Gebruikersavatar
Onzekermeisje
Berichten: 9
Lid geworden op: 03 mei 2021 14:47

Bindingsangst/verlatingsangst

Dag allemaal,

Ik heb na een hele tijd ongelukkig zijn met een verkeerde partner, onverwachts een nieuwe partner leren kennen. Ondanks dat ik infeite van plan was een hele tijd alleen te blijven, heb ik mijn huidige partner leren kennen die hier begrip voor had en me de nodige ruimte gegeven heeft.

Ik wou in het begin dat we elkaar kenden zeker niet te snel gaan (volgens psycholoog toch wel enige vorm van bindingsangst), en zoals ik het zei 'niet direct bij de schoonouders aan tafel zitten'. Hij gaf aan mij enorm graag te willen, met mij iets op te bouwen enz, en respecteerde mijn situatie. Dit heeft er ook voor gezorgd dat we enorm naar elkaar toe gegroeid zijn en ik redelijk snel aan hem gehecht ben geraakt, hoewel we het nog 'rustig aandoen'.

We zien elkaar momenteel 2-4 dagen per week, en ik kijk hier altijd zo naar uit. Afgelopen weekend hebben we ook een weekend doorgebracht in een vakantiehuisje, wat hij als verrassing geregeld had, wat zo zalig aanvoelde. Ik heb nog nooit met iemand samengewoond, hij al 2 keer. Nu kwam het ter sprake dat ik aangaf dat ik blij was dat we voor elkaar doorgezet hebben, dat het het allemaal toch wel waard was.

Uiteindelijk kwamen we op het gesprek dat ik soms van bindingsangst naar verlatingsangst kan gaan, en gaf hij ook aan dat hij ook wel wat bindingsangst had, want dat als ik plots te snel zou gaan, hij toch wel zou dichtslaan. Ondanks dat ik dit gevoel begrijp (heb het zelf ook ietwat, dus herken het ook wel), voelde ik me ergens ook 'afgewezen'.

Klinkt belachelijk, maar waarom kon hij met die andere vrouwen wel samenwonen en moet het met mij precies op de lange baan geschoven worden, het voelde gewoon plots alsof ik in hun schaduw stond. We hebben hier toen over gesproken, maar het spookt me toch wat in mijn hoofd. Ik geef oprecht enorm veel om mijn partner, hij ook om mij, maar ik ben gewoon bang dat ik minder goed de ruimte ga aanvoelen die hij nodig heeft, terwijl hij dit bij mij enorm gerespecteerd heeft. Heeft er iemand tips? Ik moet vooral oppassen dat ik dit niet persoonlijk neem denk ik...
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Bindingsangst/verlatingsangst

Klinkt belachelijk, maar waarom kon hij met die andere vrouwen wel samenwonen en moet het met mij precies op de lange baan geschoven worden, het voelde gewoon plots alsof ik in hun schaduw stond. We hebben hier toen over gesproken, maar het spookt me toch wat in mijn hoofd.
Het is niet altijd makkelijk om 'de nieuwe vrouw' in iemands leven te zijn. Maar het heeft weinig zin om te concurreren met de vrouwen uit hetverleden van je huidige partner. Iederen krijgt in het leven steeds meer ervaring en bagage. Je partner heeft nu besloten voor de derde keer te gaan samenwonen, het is niet meer dan logisch dat hij misschien iets terughoudener was toen hij besloot metjou te gaan samenwonen. Maar kun je dit werkelijk objectoef beoordelen?

Maar als julllie begrip voor elkaars situatie hebben en er goed over kunnen praten, moet ook dit punt bespreekbaar zijn. Zo te oordelen is daar voldoende ruimte voor in jullie relatie.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Onzekermeisje
Berichten: 9
Lid geworden op: 03 mei 2021 14:47

Re: Bindingsangst/verlatingsangst

volhoudertje schreef: 14 sep 2021 08:55
Klinkt belachelijk, maar waarom kon hij met die andere vrouwen wel samenwonen en moet het met mij precies op de lange baan geschoven worden, het voelde gewoon plots alsof ik in hun schaduw stond. We hebben hier toen over gesproken, maar het spookt me toch wat in mijn hoofd.
Het is niet altijd makkelijk om 'de nieuwe vrouw' in iemands leven te zijn. Maar het heeft weinig zin om te concurreren met de vrouwen uit hetverleden van je huidige partner. Iederen krijgt in het leven steeds meer ervaring en bagage. Je partner heeft nu besloten voor de derde keer te gaan samenwonen, het is niet meer dan logisch dat hij misschien iets terughoudener was toen hij besloot metjou te gaan samenwonen. Maar kun je dit werkelijk objectoef beoordelen?

