Gebruikersavatar
Backspace
Berichten: 7
Lid geworden op: 01 jul 2020 14:54

Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Hoi,

Al een tijdje zit ik met de gedachte dat een vriendin van mij een aandachtsstoornis heeft. Ik ken haar nu een paar jaar en ik merk dat ik eigenlijk wel een beetje klaar met haar ben.. Ik wil ook graag aan mezelf denken en ik vertrouw haar eerlijk gezegd niet meer. Maar ik voel me er dus ontzettend schuldig over, dat ik weinig contact met haar zoek en ze voelt zich in de steek gelaten. Het zit zo:

Ze heeft ontzettend veel mee gemaakt vroeger (verkrachting, gestalkt door haar verkrachter, anorexia, 4 miskramen bij verschillende mannen, nierziekte, meerdere hersenbloedingen, abortus - dit zijn veel van de dingen die ze heeft meegemaakt). Maar nu is haar relatie - van ongeveer een jaar - uitgegaan, terwijl ze net samen woonde met die man. Hij is vreemdgegaan en hier was ze kapot van (terwijl ik weet dat zij zelf is vreemd gegaan met een ex). Daarnaast heeft ze bij hem 2 miskramen gehad en momenteel wordt ze gestalkt door iemand die hun relatie kapot zou willen maken. Het bericht van die stalker heeft ze aan me doorgestuurd en eigenlijk is het voor mij bijna zeker dat zij dit zelf is. Ik herken namelijk patronen in haar manier van schrijven, de woorden die ze gebruikt, en er staan details in dat bericht die een buitenstaander niet zou kunnen weten.

Maar 100% zekerheid heb ik niet. Misschien wordt ze wel echt gestalkt. Maar eerlijk gezegd twijfel ik enorm aan haar verhaal, aangezien ze vaker liegt over dingen. Haar zus wil niet meer met haar omgaan, haar ouders doen soms bot tegen haar, haar vriendinnen van vroeger hebben haar laten vallen... Ik begin nu steeds beter te begrijpen waarom dit is. Ze heeft namelijk ontzettend veel aandacht nodig. Als ze het bij de één niet krijgt, zoekt ze het bij de ander. Ze is een prachtige sportieve meid. Ze was altijd erg onzeker, maar door een borstvergroting is ze zich beter over zichzelf gaan voelen en krijgt veel aandacht van mannen. Ze wil altijd in het middelpunt van de belangstelling staan en als ze wordt afgewezen of ze krijgt even geen aandacht, dan wordt ze weer onzeker.

Sorry voor dit lange verhaal, maar mijn vraag is dus nu: Hoe moet ik met haar omgaan? Kan dit überhaupt nog? Aan de ene kant wil ik haar niet laten vallen want zo ben ik nooit geweest. Maar aan de andere kant wil ik voor mezelf kiezen. Daarnaast zou ik haar graag willen confronteren met het feit dat ik denk dat ze verhalen verzint, maar hoe breng je dat aan zo iemand als je het niet 100% zeker weet? Ik wil haar niet kwetsen. Ik zit echt met een dilemma... Hopelijk heeft iemand hier tips.
Gebruikersavatar
Lena C.
Berichten: 668
Lid geworden op: 07 jan 2019 15:44

Re: Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Hallo Backspace,

Je hebt het over een aandachtsstoornis. Is dit echt een diagnose? Krijgt je vriendin begeleiding of therapie? Of is dit de conclusie die je zelf getrokken hebt doordat je haar inmiddels goed kent?

Je schrijft ook dat je jezelf schuldig voelt omdat je minder tijd in haar steekt dan voorheen. Komt dat doordat het contact met haar niet prettig meer is?

Als ze inderdaad heel onzeker gehecht is, zal ze het e.e.a. uit de kast halen om je 'bij haar' te houden. Ze zal wel aanvoelen dat je aandacht in haar afneemt, dus dwingt ze je weer om je ogen op haar te richten door een probleem te creëeren.

Dat je het gevoel hebt dat ze liegt, mag je wel vertrouwen denk ik. Jezelf laten meezuigen in een tunnel van drama zal jullie beiden niet helpen. Maar wat dan wel?

Wil je deze vriendschap behouden of niet?
Demons run when a good man goes to war
Gebruikersavatar
Backspace
Berichten: 7
Lid geworden op: 01 jul 2020 14:54

Re: Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Lena C. schreef: 01 jul 2020 22:39 Hallo Backspace,

Je hebt het over een aandachtsstoornis. Is dit echt een diagnose? Krijgt je vriendin begeleiding of therapie? Of is dit de conclusie die je zelf getrokken hebt doordat je haar inmiddels goed kent?

