sweety35

Re: mijn vader

Ze houdt je in het oog en heeft niet door dat jij nu op dit forum schrijft?
Dan heeft ze ook niet door als je alvast het nummer van jeugdzorg zoekt....
dramaticgirl

Re: mijn vader

misschien,misschien ook niet,ik wil het risico niet nemen.

Anny way,ik denk niet dat het iets zal helpen.Het is een verloren zaak.. :doubt:

Toch bedankt voor de reacties :knuffel:
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: mijn vader

Hoi Dramatic girl,
dat de meeste vaders waar jeugdorg over hoort "precies zo" zij als die van jou.
Nare mensen willen nu eenmaal niet, dat jij of wie dan ook de vuile was buiten hangt.
In een dictatuur heet zoiets censuur - in gezinnen kan je dat net zo goed hebben.

Jeugdzorg is daar mee bekend en kan daar -soms- wel oplossingen voor bedenken.

En wat ook helpt: ga een aantal keren langs bij je huisarts.
Zelfs "al zeg je niets", meld dingen zoals slecht slapen, stress en buikpijn. (Een beetje huisarts zal dan bij het 3e gesprek heus doorvragen of alles thuis naar wens is. Laat je dna duidelijk twijfels merken, dan hoort hij te weten hoe laat het si.
Terwijl jij al die tijd niet klikt.
...als je hierna jeugdzorg belt, kunnen die, als jij daar toestemming voor geeft, terugvallen op wat de husarts heeft gezien.
dramaticgirl

Re: mijn vader

hmm...alles klinkt nu zo serieus.Alsof alles zal verranderen.Ik ben er wel een beetje bang voor.En ik hoop er ook niet teveel op want ik ben al zoveel teleurgesteld als het op dit onderwerp aankomt.Ik hoop dat ik het aankan... :doubt:
Faker

Re: mijn vader

Via deze link kun je chatten met iemand van de jeugdzorg..

http://www.dropjemening.nl/index.php?p=30
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: mijn vader

Eh....
bijna alle veranderingen (de puberteit is daar een uitzondering op, lijkt het wel)
gaan stapje voor stapje.

Houd idd in mind, dat je al vaak teleurgesteld betn en stel je doel telkens "laag": "Eens kijken, of ik hier 1 piepklein stukje verder mee kom..??"

Enne: lukt ding 1 niet, dan wellicht ding 2.
"Er zijn vele wegen die naar Rome leiden" - dus als ding 1 niet werkt, is nog niet alles verloren.
dramaticgirl

Re: mijn vader

daar heb je wel gelijk in,janneke,bedankt om me daaraan te herrinneren.

Zal even de link chekken,*franje,bedankt

3some
dramaticgirl

Re: mijn vader

ik geef et op
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: mijn vader

Eh, hoe zo dat dan?

Iets naar gebeurd?
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: mijn vader

