Gebruikersavatar
Onzekermeisje
Berichten: 9
Lid geworden op: 03 mei 2021 14:47

Manipulatie in relatie?

Dag allemaal,

Mijn partner en ik zijn bijna 10 jaar samen, van toen ik 15 was, wat op zich toch al een redelijke termijn is, die de hele situatie er niet makkelijker op maakt. Ik was, toen ik hem leerde kennen, in een moeilijke periode; mijn vader (narcist) had net ons gezin laten zitten, waardoor ik ook verlatingsangst had ontwikkeld. Ik was vroeger zijn 'alles', en plots had hij een nieuwe vrouw in zijn leven, waarmee hij samen met haar kinderen leuke dingen deed, en ik was plots verleden tijd, hij sprak zelfs niet meer tegen me.

Mijn vriend heeft me toen enorm goed gesteund, en ondanks dat hij een meer gesloten persoon is, hadden we een goede connectie. Doorheen de jaren, en met behulp van een psycholoog, kwam ik mijn angsten grotendeels te boven, al zat de angst er nog altijd in hem kwijt te geraken, ik kon me geen leven voorstellen zonder hem. Hij heeft wel nooit oog gehad voor 'relaties'; geen verbondenheid met zijn vader, noch met zijn zussen/broer,... weinig vrienden,... maar dat vond ik toen op zich minder erg, ik had hem dan voor mezelf ;-).

Op 21 jarige leeftijd ben ik op zelfstandige basis een samenwerking met anderen gestart, waar ik wel enorm gegroeid ben mentaal; ik ben veel sterker geworden. Vaker begon ik te merken van 'is hij de wel de juiste persoon voor mij', omdat ik collega's had die mij veel meer erkenning gaven dan hem. Hij wou ook nooit mee naar familie/vrienden/personeelsfeestjes, maar ik was dit gewoon, mijn vader had dit in het verleden ook nooit willen doen met mijn moeder.

Ook had ik altijd veel nood aan affectie; knuffels, kussen, passie. Hier had hij geen nood aan, en als ik een kus wou of een knuffel, moest ik er bijna om smeken, en kreeg ik nooit echt de volledige medewerking. Ook dit vond ik vervelend, doch niet abnormaal door de relatie die mijn ouders hadden.

De laatste jaren leven we hierdoor bijna als broer en zus. We wonen nog steeds niet samen, en ik merk vaak dat ik er niet meer naar uitkijk bij hem langs te gaan, ik hem zelfs eerder ga vermijden, of er tegen op kijk bij hem te gaan, puur omdat ik bang ben voor de 'fouten' die ik maak, waarvoor ik onder mijn voeten krijg van hem. Deze 'fouten' vind ik op zich geen zaken waarvoor je iemand zo slecht kan doen voelen. Zo liet bijvoorbeeld ooit de kat een nieuwe pan van het aanrecht vallen, omdat hij deze nog niet had opgeborgen na de afwas, dit was op mijn verjaardag, waarna hij NIETS wou doen met mij voor mijn verjaardag, omdat het mijn fout was, en ik geen nieuwe pan wou kopen. Ik vond dit de belachelijk voor woorden hoe hij hier over uit viel, en mij zelfs nog geen gelukkige verjaardag wenste. Hij vond dat het niet was, omdat ik jarig was, dat ik als een prinsesje behandeld diende te worden. Prinsesje is voor mij niet hetzelfde als een klein beetje erkenning...

Komt er nog bij dat ik vaak dingen niet wou doen, en hij dan echt manipulatief gedrag tegen me ging gebruiken, waardoor ik het wél ging doen. Dit over huishoudelijke taken, tot seksuele dingen. Zo heb ik een paar keer anale seks moeten hebben, omdat 'als ik het niet wou, hij wel op zoek zou moeten naar iemand die het wél wou', maar had ik even 'geluk'; hij deed dit voor mij, zodat ik het niet hoefde te ondergaan, erna zou hij wel terug bij mij komen. Ook op andere momenten moest ik vaak seksuele handelingen doen, omdat ik anders saai was, hem tekort deed,... ondanks dat ik ziek was, of gewoon doodmoe.
Nadat ik dit ondergaan had, was ik aan het huilen, omdat ik enerzijds pijn had, en anderzijds me echt heel slecht voelde, en van hem walgde, hij zei dat ik het wel gewoon zou worden en me wat moest vermannen.