Je schrijft ook dat je jezelf schuldig voelt omdat je minder tijd in haar steekt dan voorheen. Komt dat doordat het contact met haar niet prettig meer is?

Als ze inderdaad heel onzeker gehecht is, zal ze het e.e.a. uit de kast halen om je 'bij haar' te houden. Ze zal wel aanvoelen dat je aandacht in haar afneemt, dus dwingt ze je weer om je ogen op haar te richten door een probleem te creëeren.

Dat je het gevoel hebt dat ze liegt, mag je wel vertrouwen denk ik. Jezelf laten meezuigen in een tunnel van drama zal jullie beiden niet helpen. Maar wat dan wel?

Wil je deze vriendschap behouden of niet?
Hoi Lena,

Dit is geen diagnose, dit is 1 + 1 = 2 ;-) Maar ze heeft wel therapie! Alleen heeft ze me nooit verteld waarvoor precies.

Het contact is een 'moetje'. Het gaat niet goed met haar, dus moeten de vriendinnen er voor haar zijn. Logisch dat je er als vriendin voor haar moet zijn, maar het is inderdaad niet meer heel prettig. Ik merk wel dat ze zelf ook minder van zich laat horen, nu ze merkt dat ik niet meer altijd aandacht voor haar heb. Wie weet is er over een paar dagen of weken opeens weer iets heel ergs aan de hand, we zullen het wel meemaken.

Ik denk ook dat ik dat gevoel wel mag vertrouwen, maar toch zou ik het echt heel erg vinden als ze verzint dat ze gestalkt wordt en zelf de berichten naar zichzelf typt voor aandacht. Ik heb het vermoeden dat ze dit doet, maar kan haast niet geloven dat iemand zoiets doet, snap je? Misschien zit ik er wel helemaal naast.

Of ik deze vriendschap wil behouden... ik denk het eerlijk gezegd niet. Maar alsnog wil ik iemand niet zo maar laten vallen. Het is meer dat akelige gevoel dat ik haar niet vertrouw. Dat is opeens heel heftig aanwezig.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Dat is dus niet 1 + 1 is 2, dat is 1+1 is 0. Ik heb altijd geleerd niet in te vullen. En als ik deze berichten zo lees, vind ik ze eigenlijk niet vriendschappelijk. In dit geval bedoel ik niet haar, maar bedoel ik jou. Je praat over haar alsof ze niets voorstelt, dat is heel naar. Hierin moet ik het voor haar opnemen, zeker door haar verleden. Haar gedrag is niet altijd goed, maar dat is de jouwe nu ook niet.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Backspace
Berichten: 7
Lid geworden op: 01 jul 2020 14:54

Re: Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Memories schreef: 02 jul 2020 12:20 Dat is dus niet 1 + 1 is 2, dat is 1+1 is 0. Ik heb altijd geleerd niet in te vullen. En als ik deze berichten zo lees, vind ik ze eigenlijk niet vriendschappelijk. In dit geval bedoel ik niet haar, maar bedoel ik jou. Je praat over haar alsof ze niets voorstelt, dat is heel naar. Hierin moet ik het voor haar opnemen, zeker door haar verleden. Haar gedrag is niet altijd goed, maar dat is de jouwe nu ook niet.
Nou ik snap niet hoe je uit mijn bericht haalt dat ik praat alsof ze niets voorstelt. Ik zeg toch duidelijk dat ik iemand niet zo maar laat vallen en dat ik al een paar jaar een vriendin van haar ben? En dat ik me schuldig voel als ik minder tijd aan haar besteed.

Invullen is misschien niet oké nee, maar als iemand al meerdere keren heeft gelogen en veel aandacht nodig heeft, gaan mensen soms denken dat het allemaal niet zo veel voorstelt als dat diegene zegt of doet denken. Dan een goede vriendin blijven is eerlijk gezegd best lastig vind ik. Ik houd gewoon echt niet van leugenaars en mijn wantrouwen wordt hierdoor versterkt.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Backspace schreef: 02 jul 2020 13:35
Memories schreef: 02 jul 2020 12:20 Dat is dus niet 1 + 1 is 2, dat is 1+1 is 0. Ik heb altijd geleerd niet in te vullen. En als ik deze berichten zo lees, vind ik ze eigenlijk niet vriendschappelijk. In dit geval bedoel ik niet haar, maar bedoel ik jou. Je praat over haar alsof ze niets voorstelt, dat is heel naar. Hierin moet ik het voor haar opnemen, zeker door haar verleden. Haar gedrag is niet altijd goed, maar dat is de jouwe nu ook niet.
Nou ik snap niet hoe je uit mijn bericht haalt dat ik praat alsof ze niets voorstelt. Ik zeg toch duidelijk dat ik iemand niet zo maar laat vallen en dat ik al een paar jaar een vriendin van haar ben? En dat ik me schuldig voel als ik minder tijd aan haar besteed.

