nicovanaken
Berichten: 5
Lid geworden op: 01 okt 2021 17:06

Sociale problemen

Ik ben nieuw hier. Zelf kan ik nergens terecht om mijn problemen kort te beschrijven, dus doe ik het hier maar.

Ikzelf ben man, 43 jaar uit Belgisch Limburg en sukkel vooral met allerlei sociale problemen. Het is zo dat ik me erg minderwaardig voel aan andere mensen. Als ik al moet of moest worden gekozen, dan was het als laatste of hoogstens als voorlaatste. Dat is eigenlijk mijn hele leven al zo.

Mentaal weegt dit allemaal zwaar. In mijn jonge jaren heb ik veel psychologen, psychiaters, maatschappelijk assistenten, een gedragstherapeute, zelfs een hypnotherapeut in Nederland. Ook in een angstcentrum ben ik in behandeling geweest. Het opsluiten van mezelf doe ik al lang niet meer, maar ergens naartoe gaan doe ik in mijn eentje. Af en toe is er mijn moeder en/of een vriendin of familieleden.

Ik kan mezelf omschrijven als een fysiek persoon en intiem contact mis ik enorm. Ik word ook niet gezien door de vrouwen, tenzij als 'sukkelaar'. Dit merk ik maar al te goed. Daten lukte niet zo goed, door mijn sociale angst verstijf ik van de zenuwen. Zelden of nooit krijg ik trouwens online reacties op mijn profiel en by the way zitten daar veel fakers op. Het doet allemaal geen goed aan mijn zelfvertrouwen.

Door altijd als laatste te worden gekozen (indien er een keuze is), zakt mijn zelfvertrouwen onder nul. Het is ook zo dat vrouwen via sociale media, datingsites, ... worden bestookt door mannen. Mannen met al dan niet goede bedoelingen natuurlijk. Mijn vertrouwen in mezelf is zo laag, dat ik zelfs niks meer wil sturen omdat ik toch zeker weet dat er geen interesse zal zijn in mij. Een andere man zal toch wel beter zijn ...

Ik wil graag passie voelen in mijn leven, een vrouw vinden die geduld met mij heeft om mijn zelfvertrouwen te kunnen opbouwen. Een vrouw om in ere te houden. Het jammere voor mij is natuurlijk dat de 'goede' vrouwen allemaal een relatie hebben ... of helemaal geen behoefte hebben aan een relatie.
Als ik dan hoor dat mensen friends with benefits hebben, een fuckbuddy of hoe men het ook noemt ... dan vraag ik me af waarom mij zoiets nooit overkomt.

Therapie volgen heeft allemaal geen zin meer, heb ik al te vaak zonder resultaat gedaan. Enkel die gedragstherapeute heeft ervoor gezorgd dat ik weer naar buiten durfde gaan. Een therapeut lost mijn probleem uiteraard niet op. Ook al werkte ik er zelf aan, een resultaat volgde niet. Ik heb enkele korte relaties gehad, tussen mijn 20ste en 30ste. Toen waren er ook bij die een relatie begonnen om iemand te hebben, zelf heb ik dat ook wel eens gedaan.

Is allemaal heel moeilijk. Ik val hier persoonlijk ook niemand mee lastig, andere mensen hebben het ook niet meer in zich om nog te luisteren naar anderen.
Gebruikersavatar
Anonymous_Loner
Berichten: 9
Lid geworden op: 23 sep 2021 08:11

Re: Sociale problemen

Ik herken mezelf in jouw verhaal. Je doet me denken aan iemand die ik zou kunnen zijn in de toekomst (zelf ben ik 26 jaar oud).

Je leeftijd speelt natuurlijk een grote rol in de 'datingwereld', wat alles niet echt makkelijker maakt voor jou. Meeste mensen rond jouw leeftijd zijn namelijk al getrouwd, hebben kinderen of hebben al een relatie. Hopelijk weet je dat je zeker niet de enige bent die dit meemaakt, want zelf voel ik me ook zo.

