Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Mijn eenzaamheid doorbreken, project.

Ik moet mijn eenzaamheid echt doorbreken maar ben super bang. Ik ga nog liever in een enge achtbaan dan dit soort vrees.


Oke ik app soms met iemand en had de persoon uitgenodigd en die wilde komen, en daarbij nodig ik nog een paar uit. Ik weet niet of er echte vriendschap is? Maar die persoon wilde graag komen. En dat is een goed teken?? Maar ik word juist zenuwachtig omdat ik zo mijn best wil doen om die persoon als vriend te hebben.

Toen wilde de persoon alleen komen. Maar toen durfde ik het zelf niet. Eigenlijk is het tot nu toe eenrichtingsverkeer van mij uit maar de persoon vind het altijd leuk als ik het initiatief neem.

Nu ben ik bang als ik iets organiseer met die persoon, het niet doorgaat, of op het laatst af word gezegd of zo, omdat ze al iets hebben..een feestje. Het raakt me als dit zou worden gezegd, omdat ik al zo eenzaam ben.

Maar als ik alles uitstel weet ik dat ik niks overwin. Ik ben kwaad op mezelf dat ik het zo ver heb laten komen!! Ik ben niet meer de persoon die ik was door negatieve ervaringen heb ik echt wat in moeten leveren. En ondertussen word het steeds meer een uitdaging als ik verhalen zie of lees over vriendschappen.

Waarom heb ik toch zo'n extreme spanning en waarom pieker ik er zo over?
En klaag ik tegen mijn ouders terwijl ik misschien moet relativeren?
Maar goed, nog steeds is er angst en ben diep van binnen niet meer de blije aardige jongen die ik was. Ik stel alles uit. En bouw een muur om mijzelf heen. Maar na een tijdje neemt natuurlijk de eenzaamheid de overhand.
Zeker als ik prikkelbare momenten heb. Ik ben serieus deze laatste drie weken al twee keer erg uit mijn vel gesprongen (woedeuitbarsting ) smijt dan iets door mijn kamer of sla met mijn vuisten op het bed. Zeker als ik al door iets prikkelbaar ben.

Ik hoop via dit topic dat ik wat over mijn.angst heen kan stappen.
Ik moet erdoorheen ook al word ik afgewezen of voel ik mij in mijzelf afgewezen of voel ik me bagger of word ik paranoide of word ik boos. Of whatever..

Ik moet het doen want dit beheerst mijn leven.

Het komt om de vijf weken terug, en soms nog wel eerder heel hard terug.

Fijn dat ik het kan delen. Ik ga nu ff tot zondag helemaal niets doen maar dinsdag wil ik echt met het project aan de slag.

Dank je voor het luisteren.

:unsure:
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Mijn eenzaamheid doorbreken, project.

Wat goed dat je een topic opent over waar je mee zit en mee worstelt. Dat is al een mooie stap. Dapper dat je een inkijkje geeft met een topic in je leven en daarmee in je hoofd en ik hoop dat je er wat aan gaat hebben.
Je realiseert je ook dat je eigen woede uitbarstingen soms heel ver gaan. Dat is natuurlijk allemaal opgebouwde spanning. Dat komt er dan op die manier uit, in één keer, op een best heftige manier. Wat daarin belangrijk is, is dat het wel veilig gebeurt. Dus dat je jezelf geen pijn doet tijdens de woede uitbarstingen.
Nu ben ik bang als ik iets organiseer met die persoon, het niet doorgaat, of op het laatst af word gezegd of zo, omdat ze al iets hebben..een feestje. Het raakt me als dit zou worden gezegd, omdat ik al zo eenzaam ben.
Het kan altijd voorkomen dat als je iets organiseert, dat er mensen zijn die dan niet kunnen komen. Dat maakt iedereen mee. Dat maak ik ook mee. Misschien geeft dat wat troost. Maar natuurlijk begrijp ik dat dat door ervaringen niet altijd even gemakkelijk is voor jou. Probeer je te bedenken dat je er altijd nog een andere keer kan zijn dat iemand wel kan, dat het dan wel lukt om iemand te zien of weer te spreken. En als het even moeilijk is, probeer dat voor jezelf op een positieve manier in je hoofd te herhalen. 'Het is nu niet gelukt, maar misschien komt er een volgende keer'. Dat kan het minder zwaar maken.
Waarom heb ik toch zo'n extreme spanning en waarom pieker ik er zo over?
En klaag ik tegen mijn ouders terwijl ik misschien moet relativeren?
Maar goed, nog steeds is er angst en ben diep van binnen niet meer de blije aardige jongen die ik was. Ik stel alles uit. En bouw een muur om mijzelf heen. Maar na een tijdje neemt natuurlijk de eenzaamheid de overhand.
Ik denk dat het zou kunnen komen omdat je hoopt dat het eindelijk eens goed loopt. En als het dan een keer lukt is er een extreme spanning omdat je hoopt dat het gezellig gaat worden. Zou dat kunnen?
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Mijn eenzaamheid doorbreken, project.

