede periodes) ook tussen de ‘sferen’ die ik ervaar switchen. Wanneer ik iets zie dat ik bijvoorbeeld in klasse 1 vindt passen maar daarna iets zie wat in klasse 8 past, dan verandert mijn stemming direct naar klasse 8.
Maar soms is het ook vreemd en eng. 90% van de tijd zijn de associaties positief, maar soms zit er iets tussen met hele negatieve energie (bijvoorbeeld wanneer ik bepaalde surrealistische 3D animaties, bepaalde bouwstijlen of sommige moderne kunst/muziek zie en hoor). Daar wordt ik dan verward van en soms ook angstig. Maar het kan ook gewoon een relatief neutrale energie zijn die ik niet herken maar waar ik vervolgens niet meer uitkom. Dat had ik laatst nadat ik het gebouw van een studie had bezocht, toen voelde ik me 3 dagen niet mezelf omdat ik de plek die ik bezocht had zo geabsorbeerd had dat het voelde alsof de sfeer van de plek ‘in mij’ zat? Dit gebeurt maar zo’n 4 keer per jaar en duurt slechts een paar dagen, maar het is absoluut niet fijn.
Laat me dit toelichten met een metaforisch voorbeeld:
Ieder huis heeft een geur die je zelf niet ruikt als je uit dat huis komt. Dat is vergelijkbaar met hoe ik me normaal gesproken voel, neutraal en in balans.
Soms kom je in het huis van iemand anders en het ruikt daar overduidelijk anders dan thuis. Dat kun je fijn of niet fijn vinden. Zo ervaar ik de sferen die ik voel.
Maar wanneer naar mijn idee mis gaat is wanneer ik in mijn ‘eigen huis’ ben, maar de geur ruik van iemand anders z’n huis. Die geur hoort niet bij mijn huis, net zoals die sfeer niet bij mij past. Maar ik kom er niet meer vanaf, ik zit dagenlang vast een een soort ‘vreemd’ gevoel.
Als ik dit online opzoek, zowel in het Nederlands als in het Engels, kom ik niets tegen dat ik herken. Meestal kom je uit bij dingen als dissociatie, maar ondanks dat dat volgens Google misschien het dichtste bij komt is dit het absoluut niet. Er is maar 1 persoon die ik ken in het echte leven die dit ook ervaart (een psycholoog die aangaf dat dit waarschijnlijk iets is dat buiten de ‘gewone’ cognitieve psychologie valt en me tips heeft gegeven om wat meer de regie te krijgen over wat im voel), en 1 online vriend. Verder niemand. Is er hier iemand die dit herkent? Mijn psycholoog heeft namelijk aangeraden om mensen te zoeken die het begrijpen uit ervaring.