Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Op verzoek, of misschien wel na suggestie van het geachte forumlid Roady, is hier een nieuw topic waarin forumleden
naar hartelust kunnen filosoferen over de relatie tussen de psychologie en de figuur van Jezus Christus.
Ik zou zeggen, brandt los. ;-)
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Mijn antwoord, op de vraag wat de relatie is tussen psychologie en gevoelens van religiositeit luidt als volgt: uiteraard is er een verband.
Beide hebben te maken met een verlangen naar bevrijding.
Er is op de keper beschouwd weing verschil tussen ‘Heer verlos mij van mijn zorgen’ en ‘oh lieve therapeut, zorg dat ik weer gelukkig kan zijn.”

En een beetje overdracht hoort daar natuurlijk ook bij. [027]
Het geloof omarmen, verliefd worden op je therapeut, het komt op het zelfde neer.
Ach, en laten we wel wezen, je gaat niet naar de therapeut omdat je gelukkig bent.
En je bekeert je zo min tot het geloof omdat je zingend van blijdschap door het leven gaat, uitzonderingen daargelaten.
Je legt je zorgen bij de therapeut of bij God neer, zonder zelf nog verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag te hoeven nemen.
Dat is nog eens lekker makkelijk, want je hoeft zelf niets meer te doen en ook niet meer te denken.

We laten even in het midden of de figuur Jezus Christus werkelijk bestaan heeft, of dat het Christelijke geloof zoals we dat nu kennen eigenlijk niet een verbastering is van een cultus waarbij Julius Ceasar vereerd werd.

Ok, dat is de aftrap, in afwachting van het betoog van de heer Roady. ;-)

Oh ja, het antwoord op Roady’s vraag naar welke vorm van liefde de tekst ‘Liebe Macht Frei’ verwijst kan ik kort zijn: het is liefde in geseculariseerde vorm, niet de religieuze.
Liefde in de meest universele vorm, liefde voor het leven en voor een ander mens.
‘Liebe Macht Frei’ is namelijk ook de titel van de autobiografie van Janni Kowalski en heeft betrekking op de homoseksuele liefde.
Maar het is ook de liefde voor vrijheid en het besef dat liefde sterker is dan het kwaad. Je hoeft immers maar één woordje van de walgelijke spreuk 'Arbeit Macht Frei' te veranderen en je treedt de wereld van het Licht binnen. Je leest het goed, met een hoofdletter. 001_tongue
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Jesus Is Just Alright With Me



001_tongue
* Liebe Macht Frei *
TheEmperor85

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Ik las het bewuste topic nog even terug, ik weet niet zeker of er nu een correlatie werd verondersteld tussen Jezus en liefde, of Jezus en psychologie.

Wat betreft het laatste: Jezus heeft niets ten goede bewerktstelligst ten opzichte van de psyche van de mens.

Stel je eens voor dat iemand een moeder injecteert met een ziekte, toen ze zwanger was van haar kind. Vervolgens komt het kind ter wereld, die deze ziekte nu dus ook heeft, en degene die de moeder heeft vergiftigt eist van het kind dat hij/zij de gifmenger smeekt om de remedie, het anti-gif. En daarna de gifmenger de rest van zijn/haar leven aanbidt en prijst ter zijner glorie. Smeekt het kind niet hard genoeg, aanbidt het kind de crimineel niet genoeg, dan zal het sterven.

Dat is in een notendop het christendom. We worden (ook, en zeker volgens Jezus) geboren in Zonde, daar kunnen wij zelf helemaal niets aan doen, en vervolgens mogen wij ons de rest van ons leven bezig houden met het smeken om vergiffenis. En als we die vergiffenis dan per gratie krijgen, dan moeten we hem niet 100 jaar, niet 1000 jaar, niet een miljoen jaar, maar tot in der eeuwigheid loven en prijzen en dankbaar zijn. Hoe ziekelijk, hoe wreed, hoe narcistisch, hoe twisted wil je het hebben? Dat is geen psychologie, dat is omgekeerde psychologie.
Roady schreef:Voor mij persoonlijk heb ik maar 1 plaats ontdekt waar werkelijke, onvoorwaardelijke liefde wordt getoond: Jezus aan het kruis.
Mattheus 10:34-36
34 Denk niet dat ik gekomen ben om op aarde vrede te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. 35 Want Ik kom een wig drijven tussen een man en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; 36 de vijanden van de mensen zijn hun eigen huisgenoten!

Hoe bedoel je liefde? Dat Jezus sterft, wetend dat hij 3 dagen later weer vrolijk op zal staan? Is dat serieus alles wat God ons kon geven na ons eerst een goede 80.000 jaar in een ware hel te laten leven, zonder enige medische kennis, zonder uberhaupt enige kennis, waar de gemiddelde leeftijd van een mens 25 jaar was? 90% van de mensheid stierf rond de leeftijd van 25 aan ontstekingen, vaak in het tandvlees.
Tach-tig dui-zend jaar lang..kijkt de 'Hemel' schijbaar onbewogen en totaal zonder emotie op ons neer hoe wij ons een weg banen door de vrieskou of de zinderende hitte, in onze berenvellen. En in al die 80.000 jaar heeft níemand de 'Verlosser' gekend, dus iedereen in al die tijd kreeg een enkeltje richting hel.

En opeens was daar Jezus, die hier overigens het meest achterlijke, ongeletterde, ongeschoolde stukje land in de hele wereld in die tijd, voor uitkoos. Niet China, niet Egypte, niet Rome, niet Griekenland, nee friggin Judea! Waardoor het nóg eens 260 jaar duurde voordat de beschaafde wereld de 'Blijde Boodschap' had gehoord. Weer een x aantal zielen onnodig naar de hel.
En dan nog het léf hebben om te zeggen dat je uit onmenselijk veel liefde aan een kruis gaat hangen..wetend dat je 72 uur later weer opstaat en dat de mensheid vanaf dat moment gebonden is voor eeuwig schuldig te zijn. Liefde?? Really?
Als dit echt waar zou zijn dat zou dit de wreedheid van Hitler, Stalin, Pol Pot, Mao, Ceausescu, Franco, en alle andere sick f**ks die je je kunt bedenken werkelijk doen verbleken. Want die beeindigden 'slechts' levens, die dude aan dat kruis zal je voor eeuwig verantwoordelijk houden. Het is echt het meest ziekelijke verhaal wat je je kunt bedenken.

Maar gelukkig was het niet waar, en lijkt het er inderdaad op dat het een nogal morbide zijstroming was van de verering van Julius Caesar.
Eén van de vele honderden sektes die in die tijd bestonden, door keizer Constantijn uitgeroepen tot staatsreligie, waar we sindsdien nooit meer vanaf gekomen zijn. Het kan verkeren...
eefje

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Leeuwtjuh schreef:Hallo ik ben Jezus Christus!
thank God i'm not,,....to much responsebility ....(daarnaast 'n stomme vergelijking..snap ook niet waardoor die vergelijking tot stand is gekomen..als ik dat zou snappen, zou 't al veel verklaren.. )
Roady

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

TheEmperor85 schreef:Ik las het bewuste topic nog even terug, ik weet niet zeker of er nu een correlatie werd verondersteld tussen Jezus en liefde, of Jezus en psychologie.

