Oeps!

Ik ben Loes (Oeps!)

en ik weet niet precies wat ik 'mankeer' maar herken mezelf onvoorstelbaar en met kippenvel in jullie verhalen. Ben trouwens ook een keer naar de huisarts gegaan voor een verwijzing naar een psych voor een add-test maar mijn huisarts vond dat onzin en praatte me het uit het hoofd.

Ik ben alleenstaand moeder en combineer werk, huishouden en opvoeding. En dat lijkt wel teveel voor mij. De verantwoording vind ik heel erg zwaar. Heel zwart/wit gezien: ik voel me een soort kind in het huis van een ander (wacht onbewust en natuurlijk tevergeefs op de volwassene die komt om het van me over te nemen). Heb een soort eeuwigdurend vakantiegevoel (vind het moeilijk om grenzen vast te stellen). Mijn huis is een zooitje en wordt steeds erger, een sociaal leven heb ik niet (mis het overigens ook niet hoor, ik voel het zelfs als een verplichting om naar verjaardagen of vrienden te gaan) en ren constant achter de feiten aan. Ik heb eigenlijk totaal geen structuur, geen regelmaat. Wat ik vooral voor mijn kind heel erg vind....

Vergeet alles (vandaar mijn nickname want dat is zo'n beetje het meest voorkomende woord in mijn gedachten). Oeps, geen brood meer! Oeps, de winkel is al dicht. Oeps, is die melk nou alwéér op?

Heb ook geen enkel tijdsbesef. Grote boodschappen gedaan, een paar dagen later is alles op terwijl voor mijn gevoel zojuist nog aangevuld.... En zo is het met alles. Hoe kan er nou alweer zo'n berg wasgoed liggen? Ik heb net nog gewassen! Alwéér vuilnisbak vergeten! Oja, de hond, wanneer is hij er uitgeweest? Sh!t, drie dagen geleden was die film die ik zo graag wilde kijken.... Oh doe ik wel eventjes (om vervolgens dus onverwacht úrenlang ergens aan vast te zitten).

Ik heb eens geprobeerd een schema te maken. Maar dan ook letterlijk álles stond erin, tot tandenpoetsen aan toe. Want ik ben ook nog eens een vreselijke perfectionist. Als de gordijnen niet gewassen zijn heeft het geen nut om te stofzuigen. Zoiets. Want dan heb ik niet het gevoel dat ik goed gepoetst heb.

Dit alvast, heb nog veel meer te spuien maar schiet me nu even niet te binnen.
vechter

als je maar niet vergeet dat je je hebt ingeschreven op dit forum,
met andere woorden welkom en join the club
Mier

Hartelijk welkom hier!
nicky89

Hoi,

Mijn moeder is ook alleenstaand. Al 13 jaar. Zij heeft ook moeite gehad met alles 'runnen'. Misschien moet je toch weer beginnen met een soort schema, maar dan niet zo perfectionistisch. Mijn moeder doet het zelf met een agenda, schrijft ze dan in wat ze die dag echt niet mag vergeten, en het helpt echt.

Welkom b.t.w.!
bloempje

Hoi,

Welkom hier.
Mij geef je het idee een chaot te zijn en geen perfectionist. Want een perfecfectionist heeft alles op orde hoe slecht het ook gaat.

Maar waarom blijf je werken? Stap er even tussen uit om orde op zaken te brengen. Ook naar je zoontje toe.

sterkte bloempje
Daniel

Welkom Oeps!
Marina87

Welkom Oeps! En zo'n schema zou ik als ik jou was echt op gaan stellen, dat is een heel goed plan :)
Oeps!

Waarom ik blijf werken? Omdat ik wel moet anders heb ik geen geld. En ook omdat ik makkelijker 'in het ritme' blijf als ik werk (stok achter de deur).

Een schema werkt niet omdat er steeds maar weer dingen tussenkomen. Het kost me enorm veel energie om dan weer opnieuw prioriteiten te stellen en beslissingen te nemen. Ik probeer nu gewoon te accepteren dat ik niet alles kan bijhouden en als ik een klus vergeet (ik vergeet bv. steeds de spinnewebben aan het plafond, totdat ik de jaarlijkse slingers ga ophangen) nou jammer dan. Dat is wel heel moeilijk, dus ik hoop dat het lukt :lol:

Terug naar “Voorstellen (periode 2004-2006)”