Ik moet zeggen dat het best goed met me gaat-:) trlijk heb ik nog wel up en downs, maar daat laat ik me niet door de wijs brengen. Een jaar geleden kwam ik niet eens buiten of nauwelijks, of wou ik snel, snel, zodat ik niet lang buiten hoefde te zijn, en natuurlijk had ik wel een paar dagen dat ik niet bang was en weer veel durfde, maar dat ik daarna weer niks meer durfde.
Heb eerst therapie gehad, daarna psycholoog, therapie, en zit nu weer onder een psycholoog, waar ik als het goed is nog maar 1 keer heen hoef.
Maar nu een 1,5 jaar geleden, merk ik dat ik me beter begin te voelen, ik kom weer met plezier buiten, ik accepteer mijn gevoelens, en probeer niet bang te zijn voor hoe ik me voel, of waar ik bang voor ben wat er kan gebeuren, want dan denk ik, dat is het leven, er kan altijd wel iets gebeuren.. Mijn psycholoog zei je moet altijd dingen ondernemen, ongeacht hoe je voelt, dan zulje zien dat er niks gebeurd, om zo meer vertrouwen in mijn lichaam te krijgen. Ik dacht eerst makkelijker gezegd dan gedaan, maar heb die advies toch maar opgevolgd... maar ik merkte na een tijd dat het mij makkelijker af ging, en niet eens meer twijfelde of ik wel of niet weg zou gaan... en soms heb ik een dag dat ik me soms een beetje anders voel, maar wie heeft dat nou niet? ook dan probeer ik gewon weg te gaan of lekker rustig aan te doen, en dan merk ik ook, dat ik mij daarna veel beter ga voelen! en probeer ook meer controle los te laten en het gewoon over me heen laten komen, dan gebeurd het maar.
Maar de laatste tijd voel ik me gewoon goed, heel soms heb ik nog wel, dat ik me ontzettend angstig voel, maar daar niet aan toe ga geven en dan ook gewoon mijn ding doen, maar ik merk ook dat mijn gevoelens minder worden en het soms nog tevoorschijn kom.
Ik sta weer open voor nieuwe dingen, ga binnenkort beginnen met vrijwilligerswerk, en ga nu gewoon met de bus reizen, met de hond uit, terwijl ik vroeger toen ik me wel eens anders voelde, even snel naar buiten ging, met de hond ergens dichtbij en daarna wel naar huis, maar nu denk ik, wat los ik daar mee op? iedereen voelt zich wel eens anders enzo..
En ben weer volop aan het daten-:) omdat ik daar echt aan toe ben merk ik, ook omdat ik mijn leven zelf wil lijden, en dat niet door mijn angst wil laten bepalen. En ook de bloeddrukmeter die ik eerst dagelijks gebruikte, gebruik ik niet meer, omdat ik dan vaak denk, wat schiet ik daar mee op?
Maar heb soms nog wel last van negatieve gedachtes, maar probeer daar verder niet aandacht aan te geven, voor mijn angst voor flauwvallen hoef ik niet bang voor te zijn, want ik denk dan, is het erg dat het gebeurd? nee, je komt vanzelf bij, en er is altijd wel hulp, wees er maar neit bang voor.
ik vind dat ik heel erg veel vooruit ben gegaan, en veel heb geleerd in die tijd, en met name ook, dat ik de belangrijksre persoon ben, en wat anderen mensen over mij zeggen en denken, dan maar, daar zit ik niet over in, dan maar, dat is hun probleem. Ik mag er ook zijn, en ik heb nu een taak gekregen, om mijn leven hier op deze aarde te vervullen en plezier te gaan maken-;) en niet dingen gaan deon, want anderen mensen van mij verwachten, maar gewoon doen, wat ik zelf wil, zonder invloed van anderen.
En natuurlijk zullen er wel dagen komen, dat ik me slecht ga voelen of een beetje down voel maar dan weet ik meestal ook waar dat vandaan komt, of hoe ik er mee om moet gaan, gewoon rusten of juist weer een uitaging aan gaan.
ik voel me nu echt beter in mijn vel zitten dan een jaar geleden.