Ik mist de tijd van LiveJournals! Wat was dat leuk. We hadden allemaal een eigen blog dat we decoreerden, volzetten met verhalen en foto's. Het was een hele actieve gemeenschap, qua schrijven, lezen en reageren. Op den duur kwamen er ook muziek-plugins, waarmee we zelfgemaakte muziek konden delen. Het was een fijne combinatie van creativiteit en sociale betrokkenheid.
Toen kwamen MySpace, Hyves, Facebook en Twitter en daarmee verplaatsten de online gemeenschappen zich steeds weer totdat ze helemaal versnipperd raakten. En nu heb je dan ook nog Instagram en TikTok. Bij Facebook haakte ik al af. Ik reageerde steeds heftiger op wat ik zag en las. Ik schrok zo van de denkbeelden van mensen in mijn omgeving. Ik deelde een tijdje foto's van projecten die ik deed in het AZC en daar kwamen zulke nare reacties op... Ik merkte dat ik bepaalde mensen helemaal niet meer wilde zien of spreken door wat ze schreven.
Wat ik ook niet wilde, was dat mensen steeds maar contact met mij konden opnemen. Op ieder medium blokkeerde ik de chatfunctie. Toen blokkeerde ik de mogelijkheid om op mijn berichten te reageren. En uiteindelijk verwijderde ik mijn hele Facebookpagina omdat ik toch nog een soort mails kon ontvangen die ik niet wilde.
Ik heb er een hekel aan gekregen om constant bereikbaar te zijn. Zelfs nu ik al jaren geen sociale media-apps meer heb, kan ik nog de kriebels krijgen van iemand die net iets teveel sms'jes stuurt. Of wanneer iemand na een uur al begint te miepen over waarom ik niet reageer. Ik heb het idee dat mensen er ook naar zijn gaan leven, naar dat vele onzinnige contact. Je krijgt de meest idiote berichten: sms'en om het sms'en. En ik ben dan de zuurpruim omdat ik er geen zin in heb.
Ik heb ook een afkeer gekregen van de nieuwscyclus. Ik heb het idee dat de consumptie van sociale media ook de consumptie van nieuwsmedia heeft beïnvloed. Er MOET gewoon bericht worden en als er geen nieuws is, wordt het wel gemaakt. Ik zie door de bomen het bos niet meer. Ik wil graag enigszins op de hoogte zijn van het nieuws, maar zelfs de NOS doet mee aan de hype om van nieuws entertainment te maken met hippe presentatoren, liveblogs, snelle montages en onzinnige infographics.
Wat me wel kan bekoren, zijn fora. Ik zit op veel fora, run zelf een actief forum en een blogsite waar elke week twee verhalen gepubliceerd worden van verschillende schrijvers. Daar kan ik helemaal mijn ei in kwijt. De aandacht waarmee doorgaans geschreven wordt op fora, de traagheid, een gesprek op onderwerp, dat trekt me enorm. En tussen de forumbedrijven door vind je me veel op de fiets met mijn zoon, in de tuin met een gitaar en uiteraard in mijn atelier. Creativiteit, bezig zijn met mijn handen, dat vind ik zó fijn! Mijn sociale contacten zoek ik nog steeds graag op. Zelfs in deze tijd kunnen we prima 1,5 meter uit elkaar lopen door het bos, of op ruime afstand van elkaar in de tuin zitten om even bij te praten. En anders is er nog de ouderwetse telefoon, om mee te bellen