Wat betreft het laatste: Jezus heeft niets ten goede bewerktstelligst ten opzichte van de psyche van de mens.

Stel je eens voor dat iemand een moeder injecteert met een ziekte, toen ze zwanger was van haar kind. Vervolgens komt het kind ter wereld, die deze ziekte nu dus ook heeft, en degene die de moeder heeft vergiftigt eist van het kind dat hij/zij de gifmenger smeekt om de remedie, het anti-gif. En daarna de gifmenger de rest van zijn/haar leven aanbidt en prijst ter zijner glorie. Smeekt het kind niet hard genoeg, aanbidt het kind de crimineel niet genoeg, dan zal het sterven.

Dat is in een notendop het christendom. We worden (ook, en zeker volgens Jezus) geboren in Zonde, daar kunnen wij zelf helemaal niets aan doen, en vervolgens mogen wij ons de rest van ons leven bezig houden met het smeken om vergiffenis. En als we die vergiffenis dan per gratie krijgen, dan moeten we hem niet 100 jaar, niet 1000 jaar, niet een miljoen jaar, maar tot in der eeuwigheid loven en prijzen en dankbaar zijn. Hoe ziekelijk, hoe wreed, hoe narcistisch, hoe twisted wil je het hebben? Dat is geen psychologie, dat is omgekeerde psychologie.
Roady schreef:Voor mij persoonlijk heb ik maar 1 plaats ontdekt waar werkelijke, onvoorwaardelijke liefde wordt getoond: Jezus aan het kruis.
Mattheus 10:34-36
34 Denk niet dat ik gekomen ben om op aarde vrede te brengen. Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. 35 Want Ik kom een wig drijven tussen een man en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; 36 de vijanden van de mensen zijn hun eigen huisgenoten!

Hoe bedoel je liefde? Dat Jezus sterft, wetend dat hij 3 dagen later weer vrolijk op zal staan? Is dat serieus alles wat God ons kon geven na ons eerst een goede 80.000 jaar in een ware hel te laten leven, zonder enige medische kennis, zonder uberhaupt enige kennis, waar de gemiddelde leeftijd van een mens 25 jaar was? 90% van de mensheid stierf rond de leeftijd van 25 aan ontstekingen, vaak in het tandvlees.
Tach-tig dui-zend jaar lang..kijkt de 'Hemel' schijbaar onbewogen en totaal zonder emotie op ons neer hoe wij ons een weg banen door de vrieskou of de zinderende hitte, in onze berenvellen. En in al die 80.000 jaar heeft níemand de 'Verlosser' gekend, dus iedereen in al die tijd kreeg een enkeltje richting hel.

En opeens was daar Jezus, die hier overigens het meest achterlijke, ongeletterde, ongeschoolde stukje land in de hele wereld in die tijd, voor uitkoos. Niet China, niet Egypte, niet Rome, niet Griekenland, nee friggin Judea! Waardoor het nóg eens 260 jaar duurde voordat de beschaafde wereld de 'Blijde Boodschap' had gehoord. Weer een x aantal zielen onnodig naar de hel.
En dan nog het léf hebben om te zeggen dat je uit onmenselijk veel liefde aan een kruis gaat hangen..wetend dat je 72 uur later weer opstaat en dat de mensheid vanaf dat moment gebonden is voor eeuwig schuldig te zijn. Liefde?? Really?
Als dit echt waar zou zijn dat zou dit de wreedheid van Hitler, Stalin, Pol Pot, Mao, Ceausescu, Franco, en alle andere sick f**ks die je je kunt bedenken werkelijk doen verbleken. Want die beeindigden 'slechts' levens, die dude aan dat kruis zal je voor eeuwig verantwoordelijk houden. Het is echt het meest ziekelijke verhaal wat je je kunt bedenken.

Maar gelukkig was het niet waar, en lijkt het er inderdaad op dat het een nogal morbide zijstroming was van de verering van Julius Caesar.
Eén van de vele honderden sektes die in die tijd bestonden, door keizer Constantijn uitgeroepen tot staatsreligie, waar we sindsdien nooit meer vanaf gekomen zijn. Het kan verkeren...
Nog voor er 1 woord is gezegd, staat het oordeel, de mening en vervloeking al klaar.
Met bijbeltekst nog wel. Als je dan direct met teksten moet smijten, lees de bijbel dan in z'n geheel 's door en noteer hier het aantal malen waarin je liefde ontdekt.
Geheel overtuigd van uzelf geeft u uw mening. Die laat totaal geen ruimte open voor uitleg en iemand anders zijn visie en ervaring.

Nu kunnen we natuurlijk en welles-nietus-spelletje gaan spelen.
Ik deed een voorstel, VANUIT de overtuiging dat Jezus leeft. Hier zie ik direct reacties die mij van het tegendeel proberen te overtuigen. Maar dat heeft dus geen enkele zin. Ik BEN reeds overtuigd. Ja ik weet van die liefde, ja ik ken het verhaal van Maria, ja ik weet van het zwaard. Dit zwaard is nu al merkbaar in dit topic. De spot waarmee Volhoudertje dit topic opent, zegt genoeg. Over de persoon in kwestie zelf.

Aangezien ik niet van plan ben parels voor de zwijnen te gaan werpen, wacht ik eerst af of er een gezonde, niet veroordelende en belachelijk-makende sfeer kan zijn om dit serieuze onderwerp bespreekbaar te maken.
TheEmperor85

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Roady schreef: Nog voor er 1 woord is gezegd, staat het oordeel, de mening en vervloeking al klaar.
Zo zou je dat kunnen zien ja. Na 2000 jaar kennen we de boodschap wel, en die heeft echt historisch weinig met liefde te maken.
Wat ook niet vreemd is, aangezien Jezus in de originele bijbel (ca. 300 na Chr.) een krijgsheer was. Na vele vertalingen, toevoegingen en ombuigingen door grotendeels de katholieke kerk werd het rond 1400 ineens deze liefdevolle prediker die geen vlieg kwaad zou doen. Vóór die tijd werd Jezus steevast afgebeeld met een zwaard in zijn hand, soms rijdend op een vlammend paard en vele menselijke schedels aan zijn voeten.
Maar laat jezelf vooral niet tegen houden om de eerste in 2000 jaar te zijn die het tegendeel bewijst?
Roady schreef:Met bijbeltekst nog wel. Als je dan direct met teksten moet smijten, lees de bijbel dan in z'n geheel 's door en noteer hier het aantal malen waarin je liefde ontdekt.
Ik ken de bijbel grotendeels uit m'n hoofd aangezien het me 17 jaar lang is opgedrongen. Ik had hier nog wel een paar honderd bijbelteksten neer kunnen zetten hoor, maar laat ik niet al te flauw zijn..
Roady schreef:Geheel overtuigd van uzelf geeft u uw mening. Die laat totaal geen ruimte open voor uitleg en iemand anders zijn visie en ervaring.
Zoals we ook van de bijbel gewend zijn. Toch denk ik dat de mensheid over het algemeen een stuk beter, een stuk liefdevoller is dan zij die dat verderfelijke boek schreven, dus nogmaals : laat je je vooral niet tegenhouden om eens één sterk argument te geven. Mensen die liefde hebben gevonden in Jezus kunnen dat gekgenoeg nooit uitleggen. Wees daar dan eens de eerste in.