Zo waren er nog 101 zaken waarvan ik me niet goed voelde, dit wou uiten, en hij aangaf dat ik het probleem was. Hij gaf me vaker het gevoel dom te zijn, en echt een moeilijk persoon, omdat ik erkenning en liefde wou.
Onze dagelijkse conversaties gingen van goeiemorgen, tot slaapwel, als ik tussendoor een conversatie wou aangaan, kreeg ik enkel een paar droge opmerkingen terug. Ook wil ik ontzettend graag kinderen, heb ik hem dit van in het begin altijd gezegd, wou hij dit in het begin ook, en plots totaal niet meer... Zei hij dat hij niet gaat leven voor een ander.
Doorheen de jaren ben ik hierdoor ook gaan openstaan voor andere mensen; ik had vaker via internet emotionele connecties met anderen, waarbij ik me heel slecht voelde omdat ik me voelde alsof ik hem bedroog, terwijl ik helemaal niet zo een persoon wou zijn. Maar ik voelde me terug wat gewaardeerd... vreselijk, ik weet het.

Doordat ik emotioneel opnieuw wankel begon te lopen, en ook enorme last heb van emo-eten, ben ik bij een coach ter raadpleging gegaan, waarbij bovenvermelde zaken naar boven kwamen. Zij zei me 'in je hoofd heb je een beslissing gemaakt'. En sindsdien spookte dit in mijn hoofd.
Nu heb ik recent iemand leren kennen, die me een veilig gevoel geeft, wat ik mis bij mijn partner. Ondanks deze persoon, heeft dit mijn ogen doen opengaan, dat het zo niet meer kon. Op de vraag van mijn partner wanneer ik zou langskomen, had ik dan ook een andere dag gezegd dan wat hij verwacht had, ik MOEST echter van hem de boodschappen doen, huis poetsen, de was doen, zelfs zijn afwas die hij een hele week liet staan in de vaatwas steken, enz.

Toen was ik per bericht begonnen dat ik liever gewoon de zondag eens wou langskomen om te babbelen, omdat ik enorm twijfelde, of ik er nog wel een toekomst in zag. Hierbij had ik hem bovenvermelde punten ook verteld; dat ik voor alles alleen stond, kinderen wou, gebrek aan respect, romantiek,...

Hij zei toen gewoon 'dan stopt het, dan is het dood, kinderen passen niet in ons leven, en het kan niet zijn zoals het vroeger was, tijden veranderen'. Ik was opgelucht. Het was gezegd, het was eruit, ik was vrij. Tot hij nog geen half uur later begon, dat hij net zo een nood had aan mij na zijn zware werkweek, het hem de voorbije periode vaker was opgevallen hoe dwaas hij deed tegen me, en hier ook verandering in wou brengen, echter dat alles de keer erna dat ik kwam alles weer oke leek, dus hij hier verder geen aandacht aan schonk, of er niet over begon.

Qua kinderen had hij de laatste tijd toevallig ook nagedacht, en wou hij mogelijks toch wel kinderen (toevallig, hé). En dat hij ze waarschijnlijk wel graag zal zien, 'eens het er is'.
Ineens was hij ook de was aan het doen, de afwas, was hij naar de winkel gegaan, en kan hij plots wél drinken voor mij meebrengen als hij naar de keuken gaat, of mag ik plots wél een koekje eten van hem als ik honger heb.

Plots staan er kaarsjes in huis, en plots kust hij wel graag (na jaren weggetrokken te hebben). Ik weet totaal niet hoe ik dit moet plaatsen. Hij zei dat hij altijd heel gesloten was emotioneel, en ik hem nu de nodige 'schok' gegeven heb die hij nodig had om open te bloeien... Ik weet niet hoe dit te plaatsen; is het voor mij emotioneel te laat? Hij heeft me jaren emotioneel verwaarloosd, en naar mijn gevoel gemanipuleerd. Ik heb ergens het gevoel dat hij dit nu weer doet, al lijkt het oprecht.... Anderzijds heb ik natuurlijk letterlijk alle punten aangegeven die me stoorden, en kan hij deze nu makkelijk aanpakken, en handelt hij misschien deels uit angst? Hij had in het verleden ook al gesproken over uiteen gaan, vooral toen het over kinderen ging

Iemand al in een soortgelijke situatie gezeten? Ik pieker me echt kapot.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Manipulatie in relatie?

