VrouwEnMoeder

Vader en Zoon

Hallo allemaal,

Ik zit met een probleem, mijn zoon van 11 jaar heeft ADHD met gedrachtsproblemen hij heeft er medicatie voor methylfenidaat en dat gaat goed zo lang hij de medicatie maar netjes in neemt.Welke gedrachtsproblemen onze zoon heeft dat word nog verder onder zocht.
Als ik mijn zoon op zijn verkeerde gedrag aan spreek en er een consequentie bij doe, tja dat vind die niet leuk maar accepteert het wel, ik leg mijn zoon ook altijd er bij uit wat die niet goed heeft gedaan en wat hij er de volgende keer beter aan kan doen. Dat werkt wel bij een kind van 11 jaar op het moment.
Maar mijn man heeft ook ADHD en die word ook nog verder onderzocht want ze vermoeden dat hij ook nog iets van autisme heeft. Hopelijk horen we daar binnen kort ook meer over.
Als ik mijn man op zijn verkeerde gedrag aan spreek en daar ook een soort van consequentie aan wil knopen dan word het allen nog maar erger, en er na de hand er over hebben lukt ook niet echt, want als je dan vraagt of het nodig was dat hij zo reageerde krijg je een antwoord: ja dat vond ik nodig.
Als je dan aan hem vraagt wat er dan aan de hand is krijg je een antwoord: weet ik niet, dan zeg ik weer ja ik weet het ook niet want als je mij niets zegt kan ik je ook niet helpen om te kijken naar een oplossing. En deze antwoorden gelden ook min of meer voor onze zoon, en ja onze zoon zit nu ook nog eens in de pubertijd dus die kan nog lastiger zijn dan voor heen. Dus ik weet het langzaam aan niet meer wat ik hier aan moet doen.
Ik zit met enige regelmaat met mijn handen in de haren zo van wat moet ik nu, waar kan ik terecht met dit soort dingen, wie kan mij helpen. Ik ben zelf ook chronische ziek en kan ook niet altijd even veel dingen doen.
Zijn er mensen die dit herkennen en er met mij over willen hebben zo dat we ideeën kunnen uitwisselen.

Groetjes
Diana
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: Vader en Zoon

Hoi Diane,
wat alles natuurlijk ingewikkeld maakt, is dat ADHD buiten je wil om gaat. Zo is er de theorie, dat iemand bijv. wel moet bewegen vanwege zijn evenwichtsorgaan dwz.:zou je stil zitten, dan raak je 'spaced out' op een onprettige manier. (Bij meditatie raak ik wel eens spaced out van het stil zitten, maar in die context vind ik het meestal grappig - en als ik heel evn mijn hoofd draai, is het over.)

Dus als je iemand, wie dan ook, met ADHD 'verbied te bewegen' of anders volgt er straf, plaats je hem in feite voor de keuze: OF je wordt dadelijk hartstikke bang OF je krijgt van mij op je kop.
Geen leuke keuze.
Uiteraard is een en ander voor jou ook erg moeilijk, daar gaat het beslist niet om.
Of wel natuurlijk - maar ik bedoel maar: kijk uit met "eenvoudige" opvoedstrategieen zoals 'spreek iemand aan op gedrag en verbindt daar consekwenties aan'. Het klinkt erg logisch - maar je kunt (het hoeft niet!) iemand er heel erg veel onrecht mee aandoen.

Het zou natuurlijk wel helpen, als je goede strategieen tot je beschikking hebt.
In het kader van het evenwicht: vaak helpt het, als iemand met ADHD 1, 2 of 3 rondjes om zijn as draait - daarna even veel rondjes terug. Daarna kan iemand zich plm. een half uur concentreren.
Wellicht een idee, om mee te experimenteren...?

Sterkte er mee, ook met je eigen ziekte!!

Terug naar “Aandachtsproblemen (en ADHD)”