Dramaticgirl je komt bij mij erg dramatic en tegenstrijdig over. Je topic telt nu drie pagina's vol suggesties die je zou kunnen doen om je situatie te veranderen en het enige wat ik lees zijn jouw bezwaren tegen alle suggesties die je gekregen hebt.
maar dat is ook niet altijd zo simpel want als ik ergens heen wil gaan moet ik toestemming krijgen van mijn ouders en mijn vader die doet altijd heel erg moeilijk.Als hij weet dat ik iets wil dan doet hij er alles aan om te zorgen dat ik het niet krijg,snap je?Hij heeft een hekel aan mij!Ik weet dat en hij weet dat ik het weet.Mijn zus is zijn lieveling,begrijp je?
maar ik ben bang dat er inderdaad geen oplossing is voor dit probleem en ik maar ongeluukig moet zijn en blijven acteren dat ik van mijn vader hou,tot dat ik 18 jaar ben en eindelijk het huis uit mag.Wel jammer dat door hem mijn hele jeugd verpest zal worden...
Wat als mijn ma erover liegt?Dan gebeurt er helemaal niks en zal mijn vader helemaal kwaad worden,daar ben ik echt bang voor!
Maar hij heeft MIJ nog nooit echt pijn gedaan dus dat is niet zo erg,toch?
ik zou wel met iemand willen praten een huisarts ofzo,maar ik heb geen nummers van niemand in die aard en als ik ze aan mijn ouders ga vragen willen ze natuurlijk direct weten waarom.
zal ik doen,maar nu niet want mijn moeder is thuis en ze houd me in het oog
misschien,misschien ook niet,ik wil het risico niet nemen. Anny way,ik denk niet dat het iets zal helpen.Het is een verloren zaak
ik geef et op
Je geeft het al op nog voordat je maar ergens mee bent begonnen. Wel vreemd voor iemand die zegt zo in het nauw te zitten. Je doet er zogezegd helemaal niets mee en je wilt geen enkele aktie ondernemen kennelijk. Je verzint enkel de een na de andere smoes om maar vooral niets te hoeven ondernemen. Dan is je moeder zwak, dan is je moeder teveel gehecht aan materiele zaken, dan doet je zus niet wat je van haar verwacht terwijl ze pas een jaar ouder is, dan dit, dan dat en jij doet ondertussen ook niets.
Alleen mijn zus niet.Ik snap niet dat ze niet kan zien welke klootzak het is!!Ze is zo naïef,ze denkt dat alles goed komt zoals in alle sprookjes.En dat terwijl zij eigenlijk de "oudere"zus zou moeten zijn!
Wat mij opvalt is dat je je elke keer verschuilt achter je moeder of je zus als het om actief gedrag gaat, zij doen alles fout in jouw ogen net als je vader. Het ligt nooit aan jou, het ligt aan haar, het ligt aan je zus, het ligt aan je vader, maar ondertussen doe jij ook dus helemaal niets aan je situatie.
Bij de kinderbescerming aankloppen gaat niet,mijn moeder wilt het niet...
ik wil mijn moeder niet verraden
ik weet dat mijn moeder dit niet mag laten gebeuren,maar ze doet het toch!Ze vind geld veel belangerijker dat ons,ik snap dat niet!Ze zegt dat als ze van hem scheidt ,ze onze hobbies niet meer zal kunnen betalen en wel nooit meer tv zullen mogen kijken of computeren.Ik vind dat natuurlijk ook allemaal niet tof,maar ik zou het wel willen opgeven
Je wilt je moeder beschermen zeg je, als het over de kinderbescherming gaat. Maar je vader vermoorden is wel een goed idee ? Denk je dat je moeder daar beter van wordt dan.. een beetje bizarre manier van denken, vind je niet. Daarbij schilder je eerst je moeder af als een zielig slachtoffer en vervolgens als een materiele "bitch". Ook erg tegenstrijdig.

Meid doe iets, niet klagen, maar doen.. ga naar je huisarts, dat is de eerste stap naar verandering.. als je die tenminste werkelijk durft te zetten. En misschien maar eens kijken naar de manier waarop jij de wereld in kijkt en naar anderen kijkt en kijk dan ook vooral eens naar je eigen gedrag en houding.

Wie wind zaait, zal storm oogsten zeggen ze ook wel eens. Bij mij wek je enige irritatie op met je dramatic act terwijl je verder niet veel doet met de adviezen die je aangereikt krijgt. Je hebt overal wel een "maar" antwoord op...
Inzicht als Uitweg..
dramaticgirl

Re: mijn vader

Je hebt gelijk,mistica.Ik wou gewoon dat er een perfecte manier was om alles op te lossen zonder een risico te nemen.Je moet begrijpen dat zoiets niet altijd makkelijk is,maar er moet iets gebeuren.Alleen vind ik dat een huisarts iets te vreemd is,die is zo close met mijn ouders en zou dus zeker niet naar mij willen luisteren.Ik zal mijn best doen,maar ik heb een beetje tijd nodig.
dramaticgirl

Re: mijn vader

Misschien is het niet erg genoeg om hulp voor te zoeken,snap je?Dan maak ik me compleet belachelijk.Ik bedoel,wat kan er gebeuren?Ze kunnen toch moeilijk mijn ouders dwingen om te scheiden?
Gebruikersavatar
Minerva
Berichten: 17643
Lid geworden op: 28 aug 2006 21:04
Locatie: Breda
Contacteer: Website Twitter

Re: mijn vader

Nee ze kunnen niemand dwingen om iets te doen (gelukkig). Maar jij kan wel voor jezelf kijken wat je er zelf aan kan doen om jouw levenssituatie prettiger te maken. Een beetje hulp via de huisarts, via de kinderbescherming etc. zou toch wel welkom zijn om de sfeer thuis en het leven voor jou wat minder dramatisch te maken.