Onzekermeisje schreef: 03 mei 2021 15:17 Hij heeft me jaren emotioneel verwaarloosd, en naar mijn gevoel gemanipuleerd. Ik heb ergens het gevoel dat hij dit nu weer doet, al lijkt het oprecht....
'Het lijkt oprecht,' dat is de conclusie waar jij je aan vast moet blijven houden. Ik denk dat hij door de jaren heen voldoende keren heeft laten zien waar hij toe in staat is, dat hij nu opeens poeslief doet lijkt me geen garantie dat hij daadwerkelijk veranderd is. Een man die je dwingt tot seksuele handelingen waar je niet van gediend bent, onredelijk boos kan worden, je vaak genegeerd en gemanipuleerd heeft zou ik geen tweede kans geven.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
Onzekermeisje
Berichten: 9
Lid geworden op: 03 mei 2021 14:47

Re: Manipulatie in relatie?

volhoudertje schreef: 03 mei 2021 16:17
Onzekermeisje schreef: 03 mei 2021 15:17 Hij heeft me jaren emotioneel verwaarloosd, en naar mijn gevoel gemanipuleerd. Ik heb ergens het gevoel dat hij dit nu weer doet, al lijkt het oprecht....
'Het lijkt oprecht,' dat is de conclusie waar jij je aan vast moet blijven houden. Ik denk dat hij door de jaren heen voldoende keren heeft laten zien waar hij toe in staat is, dat hij nu opeens poeslief doet lijkt me geen garantie dat hij daadwerkelijk veranderd is. Een man die je dwingt tot seksuele handelingen waar je niet van gediend bent, onredelijk boos kan worden, je vaak genegeerd en gemanipuleerd heeft zou ik geen tweede kans geven.
Het 'rare' is dat ik dan het gevoel heb dat ik 'te vroeg' opgegeven heb. Wat als hij het nu écht gezien heeft? Anderzijds heeft hij 9,5 jaar de kans gehad... Enorme tweestrijd, en ik ben ergens op zoek naar mensen met dezelfde ervaringen, inzichten, want het is zo moeilijk, en hij heeft me mentaal wel redelijk in zijn greep... Ik was redelijk vastberaden, en wanneer hij begon 'beloftes' te maken, heb ik mijn psycholoog gecontacteerd, om eigenlijk een houvast te vinden, en zij gaf toen als antwoord 'mensen kunnen veranderen, als ze dat willen', waardoor ik wankel stond... Morgen ga ik naar een andere psycholoog, waar ik vroeger ging, maar die nu wat ver rijden is voor mij. Achteraf gezien, never change a winning team...
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Manipulatie in relatie?

Ik was redelijk vastberaden, en wanneer hij begon 'beloftes' te maken, heb ik mijn psycholoog gecontacteerd, om eigenlijk een houvast te vinden, en zij gaf toen als antwoord 'mensen kunnen veranderen, als ze dat willen', waardoor ik wankel stond..
Een psycholoog zal in het beste geval een neutrale positie innemen. Natuurlijk is het waar dat mensen kunnen veranderen, als ze dat willen, maar geldt ook voor je partner? Ik neem in mijn antwoord op jou vraag geen neutrale positie in, ik heb vaak genoeg vrouwen gezien die bij hun partner zijn gebleven terwijl ze er beter aan hadden gedaan weg te gaan. De keuze is aan jou, maar ik vind dat je voldoende gedragingen van hem hebt benoemd waarbij de alarmbellen eigenlijk zouden moeten afgaan. Anale seks tegen je zin? Boos worden om futiliteiten, manipuleren, een stom videospel belangrijker vinden dan je relatie? Tegen iedere vrouw die dat overkomt heb ik maar één advies: ga bij hem weg. Dat zal misschien moeilijk zijn, want je schrijft niet voor niets dit zinnetje: hij heeft me mentaal wel redelijk in zijn greep... Dat is pure mindfuck, in een gezonde relatie horen partners elkaar niet mentaal in de greep te hebben, dat is volkomen ongezond.

Je bent 25, je kunt echt nog opnieuw een ‘winning team’ met een andere partner opbouwen. Ik ben benieuwd wat die andere psycholoog voor adviezen geeft. Een second opinion kan de moeite waard zijn. Maar de keuze is uiteindelijk aan jou wat je besluit te doen.
* Liebe Macht Frei *
Melanoisia
Berichten: 2009
Lid geworden op: 01 feb 2020 03:23

Re: Manipulatie in relatie?

