beste lieve allemaal,
Ben een jonge vrouw met, hoe kan het ook anders op dit forum.....een eetstoornis.
Het is er "ingeslopen" en heb al ongeveer 10 jaar boulimia met "anorectische periodes"...
Tijden dat het beter gaat en tijden dat het slechter gaat.
Het heeft met zo ontzettend veel factoren te maken.
Ik heb nu erg veel last van boulimia en ondanks medicatie hiervoor wordt het niet beter, maar gaat het nu slechter.
Tegelijkertijd heb ik ook het verlangen naar een mooie relatie.
Dit is nu juist het probleem: dit verlangen is zo groot en ik wil ook zo graag "gevoeld" worden, dat ik soms juist door dit gemis eetbuien heb, omdat ik me zo alleen voel.
Tegelijkertijd krijg ik veel spanningen als ik een "afspraakje" heb en daardoor ook weer een eetbui....
Ik heb nu pas eenleuke jongen/man leren kennen; hij wil dit weekend weer afspreken, maar ik voel me nu echt te dik,(mijn gewicht schommelt nogal) en wil hem eigenlijk daardoor niet zien...
Ik weet ook dat ik me weer ga "isoleren" en dat dat ook weer deprimerend werkt.
Denk dat het misschien wel herkenbaar is voor velen?
Daarbij twijfel ik ook of ik wel een relatie wil met hem of vriendschap...
Ben nogal een twijfelaar....
Enfin, ik weet niet hoe ik om moet gaan met relaties.
Sommige mensen zijn van mening dat eerst het eetprobleem opgelost moet worden en dat je dan een relatie kan aangaan met iemand.
Anderen zijn van mening dat je de ander júist nodig hebt hierbij..
Ik vind het zo moeilijk.
Ik weet dat je niet kunt zeggen: zo nu, eerst dit oplossen en dan is dat aan de beurt...dingen overlappen elkaar en je kunt het niet plannen.
Hoe denken jullie over het aangaan van een (nieuwe) relatie met het hebben van eetstoornis?
En heeft er iemand misschien advies wellicht?
Alvast bedankt...!
Liefs, Jasmijn