offie

pathologische hypochondrie

Een probleem bij een patient van mij.

Proberen af te leiden met bewegingstherapie lukt even. Maar ik merk meer en meer dat pt de werknemers (vplk/kine/ani/..) tegen elkaar uit speelt. persoon x zou gezegd hebben dat hiervoor een ziekenhuisopname nodig is, terwijl dit niet waar is..enzovoort. Herkenbaar verhaal. Dan hiervan last en geen moment gaat voorbij: pt komt een hulpverlener tegen en het verhaal gaat verder. Van doorligwonde die er niet is tot ...
De vraagstelling doe ik omdat het interfereerd met therapie van andere bewoners.

/Quid ?

Heel moeilijk.
offie

Re: pathologische hypochondrie

offie schreef:Een probleem bij een patient van mij.

Proberen af te leiden met bewegingstherapie lukt even. Maar ik merk meer en meer dat pt de werknemers (vplk/kine/ani/..) tegen elkaar uit speelt. persoon x zou gezegd hebben dat hiervoor een ziekenhuisopname nodig is, terwijl dit niet waar is..enzovoort. Herkenbaar verhaal. Dan hiervan last en geen moment gaat voorbij: pt komt een hulpverlener tegen en het verhaal gaat verder. Van doorligwonde die er niet is tot ...
De vraagstelling doe ik omdat het interfereerd met therapie van andere bewoners.

/Quid ?

Heel moeilijk.
excuses voor de 2 dikke dt fouten.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: pathologische hypochondrie

Je vraag valt denk ik een beetje buiten het bestek van dit forum, omdat je vraag erg is toegespitst op een concrete werksituatie.
Er is ook de nodige vakkennis cq werkervaring nodig om de vraag adequaat te kunnen beantwoorden.
* Liebe Macht Frei *
offie

Re: pathologische hypochondrie

volhoudertje schreef:Je vraag valt denk ik een beetje buiten het bestek van dit forum, omdat je vraag erg is toegespitst op een concrete werksituatie.
Er is ook de nodige vakkennis cq werkervaring nodig om de vraag adequaat te kunnen beantwoorden.
ik denk het ook Volhoudertje. Mss kwam ik hier mense tegen met een vergelijkabre situatie en iets wat kon helpen om in de groep te "smijten" op het werk.

Werk of privé...het maakt niet zoveel uit he :)

Ik hoop ergens iets te kunnen vinden om een richting te geven naar deze pt toe. Ipv meteen opname op PSY.

Ergens heb ik het gevoel. We moeten als hulpverlener aan 1 touw trekken.
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: pathologische hypochondrie

Hoi Offie,
het gevoel dat ik heb over je schets, is dat jullie in een soort on-therapeutische spiraal met hem/ haar terecht zijn gekomen.

Ten eerste: iemand met hypochondrie is doorgaans bang.
Angst is ten eerste het grootste rotgevoel, dat moeder natuur kom verzinnen, omdat het gaat over zaken die voor je lichaam voelen als "leven en dood" (doe je iets, word je lunch als er een tijger blijkt te zijn).

2e: angst is iets, waarveel hulpverleners helaas weinig vanaf weten. Hte is het alarmsignaal, gegeven door het hersenorgaantje amygdala in het limbische systeem. De amygdala is 24/7 alert op zintuigelijke input en lichaamsprocessen, die mogelijjk kunne duiden op gevaar. In visuele termen: eerst valt er licht op je netvlies, dan gaat die input naaar de amygdala en voort zij "als een middeleeuwse schildwacht" haar screening uit (zou dit, wat ik nu zie, gevaarlijk kunnen zijn?) en de amygdala heeft haar antwoord al klaar, nog voor die input achter in je hoofd is belang, waar je met je visuele cortex "ziet, wat je ziet" en al helemaal voordat die input weer wat naar voor is gekomen, "waar je beseft wat je ziet". Die route is te langzaam mbt. overleving.
(Dit fysiologische feit houdt ook in, dat een boel opmerkingen vanuit cognitieve psychotherapie beter in de prullemand kunnen: "door goed te denken" kun je nooit of te nimmer een angstaanval oid voorkomen. Daarmee zeg ik net niet, dat cognitieve therapie altijd onzinnig, is - geen denkfouten maken heeft zin - maar deze beperking is wel belangrijk.)
En een al te ijverige amygdala kun je kalmeren met technieken zoals emdr.