En de opmerking over de parels en de zwijnen laat ik echt voor jouw rekening..
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Roady schreef:De spot waarmee Volhoudertje dit topic opent, zegt genoeg. Over de persoon in kwestie zelf.
Ach echt waar? En wat zegt dat dan over mij? Daar ben ik dan wel héél erg benieuwd naar! [027]
Je verwijt mij een spottende houding en laat en passant ook negatief over mij uit! Een fijn heerschap ben jij!
Roady schreef:…wacht ik eerst af of er een gezonde, niet veroordelende en belachelijk-makende sfeer kan zijn om dit serieuze onderwerp bespreekbaar te maken.
Dat is natuurlijk ontzettend slap en flauw, Roady.
Je doet notabene zèlf het voorstel om dit topic te openen, maar als de bijdragen van andere participanten in deze discussie je niet bevalt dan haak je meteen af.
Wat valt me dat nou van je tegen! Ik vind het ook niet eerlijk. Wij geven wèl eerlijk onze mening maar jij stelt je zo hoogmoedig op dat je
ons niet waardig acht om mee in discussie te gaan. Hoogmood is één van de zeven Hoofzoden, hoor Roady! [027]
Volgens mij durf je gewoon niet. [na]
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Maar ik zie geen enkele relatie tot psychologie en Jezus Christus. Je gaat zelf naar een psycholoog toe en die gaat jou helpen.

De zogenaamde liefde tot jezus is: a) of je wordt er in geboren in het Christendom, door ouders. b) je zoekt iets om in iets te geloven. In dat laatste geloof je iets wat jij denkt dat bestaat. Maar een psycholoog wordt opgeleid en is van vlees en bloed.

Ik vraag mij serieus af of die Jezus wel heeft bestaan. Wellicht dat het meerdere personen waren waarop het bijbelboek is gebaseert. Gelukkig zou hij mij begrijpen: http://www.youtube.com/watch?v=EprQGmZ3Imw (Genesis, Jezus he knows me)

Succes met deze discussie.. ik ben wel benieuwd wat Roady in te brengen heeft. Tot nu toe, weinig spectaculair, vind ik.
is hier een nieuw topic waarin forumleden naar hartelust kunnen filosoferen over de relatie tussen de psychologie en de figuur van Jezus Christus.
Nog voor er 1 woord is gezegd, staat het oordeel, de mening en vervloeking al klaar.
Een mening geven mag, het is een forum. Ik vind het achtelijk dat er al gelijk men loopt te klagen dat er een vervloeking in iemands tekst zit. Maar het is maar een mening. Als ik hiervoor in het vagevuur moet sidderen, so be it. Ik geloof er toch niet in. 011 011 011
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
Black Rose
Berichten: 1711
Lid geworden op: 27 mei 2011 23:53

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Na even googlelen lijkt me inderdaad dat de bijbel niet volledig of correct is [blink]
Zij leggen het even uit :




;)
Roady

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Ik zal 's proberen uit te leggen onder wat ik onder "geloof" versta.
In mijn ogen heeft het niets met religie te maken. Dat ten eerste.

Geloof heeft alles te maken met vertrouwen in iemand. Als je een relatie aangaat, vertrouw je degene en je gaat ervan uit dat die persoon je niet laat vallen, maar het goede met je voorheeft.

Ik heb een poos behoorlijk lopen zoeken in m'n leven en daarbij echt van alles en nog wat uitgeprobeerd. Aan een hoop religies gesnuffeld, maar dat bleef slechts bij religie: dat is voor mij "theorie", "een mindset". Ik verslond alles op het gebied van psychologie, op zoek naar "de waarheid", mocht die bestaan.

Om kort te gaan, deze zoektocht heeft wat jaren in beslag genomen. Het mag duidelijk zijn dat ik een reden had om te zoeken. Iemand die rust heeft en gelukkig is, maakt zo'n zoektocht niet lijkt me.

Op een goed moment (en dat was een zeer bijzonder moment) zag ik waarom Jezus heeft gehangen aan een kruis. Ik zag dat, ik besefte het en ik ervoer liefde. Ja, Jezus associeer ik met liefde. Gelijk de bijbel zegt op vele plekken zoals hier:
14 Onze Heer, Christus Jezus, heeft mij overstroomd met zijn genade, en met geloof en liefde, waarvan hij de bron is. (1 Tim 1).

Ik kan nu zeggen dat dit waar is. Hij is de Bron zelf. Dat is een prachtig geheimenis waar je naar moet zoeken om het te vinden.

Deze liefde zocht ik mijn leven lang, en op het moment dat ik het voor het eerst ervoer, wist ik dat niet meer verder hoefde te zoeken. Let wel: ik wist op dat moment nog erg weinig van de bijbel af, laat ik dat gezegd hebben. De bijbel begon voor mij pas daarna wat begrijpelijker te worden. Ik kan niet zeggen hoe onvoorstelbaar goed deze liefde mij heeft gedaan en nog dagelijks doet. De onrust en angst waar ik tot die tijd altijd mee gelopen heb, is weg. Er is rust voor in de plaats gekomen.

Waar je in gelooft, daar stel je je vertrouwen op.
Kan ik het bewijzen in dat waar ik in geloof? Nee dat kan ik niet. Ik kan slechts vertellen wat ik er zelf aan beleef. En sommige mensen zullen kunnen vertellen hoe ik veranderd ben [027]
Maar uiteindelijk zal blijken of dat waar ik m'n vertrouwen op gesteld heb, waar zal blijken te zijn. Is het een gok? Nee dat vind ik niet. Voorheen geloofde ik ook in allerlei dingen. Maar dat waren dingen waar ik niet veel aan bleek te hebben. Nu stel ik m'n geloof op iemand anders, en ik merk in de loop van de jaren dat ik rustiger, fitter, gezonder, sterker, etc wordt.
Ik geloof niet dat God een spelletje met mij of de mensheid speelt. Ik denk dat Hij en wat Hij zegt het enige zal zijn wat echt betrouwbaar zal blijken te zijn. En reken maar dat dat rust geeft.

Tot zover even.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Kijk eens aan Roady, wat fijn dat jij je verhaal uiteindelijk toch kunt doen zonder boosheid te tonen en zelfs op te merken dat ‘het zwaard’ aanwezig is in dit topic.
Wat een verademing, zeg!

Tja, wat zal ik er van zeggen? Ik vind het heel fijn voor je dat je uiteindelijk liefde en geluk in je leven hebt gevonden.
Ik heb er persoonlijk geen boodschap aan, maar gun je uiteraard de rust die het geloof je gegeven heeft van harte.

Dat brengt me ook meteen op de volgende vraag: waarom vindt je het nodig mensen lastig te vallen met je geloof in God?
In een topic van Bob werd de vraag gesteld ‘hoe je liefde kunt herkennen’.
Volgens mij bedoelde hij daar de liefde voor een vrouw mee en niet de liefde voor God.
Iemand stelt je een eenvoudige vraag en je ziet er meteen een aanleiding in om te preken?
Het lijkt me niet dat iedereen daar behoefte aan heeft. Mij stoort het in ieder geval, omdat het niets met de vraag te maken heeft.

