liefste k...tje
jou nr sta nog altijd op mijn gsm,
ik krijg hem niet af, moest je me eens bellen,
stom, want ineens besef ik dat je van uit de hemel niet kunt bellen,
je moeke die me iets verteld, waar ik niets van begrijpt,
maar die foto's van die auto die van je op het nieuws
sprak boekdelen, die grote beer achterin had ik direcht erkend,
je had aan alles gedacht, hoe en wanneer, behalve aan degene die van je hou
k...tje, je besef niet wat je nu nog achterlaat
ik zal het nooit begrijpen, of ik wil het niet begrijpen, kan ook
het matje sta buiten van je moeke, wil zeggen dat ze thuis is,
maar al weken heb ik geen moeke gezien, en als ik ze zie,
sta er tranen op haar gezicht, ze is niet meer dezelfste, het heeft haar getekend
je heb haar alleen maar aan te kijken,
ik heb je zoveel te danken, waar ik nu woon, we waren samen op dezelfste afdeling,
uit vele andere had jij mij gekozen, om me te vertellen dat het app boven jou leeg was,
samen hebben we hier kasten ineen gestoken, je kwam me helpen met mij laptop als hij raar deed, wat je al deed op de afdeling, je deed het met zoveel plezier
o ja, dat was lachen op de trap, met die onderdelen van die kasten, want ze waren zo zwaar, en die kastdeur voor je moeke haar deur neer zetten en bij haar aan kloppen, was ze verschoten, doen ik de sneeuw aan het opruimen was buiten, dat eigenlijk voor die van beneden was, kwam je mee helpen, en toen kwam T ook van de gelijksvloer, met drie, de kappen is de tegels zijn nog zichtbaar van die schup
ik mis je [crying] ik snap het nog altijd niet!!
je had je studie erpakt, je was de beste van je klas, je keek er echt naar uit,
wat is er verkeerd gegaan, ik heb je afscheidbrief gelezen, die was niet voor mij, maar o er bij te schrijven, " yes, nu doe ik mijn zin" zo zie ik je met je elleboog neer halen en een vuist maken, alleen zie ik geen glimlach, die kan er niet bij geweest zijn,
dat kun je me niet laten geloven
je heb je rust gevonden, maar de onrust die je achterlaat, is niet mooi [crying]