samsung

Angst voor filosofie

Hoi mensen,

Ik zit met een probleem, ik heb al eerder een bericht geplaatst op dit forum en hierin was ik erg in de war over de dood. Dit is opzich wel genezen, komt af en toe wel terug maar niet erg.

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen dus ik ga mijn best doen om het verhaal zo goed mogelijk te vertellen en mijn probleem zo goed mogelijk duidelijk te maken.

Ik ben altijd al een beetje filosofisch geweest in het leven, alleen heb ik dit altijd een beetje onderdrukt omdat het me bang maakte. Zoals ik al eerder vertelden heb ik een angst oor de dood gehad en daar echt(bijna obsessief) over nagedacht en natuurlijk veel gelezen. Dan ontkom je niet aan de filosofie vragen en aspecten die voorbij komen, ik kreeg er opzich wel een beter gevoel van, want het heeft mijn probleem nu wel grotendeels opgelost. Gaande deze weg ben ik dus vragen en stellingen tegengekomen die mij dus ongeloofelijk angstig maken, omdat ik er gewoon met mijn hoofd niet bijkan. Ik ben vragen en stellingen zoals dit tegengekomen:

Er bestaat geen realiteit/alles is een illusie
Er bestaat niet iets zoals vrije wil
Is alles wel echt?(teruggekoppeld aan de eerste vraag)
Feiten bestaan niet
Tijd bestaat niet
Bewustzijn bestaat niet
Alles is al eens een keer gebeurd

Ik heb over al deze onderwerpen wat gelezen in de hoop er wat meer van te begrijpen zodat ik er mee om kan gaan. Het heeft avanrechts gewerkt. En ik snap niet dat ik de enige ben die voor dit soort vragen of stellingen bang is, want volgens de filosofie (vooral de pessimitische filosofen) is alles dus gewoon allemaal maar nep en besta ik eigenlijk niet eens en leven wij allemaal in parallele multiversums met 10 dimensies, waar dus iemand exact zoals jij een andere belissing maakt en dus een totaal ander leven lijd, en dan komt er ook nog eens bovenop dat alles dit al eens een keer gebeurd is.

MIJN VRAAG
-he relativeren mensen dit als ze deze stellingen tegenkomen en erin verdiepen en erachter komen dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn.(total mindf*)
-Hoe relativeren filosofen dit en hoe leven deze mensen, want volgens mij moet je zwaar depressief zijn wil je continu met dit soort gedachtes geconfronteerd worden.
-Hoe leer ik hiermee om te gaan zonder er een angst voor te hebben die zo erg is dat ik gewoon soms niet meer wil leven..

Gegroet,
Een man die graag wilt leven, maar het gewoon niet weet hoe hij dat moet doen in deze wereld en met welke insteek/geloof.
TheEmperor85

Re: Angst voor filosofie

Er is een hele simpele oplossing voor je probleem : stop met jezelf onzinnige vragen te stellen. Het doet er totaal niet toe, je wordt er niet gelukkiger van, niemand heeft er iets aan.
En op de vragen die je jezelf stelt zijn overigens ook hele simpele antwoorden te geven:

Er bestaat geen realiteit/alles is een illusie
Sla jezelf eens. Doet het pijn? Dat is realiteit.
Er bestaat niet iets zoals vrije wil
Ligt er aan, voor sommige mensen niet nee. Maar als je van plan was om naar de Albert Heijn te gaan, en op het laatste moment besluit je toch naar de Jumbo te gaan: dat is vrije wil.
Is alles wel echt?(teruggekoppeld aan de eerste vraag)
Nee, niet alles is echt. Als er 'made in China' opstaat kun je er rustig van uitgaan dat het nep is.
Feiten bestaan niet
Dat is zo'n onzinnige stelling, daar zou je jezelf echt niet mee moeten vermoeien.
Tijd bestaat niet
Dat klopt. Tijd is iets wat we met elkaar hebben afgesproken. Fysiek bestaat het dus niet.
Bewustzijn bestaat niet
Bewustzijn is een lastig iets,maar is zeker te ontdekken/trainen.
Alles is al eens een keer gebeurd
Tot op zekere hoogte wel. Al zullen de accenten blijven verschillen.