Bekeerlingen, ze zijn altijd net even ietsje fanatieker dan ‘gewone’ gelovigen.
Als je met ze praat, dan zijn ze vaak behoorlijk humorloos en kunnen geen enkel grapje verdragen.
Ze zien overal spotternij of herkennen ergens de aanwezig van het zwaard. Nou nou zeg, dat lijkt me verdraaid vermoeiend.
Het zou een mooie titel in de Suske en Wiske reeks zijn: ‘Suske en Wiske en de Grommende Gristenen.’ [027]

Goed, we weten nu hoe Roady tot het geloof gekomen is. Mooi zo, zou ik zeggen.
Maar de titel van dit topic is ‘De relatie tussen psychologie en Jezus Christus’.
Mijn visie daar op vond je niet door de beugel kunnen.
Leg eens uit waarom en wat jou visie is op de relatie tussen psychologie en Jezus?
Vergeet niet, dit topic is immers op jouw verzoek geopend, hoor. ;-)
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Lost Soul
Berichten: 1970
Lid geworden op: 29 mei 2010 18:31

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Jezus was psychisch de weg kwijt. Voila, daar heb je de relatie :tongue:
If we don't get lost, we'll never find a new route.
Roady

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

volhoudertje schreef: Leg eens uit waarom en wat jou visie is op de relatie tussen psychologie en Jezus?
Als ik kijk naar het begrip "psychologie" dan kan dat als volgt worden omschreven (wiki).

"Psychologie – een samenstelling uit het Griekse ψυχή (psychè), ziel en λόγος (logos) woord, gedachte, rede – is de academische discipline die zich bezighoudt met het innerlijk leven (kennen, voelen en streven) en het gedrag van mensen. "
(voor de volledig lap tekst, zie wiki).

Nadruk op de woorden psyche, ziel, woord, gedachte, rede en "kennen, voelen en streven".

Als ik goed kijk naar de psychologie, dan is dat een wetenschap die probeert het functioneren van de 'psyche' van de mens bloot te leggen, probeert erachter te komen waarom mensen bepaalt gedrag vertonen, en hoe dit gedrag ten goede veranderd kan worden. Vul dit rustig aan, want het is natuurlijk niet compleet. Maar ik schets even een beeld.
Waarom willen mensen hun gedrag ten goede veranderen? Omdat ze zichzelf er schade door berokkenen, en zodoende ook anderen. Ik herken dit bij mezelf: we willen onszelf goed behandelen, en niet afbrekend. Blijkbaar ben ik op een dusdanige manier gemaakt, dat ik mijn "geweten" wil volgen. Dat gevoelige stemmetje in mijn hoofd dat zegt of iets goed is, of niet is.

Als ik kijk naar de problemen waar ikzelf mee geworsteld heb, waar ik anderen mee zie worstelen, dan geloof ik werkelijk dat er 1 ding is, dat voor heel veel problemen zorgt.
En dat is een enorm gebrek aan liefde voor elkaar. Te beginnen de liefde die ontbrak in de baby cq kindertijd.

Het is heel (psycho)logisch: als ik geen liefde heb geleerd, zal ik niet in staat zijn om lief te hebben. Dan zal ik moeite hebben met relaties. Heb ik wel het besef gekend geliefd te zijn, dan zal mijn leven zich naar dat besef ontwikkelen. Op die manier zie je vaak dat mensen die op een bepaalde manier mishandeld zijn, zelf ook gaan mishandelen. JE doet wat je geleerd is.

In de psychologie kom ik regelmatig het volgende principe tegen: Denken, gedrag, voelen.
Het denken van de mens wordt gevoed met kennis en ervaringen, overtuigingen en meningen.
Het gevolg is dat we ons op een bepaalde manier gedragen.
Als we ons gedrag willen veranderen, dan moeten we anders gaan denken over iets, iemand, onszelf. Zo leert een bepaalde vorm van psychotherapie.

Nu trek ik het lijntje door naar "geloof".
Wat geloof ik eigenlijk over mezelf? Geloof ik dat ik toeval ben (evolutietheorie) of geloof ik dat ik met een doel geschapen ben door een God die zegt Liefde te zijn en mij liefheeft?
Geloof ik dat ik waardevol ben? Of geloof ik dat ik waardeloos ben?
Geloof ik dat ik welkom ben? Of geloof ik dat het niemand iets uitmaakt of ik hier op aarde rondloop.

Ik was op het punt beland in mijn leven, dat ik geen liefde meer kende.
Ik geloofde niet meer in liefde, maar wel in allerlei andere dingen, waarmee ik m'n leven langzaam verwoestte. Zoals ik al vertelde, ging ik op zoek, en ben ik uitgekomen bij Gods liefde. Onvoorwaardelijke liefde. En toen ik dat in geloof (...) aannam, begonnen er dingen in mij te veranderen. Ik ging totaal anders denken over mezelf, over de wereld, over relaties.
Mijn gedrag ging veranderen. Ik probeerde de leegte in mezelf met allerlei andere dingen op te vullen (seks, drugs & rock'n'roll zeg maar). Maar daarmee kwam ik niet verder.
Kijk als je liefde ontmoet, dan ga je weer zien, hoe waardevol je bent (en altijd al was).
En dan laat je de dingen wel na, die daar niet meer mee stroken. Ik hoop dat ik zo een beetje helder heb gemaakt, wat liefde (Gods liefde in dit geval) kan doen op psychisch vlak.
Hoe het het denken van een mens kan veranderen en daaruit voortvloeiend, hoe het gedrag kan veranderen. Hoe relaties kunnen veranderen, etc.
Je legt je zorgen bij de therapeut of bij God neer, zonder zelf nog verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag te hoeven nemen.
Dat is nog eens lekker makkelijk, want je hoeft zelf niets meer te doen en ook niet meer te denken.

Dit hoor ik wel vaker, maar het is zo anders als dat je hier schetst.
als het goed is, leert een therapeut z'n client zelf denken.
Denk je dat de mens God voor z'n karretje kan spannen?
Nee hoor. Een mens blijft verantwoordelijk voor zichzelf. Lees de bijbel maar 's door. Je zult zien hoe vaak de mens wordt aangespoort om zelf aan het werk te gaan, goed voor zichzelf te zorgen en vooral goed te doen aan de medemens, met name weduwen, wezen en daklozen. Is dit het afschuiven van verantwoordelijkheid?