Psychologen kunnen mij ook niet echt helpen, meestal werkt het maar op korte termijn. Op het einde van de rit besef je dat het de realiteit is die je gewoon niet kan accepteren. Daar kan een psycholoog je moeilijk mee helpen, naar mijn mening natuurlijk.

De mentaliteit van veel mensen is niet meer zoals vroeger, ik ben geboren in 1995 en ik herinner mij dat de wereld er toen nog heel anders uitzag. Alles was nog meer face-to-face en niet via een gsm of laptop te doen. Ik ken een heleboel mensen die hun liefde gevonden hebben via datingapps, wat ik nog steeds een vreemd concept vind. Ik zou verkiezen om elkaar in het echte leven te ontmoeten, zonder dat je 'aan het zoeken bent' zeg maar.

Maar tijden veranderen en mensen veranderen mee, daar heb je geen controle over...

Verandering is moeilijk, heel moeilijk. De één gaat er makkelijker mee om dan de andere. Zelfkennis is belangrijk hier.

Ik kan je geen garantie geven dat je je leven nog een positieve wending kunt geven, maar ik kan je wel mijn 'stappenplan' geven, die ik zelf wil volgen om toch de bal aan het rollen te krijgen.


Eerst en vooral heb ik me voorgenomen om regelmatig hier actief te zijn op dit forum. Ik vind dat dit forum meer helpt dan een psycholoog (scheelt natuurlijk ook voor de portemonnee). Het voelt goed om anderen, die eenzaam zijn een steun te bieden. Je voelt je achtergelaten, maar een reactie op dit forum doet wel deugd (alsof er toch mensen iets om je geven).

Ten tweede zou ik eens aan tafel zitten en echt nadenken over WAT je wil in het leven en eventueel HOE je er zou kunnen raken, probeer zo precies mogelijk te zijn. Schrijf alles op. Wil ik een vriendin? Kinderen? Een levensgezel, etc. Waar hou ik van? Wat zijn mijn interesses? Passies? Wat zijn mijn sterktes, zwaktes? Wat maakt me gelukkig, ongelukkig? Wat zijn mijn angsten? Het kan echt vanalles zijn.

Dan zou ik denken over de mensen die je in je leven hebt. Van wie hou je? Wie heb je, die je steunt en een vriend(in) kan noemen, etc. Vergeet deze mensen niet! Probeer regelmatig contact te houden met deze mensen, probeer jezelf te pushen en meer van jezelf te laten horen. Apprecieer wat je WEL hebt en hou in het achterhoofd dat iemand anders nog 100x grotere problemen heeft dan jezelf op dit moment.

Probeer dan kleine, gezonde gewoontes in je leven te implementeren. Op een vast uur opstaan, een korte workout elke ochtend of avond. Er is veel dat je NIET onder controle hebt in het leven, maar er zijn nog steeds dingen die je wel onder controle hebt.

Herdecoreer je woning, fris alles eens op (hoeft niet duur te zijn). Ruim alles op, gooi weg wat je nooit gebruikt en hou alles wat je wel nodig hebt. Geef alles een goede poetsbeurt, geef oude kleren weg, enzovoort.

Probeer een nieuwe look of koop eens een mooie outfit. Het punt is dat je gewoon controle hebt over de kleine dingen, over je dichte omgeving.

Hierdoor zal je je 'gereset' voelen. Alles zal anders aanvoelen, je woning ziet er wat anders uit, jij ziet er wat anders uit,... Dit is geen oplossing voor je problemen, maar mentaal helt het wel een beetje.

Daarna zou ik eens researchen hoe je je profiel het aantrekkelijkst maakt online. 1 foto online werkt niet, mensen willen meer van je zien. Gebruik een goede camera, goede belichting (klinkt belachelijk omdat we mannen zijn, maar vrouwen zien dit wel) enja, proberen lachen ook natuurlijk op de foto.

Vertel wat over jezelf in de beschrijving van je profiel en vertel de waarheid, je hoeft je niet anders voor te doen. Je levensverhaal erop plaatsen is niet nodig, maar probeer toch iets over jezelf prijs te geven.

