Ik ben erg kritisch geweest als het aankomt op mensen leren kennen. Ik kon al weggaan vanwege vrijetijdsbestedingen die mij totaal niet interesseerde. Maar dat heb ik helemaal ineens opzij geschoven en ben gewoon omgegaan met mensen van allerlei.
Wow, good for you.
Waarom deed je dat in eerste instantie wel dan?
Ik ken een meisje (zal niet teveel in details treden) en die heeft als hobby iets met dieren. Die praat continu over haar huisdieren, en die heeft verder nooit iets zinnigs/nuttigs te vertellen dan dat bobby weer eens een leuk kunstje deed op de hondentraining. Ook leeft ze een beetje in het stenen tijdperk en stuurt ze mij nog steeds handgeschreven brieven, omdat ze geen behoefte heeft aan internet. In die brieven staan negen van de tien keer dezelfde dingen. Ze heeft ook verder weinig vrienden, woont nog thuis etc. In die brieven staan natuurlijk alleen maar niet boeiende dingen. Waarom zou ik niet met haar omgaan? Ze is toch ook een mens? Vind het een heerlijk rustig stil meisje en nee, van haar spannende kant moet je het niet hebben. Het spannendste wat ze ooit gedaan heeft is een week naar centerparcs. (en dat zal ik de komende tien jaar nog wel moeten horen, hoe gezellig dat was) Maar dat is toch niet zo'n ramp eigenlijk? Als ik met haar wil kletsen, doe ik dat. Kan me niet schelen eigenlijk dat het niet zo boeiend is. Tis een lief mens. Ik weet wat ze waard is. Who died and made you God? Ben jij eigenlijk wel boeiend? Beetje herhalingtv is best wel tof, beetje stabiel mens tenminste
Waarom nu pas de eyeopener? Je hoeft niet op 1 lijn te zitten and it won't kill you to be friendly.