eerste keer op forum met mijn verhaal

[reneemulder]

Kathleen,

Ik las net je berichtjes en wat de psych je vraagt om op te schrijven wat mis je nu echt....heeft dat ook niet te maken met de zelfmoord van je familieleden. dat je onbewust boos en kwaad bent en dus eigenlijk mist dat je kwaad kan worden? je hebt verdriet, maar ben je ooit echt boos geweest.

Misschien mis je boos worden en voel je onmacht en verdriet daarover?

Dat is namelijk bij mij het probleem. Ik kan niet boos worden op wat mij is aangedaan en daarom kom ik niet verder momenteel. Ik moet niet alles accepteren en ik mag best boos zijn op dingen die gebeurt zijn.

Je schrijft dat je het ook voelt als zwakte en labiliteit. Je mist dus een stuk eigenwaarde. Want je bent niet zwak en labiel maar je zit nu in deze situatie en dat moet opgelost worden. Daar kun je niets aan doen.

Je mist ook acceptatie van deze situatie? Want je worstelt en komt weer boven en blijft het moeilijk vinden (logisch) maar als je accepteert dat je pijn kunt voelen en die pijn er kan laten zijn...de pijn koesteren als het ware, is het misschien makkelijker te verdragen?

Althans zo werkt het bij mij ik voel regelmatig diepe pijn, maar ik probeer blij met die pijn te zijn en het te koesteren en te zien als een stap in verbetering en op de een of andere manier is dan de pijn beter te verdragen. Ik vecht er niet meer tegen

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en zoniet. veel sterkte kathleen. Moeilijk allemaal he, maar we komen er wel!!! De lente en zomer zijn weer in aantocht en dat scheelt een hoop.

Geniet straks van de zonnestralen en probeer vd kleine dingen te genieten en dat doe je ook. En schrijf die kleine fijne momentjes is in een schriftje voor je zelf. Misschien is het mogelijk om een zwart schrift te kopen waarin je als je jezelf slecht voelt kernwoorden inzet van wat je dan voelt en een vrolijk schrift om de fijne dingen op te schrijven. Dat schrift kun je dan pakken als je het niet meer ziet zitten?

groetjes

Renee

[Minerva]

na mailtje naar psychiater geeft hij me volgende opdracht : denk eens na en probeer op te schrijven : `WAT MIS IK NU ECHT?`
en verdorie , dat vind ik dus echt een moeilijke vraag. ik kan daar precies enkel maar op antwoorden met vage dingen zoals `genieten van kleine dingen` of `algemeen blij zijn met het leven` of `het leven waardevol vinden`.
misschien hebben jullie wel een betere omschrijving dan ikzelf? of heeft iemand raad hoe ik die vraag het beste invul?
hulp is meer dan welkom hierover.

Goeie vraag .. het gaat om waar je behoeften liggen die onvervuld blijven. Wat je graag wilt maar niet hebt of niet kan bereiken? Waar je gefrustreerd van raakt omdat het telkens niet lukt?

Je kan deze vraag van alle kanten benaderen.. wat je wel wilt of wat je juist niet meer wilt? Wat heb je nodig maar het is er niet of je kan het niet krijgen?

Wat mis jij in je leven ?

[katleen]

@ renee : ik reageerde reeds met een pb`tje. je haalt dingen aan waarin ik me zeker kan vinden.

@ minerva : ja , moeilijke vraag heh.
ik probeer er inderdaad zo breed mogelijk naar te kijken. maar het maakt me ook wel wat onzeker en verward , juist omdat het zo confronterend is je leven onder een vergrootglas te leggen.
en over alle reacties hier en uit mijn omgeving denk ik na : soms geeft het een stukje helderheid en soms geeft het weer nieuwe vragen.
maar het is en blijft een moeilijk proces waarbij ik soms het gevoel heb dat ik mezelf moet leren herontdekken en pfff , dat is zwaar.

[Minerva]

waarbij ik soms het gevoel heb dat ik mezelf moet leren herontdekken en pfff , dat is zwaar.

Dat heb je precies goed omschreven. Je bent jezelf aan het herontdekken. Opnieuw aan het uitvinden. Als het goed is en ik ga nou tekst gebruiken uit mijn studie: ga je van een disfunctioneel patroon van denken, voelen en doen, naar een functioneel patroon van denken, voelen en doen. Althans dat moet de bedoeling zijn van je behandeling en dat wat jij ook wilt.. als het goed is.

Dat vergt een heruitvinding van jezelf. Dat is wat je psycholoog ook van je vraagt met die vraag. Wat mis je? Wat zou voor jou wel positief zijn? Waar wil je heen? Wat heb je nodig?