Kijk, ik zal altijd verantwoordelijk blijven voor mijn eigen daden die ik wel of niet doe.
Maar het maakt zo'n enorm verschil of ik dingen doe omdat ik geloof dat het moet, of omdat ik het uit liefde doe.
Laatst gewijzigd door Roady op 11 nov 2013 19:02, 1 keer totaal gewijzigd.
Reden: quotes hersteld
TheEmperor85

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Roady schreef:Waarom willen mensen hun gedrag ten goede veranderen? Omdat ze zichzelf er schade door berokkenen, en zodoende ook anderen. Ik herken dit bij mezelf: we willen onszelf goed behandelen, en niet afbrekend. Blijkbaar ben ik op een dusdanige manier gemaakt, dat ik mijn "geweten" wil volgen. Dat gevoelige stemmetje in mijn hoofd dat zegt of iets goed is, of niet is.
Om een bekende, ondertussen helaas overleden atheistische voorvechter, Christopher Hitchens te quoten: "Het is niet zo dat mensen vóór de 10 geboden, of vóór Jezus elkander de hersens insloegen omdat hier nou eenmaal geen Goddelijk verbod op ruste. De mens weet uit zichzelf dat het laakbaar is om te moorden, te stelen, overspel te plegen etc. Christianity plays the moral highground for no reason whatsoever".
Roady schreef: Als ik kijk naar de problemen waar ikzelf mee geworsteld heb, waar ik anderen mee zie worstelen, dan geloof ik werkelijk dat er 1 ding is, dat voor heel veel problemen zorgt.
En dat is een enorm gebrek aan liefde voor elkaar. Te beginnen de liefde die ontbrak in de baby cq kindertijd.
En Jezus zegt "Draagt elkanders lasten". Dat is een mooi uitgangspunt om mee te leven. Toch heeft Jezus dit nooit gezegd, niet in de oorspronkelijke bijbel (en die schrijvers stonden er toch het dichtst bij). En in de speeches van Boedha zijn uitspraken van dit soort in hun honderden te vinden. Als het je werkelijk om die liefde te doen is, waarom wordt je dan geen Boedhist?
De drie Abrahamitische geloven (jodendom,christendom,islam) hebben sinds hun oorsprong niets dan ellende, en menselijk leed en verderf teweeg gebracht. Tientallen miljoenen mensen zijn omgebracht in naam van hun God.

En ik weet dat een gelovig persoon dan zegt "maar dat waren geen echte christenen". Oh nee? Waarom niet? Waarom was een suicide-bomber geen echte moslim? Blijkbaar heeft hij iets in de Koran gelezen wat hem hier toe aanzette. Net als de Ieren iets in hun bijbel lazen wat ze aanzette tot het uitmoorden van hun buren en het opzetten van een terroristische organisatie wat Ierland tot op de dag van vandaag (onder de radar) verdeeld. Net als de kruisridders die het halve midden-oosten hebben uitgeroeit. Net als de katholieke kerk die een inquisitie begon tegen nota bene andere christenen, die de bijbel iets anders interpreteerden.
Moet je dan maar zeggen "ach, die tientallen miljoenen doden uit naam van het boek wat ik lees, wat doet het er toe, ik zie er immers liefde in" ?

Het nazisme heeft ons ook een hoop goede dingen gebracht, vooral op medisch en technologisch gebied. Zonder de nazi's hadden we nu geen NASA, geen ESA, geen veilige commercieele airliners, geen perfecte infrastructuur, geen goede medische uitwisselingsprogramma's. De oorlog heeft ons een hoop vooruitgang gebracht.
Moeten we ze daarvoor maar dankbaar zijn dan? Ondanks alle vreselijke dingen die ze gedaan hebben? Ik dacht het niet..

Saillant detail is overigens dat elke nazi een riem droeg met de tekst 'God is met ons'... Jouw God, Roady. En als er een soldaat was die op morele gronden weigerde die riem te dragen, dan werd hij door zijn overste met die riem, met die tekst erop, gewurgt.
Ik zou me persoonlijk kapót schamen om die God nog 1 seconde langer te 'verdedigen' of te claimen dat dit dan ook maar íets met liefde te maken heeft. De kerk heeft het nazi regime (en haar christelijke leider Hitler) de hele oorlog gesteund, moreel én financieel, en tot op de dag van vandaag lijken ze daar niet erg veel spijt van te hebben. En die mensen lezen ook jouw bijbel, pretenderend dat daar zóveel liefde instaat. Het straalt er gewoon vanaf.
Roady schreef:Het is heel (psycho)logisch: als ik geen liefde heb geleerd, zal ik niet in staat zijn om lief te hebben. Dan zal ik moeite hebben met relaties. Heb ik wel het besef gekend geliefd te zijn, dan zal mijn leven zich naar dat besef ontwikkelen. Op die manier zie je vaak dat mensen die op een bepaalde manier mishandeld zijn, zelf ook gaan mishandelen. JE doet wat je geleerd is.
Gelukkig is dat juridisch geen geldige verdedigingsreden. Dat is een hele vooruitgang die we gemaakt hebben, sinds de donkere christelijke middeleeuwen met haar 'volkenrechtelijk gewoonterecht'.

Roady schreef:Nu trek ik het lijntje door naar "geloof".
Wat geloof ik eigenlijk over mezelf? Geloof ik dat ik toeval ben (evolutietheorie) of geloof ik dat ik met een doel geschapen ben door een God die zegt Liefde te zijn en mij liefheeft?
Geloof ik dat ik waardevol ben? Of geloof ik dat ik waardeloos ben?
Geloof ik dat ik welkom ben? Of geloof ik dat het niemand iets uitmaakt of ik hier op aarde rondloop.
Ten eerste : de evolutie is geen kwestie van geloven, dat is gewoon een vaststaand feit, al duizenden keren onomstotelijk bewezen, dat moeten zelfs christelijke wetenschappers toegeven.
En je tegenstelling 'geloof ik dat ik waardevol ben of waardeloos' slaat in dit licht natuurlijk nergens op. Geloof, elk geloof, pretendéért slechts dat er een hoger doel is. Dat deden onze voorouders met Wodan en Thor al, en sindsdien is geloof nog geen spat veranderd. Wat ook niet zo raar is, want dat is de essentie van een religie, je volgers laten geloven dat ze something special zijn.
Ieder mens is waardevol Roady, en ieder mens heeft recht op welkom zijn en liefde ervaren. Dat staat echt volledig los van welk geloof dan ook.
(En dat je jouw geloof geen religie noemt is een beetje...als een proletarische winkelaar die zichzelf geen dief noemt.)
Roady schreef:Ik hoop dat ik zo een beetje helder heb gemaakt, wat liefde (Gods liefde in dit geval) kan doen op psychisch vlak.
Hoe het het denken van een mens kan veranderen en daaruit voortvloeiend, hoe het gedrag kan veranderen. Hoe relaties kunnen veranderen, etc.
Nee, sorry, het is nog niet erg helder. Je gaf aan dat je de bijbel nog niet zogoed kent..misschien moet je daar eens mee beginnen. Lees em eens van Genesis tot Openbaringen. En onthoud daarbij de opdracht die de bijbel zelf geeft (maar haar volgelingen nog nooit hebben opgevolgd) : "Ondezoekt alle dingen en behoudt het goede."
Ik ken de bijbel wel. En de gevolgen. En dat heeft niets, werkelijk niets met liefde te maken. Er is 1 religie die nóg gewelddadiger is dan het christendom en dat is de islam, en beiden claimen liefde te geven. De islam, overigens voor een groot deel gebaseerd op de bijbel, betékend zelfs liefde. Denk daar eens een minuutje over na..
Roady schreef: Dit hoor ik wel vaker, maar het is zo anders als dat je hier schetst.
als het goed is, leert een therapeut z'n client zelf denken.
Denk je dat de mens God voor z'n karretje kan spannen?
Neen, maar wel andersom. God spant jouw volgens de bijbel wel voor z'n karretje. Niet even, maar voor eeuwig. Ook als het even niet uitkomt.
God is namelijk een jaloers God (quote uit oude testament) die je beter niet boos kunt maken. Ain't no sunshine when you do. Wederom weinig liefde daar.
Roady schreef:Je zult zien hoe vaak de mens wordt aangespoort om zelf aan het werk te gaan, goed voor zichzelf te zorgen en vooral goed te doen aan de medemens, met name weduwen, wezen en daklozen. Is dit het afschuiven van verantwoordelijkheid?
Dat is het eerste wat elke religie doet: wijzen naar de goede dingen die ze doen. "Kijk eens" zegt de Islam, "hoeveel goede dingen onze hulporganisaties doen, onze Halve Maan (islamitisch rode kruis)".
"Kijk eens" zegt de tereur-organisatie Hezbollah, "hoe wij zorgen voor de Palestijnen op de West-Bank". En daar hebben ze helemaal gelijk in.
Hezbollah zorgt voor schoon drinkwater, voor voedsel, voor kleding.
Zelfs Al-Qaida heeft regio's waar men actief is als hulpverlenende organisatie. Die rakketen die ze intussen onze kant op schieten, de vliegtuigen die ze in 'onze' gebouwen laten vliegen, de metro's die ze opblazen...tja...maar ze doen toch goed werk voor andere mensen?
Dat is geen reden Roady. Dat is echt een verschrikkelijke farce.