Zo. Kun je nu weer rustig slapen?
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Angst voor filosofie

Feiten bestaan niet
Dat is zo'n onzinnige stelling, daar zou je jezelf echt niet mee moeten vermoeien.
Een feit is een fenomeen wat door meerdere mensen/groeperingen als iets echts wordt beschouwd. Ik wil zelfs zover gaan: als de mens er niet was geweest, bestond er ook geen feiten. Mensen bestaan (als je even om je heen kijkt) DUS feiten bestaan.
Tijd bestaat niet
Dat klopt. Tijd is iets wat we met elkaar hebben afgesproken. Fysiek bestaat het dus niet.
Tijd is echt iets menselijks. Ik vermoed dat voor dieren bestaat: dag en nacht. Waarbij dag onder verdeelt kan worden in: ochtend, middag en avond.
Wij (mensen) willen iets kunnen meten om het leven efficient te maken. Aangezien we in een maatschappij leven waarin productie de norm is, is dat wel zo handig. Zo kunnen we berekenen hoeveel mensen betaald krijgen voor x aantal uur. Het tijd meten in jaren zoals wij van de dag vandaag doen is ontleed aan een monnik die bedacht in 400 n. Chr. dat 400 jaar geleden Christus geboren is. Daarvoor bestond het meten in jaren gelijk aan de stichting van Rome of de regeringsdata van een heerser zoals in het oude Egypte (jaar 10 van farao Ramses II bijvoorbeeld). Het tijd indelen in 12 uren is ooit eens bedacht door de babyloniërs (Het kan ook een ander volk zijn uit het Midden-Oosten) en dat hebben we via de Grieken overgenomen. Een kalender van 12 maanden hebben we geërft van de Oude Egyptenaren die het bazeerden op zon (en daarvoor op de maan stadia) en later is overgenomen door Julius Caesar en later is geperfectioneerd door een paus.
Alles is al eens een keer gebeurd
Tot op zekere hoogte wel. Al zullen de accenten blijven verschillen.
Daarom vind ik de geschiedenis zo leuk. Zo kenden de oude Romeinen cement. Maar dat is in de loop van de Middeleeuwen verloren gegaan. Pas in recentere tijden (1800?) is het opnieuw uitgevonden. We proberen te leren uit het verleden als mensheid maar dat lukt niet altijd, denk aan: honger in de wereld, geld dat ongelijk is verdeeld etc. Maar als ik de stelling zo lees dat alles al eens een keer gebeurt is voelt dat heel erg deprimerend, of juist niet? Geeft het een goede drijfveer om nieuwe dingen uit te vinden?

Maar ik ben er mee eens. Je moet niet gaan doem-denken (mooi woord van Marten Toonder) over nihilisme en over wat er allemaal niet bestaat. Dat is leuk bij een film als the matrix en het analyseren van de thema's erover. Maar doe het niet in het echte leven want ook ik moet er niet aan denken dat er geen realiteit bestaat.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
FlowerPower2020
Berichten: 6775
Lid geworden op: 30 jun 2013 21:54
Locatie: Mentha Aquatica

Re: Angst voor filosofie

Oja een filosoof is ook maar een filosoof die af en toe lekker uit zijn nek klets. Geloof dus niet alles wat een filosoof zegt.
Understand: you been understood
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Angst voor filosofie

koen0069 schreef:Een feit is een fenomeen wat door meerdere mensen/groeperingen als iets echts wordt beschouwd.
Ik wil zelfs zover gaan: als de mens er niet was geweest, bestond er ook geen feiten.
Nee hoor, dat is niet waar. De volgende zin bevat een waarheid of feit die volledig los staat van het menselijk perceptievermogen:
Het is een feit dat een koe meer schijt dan een geit. 001_tongue
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Radius
Berichten: 827
Lid geworden op: 05 aug 2011 21:53