Als je jezelf telkens zo over de rooie helpt vanwege je ouders en de thuissituatie dan lijkt een stuk hulp en begeleiding echt wel op zijn plaats. Voor jouzelf en voor jullie als gezin.

Het leven vraagt nou eenmaal soms van je om risico's te nemen..anders blijf je altijd in dezelfde "shit" zitten waar je nu in zit.. als je dat niet durft.
Inzicht als Uitweg..
Gebruikersavatar
Janneke
Berichten: 6335
Lid geworden op: 26 aug 2008 14:00

Re: mijn vader

dramaticgirl schreef:Je hebt gelijk,mistica.Ik wou gewoon dat er een perfecte manier was om alles op te lossen zonder een risico te nemen.Je moet begrijpen dat zoiets niet altijd makkelijk is,maar er moet iets gebeuren.Alleen vind ik dat een huisarts iets te vreemd is,die is zo close met mijn ouders en zou dus zeker niet naar mij willen luisteren.Ik zal mijn best doen,maar ik heb een beetje tijd nodig.

Misschien is het niet erg genoeg om hulp voor te zoeken,snap je?Dan maak ik me compleet belachelijk.Ik bedoel,wat kan er gebeuren?Ze kunnen toch moeilijk mijn ouders dwingen om te scheiden?
Tja, helaa: een perecte oplossing bestaat niet altijd.
I am sorry dat dat zo is, maar zoligt het vaak wel.

De huisarts is idd tricky.
Hij/zij is vaak (zo ook bij jullie) de arts van een heel gezin - dat heeft voor- en nadelen. Een professionele arts gaat daar goed mee om - en het kan geenkwaad, om van te voren een paar dingen te benadrukken.
Bijv.: dat jij aan het begin van het gesprek zegt, dat het over je ouders gaat, dat jij het daarover wilt hebben. Voor mijn part vraag je hem/ haar, "of dat erg is" en "of hij/zij erg close met hen is".
Gesteld dat je huisars idd erg close met je ouders is, (regelmatig contact wegens heftige ziekte e.d.) dan heeft het zin, om amen een collega aan te wijzen.
En zeg nadrukkelijk - vraag expliciet naar het beroepsgeheim. Hoe of dat zit. Zijn er dingen, die hij/zij moet doorvertellen??? (Als je een zwaar besmettelijke ziekte zou hebbben, moet dat idd. - maar hoe ligt het bij psychische dingen???)
...en pas als je hier goede (= naar jouw smaak geruststellende) antwoorden op hebt gekregen, kom je met je verhaal.

Enne: "wat erg genoeg is" dat bepaal jij op gegeven moment zelf!
Het kan zijn, dat je de eerste keer de beruchte 'kluit in het riet krijgt' (zo van: doe maar een beetje zus en zo).
Nou dat doe je dan in real life 1 of 2 keer - werkt het niet: ga je gewoon terug!
"Ik heb uw advies uitgeprobeerd - en ..." je vertelt hoe dat ging (en hoezeer je van alles baalt) - etc.


(En er zijn integere huisartsen, die helemaal niets over jou vertellen - maar wel bijv. de eerstvolgende keer, dat je moeder met hoofdpijn of je vader met slapeloosheid komt -
...zeker als ze close zijn, zoals je schreef... -
heel nuchter en voorzichtig het over de boeg gooien van:
"Gosh, mevrouw/ meneer - ik zou u natuurlijk een nieuwe pil kunnen geven - maar ik wil toch eerst kijken, of we dit niet op een andere manier kunne oplossen - vertelt u eens, wat zijn zoal de momenten dat u hoofdpijn krijgt....?" - en dat dan behendig weet om te buigen naar "Ik vind het verstandig, dat u naar een psycholoog zou stappen".)
Faker

Re: mijn vader

Hier kun je chatten/ mailen met een psycholoog, misschien heb je daar wat aan?

http://www.pratenonline.nl/Default.aspx ... eSupport=1
dramaticgirl

Re: mijn vader

hé,bedankt *franje,ik heb al meteen een chatafspraak gemaakt.Nu nog effe afwachten.

Alvast bedankt iedereen voor de reacties,ik heb er veel aan gehad.Ik hoop dat alles beter wordt.
:knuffel:
Faker

Re: mijn vader

Graag gedaan en ik hoop dat je er veel aan zult hebben hebben..

Terug naar “Jongerenforum”