Ik heb niet in zo'n situatie als jij gezeten maar heb wel gehoord wel mensen die erin hebben gezeten en bij mij gaan ook de alarmbellen af. Het komt op mij over alsof jij door je vader en met je ouders als voorbeeld niet hebt geleerd wat gezonde en ongezonde relatiepatronen zijn en je steeds te horen hebt gekregen dat het allemaal jouw schuld is. Dat gebeurt vaak bij narcisme toch? Je bent er hierdoor denk ik in gaan geloven dat je het allemaal maar moet pikken en dat het aan jou ligt als je niet tevreden bent. Dat maakt het volgens mij extra moeilijk om afstand van de ongezonde relatie te doen. Herken je je hierin of niet?

Dat lijkt mij ook heel erg moeilijk om daar afstand van te doen, als je niet anders hebt geleerd en gekend. Gelukkig heb je elders emotionele steun gezocht en gevonden ondanks dat je je daar schuldig over voelde. Dat vind ik erg knap en goed! Je ziet namelijk ook dat je meer twijfels krijgt over je relatie wanneer je positieve aandacht krijgt van anderen. Dat zegt me dat je soms nog teveel in de greep bent van ongezonde relatiepatronen en daardoor op die momenten misschien nog niet helemaal doorhebt dat jouw relatie ongezond is, omdat je gemanipuleerd wordt. Er zijn helaas mensen die misbruik maken van anderen die geen grenzen aangeven omdat ze niet weten waar die liggen en twijfelen aan zichzelf. Maar diep van binnen weten ze dat vaak dondersgoed, en ik heb het idee dat dat bij jou ook zo is.
Gebruikersavatar
Onzekermeisje
Berichten: 9
Lid geworden op: 03 mei 2021 14:47

Re: Manipulatie in relatie?

Ik herken me er heel zeker in. Ik ben zelf intussen bij mijn psycholoog geweest die me jaren geleden heel lang in behandeling heeft gehad. Zij kent de situatie door en door met mijn vader, en kent ook mij als persoon. Ze zegt dat het inderdaad altijd een ongezonde relatie is geweest met mijn vriend, omdat we, doordat we beiden een verkeerd hechtingspatroon hadden, we elkaar hierin wel goed aanvulden. Maar dat dit door mijn persoonlijke groei anders geworden is.

Wat het voor mij nu enorm 'lastig' maakt, is dat ik doorheen de tijd vaker aan mijn vriend heb aangegeven wat ik verlangde (knuffels, liefde, erkenning), en hij steeds wist dat ik toch bleef, en er geen verdere aandacht aan schonk. Nu dat hij plots doorhad dat hij die grip kwijt was, realiseert hij zich naar eigen zeggen enorm hoe lelijk hij gedaan heeft, en wil hij het over een geheel andere boeg gooien. Nogmaals, hij houdt dit patroon nu al een paar weken aan, waardoor het oprecht overkomt, en ik het gevoel heb dat ik niet alles gedaan ga hebben voor deze relatie als ik er nu de stekker uit trek. Verder ben ik ook de eeuwige twijfelaar, en een redelijk angstig persoon. Het idee hem nooit meer te zien of te horen, maakt het ook wel beangstigend... Ondanks dat ik ergens wel een gevoel heb dat ik iets mis. Ik ben nieuwsgierig naar hoe het is met anderen, maar ik ben ook al een redelijke lange termijn samen, waardoor ik me afvraag of het komt door de termijn waarin we samenzijn, of dat het oprecht komt omdat ik iets mis.

Ik ben zo bang spijt te krijgen als ik weg ga, bang hem te missen. Bang te denken dat het 'gras groener is aan de overkant'. Al moet ik hierbij wel vermelden dat ik over deze relatie al veel langer nadenk dan vandaag, invloeden van andere mensen hebben me gewoon doen inzien dat zij meer moeite deden voor mij dan mijn vriend, waardoor ik nog kritischer naar mijn relatie ging kijken.

Hoe geraak je in godsnaam uit die eeuwige twijfel? Momenteel heeft dit ook een invloed op mijn werk, omdat ik me zo slecht voel. Waardoor alles ineens tegen lijkt te gaan.
Gebruikersavatar
Onzekermeisje
Berichten: 9
Lid geworden op: 03 mei 2021 14:47

Re: Manipulatie in relatie?