En vraag jezelf eens af: heeft een mens geloof nodig om een ander mens te helpen? Zouden mensen na een tsunami niet geholpen worden als 'wij', het Westen, niet christelijk waren? Wat een onzin, natuurlijk wel.

Ik gun iedereen zijn levenswijze, zijn geloof, of zijn absentie van geloof. Maar dat morele hoogvliegen van christenen, dat stuit me zó verschrikkelijk tegen de borst. God is geen liefde, Jezus is geen liefde, de bijbel is geen liefde. God is degene die de Joden beval om de Filistijnen uit te moorden. Genocide heet dat tegenwoordig. En de Hetiten, en de Morieten, en alle volken die de Joden in de weg stonden. Etnische zuivering.
Jezus was degene die beval om je familie in de steek te laten, om je werk te laten liggen, om nooit meer naar je kinderen om te kijken, en hem te volgen. En mocht je oog je hinderen? Steek hem er dan uit. Mocht je hand pijn doen? Hak hem er dan af.
En bijbel,tja..de bijbel...zouden de mensen die in naam van dat boek verkracht, gemarteld en/of vermoord zijn nog te tellen zijn? Ik ben bang van niet.
Liefde..laat me niet lachen.
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

De drie Abrahamitische geloven (jodendom,christendom,islam) hebben sinds hun oorsprong niets dan ellende, en menselijk leed en verderf teweeg gebracht. Tientallen miljoenen mensen zijn omgebracht in naam van hun God.
Een sterk punt vind ik. Ik heb ooit een affice in de postbus gekregen van zo'n kerkgebouw in de buurt. Ik stuurde een e-mail terug met bovenstaande punt. Ze gaven als antwoord dat het hun geloof niet was, dat zij dat soort dingen niet doen. Allemaal leuk en wel, maar het is het Christendom (en dan noem ik al om vattend dus Roomskatholieken, Prothestanten en andere soorten smaken) te danken dat in Zuid-Amerika de indianen werden bekeerd en uitgemoord. Het is aan het Christendom te danken dat we andersdenkenden hebben vermoord uit naam van 't woord. 't Geloof heeft ons minachting, racisme voor andere volkeren gebracht.
En Jezus zegt "Draagt elkanders lasten". Dat is een mooi uitgangspunt om mee te leven. Toch heeft Jezus dit nooit gezegd, niet in de oorspronkelijke bijbel (en die schrijvers stonden er toch het dichtst bij).
@TheEmperror85 je citeert de oorspronkelijke bijbel. Wat bedoel je met "de oorspronkelijke bijbel", zijn dat de dodezee documenten? Of bedoel je alle boeken die zijn gemaakt voor een bepaalde concillie? Anders heb je een linkje? Dat vind ik wel interessant.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Dit topic zou dus beter de volgende titel kunnen dragen: “Hoe Roady in de Here is geraakt.” of misschien ook wel “Roady’s Reli hoekje”.
Ik ga er zondermeer van uit dat het moment waarop je het geloof hebt gevonden heel erg belangrijk voor je is geweest, Roady.
Fijn voor je dat je geloof je een gelukkig mens heeft gemaakt, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik er verder weinig boodschap aan heb.
Ieder het zijne hè? Leven en laten leven.

Dit soort topics of discussies leveren in de regel eigenlijk ook weinig op.
De enige opmerking die ik de moeite waard vond is de volgende:
Roady schreef:Maar het maakt zo'n enorm verschil of ik dingen doe omdat ik geloof dat het moet, of omdat ik het uit liefde doe.
Dat maakt inderdaad verschil en het is aan een ieder om te bepalen welke inhoud en betekenis iemand aan het begrip liefde wil geven.
Overigens, wat is er mis aan om dingen te doen omdat je gelooft dat het moet? Is het daarom minder?
Zo lang de opbrengst maar hetzelfde is, dan boeit het toch niet of ‘liefde’ de achterliggende motivatie is?

Zo, en nu weer tijd om te lachen: [027]


* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Geweldig die postivoos!

* Herinnert u zich deze nog?? *

Understand: you been understood
Roady

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

TheEmperor85 schreef:Als het je werkelijk om die liefde te doen is, waarom wordt je dan geen Boedhist?
Dit was ik voordat Jezus Zijn ware aard aan mij liet zien.
Met het immense verschil, dat bhoedda een leer aandraagt, en Jezus Zichzelf geeft.

Blijkbaar ben je verbitterd door wat je om je heen ziet. Zo lees ik in je betoog.
Liefde..laat me niet lachen.
We hebben duidelijk een menings- en ervaringsverschil.

Ondanks dat ik dezelfde dingen zie gebeuren als jij, geloof ik wel in Liefde.
Roady

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

volhoudertje schreef:Dit topic zou dus beter de volgende titel kunnen dragen: “Hoe Roady in de Here is geraakt.” of misschien ook wel “Roady’s Reli hoekje”.
Ik ga er zondermeer van uit dat het moment waarop je het geloof hebt gevonden heel erg belangrijk voor je is geweest, Roady.
Fijn voor je dat je geloof je een gelukkig mens heeft gemaakt, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik er verder weinig boodschap aan heb.
Ieder het zijne hè? Leven en laten leven.
Je gaat er bij voorbaat al van uit dat iemand je probeert te veranderen.
Erg ontopic ben je hiermee ook niet....
Roady schreef:Maar het maakt zo'n enorm verschil of ik dingen doe omdat ik geloof dat het moet, of omdat ik het uit liefde doe.
Dat maakt inderdaad verschil en het is aan een ieder om te bepalen welke inhoud en betekenis iemand aan het begrip liefde wil geven.
Overigens, wat is er mis aan om dingen te doen omdat je gelooft dat het moet? Is het daarom minder?
Als ik iets niet uit liefde doe, zal ik verwijderd worden van wie ik werkelijk ben.
Als liefde mijn drive is, dan zal ik steeds meer worden wie ik ben.
Dat is namelijk de kern: worden en zijn.