Vergeet niet dat we allemaal mensen zijn, hoe intimiderend sommigen ook mogen overkomen, hij of zij weet zelf ook dat hij of zij maar een mens is. We zijn afhankelijk van elkaar en niemand is beter dan de ander. Laatst gekozen worden betekent niets, want de mensen die jou 'kiezen' hebben geen flauw idee wie je bent. Ik had dit in het middelbaar onderwijs (als voorbeeld), was heel stille jongen (verloor beide ouders aan kanker op jonge leeftijd), niet populair en werd ook altijd laatst gekozen bij sportgelegenheden. Niemand wist dat ik al heel mijn leven een heel serieuze sporter was, dus het team dat mij bij hen nam omdat ik het 'overschot' was, werd beloond met mijn goede sportprestaties, wat ze waarschijnlijk ook niet verwacht hadden.

Veel mensen weten niet wat ze willen, wie ze willen en wat ze missen als ze iemand/iets anders kiezen, ze hebben geen benul, dus maak je daar alsjeblieft niet druk om. Ben er zeker van dat je een topkerel bent waarmee je diepe gesprekken kunt hebben. Mensen die niet veel hebben meegemaakt, zijn gewoon heel goed in doen alsof ze weten hoe het leven in mekaar zit. Daar zie je makkelijk door als je zelf wel veel hebt meegemaakt, maar de gewone mens heeft dat niet door.

Het zal ongetwijfeld heel zwaar voor je zijn, maar verandering is nodig als je iets anders wilt... Ikzelf zit op een punt dat ik voel dit ik bijna niets meer te verliezen heb, dus dan kan ik maar proberen om toch nog iets te veranderen. Ga jezelf ook niet vergelijken met anderen, er zijn veel mensen die nog nooit echte (mentale) problemen of obstakels gehad hebben in hun leven. Zij hebben geen flauw idee hoe jij je voelt.

Het is nog niet te laat. Probeer jezelf te herpakken, en doe het stap voor stap, dag na dag. Het zal zwaar zijn, maar je kan maar proberen.

Ik hoop dat je je snel een stuk beter voelt.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Sociale problemen

Welkom Nico,

Ik zal wat concreter proberen te antwoorden op je verhaal. Wellicht maakt het dat overzichtelijk.
Mag ik je als eerste vragen waarom je geregistreerd staat als Coppa gebruiker op het forum? Je schrijft dat je 43 bent, forumgebruikers krijgen die status als een gebruiker toestemming moet vragen aan de ouders om hier lid te worden. Dus iets bij of aan je aanmelding heeft ertoe bijgedragen dat je nu zo geregistreerd staat.
Mentaal weegt dit allemaal zwaar. In mijn jonge jaren heb ik veel psychologen, psychiaters, maatschappelijk assistenten, een gedragstherapeute, zelfs een hypnotherapeut in Nederland. Ook in een angstcentrum ben ik in behandeling geweest. Het opsluiten van mezelf doe ik al lang niet meer, maar ergens naartoe gaan doe ik in mijn eentje. Af en toe is er mijn moeder en/of een vriendin of familieleden.
In ieder geval goed dat je jezelf niet meer opsluit. Ook al ga je in je eentje, ook in je eentje heb je dan toch een soort van sociaal contact en kom je onder de mensen. Dat is hoe moeilijk ook, ook belangrijk voor mensen met psychische problemen.
Ik wil graag passie voelen in mijn leven, een vrouw vinden die geduld met mij heeft om mijn zelfvertrouwen te kunnen opbouwen. Een vrouw om in ere te houden. Het jammere voor mij is natuurlijk dat de 'goede' vrouwen allemaal een relatie hebben ... of helemaal geen behoefte hebben aan een relatie.
Als ik dan hoor dat mensen friends with benefits hebben, een fuckbuddy of hoe men het ook noemt ... dan vraag ik me af waarom mij zoiets nooit overkomt.
Gelukkig kan ik zeggen- en misschien helpt het jou iets, dat er ook veel goede vrouwen zijn zonder een relatie. Ook goede vrouwen die op zich wel een relatie willen of ervoor open staan.
Maar omdat je zo met jezelf in de knoop zit, zie je dat niet meer, of wil je dat niet zien, of kan je dat niet zien. Dus is het misschien goed dat iemand eens zegt of schrijft: Het kan ook anders in elkaar zitten dan je denkt en/of gelooft.
Is allemaal heel moeilijk. Ik val hier persoonlijk ook niemand mee lastig, andere mensen hebben het ook niet meer in zich om nog te luisteren naar anderen.
Ik hoop dat je hier in ieder geval je verhaal kwijt kunt.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
nicovanaken
Berichten: 5
Lid geworden op: 01 okt 2021 17:06