Hey beste @Memories, nog bedankt voor je bijdrage. 😄

Over woedeuitbarstingen. Meestal sla ik 3 keer op mijn bed of dat soort dingen.
Het is vroeger anders geweest.

Over die spanning zit wel wat in..ik denk dat ik ook moet accepteren dat we nooit helemaal kunnen eruit halen, of iemand het leuk vond.
Maar dat ik genoegen moet nemen dat iemand het leuk vond als antwoord.
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Mijn eenzaamheid doorbreken, project.

112019 schreef: 26 jun 2021 21:13 Hey beste @Memories, nog bedankt voor je bijdrage. 😄

Over woedeuitbarstingen. Meestal sla ik 3 keer op mijn bed of dat soort dingen.
Het is vroeger anders geweest.

Over die spanning zit wel wat in..ik denk dat ik ook moet accepteren dat we nooit helemaal kunnen eruit halen, of iemand het leuk vond.
Maar dat ik genoegen moet nemen dat iemand het leuk vond als antwoord.
Goed dat je bijvoorbeeld drie keer op je bed slaat. Je schrijft dat het vroeger anders is geweest. Kan of wil je daar iets over vertellen?
Het is vooruitgang dat je dat nu anders oplost.

Misschien dat je er soms wel kan uithalen hoe leuk iemand het vind. Maar iedereen is daar anders in. En als iemand als antwoord aan je geeft 'ik vond of ik vind het leuk' dan is dat in ieder geval al positief.
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Mijn eenzaamheid doorbreken, project.

Hey @Memories het had vroeger niet met eenzaamheid te maken maar meer met mijn school. Dat ze veel beter voor mij hadden moeten zorgen. Dat heb ik dus verwerkt.
Ik weet niet waarom ik een kort lontje heb, ik denk dat als je informatie niet goed verwerkt met daarbij gewoon een karaktereigenschap die niet positief is dan kan dat wel eens misgaan.

Soms is het niet verkeerd om te ontdekken of er misschien iets in je zit wat je kunt verbeteren, dus een soort zelfonderzoek.

Maar ik weet wel zeker dat de pandemie mee heeft gespeeld waardoor ik meer moest strijden.
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.
Gebruikersavatar
Memories
Moderator
Berichten: 24428
Lid geworden op: 25 okt 2009 15:04

Re: Mijn eenzaamheid doorbreken, project.

112019 schreef: 27 jun 2021 00:17 Hey @Memories het had vroeger niet met eenzaamheid te maken maar meer met mijn school. Dat ze veel beter voor mij hadden moeten zorgen. Dat heb ik dus verwerkt.
Ik weet niet waarom ik een kort lontje heb, ik denk dat als je informatie niet goed verwerkt met daarbij gewoon een karaktereigenschap die niet positief is dan kan dat wel eens misgaan.

Soms is het niet verkeerd om te ontdekken of er misschien iets in je zit wat je kunt verbeteren, dus een soort zelfonderzoek.

Maar ik weet wel zeker dat de pandemie mee heeft gespeeld waardoor ik meer moest strijden.
Als je moeite hebt met informatieverwerking of dat anders gaat dan mogelijk gemiddeld, dan kan je daar inderdaad best last van hebben.
Het is goed dat je opmerkt dat je het gedeelte school al hebt verwerkt en je hebt goed in de gaten dat je moeite met dingen hebt, maar dat je dat ook in ieder geval wil proberen te verbeteren. Er kunnen dingen misgaan, maar daar tegenover staat dat er ook veel goed kan gaan. Daar een balans in vinden is een uitdaging maar het kan wel.

De pandemie heeft voor heel veel mensen verkeerd, vervelend en slecht uitgepakt. Dat speelt inderdaad mee. Dan word het allemaal gewoon moeilijk.
Maar je knokt je wel vooruit, dat is dapper van je!
~Wie niet kan luisteren kan ook niet vertellen.
De kracht van geluk is innerlijke vrede.
Wie geen slechte tijden kan verdragen, zal geen goede tijden beleven.
Wees de verandering die je in de wereld wil zien.~
Gebruikersavatar
112019
Berichten: 290
Lid geworden op: 02 jan 2019 00:11

Re: Mijn eenzaamheid doorbreken, project.

Thanks @Memories, ben je al wat uitgerust?

Het lijkt me soms logisch dat je wat meer moet vechten als je niet op een club zit of op school. En blijkbaar moet ik vechten om contact te houden met mensen. Als ik niets laat weten gebeurt er ook niks.
Ik denk dat dit soort gegeven alle mensen wel is hebben? Het gevoel dat je alleen maar geeft?

Ik hoop op een dag dat het initiatief ook terug komt. Want ik ben weer wat moe. Haha.
Komt ook door vakantie foto's die ik zag..tja het raakt me toch.
Hoi ik ben een jongeman tussen 24 en 33 jaar die vaak stress, spanning, frustratie en eenzaamheid ervaart. Ik werk niet. Ik ben in het verleden gediagnosteert met een A.S.S. hoewel ik niet veel herken.

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”