Nog een opmerking over het aanhalen van diverse geschiedenissen waarbij mensen bepaald gedrag vertonen "uit naam van God" (Emperior)
Dit is pas het afschuiven van verantwoordelijkheid. Je geeft God de schuld van dingen die mensen uithalen.

Jammer dat er niet echt ontopic wordt gereageerd (geloof in Jezus met relatie naar psychologie).
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Jammer dat er niet echt ontopic wordt gereageerd (geloof in Jezus met relatie naar psychologie).
Wat je in dit topic beschrijft valt voor mij allemaal in de categorie bekentenissen van een New Born Christian, waar ik je gemakshalve maar toe reken.
Op zich interessant om kennis van te nemen, maar als je zelf niet "in de Here" bent, dan tref je er ook verder weinig herkenbaars in.
Voor mij is het net zoiets als je proberen te verdiepen in de gedachten van een Veganist die besloten heeft geen dierbare producten meer te gebruiken.
Je hoort het even aan en denkt dan: het zal wel, als jij er gelukkig mee is dan moet je dat vooral zo houden.

En zo is het ook met de typisch Gristelijke kretologie die ik in je antwoorden aantref:
Als ik iets niet uit liefde doe, zal ik verwijderd worden van wie ik werkelijk ben. Als liefde mijn drive is, dan zal ik steeds meer worden wie ik ben.
Dat is namelijk de kern: worden en zijn.
Voor jou gevoel verwijst dat misschien naar iets concreets, ik vind het een schoolvoorbeeld van het soort obligate kretologie die je in jouw kringen wel vaker hoort.
Loze woorden die niets zeggen, inhoudsloze praatjes.

Ik werk met verstandelijk gehandicapten. Soms moet ik iemands gat afvegen omdat iemand in zijn broek gescheten heeft. Dat doe ik niet uit liefde, maar gewoon omdat het moet. [027]
Mijn drive is dan 'verzorgen' en 'hygiëne'. Dat heeft niets met 'worden en zijn' te maken, ik ben namelijk al lang de persoon die ik wilde zijn. ;-)

Is dat misschien de relatie tussen geloof in Jezus en psychologie? Dat een gelovig iemand een externe motivatie nodig heeft,
maar dat niet-gelovigen gewoon op hun besef kunnen vertrouwen dat ze soms iets moeten doen wat gewoon noodzakelijk is?
* Liebe Macht Frei *
Roady

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Ik wil nog reageren op een paar stukjes van Emperior.
En Jezus zegt "Draagt elkanders lasten". Dat is een mooi uitgangspunt om mee te leven. Toch heeft Jezus dit nooit gezegd, niet in de oorspronkelijke bijbel (en die schrijvers stonden er toch het dichtst bij).
Kun je een internet link geven van die versie van de bijbel? Ik heb al aardig wat vertalingen gezien, maar de opdracht die je aandraagt, kom ik telkens weer tegen.
De drie Abrahamitische geloven (jodendom,christendom,islam) hebben sinds hun oorsprong niets dan ellende, en menselijk leed en verderf teweeg gebracht. Tientallen miljoenen mensen zijn omgebracht in naam van hun God.
Tja het is een bekend verschijnsel dat veel ellende om "religie" draait.
Zoals ik al zei, ik heb niks met religie. In mijn beleving draait alles om relatie, niet om religie (met haar wetjes, vingertjes en uiterlijk vertoon).
En ik weet dat een gelovig persoon dan zegt "maar dat waren geen echte christenen".
Je zult het mij niet horen zeggen. Ik meen wel dat mensen die menen anderen te moeten afslachten uit naam van welke god ook, ernstig misleid zijn, aangezien het op alle fronten tegen de opdracht van liefhebben ingaat.
Oh nee? Waarom niet? Waarom was een suicide-bomber geen echte moslim? Blijkbaar heeft hij iets in de Koran gelezen wat hem hier toe aanzette. Net als de Ieren iets in hun bijbel lazen wat ze aanzette tot het uitmoorden van hun buren en het opzetten van een terroristische organisatie wat Ierland tot op de dag van vandaag (onder de radar) verdeeld.
Triest, vind je ook niet? Er zijn blijkbaar mensen die dingen klakkeloos overnemen zonder erbij na te denken. Zelf denken en zelf keuzes maken is er niet bij. Het meest trieste is dat "God" er de schuld van lijkt te krijgen.
Moet je dan maar zeggen "ach, die tientallen miljoenen doden uit naam van het boek wat ik lees, wat doet het er toe, ik zie er immers liefde in" ?
Ik snap wel waarom je dit soort dingen hier noemt, maar ik ben het geheel met je eens, dat moord absoluut niets met liefde te maken kan hebben. En op geen enkele manier is recht te praten. Het trieste is dat er altijd weer een persoon opstaat, die handig gebruik weet te maken van "bekende geschriften" om zodoende massa's mensen te beinvloeden. Macht is het uiteindelijke doel van deze mensen. Er is er ook geen een die overeind blijft staan. Blijkbaar functioneerde zijn psychologie niet zo goed als dat hij wilde.
Saillant detail is overigens dat elke nazi een riem droeg met de tekst 'God is met ons'... Jouw God, Roady.
Dacht het niet Emperior. Anders stond er wel "Jezus met ons". Aan Jezus herken je de ware God, dat weet jij ook wel, als bijbelkenner. Gods naam wordt helaas te pas en te onpas misbruikt om een goede indruk te wekken en werkelijke motieven te bedekken. Maar aan de vrucht herkent men de boom. De vruchten van Hitler was duidelijk totaal verrot, zo bleek wel.
Ik zou me persoonlijk kapót schamen om die God nog 1 seconde langer te 'verdedigen' of te claimen dat dit dan ook maar íets met liefde te maken heeft.
Ik snap dat je "god" afwijst, omdat die naam op een riem stond en er velen en velen vals door beinvloed zijn. Maar wat je in werkelijkheid afwijst is niet de ware God van liefde, maar het bedrog waarmee sommige mensen menen God naar hun hand te kunnen zetten. Denk hier 's over na.
De kerk heeft het nazi regime (en haar christelijke leider Hitler) de hele oorlog gesteund, moreel én financieel, en tot op de dag van vandaag lijken ze daar niet erg veel spijt van te hebben. En die mensen lezen ook jouw bijbel
Je lijkt wat verwrongen associaties te hebben Emperior.
Ten eerste is de bijbel niet van mij, maar heb ik er bepaalde dingen in ontdekt die van grote waarde bleken te zijn in mijn leven. Dat anderen er handig misbruik van maken, dat is hun verantwoording. Ze zullen daar zelf rekenschap voor mogen afleggen.
Ten eerste : de evolutie is geen kwestie van geloven, dat is gewoon een vaststaand feit, al duizenden keren onomstotelijk bewezen, dat moeten zelfs christelijke wetenschappers toegeven.
Ha, dit is wel grappig :) Je noemt iets en zegt direct dat het "gewoon" een vaststaand feit is.
Nou ik durf daar gerust aan te twijfelen. Driekwart van mijn leven deelde ik je mening.
Nu kan ik heel eenvoudig onderbouwen dat dit een van de grootste leugens is waar mensen in geloven. Ik wil je uitdagen om er 's een week voor apart te nemen en dan te onderzoeken hoe dergelijke wereldbeelden waar je wel of niet in gelooft, invloed heeft op de psyche van de mens (ik probeer nog steeds ontopic te blijven, ondanks dat jij niet anders doet dan mij proberen te overtuigen van het tegendeel van wat ik ten diepste geloof).
En je tegenstelling 'geloof ik dat ik waardevol ben of waardeloos' slaat in dit licht natuurlijk nergens op.
Hoezo "natuurlijk"? Ik vind dat het wel ergens op slaat.
Het beeld dat ik van de wereld en haar oorsprong heb, beinvloed het beeld van mijzelf heel erg.
Evolutietheorie voedt minderwaardigheid, toevalligheid, ongeborgenheid etc.
Het beeld van een liefhebbende Schepper voedt waardigheid, doelgerichtheid, toekomstgerichtheid, geborgenheid etc.