Wat je niet wilt is inmiddels wel duidelijk maar als je daar de focus op blijft leggen dan blijf je in dat kringetje rond draaien. De bedoeling is dat je in de opwaartse spiraal komt en daarom begint hij met een vraag die jouw focus daar naar toe verlegt.

En realiseer je.. voordat iets verandert.. is er altijd eerst chaos.. dat is normaal en ik hoop dat het iets gerust stelt.

[reneemulder]

Hoi Minerva,

Je uitleg klinkt duidelijk. Heruitvinding van jezelf. zit een beetje met hetzelfde. Ik herken het helemaal. Mis mezelf af en toe en weet momenteel niet precies wie ik ben en wie ik wil zijn......En dan oppassen dat je niet in het oude patroon vervalt. Moeilijk. Chaos en dan uiteindelijk word je een nieuw persoon. Mooi. Alleen die chaos is moeilijk en verwarrend. Zit je op een viersprong, welke kant moet je nu kiezen.

En het klinkt heel logisch..en mij stelt het gerust. Hopelijk Kathleen ook.

gr

Renee

[katleen]

@ minerva en renee ,
oh ja , het klinkt allemaal duidelijk en logisch. en ja , ik kan het allemaal wel mooi verwoorden (hele uitgebreide woordenschat en competentie om die te gebruiken) , maar dat is enkel de theorie.
maar de praktijk vind ik een heel pak moeilijker. want dan gaat het over accepteren , aanvaarden , omgaan met , uitzoeken van , ... alle dingen die het nu net zo moeilijk maken in het leven zoals het nu is.
sorry voor de cynische ondertoon , maar tja , dat ben ik ook wel. misschien is dat mijn manier van uiten van gedachten en gevoelens , denk het wel. maar het is dan ook een weekend geweest waarbij de balans overduidelijk doorslaat naar het zwarte.
en dan volgt nu een diepe zucht , enkele serieuze vloektermen en een verdwaalde traan.

[eithnec]

[reneemulder]

jakkes Kathleen. Hopelijk toch een betere werkweek.

gr

Renee

[Minerva]

Neem je tijd Kathleen en laat die emoties maar even gaan. Ze trekken ook weer weg als de mist wat optrekt en alles weer wat helderder wordt. Deze chaos en de moeilijke periode waar je nu doorheen gaat is zwaar, inderdaad omgaan met, accepteren, doorheen gaan.

Boeddha zei: ook dit gaat weer voorbij...

[katleen]

vandaag een fijne dag : dankzij `mijn kleuters`. een kleuter had `paasspulletjes` meegebracht , dus wij met z`n allen in de sneeuw op zoek naar takken. enkele lege melkflesjes omwikkeld met een gekleurd papiertje , takken erin en dan mochten de kleuters de eitjes , klokken , haasjes ... erin hangen. en tja , dan die snoetjes heh : alsof ze de grootste en duurste `paasboom` hadden gemaakt. en dan weet ik weer : wat heb ik toch een mooie job!!!
daarnet ook nog een acupunctuur- en massagesessie gehad , dat deed ook deugd.
dus ja , vandaag was een fijne dag en daar kon de kou , de gure wind en zelfs de sneeuw geen invloed op uitoefenen.
en nu zou ik natuurlijk nog kunnen zeggen dat het morgen misschien weer `zwart` is , maar dat doe ik niet!! want hoe kan het nu `zwart` zijn als de wereld helemaal `wit` kleurt??? en ik wil het voor 1 keer ook eens `gewoon` een licht berichtje laten zijn.

[momo]

Hoeveel kleuters heb jij onder je vleugels?

[katleen]

Hoeveel kleuters heb jij onder je vleugels?

in mijn klas zitten 20 kleuters : 7 meisjes en 13 jongens van 4jaar.
een hele toffe bende met lieve , grappige , ondeugende , drukke , rustige ,... karaktertjes

[momo]

Weer 20 redenen...

edit: zo zit je al aan 21 argumenten

[eithnec]

fijn dat de accupunctuur en massage jou zo deugd gedaan eeft

caro

[katleen]

edit: zo zit je al aan 21 argumenten

hahaha , oke , die zag ik niet aankomen!!
nog 79 te gaan dan heh.

[Black Rose]

edit: zo zit je al aan 21 argumenten

hahaha , oke , die zag ik niet aankomen!!
nog 79 te gaan dan heh.

Zolang er geen 79 kleutertjes extra bij komen

[katleen]

Zolang er geen 79 kleutertjes extra bij komen

pfff , nee , echt niet!! 20 is meer dan voldoende.

ik heb een vraag : ik heb al enkele mailtjes gedaan naar `het namaste-huis`. dit werd me aanbevolen door viooltje om zo`n beetje hulp te krijgen bij het zoeken naar antwoorden op mijn vele `levensvragen`.
en nu zou ik daar ; als ik dat wil ; al terechtkunnen in de paasvakantie (begin april).
maar natuurlijk slaat dan de twijfel en angst door me heen heh : is dat wel iets voor mij?
dus nu heb ik volgende vraag : zouden jullie ; zij die mij een beetje volgen hier kennen me ondertussen wel ; een keer hun website willen bekijken met mij in je achterhoofd en dan eerlijk je mening geven of je denkt dat het iets voor mij zou kunnen zijn.
ik weet dat ik uiteindelijk zelf zal moeten beslissen , maar jullie meningen stel ik erg op prijs. dank je wel.

