Zoveel angst..

[blondie]

Hallo,

Ik ben sinds een week gestopt met Cymbalta. Eigenlijk ben ik best wel abrupt gestopt, tenminste, ik heb in 3 dagen af moeten bouwen wat in mijn ogen eigenlijk best snel is..maar goed, mijn psychiater zal het wel weten.
Sinds ik ermee gestopt ben heb ik weer last van extreme angst.
Het is heel vreemd. Als ik even een middagdutje wil gaan doen, val ik nog net niet in slaap, maar kom ik in een soort 'shock' toestand of zo, ik weet niet hoe ik het moet verwoorden, maar ik word heel misselijk, heeeel angstig, al weet ik niet precies waarvoor..ik ben vooral bang voor veranderingen, dat er erge dingen gebeuren enzo. Nu ben ik ook meer bang om de straat op te gaan omdat ik bang ben dat ik een paniekaanval krijg op straat.
Ik ben ook echt bang om gek te worden, om de controle te verliezen..

Maandag moet ik naar de psychiater en dan ga ik het wel voorleggen maar weet iemand wat je het beste kunt doen. Ik denk gelijk weer aan medicatie, maar aan de ene kant heb ik het ook echt gehad met die medicijnen. Ik schrik enorm nu ik deze afkickverschijnselen heb, wat het allemaal doet met je lichaam.
Ik slik al maanden Valium maar dat is inmiddels al uitgewerkt.
Xanax heb ik ook een tijdje gehad maar dat hielp niet zo..weet iemand wat er nog meer helpt bij exteme angst? Ik zit er wel aan te denken om weer aan de Antidepressiva te gaan, ben bang dat ik nog niet zonder kan..en dan denk ik aan prozac omdat ik daar wel goede ervaringen mee heb.

Beetje vaag topic maar ik weet echt niet wat ik moet .. ik snap niks van mezelf.. die 'aanvallen' .. ik durf ook niet goed alleen te zijn..en ik durf ook weer niet met vreemden te zijn..ik pieker me helemaal suf.

alvast bedankt voor de reacties.

[blondie]

Ohja nog een vraagje...weet iemand wat het verschil is tussen een angstaanval en een paniekaanval of zit daar geen verschil tussen?
Hebben jullie ook ervaring met homeopatische middelen?

[Memories]

Hoi lieverd,

Wat moet het vreselijk moeilijk zijn om elke dag met zoveel paniek en angst te leven. Ik denk toch als jee het mij zou vragen, om weer te beginnen met medicatie. Ik denk namelijk dat je dat veel meer rust brengt. Veel meer overzicht in wat je doet en denkt. Wat ik lees is dat nu totaal weg en dat is natuurlijk niet bedoeling van het afbouwen. Dat moet geleidelijk aan, natuurlijk beslis ik niet over de tijd van het afbouwen, maar 3 dagen lijkt me zo weinig. Het heeft echt tijd nodig. Ik ken mensen die er weken / maanden over doen, voordat zeonder medicatie zitten. Ik zal het met je behandelaar bespreken.

Het kost veel tijd, moeite en pijn om weer wat geluk te voelen, maar als je het eenmaal hebt, dan is het heel mooi. Dan voel je je vrijer. Op dit moment is er zoveel spanning en angst dat je het geluk een beetje kwijt bent, je vrijheid is weg. Het moet namelijk niet zo zijn dat je door de beslissing van je psychiater niet meer de straat op kan. Iedereen is mens, maar, dit zal ik bespreken.

Het is overigens geen onzinbericht. Je beschrijft je gevoel. Dat is alleen maar goed.
Probeer wat positiieve punten op paier te zetten van de dag. Zo houd je zonder dat je veel moeite doet en met wachten op een beslissing, toch het overzicht en kan je daar op bouwen. Het is maar een idee.

Veel liefs
Memories.

[Minerva]

Ik sluit me bij de vorige spreekster aan. Als je zo in angst leeft en het is zo heftig zou ik toch ook voor medicatie kiezen en langzaam via therapie proberen van die angsten af te komen. Het klinkt wel heel heftig zeker als valium al geen effect meer heeft.

Uiteindelijk zijn angsten iets om psycholgisch aan te pakken maar voor zolang het nodig is kan medicatie ondersteunend werken.

Sterkte.. het klinkt best heftig allemaal.

[Mier]

Goed dat je je verhaal even hebt gedaan
Heel erg vervelend dat je je nu zo voelt nu je gestopt bent met je medicijnen, nu vraag je wat het beste is om te doen, dat vind ik wel lastig aangezien ik jou niet ken en daarbij ook nog eens geen arts ben, daar kan ik je dus geen advies in geven.

Ik zou in ieder geval je verhaal heel goed vertellen bij je psycholoog en aangeven waar de knelpunten in zitten op dit moment en wat volgens voor jou het beste voelt op dit moment. Hoe stond je zelf tegenover het stoppen met de medicijnen? Het lijkt mij eng om het "veilige"gevoel wat de medicijnen min of meer brengen los te laten en op "jezelf" overgeleverd te zijn. Heel veel succes en houd ons op de hoogte als je wilt

[Janneke]

Hoi Meis,
hoe-s-t nu?
Ben je al geweest?
Hoe is het gegaan?
Laat t even weten als je daar zin in hebt!

