bang om verlaten te worden??

[emily0607]

Ik ben een meisje/vrouw van 22, op mijn 9e levensjaar zijn mijn ouders uit elkaar gegaan. Sinds mijn 11ste heb ik geen contact meer gehad met mijn pa. Wat ik me kan herinneren van de jaren dat mijn pa nog bij ons woonde dat hij mij sloeg en zei '' waag het niet te huilen '', ik werd gedwongen niet te huilen terwijl ik een kind van 9 jaar of jonger was.
Daarna heeft hij me in de steek gelaten en nooit meer naar me omgekeken, nu ben ik 22 en ondervind ik problemen met mezelf. ik ben niet tevreden met mezelf, terwijl ik er redelijk goed uitzie.
Tot mijn 19e huilde ik niet snel, na mijn 19e kon ik al janken om een liedje, nu ben ik 22 en huil ik om de kleinste dingen. Niet waar anderen bij zijn omdat dat voor mij lijkt op een teken van zwakte.
Kan dit komen door alle opgekropte emoties van mijn jeugd en puberteit? Ik heb mezelf altijd aangeleerd hard te zijn, ook kan ik moeilijk mensen binnenlaten, ik kan geen liefde geven. Wanneer iemand te dichtbij komt verbreek ik het contact, dit is tot nu toe 1x gebeurd. Ik heb wel een paar keer een relatie gehad maar die raakten mij niet zo erg op emotioneel vlak. De man die te dichtbij kwam zei tegen mij, jij kan je gevoelens niet uitten, dit was al té dichtbij voor mij. Wanneer mensen zoiets zeggen word ik helemaal angstig. Wat denken jullie dat de oorzaak kan zijn? Kan het zijn dat ik bang ben dat ik weer verlaten wordt door een man? Ik kan dit echt niet meer, ik huil elke dag en voel me erg vaak somber voor een 22 jarige die een normaal leven leidt. Mensen om mij heen zien niet hoe erg ik er doorheen zit en met me ma wil ik er ook niet over praten!

[volhoudertje]

Kan dit komen door alle opgekropte emoties van mijn jeugd en puberteit? Ik heb mezelf altijd aangeleerd hard te zijn, ook kan ik moeilijk mensen binnenlaten, ik kan geen liefde geven.

Hallo emily, welkom op ’t forum!

Dat is beslist geen prettig verhaal wat jij te vertellen hebt!
Je komt zelf al met een paar mogelijke verklaringen voor je veelvuldige huilbuien die me heel plausibel lijken. Je vader heeft zich niet van zijn beste kant laten zien, hij is bepaald geen voorbeeld voor je geweest en heeft je ook geen gevoel van veiligheid en geborgenheid gegeven. Ik vind het niet vreemd dat je daarom moeite hebt mensen in je leven toe te laten. Janken om een liedje of kleine dingen kan best met opgekropte emoties te maken hebben. Het is overigens niet verkeerd om te kunnen janken om liedjes of ogenschijnlijk kleine dingen, huilen is een belangrijke uitlaatklep.

Jammer dat je hier niet met je moeder over kunt praten en dat mensen in je omgeving niet zien dat jij zo belabberd voelt. Of misschien zien ze het wel, maar weet jij je goed af te schermen.

Als het niet lukt om mensen in je omgeving hier over in vertrouwen te nemen kun je misschien eens gaan praten met je huisarts. Je huisarts zal je dan eventueel kunnen doorverwijzen naar een psycholoog.

Ik wens je veel sterkte.

[emily0607]

Dag volhoudertje, dank je wel, ook voor je reactie.

Ik vind het erg moeilijk om uberhaupt met iemand erover te praten,zelfs mijn verhaal op dit forum plaatsen vond ik moeilijk. Laat staan face2face. Het is niet zo zeer dat ik er met mijn ma niet over kan praten, als het aan haar ligt kan het! Maar ik zelf kan het niet, ik vind het moeilijk om aan een vreemde die mij niet kent die niets van me weet me gevoelens te uitten, laat staat mensen die dichtbij mij staan. Die kennen me al, zij denken dat ik een sterke dame ben omdat ze nooit zwakte bij mij zien omdat ik dit goed verberg... Ik kan ook echt niet naar een psycholoog gaan ik kan die stap niet zetten [crying]

[volhoudertje]

Ik vind het erg moeilijk om uberhaupt met iemand erover te praten, zelfs mijn verhaal op dit forum plaatsen vond ik moeilijk. Laat staan face2face.

Dat geeft niet, iedere keer een stapje zetten kan ook. Neem gerust de tijd om je verhaal te
vertellen, het voordeel van dit forum is dat je volledig anoniem blijft.

[Psycholoog Dea]

Ik ben het helemaal met Volhoudertje eens. Je hoeft echt niet direct naar een psycholoog als die stap te groot voor je voelt op het moment. Wellicht dat je hier in de anonimiteit langzaam wat over jezelf kunt vertellen. Ik vind het super dat je deze eerste stap al hebt genomen.

[robby0123]

Dag Emily,

Opvoeding doet heel veel bij een mens. Uiteraard heeft het gedrag van je vader en het uit elkaar gaan van je ouders daar weinig goed aan gedaan.
Als je als jongeling nooit mag huilen krop je jouw emoties op, omdat het zogezegd niet mag. Later komt dit terug omdat je niet meer dezelfde omgevingsfactoren hebt. Het is wel perfect te begrijpen dat je mogelijke partners afstoot, maar probeer hieraan te werken. Met kleine stapjes zou je je hart terug de kans moeten geven om lief te hebben.
Bespreek dit ook met een partner want soms weten die gewoon niet waar dit allemaal vandaan komt. Sterkte!

[Protector88]

Neem het van mij aan, huilen is geen zwakte. Het is juist sterk van jezelf als je het durft te laten zien. Het is niet goed wat je vader heeft gedaan en de situatie met je ouders is inderdaad niet fijn voor een kind. Het heeft alleen niets met jouw relaties te maken. Je hoeft niet dezelfde weg te volgen als je ouders. Jij bepaalt wat er gebeurd, niemand is de baas over je, vergeet dat nooit.

Wat zie je onder liefde geven trouwens? Ben daar wel benieuwd naar.

Je bent een sterke vrouw, laat niemand je wijsmaken dat je dat niet bent. Je kunt met niemand praten en dat is zwaar. Goed van je dat je hier voor ondersteuning bent gekomen.

[livelaughlove]

Indd diegene wat hierboven zegt huilen is geen zwakte. Mijn ouders zijn ook gescheiden toen ik jong was. En ik heb hetzelfde probleem ik ben ook heel snel huilerig terwijl ik dat nooit heb gehad. Ik heb inmiddels een relatie van 4 jr en ik vraag mijn vriend wekelijks of ie voor altijd bij me blijft. Ik snap hoe het vervelend is maar ik geloof je er vast en zeker overheen komt! Gewoon in jezelf geloven en dan kom je er vast wel!
x.

[Kira]

Dag Emily, bedankt om jouw verhaal met ons te delen. Ik herken er veel in want mijn vader heeft me jarenlang seksueel misbruikt. Maar dat is lang geleden en ben er helemaal overheen geraakt. Maar het heeft wel vele jaren diepe sporen nagelaten. Maar de tijd heelt alle wonden en ik had geen zin om bezig te blijven met het verleden. Ik weet zeker dat je veel liefde in je hebt Emily en hoop dat die liefde er op een dag uit kan komen.