En wat ik vermoed (en waat helaas vaak zo is, met hypochonders) is jouw client de wanhoop nabij, omdat ze/hij niet serieus wordt genomen.
Ze voelen iets in hun lichaam, zijn bang - en worden met vele soorten kluit in het riet gestuurd. (Dat iemand niet maandelijks rontgenfoto's krijgt, vind ik terecht - maar iemand rond laten tobben met dat gevoel van wanhoop, "ik word niet gehoord - maar er is gevaar, ik moet de noodklok luiden!", etc. - dat is het ook niet.)

En vanuit dit gevoel van "ik word niet gehoord" kan ik me levendig voorstellen, dat iemand gaat liegen.
Op zich is liegen geen fraai gedrag - maar voor wie bang is en het gevoel heeft dat niemand luistert is het compleet terecht. "Je lichaam vertelt je, dat je in gevaar bent, je vindt, dat je "een arts" nodig hebt tegen het gevaar - en wat je ook probeert, geen enkele arts wil helpen".
Dat IS simpelweg om uit je vel te springen!!!
(En ook tegen de eed van hippocrates.)

Idem dito voor manipulatie. Zo werden borderliners vroeger gezien als lui, die vooral uit waren op manipuleren en leerde je "dat je moest uitkijken voor die lui" (en dat het ondankbare clienten waren). In deze, meer verlichte tijden weten we, dat een aantal zaken die de meeste mensen redelijk goed en redelijk automatisch kunnen (zoals emoties niet altijd laten overkoken) bij borderliners veel minder werkt. Weet je dat, dan kun je er beleid op maken - en dan gaat het doorgaans veel harmonieuzer en sucsesvoller.

En de opmerking "dat hiervoor een ziekenhusopname noodzakelijk is" kun je ook vertalen (afdeling interpretatie, invullen etc.) als de opmerking: "wat ik nu krijg aan behandeling helpt me niet" - en dat is de loupezuivere waarheid.

Uiteraard: het kan liefdevol zijn, om iemand te proberen "af te leiden".
gesteld, dat ieman zelf beseft "mijn lichaam voelt aan, alsof er een tijger in de kamer is, ik weet dat dat niet klopt, maar AAArrrggghhhhh!!! wat een rotgevoel!!" kan het echt zoden aan de dijk zetten.
Gesteld, dat iemand als client net zo weinig weet over angst als helaas vele therapeuten, dan is "afleiding" doorgaans een kort intermezzo in de tijd.

Wat te doen: doorgaans geldt, dat wie bang is het prettig vind, als die angst in elk geval serieus wordt genomen. Zeg hem/ haar, dat je begrijpt dat zij/hij bang is en dat je dat heel rot vindt.
Als je PMTherapeut bent: er zijn oefeningen van Peter Levine die vaak wel enige zoden aan de dijk zetten (een klein boekje met de grote naam "healing trauma").
Goede uitleg over angst (zie ook de andere boeken van Levine, waaronder 'waking the tiger') heeft ook beslist zin.
Waaronder het effect, dat op het moment, dat je op *iets* gaat letten, je ook prompt meer gaat voelen. (Let op: je vermeerdert enkel, wat er al is!!)
En uiteraard een effectieve therapie tegen angst: somatic experiencing, emdr, gepsecialiseerde kinesiologie of hypnose.
offie

Re: pathologische hypochondrie

Dankuwel voor uw antwoord.

Het deel over angst doet mij verder nadenken.
Ik ga de tips doornemen en kijken wat toepasbaar is. uiteraard gaat mij dit nooit lukken, maar misschien is het gevoel geven...van te weten dat pt angstig is, een begin.

Terug naar “(Psycho)somatische klachten”