[blondie]

Hey:)!
Bedankt voor jullie lieve reacties allemaal!
Afgelopen zaterdag had ik nog erge last van angst maar sinds zondag is dat een stuk beter gegaan. De ontwenningsverschijnselen zijn sindsdien vrijwel over! Daar ben ik wel heel erg blij mee.
Natuurlijk heb ik nog steeds wel een gegeneraliseerde angststoornis, dus die angsten zijn er wel, maar veel minder extreem..het is nu wel leefbaar gelukkig.

Mijn psychiater heeft me nu 1 pilletje Prozac voorgeschreven. Hiermee had ik goede ervaringen en ik wilde geen nieuw medicijn proberen. Ik hoop ook niet dat Prozac ooit opgehoogd moet worden, maar we gaan maar van het positieve uit he.. Merk wel dat mijn gevoelens veel minder afgevlakt zijn dan toen ik nog vrij hoge dosering Cymbalta had. Kan positief zijn, want ik heb weer ontzettend kunnen lachen, maar jammer genoeg zijn de negatieve emoties er ook nog.. dus daarom krijg ik nu een lage dosering prozac.
Valium gaat er binnenkort af, hij wil niet 2 dingen tegelijk veranderen.

Ook ga ik met mijn psychologe aan de slag met CGT voor mijn angststoornis + mijn gevoeligheid voor depressie. Moet nu dingen gaan registeren en daarna gaan we helpende gedachten erbij schrijven. Dus ik ben benieuwd hoe dat gaat verlopen. Ben blij dat ik nu een psychologe heb die er ook echt iets aan doet, want mijn vorige psychologe deed geen zak met onderliggende problematiek, alleen maar Hoi hoe is het ,hoe gaat het met eten en klaar , binnen 5 minuten stond je weer buiten onderhand.
Dus gelukkig heb ik nu een hele lieve goede psychologe die ook echt de diepte in gaat

[Janneke]

Hoi Blondie,
fijn, dat je bij een lieve psychologe zit! Fijn dat jullie ook echt de diepte in gaan.
Want zo te lezen is er een boel werk aan de winkel. Afkicken van valium gata niet altijd makkelijk.
Ik hoop dat de CGT je helpt - kijken welke situaties, gedachten etc. jou angst opleveren is aan de ene kant wel confronterend, maar ook goed. Gewoon een schriftje oid. en daar de ellende in opschrijven.
(Soms reageert gegeneraliseerde angststoornis maar gedeeltelijk op CGT - nu ja, een goede psycholoog heeft dan nog andere technieken in huis. En de inventarisatie kan nooit kwaad.)
Vraag evt. ook om "container" oefeningen, oefeningen om je angst bijv. "in een doos te stoppen" zodat de ellende een poos weg/ minder is.

[blondie]

Wat voor therapieën helpen er nog meer bij een GAS?
Helpt CGT ook bij depressie?

[nordin]

Helpt CGT ook bij depressie?

Absoluut, MAAR een therapiemethode is niet meer dan een instrument, een stuk gereedschap. ALLES hangt af van de therapeut, je psycholoog, wanneer deze dit gereedschap niet heel erg knap hanteert en gebruikt, heb je ook aan cgt helemaal niets. Overigens kun je als cliënt zelf ook veel van de voorwaardes scheppen. Stel je echt volledig open en maak duidelijk dat het (je) ernst is, laat zien dat je sterk gemotiveerd bent om je problemen zo goed mogelijk te doorvoelen en zo veel mogelijk het hoofd te bieden.

[Janneke]

Wat voor therapieën helpen er nog meer bij een GAS?

Voor alle angststoornissen geldt, dat het zinnig is om te weten, wat angst is. Angst kun je zien als een beslissing, die wordt genomen in je amygdala - zogezegd je autonome zenuwstel. Dit werkt buiten je bewuste wil en denken etc. om. Ofwel: het "waarom" van je angst is geen beslissing, die je neemt met je logische verstand. (Soms weet je verstand wel hoe of het zit, soms niet).

En er zijn therapieen zoals emdr, hypnose en gespecialiseerde kinesiologie, die zich richten op (onder andere) de amygdala.
En dan kun je de 'onbewuste' zinnetjes, de onbewuste herkomst van nare gevoelens, etc. "die jou in je angst houden" de nek om te draaien. Dat lucht op, zo is mijn ervaring.

Helpt CGT ook bij depressie?

Het zou kunnen, maar het etiket 'depressie' denkt vele ladingen.
Als je bijv. bent uitgeput (veel mensen worden depressief in tijden van veel stress) dan heeft het zin, om eerst je lichaam 'op adem' te laten komen en heeft het ook zin, om lichamelijke therapieen uit te proberen. (Orthomoelculaire arts; eerst wat wandelen, wellicht later sporten; misschien een "lichtbak" en wellicht naar zangkoor, yogales, etc.)

Als een trauma aan de basis van je depressie ligt, heeft het zin, zodra je daar stevig genoeg voor bent, om het trauma 'op te ruimen'. (CGT is daar niet super geschikt voor, maar een bekwam therapeut "is ook al heel wat".)
Soms is een depressie een resultaaat van heeel veel schaamte, of hetzij in het hier en nu - hetzij in het verleden te veel en te vaak afgewezen te worden, etc. En wellicht kan dat heel goed met CGT.