Hallo allemaal,
Mijn partner en ik hebben mekaar ontmoet in De * . In die tijd hebben we veel met mekaar gepraat en mekaar ondersteunt en hadden ook geregeld seks. Na verloop van tijd woonde hij nog bij De * en ik op kamers, maar hij werkte wel en kreeg een 40 uur contract aangeboden. Hierdoor had hij geen tijd meer om bij de activiteiten van De * bij te staan en doordat hij dit niet meer kon zeiden ze van dan ben je ook niet meer welkom hier en is hij zonder pardon op straat gezet.
Ik zei toen tegen hem: "Kom maar bij mij logeren tot je wat anders gevonden heb," alleen dat duurde iets langer dan ik had gepland. We hebben het dan over een periode van 2,5 jaar. Maar in deze 2,5 jaar is er ontzettend veel gebeurd. We hebben zo ontzettend veel ruzie gehad en ik kan nog geen eens meer herinneren waar over het allemaal ging. Ik moet ook zeggen dat er alcohol in het spel was en dat bevorderd de situatie helemaal niet. We werden agressief naar mekaar en het is een keer zodanig uit de hand gelopen dat we met mekaar op de vuist zijn gegaan dat de politie is binnen gekomen en ons mee heb genomen en dus een nachtje in de cel moesten slapen. Nou, ik vond het verschrikkelijk, dat kan ik je wel vertellen. We hebben toen ook een contactverbod opgelegd gekregen, we mochten mekaar 10 dagen niet zien.
En in die 10 dagen miste ik hem toch, ondanks wat er was gebeurd. Dus hebben we het nog een kans gegeven, alleen dit keer zonder alcohol. Nou dat lukte me voor een paar dagen en dan viel ik weer terug en hadden we weer slaande ruzie en zo ging dat af en aan. Tot hij opgegeven moment in aanmerking kwam voor een tijdelijke huurwoning en ik ben toen met hem mee verhuisd. Maar het liep weer fout, weer ruzie, alleen deze keer flipte hij hem zo erg dat hij zei dat hij gedachtes had om me strot door te snijden. Dus ik ben toen weer terug gegaan naar mijn eigen woonplek en heb besloten om wat afstand te houden, maar we hadden nog wel contact op de app en dat ging ook fout.
Toen zei hij dat het uit was en toen zei ik dat het uit was. En nu afgelopen zondag hebben we zitten praten ik heb hem een brief geschreven en voorgelezen waarin ik in de relatie tegen aanloop, maar heb het afgesloten met positieve dingen. En we hebben erover gepraat en besloten om de relatie nog een allerlaatste kans te geven. En dan ben ik bij hem en dan sta ik volledig achter mijn keuze en wanneer ik weer alleen zit in me kamer dan komen de twijfels en gedachtes en beelden wat er allemaal is gebeurd.
Mijn partner is ook psychisch niet helemaal in orde, gelukkig slikt hij nu medicijnen die goed aan slaan, maar in een ruzie zei hij ik ga je verkrachten met een mes op je keel. En tot vandaag speelt dat nog steeds in mijn hoofd. Als ik alleen ben en denk terug aan de afgelopen tijd ,dan word ik angstig en als ik bij hem ben en ik denk terug ervaar ik geen angst, wat dat is ik weet het echt niet.
Wat ik nog niet verteld heb is dat mijn partner een seks verslaving heeft. Hij heeft het continu over seks en heb ook de hele dag door zin en dat werkt op -mijn zenuwen. Op zijn goeie dagen houd hij er rekening mee dat ik geen zin heeft, maar op zijn slechtste dagen word die ontzettend boos en beschuldigt mij dat we geen seks hebben, maar ik ga het niet tegen mijn zin in doen dat doe ik echt nooit meer.
Dus ik heb gewoon zoveel dubbele gevoelens over onze relatie dat ik niet weet wat ik er mee aan moet, dus ik dacht zet het op deze site neer en wacht de reacties af.
Dus nu is mijn vraag hoe kijken jullie hier tegen aan wat is jullie mening?
Alvast bedankt.
Groetjes