Ik heb mijn vriend hadden een lastige relatie van 3 jaar lang.
Hij gaf heel veel om mij, maar ik niet om hem.. Was altijd bezig met andere jongens om hem jaloers te maken. Elke keer als hij me betrapte heeft hij me vergeven. Door dat hij ging vergeven ging ik er juist mee door. Nu na 3 jaar is hij het zat en is het uit, ik voel me zo rot en kut. Sinds hij weg is, heb ik het gevoel: Ik kan niet zonder je. Ik heb met hem gepraat en duidelijk gemaakt dat ik spijt heb en hem terug wil. Hij twijfelt enorm, want thuis heeft hij ook problemen. Als ik wakker word denk ik aan hem, ochtend middag avond als ik ga slapen.. Me leven is HIJ geworden..
We praatte nog wel, normaal als vrienden. Ik dacht hij twijfelt, dus komt het wel goed..
Gisteren nacht hoorde ik dat hij met meisjes samen was, ik vond het zo vervelend om te horen.
Ik voelde me zo gebruikt, hij is me na 2 weken gelijk vergeten..
Maar, daarna had hij het de hele tijd over mij. ( tegen zijn vriend. )
Dus ik weet het niet meer, ik word gek zonder hem. Thuis gaat het ook niet goed, me school ook niet. Hij was de enige die naar me luisterde en de gene bij wie ik alles kon vergeten [AAI] .
Ik heb er echt heel erg spijt van, zal het ooit nog goed komen?
Zo ja, wat moet ik doen? Ik doe er echt ALLES aan!
Ik ga vanavond sowieso even aan de telefoon (of naar hem toe) even praten. Kijken wat hij er van denkt en nog is duidelijk maken dat ik spijt heb. Mijn idee was om hem me vertrouwen terug te geven, maar hij wilt zo min mogelijk met mij praten dus gaat het lastig ..
Sinds hij weg is, merk ik dat ik zielsveel van hem houd.
Ik wil nog 1 laatste kans, alstublieft help me .
B.T.W Ik ben 18 hij is 19.
Ik heb over 2 weken weer een afspraak met de psycholoog, meer door andere problemen maar dit speelt zeker ook een rol.
Maar.. Daar vertel ik het liever niet over dit onderwerp, ik krijg tranen en schaam me voor me zelf. Hoe kon ik hem dit aan doen? Zelfs als ik dit nu type zit ik in de tranen.
Liefs, Dertli girl !