Memories schreef:Ik weet dat ik hier nog niet heb gereageerd. Ik vind het ook lastig om opnieuw te reageren op de aangegeven punten, daar ben ik heel eerlijk in en dag mag je ook gewoon weten. Daarnaast heb ik wel meegelezen omdat ik toch benieuwd ben naar hoe het met je gaat en hoe je uit bepaalde dingen komt.
Maar ik wilde toch hier even op inhaken:
Geeft echt niks hoor!
waardeer het zeer dat je de moeite en tijd neemt! Dat geld trouwens voor iedereen hier. Had ik nog helemaal niet gezegd
Memories schreef:
Jij vind dat dat er niet toe doet? Ik denk dat het er weldegelijk toe doet. Vooral in een maatschappij en een wereld als deze momenteel.
Het is goed dat mensen benoemen dat jij het hart op de juiste plaats hebt zitten. Dat is een pluspunt en een compliment die je echt wel in je zak mag steken. Het is ook een pluspunt waar je wellicht toch op door kan bouwen. Waarom zou het onbelangrijk zijn, je kan het gebruiken als een basis naar nog meer. Het is toch beter dat mensen je een goed hart vinden hebben dan dat mensen je haatdragend en wat al niet meer vinden? Zou je echt niet een beetje vooruit kunnen komen met het gegeven dat jij je hart op de juiste plaats hebt zitten?
In een maatschappij en een wereld als deze vind ik het een groot compliment. Er gebeuren zoveel nare, verschrikkelijke dingen. Ook dingen die veel mesnen niet goed kunnen plaatsen of begrijpen. Er zijn veel problematieken en er heerst veel haat en onbegrip. Ondanks dat besef heb en houd ik de hoop op een betere toekomst. En de toekomst is nu. Zoals je misschien vaker hebt gehoord. Ik geloof ook nog steeds dat het kan. Stapje voor stapje. Zoals ook jij dat stapje voor stapje kan bereiken. Soms moet je offers geven. Maar daar kan je ook wat voor terug krijgen. Soms moet je beslissingen maken die heel ingewikkeld zijn. Maar daarna kan er wellicht een verandering plaatsvinden die verder kan helpen. Soms moet je in een positie gaan staan die lastig is en ook lastig is om te begrijpen voor anderen. Maar de kunst is om dan toch in die positie te blijven staan. Daar kan je positieve reacties op krijgen. Soms ook negatieve reacties. Maar een houding kan er uiteindelijk toe bijdragen dat er veranderingen komen. Zo ook dus positief. Ik geloof nog steeds in een betere wereld. En zo geloof ik ook dat ook al zit je helemaal vast, dat iemand uit de sores kan komen.
Een bericht dat jij een goed hart hebt, zou je eigenlijk moeten laten (glim)lachen. Het is iets moois ondanks de problemen van nu.
Nou, weet niet of het wat uitmaakt aangaande dat 'hart op de juiste plek' …da's niet iets wat mensen tegen mij zeiden in die bewoording, maar het is iets wat ik van mezelf vind.
Dus dit klinkt misschien allemaal best tegenstrijdig.
Ik bekijk het steeds zo: Je kunt wel een goeie knul zijn,.. maar heb er werkelijk niks aan op de vlakken die ik belangrijk vind. Zaken die ik hier meermaals heb aangehaald.
Heb mijzelf echt vaak opengesteld voor een nieuw gevoel om terplekke tegen mijzelf te zeggen dat ik een aardige kerel ben en dan te kijken wat er met -bijvoorbeeld- het gevoel gebeurd wat ik heb aangaande mijn lijf, mijn leven. Er gebeurd niks. Telkens weer.
Dat verteld mij dat ik niks heb qua gevoel, qua zelfwaardering aan een besef van dat ik wel een aardige kerel ben. Iets Wat iedereen vind.
En wat moet je dan.? ...als zoiets je dan niet beter doet voelen? Hulpverleners willen juist dan heel erg inzetten op dat besef, het goed in te prenten, het er dik bovenop leggen zodat misschien eens het gevoel wél doorsijpeld. En da's is weer iets wat ik niet wil.
Ik krijg er geen gevoel bij, Klaar.
Memories schreef:
En soms is hoop het enige wat er is.
Dat is ook waarop ik doorga. Althans,.. heb eindeloos geanalyseerd waarom ik er nog ben. Kom telkens op ijdele hoop uit.
Klopt het tegeltje toch
"Hoop doet leven"