Maar als julllie begrip voor elkaars situatie hebben en er goed over kunnen praten, moet ook dit punt bespreekbaar zijn. Zo te oordelen is daar voldoende ruimte voor in jullie relatie.
Wij wonen nog niet samen, we zien elkaar x aantal keer per week en voor mij voelt het soms te kort aan. Vaak komt hij bv de zaterdagavond en is hij de zondagmiddag al weg. Ik heb alle begrip voor zijn situatie maar ik mis hem zo. Wil hier graag over babbelen maar wil hem ook geen verstikkend gevoel geven. Dus weet niet hoe ik het het beste aankaart. Dat we nog niet samenwonen heb ik alle begrip voor, zou voor mij ook nog wat te vroeg zijn. Ik weet dat hij al aangaf dat hij op sommige vlakken bij mij een gevoel heeft dat hij bij de anderen niet had, wat mij wel heel goed deed voelen (hij vergelijkt me niet concreet met hen, gij gaf soms gwn aan 'dit had ik nog nooit eerder' en dergelijke). Ik ben gewoon wat bang hem weg te jagen omdat ik hem wel altijd mis en als ik de kans zie iets samen te doen, deze ook wel zou grijpen.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Bindingsangst/verlatingsangst

Ik ben gewoon wat bang hem weg te jagen omdat ik hem wel altijd mis en als ik de kans zie iets samen te doen, deze ook wel zou grijpen.
Ik denk dat het belangrijk is iemand niet te willen claimen, dat kan verstikkend werken. Als mensen in een nieuwe relatie stappen hebben ze vaak de behoefte voorval veel dingen samen te doen, of een gevoel van 'samen zijn' te hebben. Maar het is misschien beter de ander meer ruimte te laten.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Anonymous_Loner
Berichten: 9
Lid geworden op: 23 sep 2021 08:11

Re: Bindingsangst/verlatingsangst

Uit mijn ervaring is communicatie 1 van de belangrijkste dingen in een gezonde relatie. Je zegt dat je het beter niet persoonlijk neemt, wat absoluut waar is. Het is niet omdat hij al 2x heeft samengewoond met andere personen, dat hij jou daarom niet graag ziet of niet wil samenwonen met jou, vroeg of laat. Zo te horen hebben jullie een goede relatie, maar ben je heel onzeker.

Je zegt dat je hem veel mist en wenst dat hij langer blijft, dat begrijp ik ook. Ik zou er sowieso eens over praten met hem op een rustige manier.

Je kan bvb eens een dagje iets tof doen met hem waar je even niet over al te serieuze dingen praat, gewoon fun hebben.

Dan kan je op een andere dag het eens gezellig maken en wat meer praten over het leven, en op die manier dan eens communiceren over alles wat je dwarszit.

Als HIJ weet wat JIJ wil/denkt en de reden weet waarom. En JIJ weet wat HIJ wilt/denkt en waarom, dan ben je 10x zo sterk samen. Je moet er over praten, altijd rustig blijven en proberen een oplossing te zoeken die werkt voor beide. Het belangrijkste is de manier waarop je het overbrengt, het hoeft geen drama te zijn, want dat loopt meestal niet goed af.

Apprecieer de relatie die je hebt, communiceer en don't take it for granted.

Ikzelf heb de fout gemaakt om te onzeker te zijn in mijn relatie en niet genoeg te communiceren, met een break-up als gevolg. Ik hoef je niet te zeggen hoe pijnlijk dit is...

Hopelijk ben je iets met dit advies. Geniet van elke seconde met hem. Maar niets pushen! Veel succes!

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”