Mooi zo! Er valt met jou heus wel wat te bereiken!Niek33 schreef:Oke,..dus mag me het wél voelen?! Psieuwww!... kom ik daar nog goed wegvolhoudertje schreef:Dit is de deal: je mag van mij zeggen dat jij je minderwaardig voelt, maar als je gaat beweren dat je minderwaardig bent dan krijg je ruzie met mij. Is dat afgesproken?
Zou je denken?volhoudertje schreef:
Mooi zo! Er valt met jou heus wel wat te bereiken!
Het lijkt me heel goed mogelijk dat het psychosomatische klachten zijn. Als je kijkt naar wat je in dit topic over je situatie en problematiek hebt beschreven ligt het voor de hand om de oorzaak van de lichamelijke pijn te zoeken bij psychische- en stress gerelateerde factoren.Niek33 schreef:Wanneer ik echt moe ben, kapot raak, dan krijg ik steeds meer last/pijn in m'n zij. Beide kanten. Bijna net zo als met te hard sporten te kort na een maaltijd.
Ja dat zal idd. Probeer erachter te komen of en in welke mate dit schadelijk is voor m'n lichaam. Bij huisarts kom ik er niet verder mee namelijk.volhoudertje schreef:Het lijkt me heel goed mogelijk dat het psychosomatische klachten zijn. Als je kijkt naar wat je in dit topic over je situatie en problematiek hebt beschreven ligt het voor de hand om de oorzaak van de lichamelijke pijn te zoeken bij psychische- en stress gerelateerde factoren.Niek33 schreef:Wanneer ik echt moe ben, kapot raak, dan krijg ik steeds meer last/pijn in m'n zij. Beide kanten. Bijna net zo als met te hard sporten te kort na een maaltijd.
Ik lees verschillende dingen. Iets wat aardig in de buurt komt is zuurstof tekort in het middenrif. Bij paar keer diep ontspannen ademhalen zou het moeten verlichten. Iets wat ik dan ook iets merk.Radius schreef:De pijn die ontstaat bij sporten te kort na het eten wordt veroorzaakt doordat al je energie voor je bewegingsapparaat wordt aangewend. Je verteringsstelsel krijg minder energie, waardoor er gasbellen blijven hangen in de 'bochten' van je darmen. Dit geeft een stekende pijn die zijn aan beide kanten van je buik kan uiten.
Het is moeilijk om dit bij jou aan te tonen, omdat het op het moment dat de pijn zich voordoet gemeten moet worden. Het komt op mij over alsof je verteringsstelsel te weinig energie krijgt. Mogelijk vraagt het meer energie doordat het niet optimaal werkt (door bijvoorbeeld een allergie of intolerantie), wat je kan testen door je dieet stapsgewijs aan te passen. Als mijn idee juist is zou een goede diëtist je hierbij kunnen helpen, al is het natuurlijk altijd verstandig om een arts te raadplegen. Sterkte en succes!
Het lijkt me het beste om zoveel mogelijk te luisteren naar de signalen van je lichaam, zeker als je weer probeert te gaan werken. Rustig aan doen is altijd het beste advies.Niek33 schreef:Ook op m'n vraag of die signalen van m'n lichaam nou een teken zijn dat ik het rustiger aan moet doen, krijg ik hetzelfde antwoord.
Vond dat wel handig te weten aangezien ik weer voorzichtig probeer paar uur te werken per week. Blijft dan erg lastig bepalen zo wanneer je nou moet stoppen?
Helder verhaal, zijn dan ook dingen die ik doe -kalm, diep en rustig ademhalen. Doe dit dan om zoveel mogelijk tot rust en ontspannen te raken.Radius schreef:Als het inderdaad steken in je middenrif zijn, dan zou je verbetering kunnen merken door oefening. Probeer eens wat ademhalingsoefeningen (worden veel toegepast in bijvoorbeeld yoga, voldoende te vinden op het internet). Door het beheersen van je ademhaling kan je de pijn in het middenrif beïnvloeden. Je kan je middenrif ook trainen met behulp van algemene conditieoefening of door core/buikspieroefeningen. Hierdoor wordt je middenrif sterker en worden er meer bloedvaten aangelegd waardoor het minder snel verzuurt. Ik hoop dat je hier wat aan hebt! Sterkte en succes.
Ik doe eigenlijk al jaren niet andersRadius schreef:Daar kan ik me wat bij voorstellen. Het is verstandig om je grens niet te overschrijden. Wel kan je je grens geleidelijk verleggen door deze met enige regelmaat op te zoeken en tot het uiterste te gaan. Ook daar kan je natuurlijk frustraties bij ervaren, maar het kan wel helpen om de frustratie die je in het dagelijks leven ervaart te verminderen.
Het is juist erg lastig als je niet echt goed merkt wanneer je een grens nadert. Over overschrijd. Soms denk ik lekker bezig te zijn...ga ik ff zitten wat drinken, merk ik dat ik helemaal kapot ben. En soms heb ik echt schijt aan m'n lichaam en ga gewoon door, gaat 't wel weer en herstel ik in de avond weer redelijk. Echt, je kunt er vaak geen pijl op trekken. Da's juist het rare. En iedereen zegt 'gewoon proberen wat gaat' Jah...dáár is juist vaan geen pijl op te trekken. En ondertussen "moet" u vanalles en niemand kan me zeggen wat ik heb en wat ik kan. Ben ook vaak erg bang voor m'n geloofwaardigheid. 