Geloof, elk geloof, pretendéért slechts dat er een hoger doel is
Ik denk dat dat verlangen in de mens zelf zit, om te zoeken naar iets "hogers".
Niet vreemd, want de geestelijke wereld is nu eenmaal een feit, gezien de ervaringen van miljarden mensen.
Wat ook niet zo raar is, want dat is de essentie van een religie, je volgers laten geloven dat ze something special zijn.

Maar dat is dan jouw visie op religie. Een visie die ik niet deel (nogmaals: met religie heb ik niks) maar wel herken. Als een "geestelijk leider" z'n "volgers" iets moet laten geloven, om z'n eigen doel te bereiken, dan spreken we dus over manipulatie.
Maar als geloof beleefd wordt vanuit zuivere motieven, dan zal vanzelf duidelijk worden of dit geloof op de juiste manier functioneert.

Ieder mens is waardevol Roady, en ieder mens heeft recht op welkom zijn en liefde ervaren. Dat staat echt volledig los van welk geloof dan ook.
Helemaal mee eens! Maar hoeveel mensen geloven dit nog? Dat ze waardevol en welkom zijn?
Hele massa's geloven andere dingen. Dat zien we toch dagelijks om ons heen?
Nee, sorry, het is nog niet erg helder. Je gaf aan dat je de bijbel nog niet zogoed kent..misschien moet je daar eens mee beginnen. Lees em eens van Genesis tot Openbaringen. En onthoud daarbij de opdracht die de bijbel zelf geeft (maar haar volgelingen nog nooit hebben opgevolgd) : "Ondezoekt alle dingen en behoudt het goede."
Nee, ik ken de bijbel nauwelijks. Ik studeer er pas 12 jaar in. Ik zal eeuwen en eeuwen nodig hebben om de diepte van de boodschappen te ontdekken en te begrijpen en te be-leven.
De spreuk die je noemt heb ik ook ontdekt :) Bedankt dat je 'm hier nogmaal noemt.
Ik ken de bijbel wel. En de gevolgen. En dat heeft niets, werkelijk niets met liefde te maken.
Oke. Dat is wederom jouw visie en beleving. Want ik zeg dat het alles met liefde te maken heeft. Als ik het beeld van Jezus aan het kruis voor de geest haal, dan ervaar ik liefde.
Er is 1 religie die nóg gewelddadiger is dan het christendom en dat is de islam, en beiden claimen liefde te geven. De islam, overigens voor een groot deel gebaseerd op de bijbel, betékend zelfs liefde. Denk daar eens een minuutje over na..
Wil ik zeker doen. Met de islam heb ik niets. Wat ik ervan weet is dat ze Jezus als een profeet zien, terwijl ik geloof dat Hij de Zoon van God is.
Neen, maar wel andersom. God spant jouw volgens de bijbel wel voor z'n karretje. Niet even, maar voor eeuwig. Ook als het even niet uitkomt.
God is namelijk een jaloers God (quote uit oude testament) die je beter niet boos kunt maken. Ain't no sunshine when you do. Wederom weinig liefde daar.
Dit is wederom hoe jij het ziet. Heb je zelf uberhaupt een ervaring met God gehad? Of is dit slechts je mening-over-iets-waar-je-eigelijk-niks-mee-hebt??
Mijn ervaring is heel anders.
God zoekt mij op, en toont mij Zijn liefde. God die mij blijft opzoeken en mij niets dan goeds wil doen en geven. God die mij heeft vrijgemaakt, mijn eigenwaardebesef heeft hersteld, mij heeft genezen van diverse zaken en vooral: God die mij een diepe innerlijke rust heeft gegeven. God die het weer mogelijkheid heeft gemaakt voor mij om lief te hebben!
Hmmm ik kan even niet zien hoe Hij mij voor Zijn karretje spant. Leg dat nog 's uit??
Ik gun iedereen zijn levenswijze, zijn geloof, of zijn absentie van geloof. Maar dat morele hoogvliegen van christenen, dat stuit me zó verschrikkelijk tegen de borst. God is geen liefde, Jezus is geen liefde, de bijbel is geen liefde.
Je hebt het wederom niet over feiten, maar over je eigen ervaring hiermee.
Mijn ervaring is anders. En ik kan daar heel goed mee leven [027]
Het feit dat iets jou tegen de borst stuit, zegt meer over jou dan over "hetgeen het veroorzaakt". Ga ' op zelfonderzoek uit en kijk waar die weerstand tegen gericht is, om nog maar weer even ontopic te gaan.
Jezus was degene die beval om je familie in de steek te laten, om je werk te laten liggen, om nooit meer naar je kinderen om te kijken, en hem te volgen. En mocht je oog je hinderen? Steek hem er dan uit. Mocht je hand pijn doen? Hak hem er dan af.
Tjonge, je gaat hier werkelijk compleet los in dit topic.... :-o:
Je hebt echt niks van het koninkrijk van God begrepen ...
Roady

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Op zich interessant om kennis van te nemen, maar als je zelf niet "in de Here" bent, dan tref je er ook verder weinig herkenbaars in.
Helemaal waar.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: De relatie tussen psychologie en Jezus Christus.

Uit het topic Foto-shoot of niet..?
Roady schreef:[Ik heb wel ontdekt dat er onder die angst-voor-contact-naar-vrouwen nog veel diepere angsten liggen. Maar die kon ik pas onder ogen komen naarmate ik groeide in mijn relatie met God (nee mods, ik probeer hier niet te preken, maar laat wel eerlijk zien hoe God en psychologie met elkaar verweven zijn in mijn beleving). Hoe veiliger een mens zich voelt, hoe dieper je jezelf durft bloot te geven.
Roady, vind je het werkelijk nodig om te pas en te onpas te verwijzen naar je geloof in God?
Vind je dat deze bekentenis meerwaarde heeft? Heeft Niek er wat aan en heeft hij er om gevraagd dat je God er bij sleept?

Je had naar mijn gevoel de middelste, blauw gekleurde zin, in principe ook weg kunnen laten.
Zou je eens willen overwegen om in je antwoorden iets minder nadrukkelijk naar God te verwijzen?
Of als je toch behoefte hebt om je relatie met God te bespreken om je dan te beperken tot dit topic , wat
in principe op jouw verzoek is aangemaakt?
Het zijn maar een enkele suggesties, Roady. Het is aan jouw om te bepalen of je het wilt oppikken.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Spiritualiteit”