Oke, luister. Ik ga hieronder eens beschrijven hoe het nu precies gaat, hoe ik over eten denk etc. En aan de hand daarvan zou ik heel graag willen weten wat nou een goede keus is..
Ik vind mezelf momenteel nog steeds te dik. Ik ben nu 19 jaar, ben 1.65 cm en ik weeg nu 50 kg.
Bij een goede dag:
Als ik 's ochtends op sta dan eet ik niet (ik ontbijt zowiezo nooit) en 's middags eet ik niet, of als ik op school of stage ben eet ik 1 appel of 2 mandarijntjes. Verder drink ik heel veel water en thee overdag. Verder denk ik heel de dag na over wat ik mag eten, en hoe ik het beste snel kan afvallen. 's Avonds als ik dan thuiskom na school of stage, dan vind ik dat ik "iets" mag eten. En dan eet ik of gewoon mee met het avondeten, of ik eet 2 krackers of 2 rijstewafels. Net wat ik dan het beste vind. Daarna ga ik meteen naar boven en dan braak ik alles uit, of slik ik laxeerpillen. Dat zijn de dagen dat het naar mijn idee goed gaat..
Als ik een slechte dag heb:
Dan gaat het hetzelfde als bij een goede dag, alleen dan veranderd het vanaf het moment dat ik 's avonds thuis kom na school of stage. Dan heb ik al heel de dag een hongervoel geprobeert te onderdrukken. En dan ga ik meteen eten, iets van krackers of rijstewafels. En dan moet ik nog avondeten en dan eet ik normaal. Terwijl ik dan van te voren die vreetbui gehad heb. Dan ga ik weer braken en laxeerpillen slikken. Maar dan voel ik me gewoon ontzettend schuldig omdat ik zoveel heb gegeten. En dan, als ik heel kwaad word, dan kras ik mezelf met een schaartje. Niet diep, maar oppervlakkig dat het net bloed. Dat lucht heel erg op. En dan kom ik weer beneden, maar omdat ik dan toch al een slechte dag heb.. dan kan het zelfs zo zijn dat ik 's avonds nog chocola of snoep of chips ga eten. Waarna dat er natuurlijk weer meteen uit moet. En dan dat gevoel van wanhoop.. dan weet ik echt niet wat ik met mezelf aan moet. En dan heb ik zoiets van: Ik eet toch? Dan kan dat geen eetprobleem zijn..
Wat ik bij een goede en slechte dag wel heb, is dat ik heel veel denk aan eten. Aan calorieen, en aan het proberen te vermijden van eetmomenten. Maar tuurlijk heb ik wel gewoon hongergevoel, maar dat wil ik onderdrukken, dat wil ik de baas zijn en dan voel ik me goed. Maar af en toe faal ik.. en dan begin ik met eten en stopt het niet. Terwijl ik op sommige dagen weer ga vasten.
En als ik dit zelf lees.. dan denk ik ook van... dit is niet normaal! Maar gewoon het idee dat niemand iets aan me merkt.. dat maakt het normaal voor me. Waarom zou ik daar dan verandering in gaan brengen???
Pffff.. ik weet het gewoon echt niet..