Het voelt heel moeilijk, moet ik hem nog de kans geven hem te bewijzen als de 'nieuwe hij', of heeft hij er genoeg gehad. Hij heeft dit echt als schock ervaren, omdat hij wist dat ik daarvoor nooit effectief wegging. Het voelt dan ook dubbel dat iemand dergelijke schock nodig heeft alvorens je de waarde toe te kennen die je zou moeten verdienen van in het begin... Ben zo in de war.
Gebruikersavatar
volhoudertje
Moderator
Berichten: 15118
Lid geworden op: 02 jul 2006 23:04
Locatie: In Nederland Door Omstandigheden

Re: Manipulatie in relatie?

Onzekermeisje schreef: 12 mei 2021 12:44 Hoe geraak je in godsnaam uit die eeuwige twijfel? Momenteel heeft dit ook een invloed op mijn werk, omdat ik me zo slecht voel. Waardoor alles ineens tegen lijkt te gaan.
Moet hem nog een tweede kang geven? Dat is een moeilijke vraag, jij zult uiteindelijk de keuze moeten maken. Je hebt een paar argumenten voor en ook een paar tegen benoemd. Zet ze eens in een schemaatje en kijk voor jezelf wat voor jou het belangrijkste is. Logisch geredeneerd ben ik geneigd te zeggen dat als er meer argumenten tegen dan voor te vinden zijn, je beter de stekker er uit kunt trekken. Maar niemand kan in je hart kijken behalve jijzelf.

Melanoisua plaatste een opmerking die naar min idee heel belangrijk is: Het komt op mij over alsof jij door je vader en met je ouders als voorbeeld niet hebt geleerd wat gezonde en ongezonde relatiepatronen zijn en je steeds te horen hebt gekregen dat het allemaal jouw schuld is. Hier zit een kern van waarheid in. Daardoor is het voor jou ook moeilijk om in deze kwestie een keuze te maken.

Weeg de voors- en tegens nog eens goed tegen elkaar af. Vraag ook advies bij mensen in je omgeving. Maar de keuze moet er uiteindelijk een van het verstand zijn en niet het hart.
* Liebe Macht Frei *
Gebruikersavatar
zeven
Berichten: 10
Lid geworden op: 26 jun 2016 20:34

Re: Manipulatie in relatie?

Halo Onzeker meisje,

Ik weet niet of het past bij wat jij schrijft, maar misschien heb je er wat aan. Misschien gaat dit over mensen die in het algemeen makkelijk gemanipuleerd worden.

Ik had zo'n 2 jaar een relatie met iemand die veel eigenschappen zoals jou vertoonde. Als ik haar bezig hoor over haar exen dan zie ik daar veel gelijkenissen in terug.
Ze werd heel gemakkelijk gemanipuleerd, door haar exen, en verloor zichzelf on die relatie. maar ook door haar vriendinnen manipuleerde haar.
Ze had vriendinnen met een grote mond, en ze was heel vatbaar voor hun (naar mijn mening) toxisch gedrag.

Als ik dat over mezelf mag zeggen, was ik altijd oprecht voor haar. Ik heb dan ook 1,5 jaar geprobeerd duidelijk te maken dat ze gemanipuleerd werd door haar exen, maar op die moment ook door haar vriendinnen.
Ik vond het verschrikkelijk dat ze dat liet gebeuren, en vond het erg dat ze zichzelf nooit leerde ontplooien. Ik zag haar graag, en wou dat ze zichzelf kon ontplooien. In haar vorige relaties had ze daar geen ruimte voor. Ze heeft weinig vrienden, waardoor ze nog meer vatbaar is voor dat soort toestanden.

Ik heb haar dat (al die manipulaties) proberen inzien, en heb daarvoor veel bagger over mijn heen gekregen, en ben uiteindelijk die relatie verloren, uiteindelijk heeft ze (non-verbaal) toegegeven dat ze nogal gemakkelijk gemanipuleerd werd. Ondertussen is ze meer dan een jaar in therapie daarvoor.
Echter ben ik hier dan als grote verliezer uitgekomen. Ik was de slechterik, en ik was mijn relatie kwijt.

Ze had ook veel bevestiging nodig, maar doordat de geest van haar manipulerende vrienden en exen boven ons hingen voelde ik me vaak niet goed om die bevestiging te geven. Ik voelde die mensen vaal "op de loer liggen". Daarop is ze beginnen eisen voor bevestiging, en dat was echt moeilijk voor mij.
Ik moet toegeven dat ik zelf ook redelijk gesloten ben, en ook moeilijkheden heb met om te uiten. Maar de hete adem van haar manipulators in de nek van onze relatie, was ik echt beu.

Groetjes, Zeven

Terug naar “Eenzaamheid, relaties & seksualiteit”