Beste mensen,
Ik ben een 27-jarige man die al een tijdje gevoelens heeft van onrust. Ik zit steeds op te schrijven en te bedenken wat ik bereikt heb in mijn leven, wat er nog moet gaan komen en waar ik al moet zijn. Deze gevoelens voeden mijn onrust en maken me enigszins somber. Na het afronden van mijn Master aan de universiteit heb ik 1 maand lang een tijdje een gevoel van blijheid gehad maar gelijk daarna voelde ik me leeg. "wat nu?" is de vraag die ik me constant stel. De universiteit heeft me 4 jaar bezig gehouden en nu dat voorbij is komt de 'grote mensen-wereld' eraan. Ik ben allerminst een nerd of socially awkward of wat dan ook. Wat door mijn hoofd spookt is wat de toekomst zal brengen en of ik er tegen opgewassen ben.
Waar ik nu mee zit zijn een paar dingen: uitzichtloosheid. Ik geef nu weliswaar les maar heb de ambitie om een PHD te doen. Volgens een inmiddels oud-hoogleraar is dat iets wat ik kan. Dat is iets wat ik graag wil doen en waar ik me denk ik prettig en rustig bij zou voelen. Het gevoel wat ik heb is dat er ergens een maatstaf is of moet zijn (een soort benchmark) voor iemand van mijn leeftijd. Als iemand mij nou zou kunnen zeggen van : "jij bent nu hier, dit is wat er gaat komen en als je dit en dit doet dan heb je dit en dit bereikt en dan is het goed" dan zou ik me een stuk rustiger voelen. Echter, dit is niet de echte wereld. Ik heb het erover gehad met vrienden en vriendinnen maar dit is iets waar ik graag wat meer informatie over zou willen hebben.
Daarnaast heb ik one night stands gehad met verschillende vrouwen. Het gaf me op dat moment een goed gevoel maar naderhand voel ik me leeg. Ik denk dat ik toe ben aan een vaste relatie.
Sorry voor mijn ontzettend lange en saaie verhaal maar ik denk dat je mijn huidige situatie het beste kan samenvatten met deze lyrics uit het nummer 'Talk' van Coldplay: "I'm so scared about the future and I don't know what to do".
Hebben jullie tips, ervaringen die jullie willen delen of wat dan ook? Ik zou het zeer op prijs stellen.
Gr
regularjoe