Gebruikersavatar
wimpie
Berichten: 1
Lid geworden op: 08 feb 2020 14:32

Te gezellige avond en de gevolgen

Beste lezer,

Toen ik vijftien was, dronk ik voor het eerst een paar slokjes bier. Gewoon in het bijzijn van mijn ouders. Thuis een biertje drinken werd een gewoonte toen ik zestien was. Toen dronk ik nog niet veel, aan twee biertjes had ik genoeg. Ik had vrienden die graag naar het cafe wilden gaan. Ik weet nog dat ik dat spannend vond. Eigenlijk wilde ik liever niet. Toch liet ik me vaak overhalen om mee te gaan. Dat voelde voor mij als een soort overwinning.
Het bier drinken met vrienden en het uitgaan is daarna steeds meer een gewoonte geworden.

Op een bepaalde manier voelde ik de behoefte om veel te drinken. Vooral het drinken van de eerste slok uit een nieuw flesje of vers getapt biertje vond ik het lekkerst. Wanneer het glas leeg was wilde ik dan ook snel weer een nieuwe waardoor het drinktempo vrij hoog lag.
Daardoor is ook meer dan eens mis gegaan. Toen ik eens bij een vriend op zijn feestje was heb ik ook weer stevig gedronken. Aan het einde van dat feest stelden een aantal vrienden voor om nog even naar het cafe te gaan. Daar heb ik voor het eerst een blackout gehad. Ik wist de volgende dag niet meer hoe ik thuis was gekomen. Van mijn ouders hoorde ik dat mijn vrienden me bij de voordeur hebben afgeleverd en dat ik niet meer aanspreekbaar was. Ik vond dat toen heel erg en schaamde me ervoor. Ook op vakantie ging het mis. We zaten op zo'n jongeren camping waar kratten stapelen heel gewoon was. Daar had ik veel te veel gedronken waardoor ik knockout ging. Het zijn gebeurtenissen waar ik absoluut niet trots op ben.

Ik studeerde en een vriend van mij die al werkte had voorgesteld om te gaan samenwonen in het dorp waar we beide zijn opgegroeid. Daarop hebben we een huis gehuurd. We woonden in een oud schoolgebouw met een lange hal. Daar kregen we het idee om de toiletten grenzend aan de hal om te toveren tot bar, compleet met barkrukken. En zo werd het wekelijks veel drinken een gewoonte. Er kwamen altijd veel vrienden over de vloer en ik kon me niet goed focussen op mijn studie. Daardoor heb ik toen twee jaar studie achterstand opgebouwd.

De vriend met wie ik samenwoonde had elders een huis gekocht en ging uit huis. En ik had inmiddels een relatie gekregen. Ze wilde dolgraag samenwonen met mij. De gewoonte om vrienden te ontvangen stopte niet en ook de bar is nooit weggehaald. Op die avonden dat vrienden over de vloer kwamen voelde ik altijd een verplichting om tot de laatste weg ging, te blijven zitten. Daarbij had ik vaak te veel gedronken. Dit was tot grote ergernis van mijn vriendin. Ik wilde het wel veranderen maar kon het niet.

We kochten een huis in ons dorp. Het huis dat we hadden gehuurd werd daarop wederom door vrienden van mij. En dus was ik nog regelmatig daar te vinden. Zo vaak zelfs dat ik achteraf hoorde van mijn vriendin dat ze had overwogen om te stoppen met onze relatie. Daar ben ik erg van geschrokken. Ze wilde niet meer dat ik bij haar in bed kwam liggen als ik halverwege de nacht thuis kwam. Het kwam toen vaak voor dat ik op de logeerkamer sliep. Toch is het enigszins gelukt om dit te doorbreken. De vrienden zijn verhuisd en er wonen geen bekenden meer. Ze is nog steeds bij me en we houden veel van elkaar. Inmiddels hebben we twee kinderen.

Maar ik heb nog steeds een probleem. Eens in de drie tot vier week voel ik de behoefte om naar het cafe te gaan. Dan heb ik eigenlijk altijd al een aantal biertjes gedronken bij vrienden of mijn ouders. Ze smaken dan naar meer. Dan laat ik niets van me horen omdat ik weet dat ze het erg vervelend vind als ik dat doe. Ik heb mezelf dan wijs gemaakt dat ze slaapt en dat het niet uitmaakt dat ik nog een half uurtje blijf, en nog een half uurtje en .. en dan is het half vier en ga ik maar eens naar huis. De volgende dag hebben we altijd weer dezelfde ruzie. Ze wordt er moe van en ik kan het niet doorbreken, vandaar dat ik nu op dit forum zit. Ik heb mezelf niet in de hand op dit gebied. Keer op keer maak ik dezelfde fout en het lijkt erop dat ik op die momenten alles vergeet. Ik weet dat ik niet een goede vader en partner kan zijn op deze manier.

Ik zie absoluut in dat ik fout zit en wil graag aan mezelf werken maar ik weet niet hoe. Hebben jullie tips of is er iemand die hetzelfde ervaren heeft of vinden jullie dat ik het beste met een psycholoog kan gaan praten?
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15115
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Te gezellige avond en de gevolgen

wimpie schreef: 08 feb 2020 16:29 Ik zie absoluut in dat ik fout zit en wil graag aan mezelf werken maar ik weet niet hoe. Hebben jullie tips of is er iemand die hetzelfde ervaren heeft of vinden jullie dat ik het beste met een psycholoog kan gaan praten?
Het inzicht dat je fout zit is belangrijk, dat is een beginpunt van waaruit je kunt werken aan jezelf. Je moet ook duidelijk de noodzaak inzien om je gedrag te veranderen, praten met een psycholoog kan een eerste stap zijn in die richting.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Obsessief gedrag/gedachten en verslavingsgedrag”