Invullen is misschien niet oké nee, maar als iemand al meerdere keren heeft gelogen en veel aandacht nodig heeft, gaan mensen soms denken dat het allemaal niet zo veel voorstelt als dat diegene zegt of doet denken. Dan een goede vriendin blijven is eerlijk gezegd best lastig vind ik. Ik houd gewoon echt niet van leugenaars en mijn wantrouwen wordt hierdoor versterkt.
Draai het eens om. Waarom doet iemand zoals ze doet? Ik zou juist denken dat het door wat ze doet helemaal niet mee zal vallen.
Het is juist de kunst om een goede vriendin te blijven, juist als iedereen vertrekt, terwijl ze misschien zo erg iemand nodig heeft. Ondanks en ongeacht alles.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
Backspace
Berichten: 7
Lid geworden op: 01 jul 2020 14:54

Re: Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Memories schreef: 02 jul 2020 13:40
Backspace schreef: 02 jul 2020 13:35
Memories schreef: 02 jul 2020 12:20 Dat is dus niet 1 + 1 is 2, dat is 1+1 is 0. Ik heb altijd geleerd niet in te vullen. En als ik deze berichten zo lees, vind ik ze eigenlijk niet vriendschappelijk. In dit geval bedoel ik niet haar, maar bedoel ik jou. Je praat over haar alsof ze niets voorstelt, dat is heel naar. Hierin moet ik het voor haar opnemen, zeker door haar verleden. Haar gedrag is niet altijd goed, maar dat is de jouwe nu ook niet.
Nou ik snap niet hoe je uit mijn bericht haalt dat ik praat alsof ze niets voorstelt. Ik zeg toch duidelijk dat ik iemand niet zo maar laat vallen en dat ik al een paar jaar een vriendin van haar ben? En dat ik me schuldig voel als ik minder tijd aan haar besteed.

Invullen is misschien niet oké nee, maar als iemand al meerdere keren heeft gelogen en veel aandacht nodig heeft, gaan mensen soms denken dat het allemaal niet zo veel voorstelt als dat diegene zegt of doet denken. Dan een goede vriendin blijven is eerlijk gezegd best lastig vind ik. Ik houd gewoon echt niet van leugenaars en mijn wantrouwen wordt hierdoor versterkt.
Draai het eens om. Waarom doet iemand zoals ze doet? Ik zou juist denken dat het door wat ze doet helemaal niet mee zal vallen.
Het is juist de kunst om een goede vriendin te blijven, juist als iedereen vertrekt, terwijl ze misschien zo erg iemand nodig heeft. Ondanks en ongeacht alles.
Dit ben ik dus al een tijd aan het doen... Enkele vrienden hebben mij gevraagd waarom ik nog met haar omga en dan geef ik precies hetzelfde antwoord "ze heeft iemand nodig". Maar ik kan de last van alle drama ook niet meer op mijn schouders dragen. Ik heb in mijn leven al genoeg mensen moeten steunen en wil eens leren een beetje meer aan mezelf te denken. Ik lig hier 's nachts wakker van terwijl ik al genoeg aan mijn hoofd heb. Daarom ligt mijn ergernis nu ook zo hoog waarschijnlijk. Het lijkt alsof ik alleen boos ben op haar, maar ik ben eigenlijk een beetje boos op mezelf.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24425
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Hoe ga ik om met iemand met een aandachtsstoornis?

Je hoeft niet boos te zijn op jezelf. Dat is nergens voor nodig. Het is belangrijk om te doseren. Vind balans in de vriendschap en jezelf.
Iedereen kan van alles zeggen, maar uiteindelijk beslis jij wat je doet. Mensen kunnen zeggen waarom ga je nog met haar om, maar uiteindelijk ligt de keus bij jou. En als je ervoor kiest het te blijven doen, is dat ook goed. Zelfs als anderen dat niet snappen.

Zorg goed voor jezelf. Dan kan je er ook beter en in balans voor een ander zijn. (Wie dat dan ook is.)
En als je naast dit onderwerp de behoefte hebt om ook over jezelf te praten dan kan en mag dat ook.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~

Terug naar “Persoonlijkheidsstoornissen”