Re: Angst voor filosofie

samsung schreef:Er bestaat geen realiteit/alles is een illusie
Er bestaat niet iets zoals vrije wil
Is alles wel echt?(teruggekoppeld aan de eerste vraag)
Feiten bestaan niet
Tijd bestaat niet
Bewustzijn bestaat niet
Alles is al eens een keer gebeurd

Ik heb over al deze onderwerpen wat gelezen in de hoop er wat meer van te begrijpen zodat ik er mee om kan gaan. Het heeft avanrechts gewerkt. En ik snap niet dat ik de enige ben die voor dit soort vragen of stellingen bang is, want volgens de filosofie (vooral de pessimitische filosofen) is alles dus gewoon allemaal maar nep en besta ik eigenlijk niet eens en leven wij allemaal in parallele multiversums met 10 dimensies, waar dus iemand exact zoals jij een andere belissing maakt en dus een totaal ander leven lijd, en dan komt er ook nog eens bovenop dat alles dit al eens een keer gebeurd is.
Het lijkt alsof je je denkbeelden baseert op beperkte bronnen. Dat is gevaarlijk, want zo vorm je een eenzijdige filosofie en dat werkt verblindend. Als je je wil baseren op andere filosofen, probeer dan niet zonder kritiek aan te nemen wat ze stellen. Hun ideeen zijn vaak erg overtuigend, omdat ervaring heeft bevestigd dat ze kloppen. Daarbij hebben filosofen meestal lang en goed over hun stellingen nagedacht en zijn ze ver de diepte in gegaan om de waarheid te vinden.

Besef dat elk extreem overtroffen kan worden door een ander extreem. Er bestaan dus geen absolute extremen. Realiteit bevindt zich, in welke dimensie dan ook, altijd binnen de extremen. Iets dat volledig nieuw is, maakte tot dusver geen deel uit van realiteit. Het is een extreem, en zal zich dus buiten de tot dan toe geldende extremen bevinden. Het ontstaan van zoiets nieuws betekent dus dat oude extremen overtroffen zijn en daarmee vervallen.

Tijd is niets meer dan de afstand tussen twee momenten en een maat voor het ontstaan en vervallen van extremen.

Uniciteit en bewustzijn bevinden zich nabij extremen. Jij bent de enige met jouw ervaring. Die is uniek en bevindt zich op de grens van realiteit en illusie. Illusie is een troebele reflectie van realiteit, maar een essentieel deel van het leerproces. Realiteit bestaat uit natuurwetten, deels reeds ontdekt door de mens, maar grotendeels onontgonnen.

Ondanks dat de mens samenhangt van extremen is het mijns inziens wijs om extremen te mijden.

Hiermee zijn hopelijk je moeilijkheden deels beantwoord.
-he relativeren mensen dit als ze deze stellingen tegenkomen en erin verdiepen en erachter komen dat het wel eens de waarheid zou kunnen zijn.
Als we verschijnselen niet kunnen definieren, kunnen we ze beter in het midden laten. Dat betekent niet dat je het definieren ervan hoeft op te geven, maar veel aandacht die wordt besteed aan pure speculatie, aan "wat zou kunnen zijn", is elders beter besteed.
-Hoe relativeren filosofen dit en hoe leven deze mensen, want volgens mij moet je zwaar depressief zijn wil je continu met dit soort gedachtes geconfronteerd worden.
Als je het geestelijk armoedig hebt is het inderdaad verleidelijk om met extremen te gaan speculeren, maar filosofie is meer dan alleen dat. Het kan je helpen om te gaan met tegenslagen en je leven aangenamer maken.
-Hoe leer ik hiermee om te gaan zonder er een angst voor te hebben die zo erg is dat ik gewoon soms niet meer wil leven..
Probeer controle te krijgen over je aandacht. Als dat lukt kan je die vervolgens afwisselend richten op het hier en nu, dan weer op de vragen waarop je een antwoord zoekt. Probeer daarin een balans te vinden.

Veel sterkte en succes!
Neem weg, de sluier van illusie
Neem waar, de vreugde in het absolute

Terug naar “Spiritualiteit”