[eithnec]

lieve katleen
ik heb de website bekeken
volgens mij zal jou dat echt wel deugd doen om er eens helemaal tussenuit te zijn.
je zal daar ook proffesionele ondersteuning krijgen en je kan er ook praten met anderen
ik zou zeggen geef het een kans

hoe was je dag vandaag? niet teveel last gehad van de sneeuw?


caro

[Black Rose]

Ik ben ook eens gaan kijken naar de website.
Had dit voordien al eens gedaan maar niet zozeer de tekst gelezen : wat wil je met zo'n prachtige foto's
Dat was dan ook mijn eerste indruk ; een website die rust "uitstraalt" waarbij de verleiding primeert...
Nu las ik verder dat er ook psychologen enzo aanwezig zijn. Op zich niet verkeerd maar ik stel me de vraag in hoeverre dit veel nut heeft wanneer mensen er maar een week ofzo vertoeven.
In noodsituaties misschien, voor bepaalde gesprekken misschien...

Maar anderzijds ben je iemand die open staat en blijft zoeken naar verschillende manieren om je beter te voelen, wat ik enkel kan toejuichen [045]
Ik zou er niet met te hoge verwachtingen naartoe trekken, ondanks het niet uitgesloten is dat je nieuwe inzichten krijgt ofzo.
Het enige wat zou kunnen tegenvallen is dat je in een groep mensen beland die zelf ook niet zo goed in hun vel zitten en dat eventueel belastend kan zijn.
Dan is het misschien net een pluspunt dat er psy's aanwezig zijn.

Moeilijk toch advies te geven over iets wat ik zelf enkel op het internet zie.
Toch is mijn eerste gevoel dat het jou wel eens deugd zou kunnen doen.

[reneemulder]

Hoi Kathleen,

Ik deel de mening van black rose. Het kan je de ogen openen als er meerdere mensen zitten, waar je hoe dan ook kontakt mee hebt, (heeft bij mij op de Paaz gedaan namelijk) dat er mensen zijn die het nog moeilijker hebben als jij. Dat is heel confronterend maar dat is positief voor mij geweest...Was een soort doorbraak van zo ver ben ik gelukkig niet en ik ben mezelf meer bewust geworden van de dingen die wel goed gaan en de mooie dingen die ik heb.Verder is het een mooie plek waarbij je net als de abdij tijd voor jezelf hebt met psychologen erbij die misschien een andere kijk hebben of aanvullende kijk tov je eigen psychiater.Baad het niet dan schaadt het niet. Je kunt er met een open visie naar toe en snel wegrennen als het je niet bevalt. Je moet je er niet slechter door gaan voelen.

Dat is het allerbelangrijkste..Maar ik denk dat het een mooie plek is als ik zo de website bekijk. Ik krijg er geen akelig gevoel van..En het is kleinschalig.....

Wie weet is het juist precies wat je nodig hebt om even los te komen van alles. In tegenstelling tot de abdij word er voor je gezorgd en ben je niet helemaal op jezelf. Dat heb je geprobeerd al he. Ik heb het gevoel als ik de website zie dat het een warm bad is waar je in komt, maar ervaring zal het leren.

groetjes

Renee

[eithnec]

o ja ik had hetzelfde gevoel als renee en black rose toen ik de website bekeek
het gaf me geen akelig gevoel integendeel het straalt rust uit en ik krijg en de website geeft mij een fijn gevoel.


caro

[Minerva]

Wat wil je daar vinden Kathleen? Wat trekt je er in aan om daar een tijdje te zijn? Hoe voel je je erbij als je er aan denkt om daar een tijdje door te brengen?

Je beweegredenen zijn doorslaggevend of het iets voor jou is. Niet wat wij er van vinden.

[katleen]

@ caro , renee , black rose en minerva : dank je voor jullie reacties op mijn vraag.

Wat wil je daar vinden Kathleen? Wat trekt je er in aan om daar een tijdje te zijn? Hoe voel je je erbij als je er aan denkt om daar een tijdje door te brengen?

