Hallo,
Vandaag is voor mij een symbolische feestdag.
Ik vier vandaag dat ik al lange tijd niet meer naar de kliniek hoef.
Het is nu anderhalf jaar geleden dat ik er voor het laatst was.
Eerst moest ik er een keer in de 10 weken naar toe....
Vandaag sprak ik met iemand die het zelfde heeft mee gemaakt. We spraken over de tijd op de gesloten afdeling en de isoleer-cel.
Best traumatisch!
Vooral als je denkt dat de verpleging niet te vertrouwen is, en dat ze nare dingen met je gaan doen. Of dat ze je verhaal zo gaan omdraaien dat ze altijd reden vinden om je daar te houden...
Hoe naar het in de gesloten afdeling is, is ook afhankelijk van in welke staat je daar binnenkomt...
Maar na een paar maanden mocht ik naar besloten en ging het beter.
Daarna heb ik nog een jaar op open gezeten.
Nu, als je alles kwijt bent geweest besef je wel goed wat je hebt voor rjikdom..
Ik kan het nu heel goed hebben met zogenaamd kleine dingen;
-Even lekker op internet surfen
-Iederedag lekkker eten
-Zelf naar de winkel kunnen en beslissen wat je koopt
-Muziek maken
-Alle muziek van de wereld tot je beschikking hebben met een paar muis klikken.
-Aardige mensen om je heen
-Kunnen gaan en staan waar je wilt
-Een lekker biertje drinken
-Fijne wandelingen maken in een verwilderd bos
-Kunnen trakteren aan de mensen waar van je houdt
Het houdt maar niet op..
En nu ben ik weer eens kwijt wat ik wou schrijven, sorry
Groet,
Peter