Re: Sociale problemen

Bedankt voor jullie reacties. Ik had me vergist bij de aanmelding. Had het verkeerde vakje aangeduid en daarna via mail gemeld dat ik me had vergist.

Gemakkelijk is het niet, alhoewel ik me zeker geen geslagen hond voel. Het is alleen maar frustrerend dat mensen via datingsites of Facebook me niet aanvaarden, zelfs niet als gewone gesprekspartner. Ze geven me geen kans om me zelfs te leren kennen. Ik hou het nochtans positief en niet zoals in mijn eerste post uiteraard.

Zelf kan ik ook moeilijk alleen zijn. Daarom en ook financieel, ben ik steeds bij mijn ouders blijven wonen. Helaas hebben die niet het eeuwige leven. Ik voel me geen man, omdat de vrouwen op geen enkele manier iets met mij te maken willen hebben. Ik heb vrouwelijke genegenheid nodig en intiem contact. Ik geef dat toe en daarom ga ik wel eens naar prostituees en dan denk ik: 'kon me dit in het echte leven eens niet overkomen'.

Nu ik zeker wel 15 jaar als vrijgezel door het leven ga, kan ik me niet meer voorstellen hoe het voelt om een relatie te hebben. Ik zou mezelf dan wel moeten aanpassen. Tegenwoordig zijn er zoveel vormen van relaties, liefde, seksualiteit, ... Ik sta voor steeds meer open. Als je hoort en leest dat er zoveel mensen uit elkaar gaan, durf ik niet meer aan een vaste relatie denken. Een losse relatie zonder al te veel verplichtingen, als extra persoon deel uitmaken van een koppel ... waarom niet. Vroeger had ik 'neen' gezegd, maar nu misschien niet meer. Ik wil gewoon gerespecteerd en gezien worden door de vrouwen. Mensen die me kennen weten dat ik eigenlijk 'te' goed ben in het leven. Geen enkele vorm van relatie keur ik op voorhand af.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Sociale problemen

Ik wil gewoon gerespecteerd en gezien worden door de vrouwen. Mensen die me kennen weten dat ik eigenlijk 'te' goed ben in het leven. Geen enkele vorm van relatie keur ik op voorhand af.
Ik denk dat het bij zelfacceptatie begint. :)
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
nicovanaken
Berichten: 5
Lid geworden op: 01 okt 2021 17:06

Re: Sociale problemen

Memories schreef: 10 okt 2021 19:31
Ik wil gewoon gerespecteerd en gezien worden door de vrouwen. Mensen die me kennen weten dat ik eigenlijk 'te' goed ben in het leven. Geen enkele vorm van relatie keur ik op voorhand af.
Ik denk dat het bij zelfacceptatie begint. :)
Ik accepteer mezelf zeker, maar omdat anderen dit niet doen stijgt het naar het kopje en neemt mijn onzekerheid nog meer toe.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Sociale problemen

nicovanaken schreef: 10 okt 2021 19:55 Ik accepteer mezelf zeker, maar omdat anderen dit niet doen stijgt het naar het kopje en neemt mijn onzekerheid nog meer toe.
Zelf acceptatie is erg belangrijk voor je gevoel van eigenwaarde en zelfbeeld. Het levert een plezierig en tevreden gevoel op, maar er is absoluut geen garantie dat anderen jou ook op dezelfde manier zullen waarderen. Zo werkt het spel dus niet, het is geen spiegel waarin een ander hetzelfde beeld ziet als jijzelf.
* Liebe Macht Frei *

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”