Je beweegredenen zijn doorslaggevend of het iets voor jou is. Niet wat wij er van vinden.

oh ja , de uiteindelijke beslissing ligt natuurlijk bij mij.
wat hoop ik daar te vinden? tja , net zoals bij mijn huisarts , psych , acupuncturist of in de abdij : een kentering in de situatie waarin ik nu al verschillende weken zit. want hoewel het op zich wel redelijk gaat , blijft het overwegende gevoel er toch een van het leven niet echt veel waarde toekennen.
ik zou graag `manieren` vinden om die denkwijze te doorbreken of tenminste mee om te gaan.
en al die dingen die ik reeds doe , zijn gewoon niet voldoende om verandering te brengen ; dus tja , eigenlijk heb ik niets te verliezen.
misschien kom ik daar ; door wat of hoe dan ook ; toch tot een inzicht om het `anders` te doen (omgaan met gevoelens en gedachten en situaties). ik weet het niet heh.
en hoe ik me hierbij voel ; bij het wel of niet gaan ; tja , eigenlijk erg onzeker en ook wel angstig eigenlijk. waarom? weet ik niet goed , omdat het iets nieuws is , iets dat ik niet ken , waar ik me dan toch weer moet voor openstellen.
want hoewel iedereen (jullie , vriendinnen, man) zegt : `ga er gewoon al eens heen voor een gesprek en dan `voel` je wel of het iets is voor jou` ; toch twijfel ik om hiervoor een afspraak vast te leggen. heel gek misschien , maar eigenlijk zou gewoon iemand die afspraak moeten vastleggen , zodat ik gewoon moet gaan.
ik weet het niet. stom heh.

[Minerva]

want hoewel iedereen (jullie , vriendinnen, man) zegt : `ga er gewoon al eens heen voor een gesprek en dan `voel` je wel of het iets is voor jou` ; toch twijfel ik om hiervoor een afspraak vast te leggen. heel gek misschien , maar eigenlijk zou gewoon iemand die afspraak moeten vastleggen , zodat ik gewoon moet gaan.
ik weet het niet. stom heh.

Nee is niet stom. Je durft niet goed. Waar zit je angst?

en hoe ik me hierbij voel ; bij het wel of niet gaan ; tja , eigenlijk erg onzeker en ook wel angstig eigenlijk. waarom? weet ik niet goed , omdat het iets nieuws is , iets dat ik niet ken , waar ik me dan toch weer moet voor openstellen.

Waar ben je bang voor als je je opnieuw open moet stellen?

ik zou graag `manieren` vinden om die denkwijze te doorbreken of tenminste mee om te gaan.
en al die dingen die ik reeds doe , zijn gewoon niet voldoende om verandering te brengen ; dus tja , eigenlijk heb ik niets te verliezen.
misschien kom ik daar ; door wat of hoe dan ook ; toch tot een inzicht om het `anders` te doen (omgaan met gevoelens en gedachten en situaties). ik weet het niet heh.

Klinkt als een goede insteek! Als je blijft doen wat je deed, krijg je wat je altijd al kreeg....

Wat wil je graag als uitkomst krijgen? Wat heb je nodig? Hier ligt een antwoord:

blijft het overwegende gevoel er toch een van het leven niet echt veel waarde toekennen.

Wat zou jouw leven meer waarde geven?

[katleen]

eerst en vooral : nogmaals een dank je wel voor de reacties op mijn vraag over wel-niet namaste-huis.
en nee , ik ben er nog steeds niet uit.
ik heb net een lang gesprek met psychiater gehad over mijn `opstel met als titel `wat mis ik nu echt?` en ja , dat was een boeiend gesprek : hij haalde delen uit mijn tekst en liet me die verder verwoorden , stelde dan diepere vragen en zo werd er toch wel wat duidelijk. en dan vooral op relationeel vlak eigenlijk : daar zit het niet zoals ik zou willen dat het was.
maar ik kan dat nu (momenteel) niet `aanpakken` of zelfs bespreken met mijn man ; want ik ben daar te `moe` voor , ik voel me te onstabiel , te fragiel ook ; om hieraan iets te doen.
psychiater stelde voor om in plaats van naar het namaste-huis te gaan , om toch met man weg te gaan met camper om op een `voorzichtige manier` elkaar toch weer wat nader te komen.
maar ik weet het niet. ik vind het zo moeilijk allemaal heh.
vanmorgen was het emmertje zo vol , dat ik in school gewoon begon te janken. gelukkig vingen mijn collega`s de kleuters even op. maar tja , het was gewoon even allemaal te veel.
ik ben bang en onzeker over hoe het verder moet. ik realiseer me wel dat er dingen moeten veranderen , maar aan de andere kant ben ik bang voor de gevolgen. klinkt misschien tegenstrijdig? of toch herkenbaar? ik weet het niet.
het wordt dus een weekend van veel denken (piekeren?) over die zogezegde `toekomst` waar ik eigenlijk zo tegenop zie.
en omdat het `mag` , eindig ik ... [zucht] en ook een beetje .... [crying]