Ik dacht dat het goed ging met me... Maar sinds vorige week voel ik me alweer slecht, de zoveelste keer in deze tijd... Daarvoor ging het erg goed, ik ging leuke dingen doen en ging vaak weg door mijn angst heen...
Maar nu lijkt het alsof me niks meer lukt... Sinds vorige week een beetje een licht gevoel in hoofd....en ben alleen nog maar banger geworden... alsof niemand me begrijpt... gisteren een ruzie gehad met mijn beste vriendin om een klein dingetje, ja omdat we elkaar toevallig even niet veel zien, vorige week nog een keer, tja dat moet kunnen vind ik...
Maar ik voel me de laatste tijd gewoon slecht en waar het door komt ik weet het niet... Ik heb wel het gevoel dat ik iedereen maar tevreden moet stellen..... en weinig aan mezelf denk..... Ik was van plan om dit jaar naar school te gaan, maar ik ben er achter gekomen dat ik helemaal niet naar school wil, alleen maar omdat ik wou laten zien dat ik het wel kan, alleen maar om mijn ouders een dienst te bewijzen.. ja ik ben weer met anderen bezig.... vooral de laatse tijd om iedereen maar een dienst te bewijzen... En nu voel ik me slecht, heel erg moe, en nog meer angsten, niet meer naar buiten durven, nergens zin meer in hebben, huilbuien... En dan vraag ik me af, het ging toch goed? waarom moet het mij weer overkomen?
Ik zit wel onder behandeling van een psycholoog, maar voor mijn angsten en nu ga ik daar een tijd niet meer heen pas in september en dat is helaas ook de laatste keer, omdat het dan niet meer wordt vergoed... Ik zie het gewoon even niet meer zitten, het gevoel dat me nu niks meer lukt, het gevoel weer te hebben gefaald, en zie soms het zin van het leven niet meer... het gevoel dat ik teveel verplichtingen heb... en altijd maar het gevoel krijg dat ik alles voor anderen moet doen, en weer voor de zoveelste keer, zit ik er door heen, niemand die me begrijpt, met mijn ouders kan ik niet goed overweg, want ze vinden dat ik me aanstel, ze hadden verwacht dat ik naar school enzo zou gaan, maar heb het nog niet eens verteld...
Daarbij voel ik me zo onwerkelijk, als of ik mezelf niet meer ben... mijn lichaam voelt anders, mijn handen alles...
Pff ik weet het echt niet meer..... ik zit er weer door heen en heb weer geen energie...