Ik heb hier eerst een beetje gelezen en nu besloten om me ook te regristreren.
Misschien eerst wat over mezelf vertellen. Ik ben een jongeman van 30 jaar en heb sinds mijn 16de regelmatig last van terugkerende depressies.
Thuis was het vroeger geen aangename plaats om op te groeien daar mijn ouders voortdurend ruzie maakten (zowel fysiek als psychologisch geweld en emotionele chantage) Mijn vader is een zeer controlerend iemand die ons allemaal in zijn macht wilde houden, (mijn moeder mocht bv geen eigen baan hebben zodat ze afhankelijk van hem bleef etc) Ook zijn mijn jongere broer en ik steeds bang gemaakt voor vanalles en nog wat, een les hield altijd in dat je moest oppassen, deden we iets verkeerd dan lag dat aan onze 'slechte' persoonlijkheid en volgden er klappen. Mijn moeder deed haar eerste zelfmoordpoging toen ik 15 jaar oud was (broer 11) en zou er nog een aantal ondernemen voor mijn 20 ste, gelukkig is het haar nooit gelukt en gaat het haar nu beter.
Omdat ik zowel thuis als op school me niet goed voelde (pesten op school) ben ik in een drugscircuit terechtgekomen. Ik heb drugs gebruikt tot ik op mijn 22ste mezelf liet opnemen na een halfslachtige zelfmoordpoging, ik was niet verslaafd maar helemaal uitgeput en depressief geworden door te gebruiken (vn drank, marihuana en xtc) ook sneed ik mezelf in mijn armen en benen, was voortdurend een beetje angstig...
Ik ben toen anderhalf jaar opgenomen geweest en dat heeft me toen goed gedaan, heb veel geleerd en ben sindsdien ook clean gebleven.
Ik heb dus al vooruitgang geboekt en ben niet iemand die zich tegenwoordig bij de pakken neerzet maar toch merk ik de laatste tijd dat ik me meer en meer afzonder na het werk, ik leef nogal solitair en voel me vaak erg eenzaam. Aan de ene kant ben ik bang als mensen te dichtbij komen en aan de andere kant kan ik niet goed tegen altijd alleen zijn (overal alleen voor staan) Aan een relatie durf ik niet eesn goed te denken terwijl ik er ook naar verlang... Na een relatie van 8 jaar waarin ik bedrogen werd durf ik dat niet meer zo goed aan.
Pfff dat was al weer heel wat, al is het nog maar het topje van de ijsberg, ik vraag me af of jullie tot beneden zijn geraakt zonder af te haken...
groetjes,
Looza