Beste mensen,
intro
Al een tijd lees ik dit forum, al erg vaak heb ik hier mijn verhaal willen vertellen maar nooit heb ik het geplaatst omdat ik niet goed weet wat ik hier nu neer moet zetten. Op dit moment heb ik wat bier op en typ ik alles maar van me af. Ik ben een man en 24 jaar oud.
Het komt erop neer dat ik mijn leven niet meer trek. Ik heb 2 dingen in mijn leven. Het eerste is mijn werk, ik ben altijd erg fanatiek geweest met mijn werk maar ik merk dat het de laatste maanden steeds minder wordt. En het andere wat ik heb is niks.
Wanneer ik thuis ben doe ik niks, ik zit achter mijn pc, trek mezelf af en surf wat op internet. Iedere avond doe ik dat 4 uur, in het weekend 15 uur. Meer heb ik niet. Ik heb geen vrienden of kennissen en geen hobby's, wel familie en die zie ik zo nu en dan. Alles doe ik alleen, vroeger vond ik dat wel best, lekker rustig dacht ik, geen onverwachte dingen en geen emoties die ik niet kan plaatsen.
Vaak denk ik aan zelfmoord, het is als het gevoel van honger of als een ex-junk die nog steeds naar zijn drugs hunkert. Hoe relaxt zou het wel niet zijn als ik er gewoon een eind aan maak en nergens meer last van heb gewoon klaar. Het zou een mooi einde zijn, ik hoef niet mee te maken hoe mijn leven verder afglijd. Soms denk ik aan mijn ouders hoe ze zouden reageren als ze het nieuws zouden horen, dan gaan die gedachten vaak weg, ik wil het hen zoiets niet aandoen omdat ik bang ben dat ze eraan onder doorgaan .
Verder ben ik totaal de kluts kwijt. De jongen die ik 4 jaar geleden was ‘’zie’’ ik eigenlijk nooit meer, ik heb mezelf opgesloten in een cocon om maar nergens aan te denken. dat heeft me afgestompt. Ik maak me nog steeds druk, net als vroeger, maar de emotie lijkt erbij verdwenen. Ik weet niet meer wat ik denk, ik doe mijn ding wat werk betreft en wacht tot ik het niet meer aankan en er een eind aan maak. Dat is belachelijk en dat weet ik ook, maar het interesseert me echt geen bal meer.
Er zijn nog wel 100 dingen die ik kwijt wil, maar ik heb geen idee waar ik naartoe wil. Als ik mijn verhaal terug lees dan zie ik ook wel dat het een kut verhaaltje is maar zoals gezegd heb ik wat bier op en ik wil het gewoon kwijt.
Wat ik ook heel erg aan mezelf merk, en wat mij heeft weerhouden om mijn verhaal eerder te vertellen is dat ik het moeilijk vind een vorm aan te nemen. ik lees mijn verhaal terug en ik denk dat ik op een bepaalde manier over kom. wat ik erg moeilijk vind.
Groeten